Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Με ανάμεικτα συναισθήματα χαιρετίζω το 7ο Συνέδριο της Οργάνωσης. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έχω ανέβει στο βήμα και των επτά Συνεδρίων. Θυμάμαι το πρώτο σαν να ήτανε χθες, αλλά έχουν περάσει χρόνια.
Έκτοτε κύλησε νερό στο αυλάκι, η οργάνωσή σας δεν είναι πια μια μικρή πρωτοπόρα συλλογικότητα αριστερών ριζοσπαστών, με ιδιαίτερα αναφορά στους φοιτητές και στους νέους διανοούμενους.
Αλλά είναι μια οργάνωση που αναπνέει σε όλη τη κοινωνία και αφουγκράζεται αυθεντικά τα προβλήματα της νέας γενιάς στο τόπο μας, μιας οργάνωσης που μπορεί πια να έχει μαζική αναφορά στους νέους και στις νέες της χώρας μας.
Και λέω ανάμεικτα συναισθήματα γιατί το 7ο Συνέδριό σας κλείνει έναν μεγάλο και σημαντικό κύκλο.
Ένα ταξίδι δύσκολο πολλές φορές αλλά συναρπαστικό, για όσους το ζήσαμε, φτάνει στο τέλος του. Και ξεκινάει ένα ταξίδι ακόμη πιο δύσκολο και ίσως εξ αυτού του λόγου ακόμη συναρπαστικότερο.
Σήμερα το διακύβευμα δεν είναι αν θα υπάρχει μια πρωτοπόρα σύγχρονη αριστερή και ριζοσπαστική οργάνωση νεολαίας. Αυτό το έχετε κατακτήσει.
Το διακύβευμα σήμερα είναι αν θα μπορεί να αποδεικνύει διαρκώς τη πρωτοπορία της. Αν θα μπορεί να μεγαλώνει, να αλλάζει, να μετεξελίσσεται, να συνθέτει και κυρίως αν θα μπορέσει να φανεί χρήσιμη, στη πρώτη γραμμή της πάλης του λαού μας για την ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής και για μια μεγάλη πολιτικής και κοινωνική αλλαγή στο τόπο μας.
Αλλά επειδή η ανασκόπηση στην ιστορία, στην ιστορία που και εσείς έχετε γράψει με τη δράση σας, δεν είναι ρετρό αλλά βασική προϋπόθεση για την αυτογνωσία και τη κατανόηση των δυνατοτήτων μας, θα ήθελα να επισημάνω πως σήμερα με το 7ο και τελευταίο Συνέδριό σας, αφήνετε και αφήνουμε πίσω μας έναν θετικό απολογισμό.
Μιας οργάνωσης νεολαίας που βγήκε αλώβητη και πολύ ισχυρή μέσα από τη χειρότερη εικοσαετία που γνώρισε ο τόπος.
Μιας νεολαίας που έβαλε τη σφραγίδα της στις πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων ετών.
Που δεν περίμενε να την πάρει από το χέρι το κόμμα, αλλά αποτέλεσε τον κρίσιμο πολιτικό κρίκο δράσης και ιδεών που βοήθησε το κόμμα να φτάσει εδώ που βρίσκεται σήμερα, το έκανε καλύτερο και ριζοσπαστικότερο.
Μιας νεολαίας που πορεύτηκε με κόντρα τον καιρό, σε καινούργια αχαρτογράφητα ύδατα, αλλά που ποτέ δε ξέχασε τις ρίζες της.
Τις καλύτερες παραδόσεις και τις αγωνιστικές περγαμηνές της αριστερής νεολαίας σε αυτόν τον τόπο.
Από την ΕΠΟΝ μέχρι τους Λαμπράκηδες και από την Ενιαία ΚΝΕ και το Ρήγα Φεραίο μέχρι τις μαζικές νεολαιίστικες οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς στη μεταπολίτευση.
Και τέλος από την Ένωση Αριστερών Νέων μέχρι τη Νεολαία Συνασπισμού, που είκοσι χρόνια τώρα, παλεύει στη πιο σκληρή και βάρβαρη εκδοχή του καπιταλισμού.
Είτε ονομάστηκε «εκσυγχρονισμός», είτε νεοφιλελευθερισμός, είτε μνημόνιο και υποταγή στις αγορές και στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Ο αντίπαλος δεν ήταν πάντοτε στο καναβάτσο, όπως είναι σήμερα. Τις περισσότερες φορές ήταν πανίσχυρος. Είχε μαζί του τα συστημικά μέσα ενημέρωσης, είχε τα κυρίαρχα πρότυπα ζωής, κατανάλωσης και διασκέδασης. Αυτό που ονομάστηκε Life style, τη δεκαετία του 90.
Είχε επίσης με το μέρος του στο γύρισμα της ιστορίας, την ιδεολογική υποχώρηση της συλλογικής δράσης, την απογοήτευση και την απάθεια των μαζών. Είχε τη δυνατότητα της ιδεολογικής χειραγώγησης και άρα για ένα διάστημα και την ιδεολογική ηγεμονία στην νεολαία και στην κοινωνία.
Ο αντίπαλος, όμως έκανε ένα λάθος και είχε ένα βασικό μειονέκτημα. Το βασικό του λάθος είναι πως πίστεψε πως όντως η ιστορία τελείωσε. Και το πίστευε αυτό γιατί πολύ απλά δεν πίστευε στον άνθρωπο. Πίστευε πως νίκησε γιατί πολύ απλά δεν πίστευε σε αξίες και ιδέες.
Και το βασικό του μειονέκτημα, ότι παρά τα ισχυρά όπλα που διέθετε, δεν είχε το σημαντικότερο. Δεν είχε ποτέ το δίκιο με το μέρος του. Το δίκιο ήταν και είναι με τη μεριά των λαών και των ανίσχυρων. Με τη μεριά όλων όσοι δεν έχουν φωνή και δικαιώματα.
Και τώρα που αυτοί γίνανε πλειοψηφία, όπως έγραψε ο Μπρέχτ: Ξεχειλίζει σαν ποτάμι η οργή του λαού και ποιος το σταματάει;
Η Ελληνική κοινωνία δέχτηκε την πιο ταξική επίθεση που έγινε ποτέ σε ευρωπαϊκή χώρα. Εμείς σταθήκαμε απέναντι. Στην αρχή μας λοιδόρησαν, μετά προσπάθησαν να μας περιθωριοποιήσουν. Δεν τα κατάφεραν.
Στη συνέχεια επιχείρησαν να μας συκοφαντήσουν. Και τι δεν ακούσαμε. Όλες τις φορές απαντήσαμε. «Ούτε βήμα πίσω». Καμία έκπτωση στις αρχές και στις ιδέες μας. Κανένας συμβιβασμός.
Πορευτήκαμε όλα αυτά τα πέτρινα χρόνια, με τις μεγάλες αξίες των αγώνων και των κοινωνικών κινημάτων και όχι με τις μεγάλες ιδέες της Ολυμπιάδας και της» ισχυρής Ελλάδας».
Από το Σιάτλ και τη Γένοβα μέχρι το αντιπολεμικό κίνημα και το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ, οι δυνάμεις μας ήταν παρούσες στον αγώνα για ένα άλλο κόσμο που είναι εφικτός και αναγκαίος. Βρεθήκαμε με χιλιάδες νέους στις μικρές και μεγάλες εξεγέρσεις, πρωτοστατήσαμε στα πανεπιστήμια ενάντια στο άρθρο 16.
Πήγαμε κόντρα στους εθνικισμούς, στην περιστολή των δικαιωμάτων για τους μετανάστες, στο δίπολο, την συνεργασία νεοφιλελεύθερων και ακροδεξιών.
Εμπιστευτήκαμε το αυθόρμητο χωρίς διάθεση ηγεμονισμού. Κρατήσαμε τις πλατείες στα χρόνια του Μνημονίου μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες νέες και νέους, εργαζόμενους και άνεργους.
Διαβάσαμε νωρίς τα σημεία των καιρών, δεν υποστείλαμε ποτέ τις σημαίες του αγώνα και της αξιοπρέπειας και για αυτό όταν κατέρρευσε το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα της χρεοκοπίας, όλος ο κόσμος αναγνώρισε τη δική μας συμβολή, τη δική μας ταυτότητα. Τη νέα ταυτότητα της σύγχρονης ριζοσπαστικής αριστεράς. Την ταυτότητα της κριτικής αμφισβήτησης, της ρήξης και της ανατροπής.
Για περισσότερη, για πραγματική δημοκρατία.
Για αλληλεγγύη και συλλογικότητα.
Για περισσότερα δικαιώματα.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Μια παλιά Κινέζικη παροιμία λέει ότι ευτυχισμένοι άνθρωποι είναι όσοι θα έχουν τη τύχη να ζήσουν σε ενδιαφέρουσες εποχές. Υπό αυτή την έννοια πρέπει να αισθανόμαστε ευτυχείς. Ζούμε δύσκολες, σκληρές αλλά συνάμα και ενδιαφέρουσες, ιστορικές εποχές.
Σήμερα το κράτος εκτάκτου ανάγκης της εσωτερικής τρόικας, επιλέγει την στρατηγική της έντασης. Μαζί με τις αγορές και τους οικονομικούς δολοφόνους, επιλέγει να μην αφήσει τίποτε όρθιο σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η εμμονή σε προγράμματα ακραίας λιτότητας, και ύφεσης οδηγεί σε πρωτοφανείς και αδιανόητες μέχρι σήμερα κοινωνικές καταστάσεις.
Όλα όσα βλέπουμε να λαμβάνουν χώρα, σχεδόν με κινηματογραφική ταχύτητα, δε θα μπορούσαμε να διανοηθούμε ότι αποτελούν επιλογές κρατών ή ενώσεων κρατών σε καιρό ειρήνης, αλλά πολεμικές κινήσεις.
Η απόπειρα αρπαγής των καταθέσεων στην Κύπρο, το κύμα εξώσεων στην Ισπανία, οι συνεχείς μειώσεις μισθών και συντάξεων στην Ελλάδα και την Ιταλία, προκαλούν πλέον σοβαρή κοινωνική κατακραυγή και ξεσηκωμό σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μόλις προχθές η Κύπρος είπε ένα μεγάλο ΟΧΙ απέναντι στις αυθαίρετες πολιτικές λεηλασίας. Το ΟΧΙ αυτό, ανεξάρτητα από την εξέλιξη των πραγμάτων, έχει μια ιστορική αξία και σημασία.
Γιατί είναι το πρώτο ΟΧΙ στους διαρκείς εκβιασμούς, το πρώτο ΟΧΙ στη νεοφιλελεύθερη ηγεμονία της στρατηγικής της κας Μέρκελ στην Ευρώπη. Ανοίγει τον δρόμο για την αντίσταση των κοινωνιών και των λαών. Το ΟΧΙ της Κύπρου πρέπει να στηριχτεί, να ενωθεί με άλλες φωνές αντίστασης, να γίνει υπόθεση όλων των χωρών που βρίσκονται σήμερα δεσμευμένες στα Μνημόνια λιτότητας.
Το ΟΧΙ αυτό πρέπει να γίνει ΟΧΙ των εργαζομένων ολόκληρης της Ευρώπης απέναντι στην κρίση. Δεν γνωρίζω ποια κατάληξη θα έχει αυτή η δύσκολη μάχη που δίνει ο κυπριακός λαός. Όποια πάντως και αν είναι, θα μείνει πίσω μία παρακαταθήκη. Είναι -σε πολιτικό και συμβολικό επίπεδο- η κατεδάφιση των υποστηρικτών του μνημονίου στην Ελλάδα. Είναι η αποκαθήλωση αυτής της θλιβερής τριάδας που κυβερνά ελέω Μέρκελ την Ελλάδα.
Ναι, υπάρχουν λαοί και κοινοβούλια που αρνούνται να εξαθλιώσουν τον τόπο τους και είπαν όχι στους τραπεζίτες, όχι στους εκβιασμούς.
Αυτό το όχι θα κυνηγά για πάντα τον κ. Σαμαρά και τον κ. Στουρνάρα, θα κυνηγά για πάντα τις θλιβερές φιγούρες που κτύπαγαν τα τραπέζια ουρλιάζοντας πως δεν υπάρχει όχι, δεν υπάρχουν όροι, δεν υπάρχει αντίσταση και πρέπει να δεχτούμε ό,τι και αν μας ζητήσουν.
Και το κυριότερο, όσοι ηγεμονεύουν σήμερα στην Ευρώπη και καθορίζουν τις τύχες των λαών, βάζοντάς τους κάτω από τις επιθυμίες των αγορών, δεν θέλουν την Ευρώπη.
Μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην διάλυση της Ευρώπης. Όσοι και όσες στην Ελλάδα συντάσσονται μαζί τους, συντάσσονται με αυτή την βαρβαρότητα.
Συντρόφισσες και σύντροφοι.
Χρέος της γενιάς σας είναι η ανατροπή. Η νεολαία και οι εργαζόμενοι σε όλη την Ευρώπη δεν έχουν να χάσουν πια τίποτε άλλο, παρά μόνο τις αλυσίδες τους. Αλλά εσείς πρώτα πρέπει να πρωταγωνιστήσετε στην υπεράσπιση της κοινωνικής αλληλεγγύης, της δικαιοσύνης, της αξιοπρέπειας παντού.
Να συσπειρώσετε γύρω σας την κοινωνική αντίσταση, στους χώρους δουλειάς, τις γειτονιές, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Να ανοίξουμε όλοι μαζί τον δρόμο σε ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο για την Ελλάδα και την Ευρώπη.
Το μήνυμα αυτό είναι ξεκάθαρο. Οι κοινωνίες δεν πρόκειται να υποταχτούν στο Κεφάλαιο. Θα αναμετρηθούν με τους σημερινούς συσχετισμούς και θα τους αλλάξουν. Δεν θα σηκώσουν άλλο το βάρος ενός παράλογου συστήματος που παραπαίει μέσα σε βαθειά κρίση.
Το μοντέλο των υποτιθέμενων ελεύθερων αγορών, που άφηνε κάθε προοπτική ανάπτυξης και ευημερίας στα χέρια των κερδοσκόπων, έχει καταρρεύσει. Τρώει τις σάρκες του και επιτίθεται με πρωτοφανή βιαιότητα στην κοινωνική συνοχή. Μας αξίζει ένας καλύτερος κόσμος, ένα καλύτερο μέλλον.
Σήμερα που ξέρουμε ότι η πολιτική της υποταγής δεν οδηγεί πουθενά, παρά μόνο στην άτακτη χρεωκοπία και την τεράστια κοινωνική καταστροφή, η κοινωνία – με πρώτη την νεολαία- πρέπει να σηκώσει κεφάλι.
Να σταθεί όρθια απέναντι στο μέτωπο του φόβου και των εκβιασμών, στην Ελλάδα και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Να διεκδικήσει έναν εναλλακτικό δρόμο εξόδου από την κρίση, έναν δρόμο αλληλεγγύης, δημοκρατίας και κοινωνικής δικαιοσύνης.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, ήρθε η ώρα για μία νέα αριστερή κυβέρνηση. Δεν θα είναι μία απλή αλλαγή, γιατί ως τέτοια δεν έχει να προσφέρει απολύτως τίποτε.
Θα είναι ανατροπή ενός φαύλου καθεστώτος, όχι κυβερνητική αλλαγή. Θα είναι ανατροπή του πελατειακού συστήματος, θα είναι αποκαθήλωση της πρωτοκαθεδρίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος πάνω στον κόσμο της εργασίας.
Θα είναι το τέλος ενός συστήματος διαπλοκής που ανακύκλωνε πολιτικές και πρόσωπα που εξυπηρετούσαν το μεγάλο κεφάλαιο, που κατεδάφισαν το κοινωνικό κράτος, που εκμηδένισαν εργασιακά, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα.
Θα είναι μία μεγάλη ανατροπή, που θα φέρει περισσότερη δημοκρατία, νέους συμμετοχικούς θεσμούς, την οικονομία των αναγκών και όχι των τραπεζιτών, και στην οποία η νεολαία του τόπου μας πρέπει να βάλει τη σφραγίδα της.
Για αυτό και πριν από το μεγάλο χρέος της γενιάς σας, σας καλώ να μην αφήσετε λεπτό να φύγει από το μυαλό σας κάτι άλλο.
Να μην ξεχάσετε ποτέ ποιοι είμαστε, από πού ξεκινήσαμε, και πως πολιτευτήκαμε.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, οι ιδέες για να ζήσουν θέλουν ΟΡΓΑΝΩΣΗ.
Η οργάνωση για να αναπνεύσει και να πρωτοστατήσει στους νέους μεγάλους κοινωνικούς αγώνες θέλει ΕΝΟΤΗΤΑ και ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ. Με όλα μας τα λάθη, έτσι πορευτήκαμε οι παλαιότεροι και οι παλαιότερες σε αυτήν την οργάνωση νεολαίας. Χτίσαμε από το μηδέν το αριστερό και ριζοσπαστικό κομμάτι της νεολαίας όταν όλοι ήταν σίγουροι ότι θα αποτύχουμε.
Στηρίξαμε στους μικρούς και μεγάλους αγώνες το κόμμα και βαδίσαμε μαζί του μπροστά, όταν όλο το σύστημα και το υπηρετικό του προσωπικό προέβλεπε ότι θα εξαφανιστούμε και εκλογικά και στην κοινωνική μας επιρροή.
Τους διαψεύσαμε και δικαιώσαμε γενιές και γενιές αριστερών αγωνιστών, γιατί δεν εγκαταλείψαμε κανέναν μόνο του, γιατί δεν υποχωρήσαμε σε εκβιασμούς, και κυρίως γιατί δεν ξεχάσαμε ότι αριστερό και ριζοσπαστικό σήμερα είναι ότι ενώνει.
Αυτό δεν πρέπει να ξεχάσετε και εσείς.
Η νεολαία ΣΥΝ ωρίμασε πολιτικά. Κατανόησε την σημασία της πολιτικής σύνθεσης. Αρνήθηκε τον ναρκισσισμό της μοναδικής βεβαιότητας. Έμαθε να συζητάει και να σέβεται διαφορετικές απόψεις και διαφορετικές καταγωγές. Οικοδόμησε μια σταθερή αντίληψη για την δημοκρατία, και την σχέση της οργάνωσης με το κίνημα. Οικοδόμησε επίσης μια δυναμική πολιτική σχέση με το κόμμα.
Μέσα από την οργανωτική και πολιτική αυτονομία της, αλλά με δραστήρια και ενεργή συμμετοχή στο συλλογικό πολιτικό σχέδιο. Χωρίς κανένα φόβο απέναντι στην διαφορετική άποψη και την διαφωνία, αλλά με σεβασμό στις συλλογικές αποφάσεις.
Αυτήν την πολιτική κατάκτηση, αυτή την πολιτική περιουσία, μην την εκχωρήσετε ποτέ και πουθενά. Δε σας ζητώ να στηρίζετε άκριτα το Κόμμα και τις αποφάσεις του. Σας ζητώ να αμφισβητείτε δημιουργικά το Κόμμα και τις αποφάσεις του.
Δε σας ζητώ να στοιχίζεστε πίσω από τη κομματική γραμμή. Σας ζητώ να είστε μπροστά από τη κομματική γραμμή, να τη ξεπερνάτε, να γίνετε εσείς ο οδηγός και η πρωτοπορία.
Δε σας ζητώ επουδενί να πάψετε να επερωτάτε τους πάντες και τα πάντα. Δε γίνεται αριστερή νεολαία που να μην επερωτά τους πάντες και τα πάντα. Δε θα ήταν ούτε αριστερή ούτε νεολαία.
Αυτό που σας ζητώ είναι τις μάχες σας να τις δίνετε με αναφορά τη κοινωνία και όχι τα κομματικά γραφεία. Εκεί έξω στο πραγματικό κόσμο είναι οι πραγματικές μάχες. Εκεί όπου εκατοντάδες χιλιάδες νέες και νέοι, δέχονται καθημερινά τη βία της απόλυσης, της καταπάτησης της αξιοπρέπειας, της αναγκαστικής ξενιτιάς. Εκεί είναι οι μεγάλες μάχες, εκεί θα κριθούμε όλοι.
Αν καταφέρουμε να σταθούμε πλάι τους, να τους εμπνεύσουμε, να παλέψουμε μαζί. Και να ξέρετε, δεν υπήρξε ποτέ νικηφόρο λαϊκό κίνημα ανατροπής, που να μην είχε τη σφραγίδα του νεολαιίστικου κινήματος, τη σφραγίδα της νέας γενιάς.
Αν εσείς, η γενιά σας δε γίνετε οι μπροστάρηδες στον αγώνα για τη κοινωνική αλλαγή, για τη πολιτισμική αναγέννηση της πατρίδας μας, οι νίκες δε θα ʽρθουν από μόνες τους. Και αν έρθουν, θα είναι παροδικές.
Εμείς έχουμε μόνο μια δυνατότητα να πετύχουμε: Αν έχουμε το λαό διαρκώς στο προσκήνιο να στηρίζει και να εμπνέεται από τη μεγάλη μεταρρυθμιστική μας προσπάθεια.
Να εμπνέεται και να εμπνέει το κοινωνικό μετασχηματισμό, να ανοίγει δρόμους και να δίνει καθημερινά μάχες για μια κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης. Και στη πρώτη γραμμή αυτών των μαχών, δε μπορεί παρά να είναι η γενιά σας. Η γενιά της ανατροπής.
Έτσι πορευτείτε, οι μεγάλες μάχες είναι μπροστά μας.
Είναι όμως μπροστά μας και οι μεγάλες νίκες και η ηγεμονία των απελευθερωτικών αξιών και ιδεών, για να φτιάξουμε από την αρχή αυτόν τον τόπο, για σοσιαλισμό με ελευθερία, δημοκρατία και αλληλεγγύη.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS