Τα τελευταία χρόνια βιώνουμε μια καταστροφική ύφεση, με ενδεικτικό στοιχείο ότι το ετήσιο ΑΕΠ από 230 δις ευρώ που ήταν μειώθηκε στα 180 δις.
Η ύφεση προβλέπεται να συνεχιστεί και το 2013, η δε ανεργία αυξάνεται με τρομακτικούς ρυθμούς φτάνοντας τους 1.400.000 ανέργους ή 27% των εργαζομένων.
Στη σημερινή οικονομική συγκυρία το σύνολο των Ελλήνων δανειοληπτών στενάζει κάτω από το βάρος των αυξανόμενων υποχρεώσεών τους. Παράλληλα οι μνημονιακές πολιτικές μειώνουν το εισόδημά τους σε επίπεδα εξαθλίωσης.
Οι ασθενέστερες τάξεις στις οποίες συμπεριλαμβάνονται οι παλιννοστούντες και οι Ρομά, αποδεδειγμένα αδυνατούν να εκπληρώσουν τις δανειακές υποχρεώσεις τους και πρέπει να εφαρμοστούν προγράμματα ρυθμίσεων αποπληρωμής των οφειλών τους όχι μόνο στις τράπεζες αλλά και στο Δημόσιο.
Οι τράπεζες, αφού κερδοσκόπησαν με τη χορήγηση δανείων σε κοινωνικές ομάδες που δεν κάλυπταν τα κριτήρια, στηριζόμενες στην παρεχόμενη εγγύηση του δημοσίου, τώρα σπεύδουν να τα ξεφορτωθούν χρεώνοντας το ελληνικό δημόσιο. Ανάλογες είναι και οι κυβερνητικές ευθύνες που αποδέχονται αυτή την τραπεζική πρακτική.
Το Ελληνικό Δημόσιο, ως εγγυητής έχει αναλάβει την υποχρέωση εξόφλησης των απαιτήσεων των Τραπεζών, που περιλαμβάνουν το ανεξόφλητο εγγυημένο ποσό κεφαλαίου, όσους από τους εγγυημένους τόκους (συμβατικούς και υπερημερίας μέχρι την ημερομηνία αναγγελίας) παραμένουν ακόμη ανεξόφλητοι και τέλος τα έξοδα επίδοσης της αναγγελίας κλεισίματος λογαριασμού, εφόσον είναι ακόμη ανεξόφλητα.
Οι τράπεζες, λόγω της παροχής εγγύησης από το Ελληνικό Δημόσιο, βεβαιώνουν τις οφειλές αυτές στο Δημόσιο ταμείο και εισπράττουν τα αντίστοιχα ποσά των ληξιπροθέσμων δανείων, χωρίς να εξετάζουν τις αιτήσεις ρύθμισης αυτών των δανείων, με την αιτιολογία ότι τα ληξιπρόθεσμα αυτά δάνεια δεν έχουν εμπράγματες διασφαλίσεις. Στη συνέχεια οι εφορίες χρεώνουν το αντίστοιχο ποσό στους οφειλέτες και μετατρέπεται πλέον η τραπεζική οφειλή σε χρέος έναντι του Δημοσίου με αποτέλεσμα να δημιουργούνται επιπρόσθετα προβλήματα (π.χ μη χορήγηση φορολογικής ενημερότητας, αδυναμία έκδοσης άδειας μικροπωλητή κλπ).
Λόγω των παραπάνω υπάρχει άμεσος κίνδυνος κατασχέσεων αλλά και κίνδυνος ποινικών διώξεων μετά το όριο των 5000 ? (όπως προβλέπεται στην εγκύκλιο του ΥΠΟΙΚ), καθώς και πολλές άλλες επιπτώσεις, λόγω του ότι η οφειλή έχει πλέον μετατραπεί από τραπεζική σε οφειλή έναντι του Δημοσίου.
Η λύση θα ήταν να εκδοθεί μια νέα υπουργική απόφαση παροχής εγγύησης και στις ρυθμίσεις αυτών των δανείων, έτσι ώστε να δεχτούν οι τράπεζες να προχωρούν σε ρυθμίσεις, χωρίς να βεβαιώνουν τα ποσά αυτά στο Δημόσιο ταμείο.
Εφόσον δεν υιοθετηθεί η παραπάνω λύση, προκύπτει δυσμενέστερη μεταχείριση για μια κατηγορία πολύ ασθενών οικονομικά πολιτών, δανειοληπτών τραπεζών, που δεν τους επιτρέπεται να χρησιμοποιήσουν τις ευνοϊκές ρυθμίσεις που προβλέπονται για τα τραπεζικά δάνεια και που ισχύουν για τους άλλους δανειολήπτες,
Ερωτάται ο κ. Υπουργός των Οικονομικών :
1. Με ποιο τρόπο θα αντιμετωπισθούν οι περιπτώσεις της αδυναμίας αποπληρωμής των τραπεζικών δανείων των παλιννοστούντων και Ρομά, έτσι ώστε, σύμφωνα με την αρχή της ίσης μεταχείρισης να ισχύει και για αυτούς το δικαίωμα ρύθμισης, που ισχύει για τους άλλους δανειολήπτες τραπεζικών δανείων;
2. Για ποιο λόγο δεν εγκρίνεται η συνέχιση της παροχής εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου και για τις ρυθμίσεις των τραπεζικών δανείων των παλιννοστούντων και Ρομά, έτσι ώστε οι τράπεζες να προχωρούν σε ρυθμίσεις, χωρίς την δικαιολογία ότι δεν υπάρχουν εμπράγματες διασφαλίσεις για τα δάνεια αυτά;
Οι ερωτώντες βουλευτές
Δημήτρης Γελαλής
Αφροδίτη Σταμπουλή
Κώστας Μπάρκας
Κώστας Ζαχαριάς
Γιώργος Βαρεμένος
Μαρία Διακάκη
Μαρία Κανελλοπούλου
Βασίλης Χατζηλάμπρου
Δέσποινα Χαραλαμπίδου
Δημήτρης Στρατούλης
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS