1. Το αγροτικό εισόδημα εμφανίζει τα τελευταία χρόνια δραματική μείωση. Η κυβερνητική πολιτική, οι επιλογές της νέας ΚΑΠ και τα συσσωρευμένα αδιέξοδα του αγροτικού τομέα από τις ασκούμενες πολιτικές και την ασυδοσία των βιομηχάνων-μεταποιητών και εμπόρων, έχουν φέρει σε δραματική κατάσταση τον κόσμο της υπαίθρου. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΣΥΕ, η συμμετοχή του αγροτικού τομέα στο συνολικό Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) της χώρας, από 6,6% το 2000, περιορίστηκε στο 4,7% το 2005. Χαρακτηριστικό στοιχείο που αποκαλύπτει τη μείωση του εισοδήματος είναι ο ρυθμός αύξησης των τιμών παραγωγού σε σχέση με το κόστος παραγωγής και τις τιμές καταναλωτή.
2. Την τελευταία πενταετία, το κόστος των εισροών (λιπάσματα, φυτοφάρμακα, σπόροι, ζωοτροφές, μηχανήματα, καύσιμα, τόκοι δανείων, κά), αυξήθηκαν περισσότερο απ' ότι οι τιμές παραγωγού. Η αύξηση του κόστους παραγωγής το 2003 ήταν 3,9%, το 2004 κατά 7,5% και το 2005 κατά 5,1%, ενώ οι τιμές παραγωγού στο αυξήθηκαν 8,8% το 2003, μειώθηκαν κατά -2% το 2004 και αυξήθηκαν μόλις κατά 3,1% το 2005. Συνολικά το κόστος αυξήθηκε κατά 17,4% και το εισόδημα 10%.! Η Eurostat εκτιμά ότι στο διάστημα 2000-2005, το αγροτικό εισόδημα στην Ελλάδα σε πραγματικές τιμές, αντιστοιχούσε το 2005 μόλις στο 81% του εισοδήματος του 2000, ενώ το κόστος παραγωγής στο διάστημα 2001-2005 αυξήθηκε κατά 23%.
3. Ωστόσο αυτή είναι η μια πλευρά. Από την άλλη έχουμε το άνοιγμα, αντί κλείσιμο, της γνωστής "ψαλίδας" τιμών παραγωγού-καταναλωτή, που οδηγεί σε μια τεράστια ανακατανομή εισοδήματα από παραγωγούς και καταναλωτές, σε όφελος μεταποιητών-βιομηχάνων, μεσαζόντων-εμπόρων και Super-Markets. Ειδικότερα σε μια σειρά προϊόντα, η διαφορά τιμών φτάνει το διπλάσιο, τριπλάσιο και ακόμα περισσότερο, από το χωράφι ως τη λαϊκή (πχ. οι πατάτες από 0,38 ευρώ στον παραγωγό, φθάνουν 0,80 ευρώ στον καταναλωτή, οι τομάτες από 0,30 σε 1.20, το ελαιόλαδο από 3.1 σε 6.2, κοκ). Η κατάσταση αυτή αποτελεί έκφραση του γενικότερου προβλήματος της ακρίβειας, που ροκανίζει το εισόδημα των λαϊκών οικογενειών, μαζί και των αγροτικών.
4. Όλες οι κατηγορίες παραγωγών, ιδιαίτερα οι μικροαγρότες, αντιμετωπίζουν τις σοβαρές συνέπειες της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που προωθεί η κυβέρνηση και η ΕΕ με την νέα ΚΑΠ στον αγροτικό τομέα. Ειδικότερα οι ροδανικοπαραγωγοί, βλέπουν για μια ακόμα χρονιά να συρρικνώνεται το εισόδημα τους. Η φετινή τιμή των 23 λεπτών δεν εξασφαλίζει το εισόδημα τους. Η αγορά ροδάκινου δεν έχει σταθερούς κανόνες, που να διασφαλίζει το εισόδημα των παραγωγών και την ποιότητα του προϊόντος, απαραίτητος όρος για τη βιωσιμότητα του στην εγχώρια και διεθνή αγορά. Τα προβλήματα στη λειτουργία των Ομάδων Παραγωγών και η ασυδοσία των μεταποιητικών βιομηχανιών και μεσαζόντων, έχουν φέρει τον κλάδο και τους παραγωγούς σε οριακό σημείο.
5. Η κατάσταση αυτή και τα χρόνια προβλήματα της υπαίθρου, δημιουργούν μεγάλες δυσκολίες παραμονής, ιδιαίτερα των νέων στον αγροτικό τομέα. Η συνεχής μείωση του αγροτικού πληθυσμού, οδηγεί μοιραία σε εγκατάλειψη των καλλιεργούμενων εκτάσεων και σε ένταση των δημογραφικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων. Από την άλλη η μείωση της αγροτικής παραγωγής, αυξάνει τις εισαγωγές και διευρύνει το εμπορικό έλλειμμα αγροτικών προϊόντων, οξύνοντας το πρόβλημα της διατροφικής εξάρτησης. Η κυβέρνηση της ΝΔ αρέσκεται να εξωραϊζει την κατάσταση παρουσιάζοντας επιλεκτικά στοιχεία και δίνοντας νέες υποσχέσεις, ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση (ΠΑΣΟΚ), προσπαθεί με λαϊκισμούς να εισπράξει τη δυσαρέσκεια των παραγωγών, μη έχοντας στην ουσία τίποτα διαφορετικό να προτείνει.
6. Κατά το ΣΥΝ αυτό που χρειάζεται η ύπαιθρος, είναι η ριζική στροφή στην ασκούμενη αγροτική πολιτική, με στόχο την αύξηση της παραγωγής ιδιαίτερα της κτηνοτροφικής (για υποκατάσταση εισαγωγών), την προστασία του εισοδήματος των αγροτών με ανακατανομή των κονδυλίων στήριξης υπέρ μικρομεσαίων παραγωγών, κλείσιμο της ψαλίδας τιμών παραγωγού-καταναλωτή, μείωση του κόστους παραγωγής με έλεγχο τιμών στα αγροτικά εφόδια, προώθηση επενδύσεων υποδομής για αύξηση παραγωγικότητας, δωρεάν γεωτεχνική στήριξη στους αγρότες, προώθηση νέων καλλιεργειών, πολύπλευρη στήριξη των νέων αγροτών, ανάπτυξη βιοκαλλιεργειών, παραδοσιακών ποιοτικών προϊόντων, αγροτουρισμού, προβολή προϊόντων σε ξένες αγορές, κά. Ειδικότερα για τη στήριξη του ροδάκινου, χρειάζονται μέτρα ρύθμισης της αγοράς (παραγωγή-διακίνηση-μεταποίηση-εμπορία-κατανάλωση). Ενοποίηση των Ομάδων Παραγωγών κατά νομό και εύρυθμο καθεστώς λειτουργίας. Προσδιορισμός χαμηλού ποσοστού παρακράτησης για έξοδα διαχείρισης. Ολοκληρωμένη διαχείριση προσφοράς ροδάκινου για προστασία της ποιότητας. Κλιμακωτές τιμές ανάλογα με την ποιότητα. Έλεγχος της ασυδοσίας των ενδιάμεσων και των μεταποιητών. Αποζημιώσεις παραγωγών ανάλογα με τη φροντίδα καλλιέργειας, κά. Ο ΣΥΝ στέκεται στο πλευρό των ριζοσπαστικών δυνάμεων του αγροτικού και συνεταιριστικού κινήματος, που έχουν σαν προσανατολισμό του αγώνα τους αυτήν την κατεύθυνση.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS