Είχα τη τύχη να γνωρίσω από κοντά τον Στεφάν Εσέλ, καθώς, τον περασμένο Σεπτέμβρη, συμμετείχα μαζί του στη δημόσια εκδήλωση της γερμανικής εφημερίδας «Die Ziet» για το μέλλον της Ευρώπης, στο Αμβούργο.
Συνάντησα τον Εσέλ όταν ήταν 95 ετών, γνώρισα όμως έναν άνθρωπο με νεανική ορμή, καθαρό μυαλό και αγάπη για τη ζωή και τους ανθρώπους.
Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που υπήρξε αντιστασιακός σε όλη του τη ζωή.
Αντιστασιακός στη περίοδο της ναζιστικής θηριωδίας, αντιστασιακός στη μεταπολεμική περίοδο, όπου συνέβαλε στην ανοικοδόμηση του νομικού πολιτισμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αντιστασιακός στη περίοδο του ψυχρού πολέμου, δίνοντας τη μάχη του πυρηνικού αφοπλισμού, αντιστασιακός και στις μέρες μας. Στις μέρες της παγκόσμιας κυριαρχίας των χρηματοπιστωτικών αγορών, του νέου ακήρυχτου παγκόσμιου οικονομικού πολέμου, που αφήνει πίσω του εκατομμύρια θύματα, άνεργους, φτωχούς και εξαθλιωμένους.
Η παγκόσμια διανόηση χάνει έναν σπουδαίο μαχητή της σκέψης. Αφήνει όμως πίσω μια σπουδαία παρακαταθήκη. Την προτροπή του προς τους λαούς να αγανακτούν, να αγωνίζονται και να νικούν.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS