Την ώρα που ο κυπριακός λαός χρειάζεται την έμπρακτη αλληλεγγύη της χώρας μας, η τρικομματική κυβέρνηση μένει σταθερά προσηλωμένη στην στρατηγική του μερκελισμού που επιδιώκει να δέσει άλλη μια χώρα στα δεσμά της τρόικας και της λιτότητας.
Ομολογουμένως, συνιστά μέγιστο θράσος, όταν δεν έχουν ποτέ διανοηθεί να ψελλίσουν το παραμικρό ΟΧΙ και να διαπραγματευτούν επί της ουσίας, να επαναλαμβάνουν ακόμα και σήμερα τη λογική του μνημονιακού μονόδρομου που τόσα δεινά έχει φέρει στη χώρα. Είναι προκλητικό να μιλάνε για εθνικά υπερήφανη στάση αυτοί που παραδίδουν την Κύπρο στους δανειστές, που την εγκατέλειψαν και συνέβαλαν στον εκβιασμό του κυπριακού λαού, που παρακαλούν ακόμη και τώρα να καμθεί η παραμικρή στάση αντίστασης των κυπρίων. Ντροπή τους.
Η ελληνική κυβέρνηση έχει τεράστιες ευθύνες γιατί όταν της ζητήθηκε να συνδράμει στο κυπριακό τραπεζικό σύστημα με το ποσό των δύο δισεκατομμυρίων ευρώ από τα χρήματα που προορίζονται για την τραπεζική ανακεφαλαιοποίηση το αρνήθηκε μέσω του κ. Προβόπουλου. Aκόμη και σήμερα μπορεί να παρέμβει παρέχοντας ρευστότητα 2 δις μέσω του ελληνικού ELA και υποστηρίζοντας το αίτημα για συνέχιση παροχής ρευστότητας εκ μέρους της ΕΚΤ για όσο διάστημα συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις. Κάτι τέτοιο θα έδινε περιθώρια κινήσεων στην κυπριακή κυβέρνηση για την αναζήτηση λύσης εκτός τρόικας και μνημονίων, προφανώς η ελληνική κυβέρνηση κάτι τέτοιο δεν το επιθυμεί.
Ο ελληνικός και ο κυπριακός λαός έχουν βγάλει πλέον τα συμπεράσματά τους, γνωρίζουν ποιος το εννοεί όταν μιλάει για εθνικά υπερήφανη στάση και διαπραγμάτευση και ποιος όχι. Έχει πράγματι τεράστια σημασία αν στο τιμόνι μιας χώρας βρίσκεται μια κυβέρνηση υποταγμένη χωρίς λαϊκή νομιμοποίηση από μια κυβέρνηση λαϊκής ενότητας και κοινωνικής σωτηρίας.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS