Η ομιλία του κ. Προβόπουλου στην παρουσίαση της Έκθεσης της Τράπεζας της Ελλάδος για το 2012 εξηγεί από μόνη της γιατί η Ελλάδα έχει χάσει το ¼ του παραγόμενου προϊόντος της, γιατί η ανεργία θα προσεγγίσει το 30% και γιατί η φτώχεια και η απόγνωση αποτελούν το βασικό χαρακτηριστικό της ελληνικής κοινωνίας. Διότι ενώ όλα αυτά αποτελούν συνέπεια της πολιτικής του Μνημονίου, ο κ. Προβόπουλος συνεχίζει να την εμφανίζει ως μονόδρομο. Υιοθετώντας μάλιστα και τη γλώσσα των πιστωτών, ακυρώνει την όποια δυνατότητα διαπραγμάτευσης καθώς θεωρεί ότι οι αρνητικές συνέπειες προέρχονται από τη μη εφαρμογή του Μνημονίου και έτσι προτείνει τη συνέχισή του «χωρίς αποκλίσεις και καθυστερήσεις».
Δυσάρεστη έκπληξη προκαλούν και οι πολιτικές παρεμβάσεις ενός «ανεξάρτητου» θεσμικού παράγοντα. Ο κ. Προβόπουλος θεωρεί το εκλογικό αποτέλεσμα ως «θετική απάντηση του ελληνικού λαού όσον αφορά το ιστορικό διακύβευμα της παραμονής στο ευρώ». Επιπλέον, καλεί την κοινωνία να σωπάσει και να μην προβάλλει «ακραίες ή άκαιρες διεκδικήσεις», περιμένοντας τις ευεργετικές συνέπειες του Μνημονίου. Αναρωτιέται κανείς τι τον χρειαζόμαστε τον κύριο Προβόπουλο όταν έχουμε τον κ. Ρεν να μας λέει τα ίδια.
Σε σχέση με τις βασικές παρατηρήσεις του:
- Ο κ. Προβόπουλος μιλά για βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος, ενώ η οικονομία βρίσκεται σε διαρκή πτώση, με την κατάρρευση της βιομηχανικής παραγωγής και των πωλήσεων.
- Ο κ. Προβόπουλος μιλά για τη μεγάλη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος, παραβλέποντας τη διαρκή αποτυχία της οικονομικής πολιτικής και τη λήψη νέων επαχθών μέτρων. Μιλάει, επίσης, για τη βελτίωση του εξωτερικού ισοζυγίου, όταν αυτή προέρχεται κυρίως από τη μείωση των εισαγωγών λόγω της ραγδαίας πτώσης της κατανάλωσης.
- Ο κ. Προβόπουλος μιλά για την αντοχή του τραπεζικού συστήματος και την αναδιάταξή του. Ξεχνά όμως να αναφέρει ότι τα τελευταία χρόνια οι τράπεζες ουσιαστικά δεν λειτουργούν, ότι η αναδιάταξη του τραπεζικού συστήματος γίνεται με «προίκα» τις κρατικές τράπεζες και ότι ο ελληνικός λαός φορτώνεται χρέος 50 δις ? για να μείνουν οι ιδιωτικές τράπεζες στα χέρια των μετόχων τους.
Η μόνη συμβολή του κ. Προβόπουλου στην αντιμετώπιση της κρίσης είναι ότι μας λέει ακριβώς το τί δεν πρέπει να κάνουμε. Ο δρόμος για την έξοδο της ελληνικής οικονομίας από το τούνελ της ύφεσης περνά από την ακύρωση του Μνημονίου, την επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης με διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και τη στροφή σε αναπτυξιακές πολιτικές μέσω της ενίσχυσης των εισοδημάτων αυτών που έχουν πληγεί περισσότερο από την κρίση.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS