Η ομιλία του αναπληρωτή υπουργού περιβάλλοντος κατά την παρουσία των αποτελεσμάτων του διαγωνισμού για το τοπόσημο στον Φαληρικό Όρμο δεν μας έκανε πιο ενήμερους για το τι πρόκειται να γίνει στην ακτή της Αττικής γενικότερα και του Φαληρικού Όρμου ειδικότερα. Αντίθετα, περισσότερο σύγχυση δημιουργεί καθώς προσπαθεί να συνθέσει τα διάφορα σχέδια επί σχεδίων, που επιμέρους υποβολιμαία συμφέροντα προσπαθούν να επιβάλλουν ερήμην της τοπικής αυτοδιοίκησης και των κατοίκων της περιοχής.
Τελικά:
- Θα ισχύσει το ΠΔ, που είναι σχεδόν έτοιμο για τις ζώνες Ι και ΙΙ του Φαληρικού Όρμου, σύμφωνα με το masterplan Renzo Piano ή η περιοχή θα ενταχθεί στην «Παράκτιο Αττικό Μέτωπο ΑΕ», που σχεδιάζει το υπουργείο Ανάπτυξης;
- Αν ενταχθεί στην «Παράκτιο Αττικό Μέτωπο ΑΕ» οι χρήσεις γης και οι συντελεστές δόμησης είναι δεσμευτικές για τους επενδυτές ή θα μπορούν με τα Ειδικά Χωροταξικά Σχέδια Στρατηγικών Επενδύσεων να διαπραγματεύονται τις χρήσεις και την δόμηση με το Υπουργείο, οπότε προς τι οι ανακοινώσεις;
- Στην υπό διαμόρφωση περιοχή θα ισχύσουν οι ειδικοί οικονομικοί όροι (ειδική φορολόγηση, ειδικοί όροι εργασίας για αλλοδαπούς εργαζόμενους….);
- Θα μετατραπεί ο Φαληρικός Όρμος στο μεγαλύτερο λιμάνι κρουαζιέρας της Μεσογείου και πώς συμφιλιώνεται μια τέτοια "βαριά" χρήση μεταφορών με την προοπτική διαμόρφωσης ενός λαμπρού πόλου πολιτισμού στην ίδια ακριβώς περιοχή;
Το οικοσύστημα των ακτών του Σαρωνικού αποτέλεσε από την αρχαιότητα τον τόπο οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής ανάπτυξης της Αττικής. Σήμερα περισσότερο από ποτέ τον τόπο αυτό τον έχουν ανάγκη τα πέντε εκατομμύρια κάτοικοι της Αττικής τόσο για την εξυπηρέτησή τους όσο και για την οικονομική τους επιβίωση και ανάπτυξη μέσω της μικρομεσαίας εμπορικής και μεταπρατικής δραστηριότητας, που μόνο η κοινοχρησία του χώρου και η διαχείρισή του από φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης με την συμμετοχή των κατοίκων, μπορεί να εξασφαλίσει.
Όσο για το περίφημο «τοπόσημο», και μόνο η εξέλιξη από την ξύλινη εξέδρα των αρχών του 20ου αιώνα του μεγαλοαστικού τότε Ν. Φαλήρου στο τσιμεντένιο -αδιανόητης αισθητικής- μεγαθήριο που θυμίζει παρωχημένο και τριτοκοσμικό τερματικό σταθμό, δείχνει ότι οι όποιοι σχεδιασμοί είναι όχι μόνο εκτός κοινωνίας, αλλά και εκτός κάθε λογικής, ενώ προβάλλουν εκτάκτως προκλητικοί και στην παρούσα συγκυρία. Δυστυχώς, ακόμα και με αυτές τις συμβολικές κινήσεις, επιβεβαιώνεται πως η στόχευση της κυβερνητικής πολιτικής είναι μονοσήμαντα προσανατολισμένη σε βάρος της κοινωνίας, υπέρ των πολυεθνικών οικονομικών συμφερόντων και οι όποιοι «σχεδιασμοί» συγκροτούνται ερήμην της κοινωνίας και αντανακλούν ακριβώς αυτές τις αντικοινωνικές στοχεύσεις.
Τμήμα Οικολογίας και Περιβάλλοντος
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS