12/07/1999

Περιοδεία του Προέδρου του Συνασπισμού στο Νομό Μεσσηνίας

Περιοδεία στο Νομό Μεσσηνίας πραγματοποιεί σήμερα ο Πρόεδρος του ΣΥΝ Νίκος Κωνσταντόπουλος.

Συναντήθηκε με τον Νομάρχη Μεσσηνίας, τον Δήμαρχο Καλαμάτας, τον Δήμαρχο Βουφράδος, τον Δήμαρχο Αρφαρών, τον Δήμαρχο Κορώνης και την Αντιδήμαρχο Μελιγαλά, Νομαρχιακούς και Δημοτικούς συμβούλους καθώς επίσης και με την Διοίκηση της Τοπικής Ένωσης Δήμων και κοινοτήτων του Νομού.

Επισκέφθηκε τον Νέο Νομαρχιακό Νοσοκομείο και είχε σύσκεψη με τους εκπροσώπους των ιατρών του ΕΣΥ και τους εργαζόμενους στην υγεία.

Συναντήθηκε με τους εκπροσώπους των αγροτών και τις αγροτικές οργανώσεις του Νομού . Ενημερώθηκε για τα μεγάλα και οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Νομός, την μεγάλη καθυστέρηση των Έργων Υποδομής (δρόμος Τρίπολης - Καλαμάτας και δυτικός άξονας) την αξιοποίηση του Λιμένα για την διασύνδεση της Καλαμάτας με την Κρήτη, την σιδηροδρομική απομόνωση της Καλαμάτας από την περικοπή του δικτύου του ΟΣΕ, τα προβλήματα των αγροτών και της αγροτικής οικονομίας με επίκεντρο τα αρνητικά δεδομένα που διαμορφώνει για τους σταφιδοπαραγωγούς του Νομού ο νέος κανονισμός της Ε.Ε. καθώς επίσης και για την πορεία ολοκλήρωσης και τον προγραμματισμό πλήρους λειτουργίας του Νέου Νομαρχιακού Νοσοκομείου Μεσσηνίας.

Ο Πρόεδρος του ΣΥΝ μίλησε σε συγκέντρωση του ΣΥΝ για τις πολιτικές εξελίξεις και για την πορεία του κόμματος μετά τις ευρωεκλογές εν όψει του συνεδρίου του ΣΥΝ και των Βουλευτικών Εκλογών.

Σε συνέντευξη τύπου στα ΜΜΕ ο Πρόεδρος του ΣΥΝ τόνισε:

Για τις αποφάσεις της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ:

Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ -όπως απέδειξε η διήμερη σύνοδος της Κ.Ε.- αδυνατεί να αντιληφθεί την πραγματικότητα ακόμα και μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.
Διακηρύσσει την εμμονή της στην ίδια πορεία, εξακολουθεί να σκέφτεται με όρους τεχνικής της εξουσίας και παλαιοκομματικών μεθοδεύσεων και με όλα αυτά προετοιμάζει συστηματικά το έδαφος για την αλλαγή φρουράς με την Ν.Δ.
Η ελληνική κοινωνία όμως έχει ανάγκη από μια τολμηρή στροφή προς τα αριστερά σε όλα τα επίπεδα.
Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών αποδεικνύει ότι αυτή είναι η βούληση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.
Αυτή είναι η λαϊκή εντολή.
Και προς αυτήν την εντολή πρέπει να αντιστοιχηθούν οι επιλογές σε όλα τα επίπεδα.
Ο ΣΥΝ θα εργασθεί για να ανοίξει ο δρόμος για αυτή την προοπτική.
Θα αποκρούσει τεχνητά διλήμματα και ξεπερασμένες μεθοδεύσεις και θα διατυπώσει προτάσεις που θα σηματοδοτούν την στροφή προς τα αριστερά.
Το ΠΑΣΟΚ φαντασιώνεται ότι μπορεί για άλλη μια φορά να θέσει τον κόσμο της Αριστεράς προ διλημμάτων όμως αυτή η εποχή έχει περάσει.
Τώρα μπροστά σε δίλημμα θα βρεθεί η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και το δίλημμα είναι πολύ σαφές: Εμμονή στην ίδια πολιτική σύμπλευσης με την Ν.Δ. και εξυπηρέτηση των εκλογικών της στόχων ή στροφή προς τα αριστερά σε όλα τα επίπεδα και δημιουργία προϋποθέσεων για προοδευτική εναλλακτική λύση για την χώρα, για νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία.
Και αυτό το δίλημμα η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ θα υποχρεωθεί να απαντήσει. Και βεβαίως θα αναλάβει και το κόστος της απάντησης αυτής.

Για τις προσλήψεις που εξαγγέλλει η κυβέρνηση:

Η κυβέρνηση καταφεύγει για μια ακόμα φορά στο παλαιοκομματικό σπορ των ρουσφετολογικών προσλήψεων στο δημόσιο με παράκαμψη του Ν. 2190. Με το νομοσχέδιο που ετοίμασε συνεχίζει το ξήλωμα του "Νόμου Πεπονή" και μεγαλώνει τα παράθυρα για ρουσφετολογικές πρακτικές.
Η κυβέρνηση ενόψει των επόμενων βουλευτικών εκλογών επιλέγει τις προσλήψεις για την άσκηση «κοινωνικής πολιτικής» επειδή αδυνατεί να εγκαταλείψει τον μονόδρομο της πολιτικής της που προκαλεί τεράστια κοινωνικά ελλείμματα.
Η Δημόσια Διοίκηση πάσχει από δυσλειτουργία και αναχρονισμό. Χρειάζεται διαφάνεια, αποτελεσματικότητα και πάταξη των ρουσφετολογικών πρακτικών και όχι ρυθμίσεις που οδηγούν στην διεύρυνσή τους.

Για την κατάσταση στην Παιδεία:

Αναδεικνύονται ανάγλυφα τα αδιέξοδα της λανθασμένης και πρόχειρης εκπαιδευτικής πολιτικής του Υπουργείου Παιδείας. Και από τα στοιχεία του ίδιου του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου προκύπτει η απορύθμιση . Τώρα πριν υπάρξουν ακόμα μεγαλύτερα αδιέξοδα την επόμενη σχολική χρονιά να γίνουν αλλαγές και διαρθρώσεις με ευρύτερη συνεννόηση και στην βουλή και με τους εκπαιδευτικούς.

Για τα αγροτικά προβλήματα:

Οι κυβερνητικές γιγαντοαφίσες προεκλογικά μιλούσαν για χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας και για την εξασφάλιση του αγρότη με τρισεκατομμύρια.
Η ανεργία, όμως, καλπάζει. Για την Μεσσηνία το 1998, όπως και το 1997, στο 16%.
Και οι αγρότες σε διαρκή αγωνία και ανασφάλεια. Ψάχνω σε όλη την Ελλάδα να βρω ικανοποιημένο και αισιόδοξο αγρότη, εξασφαλισμένο και αισιόδοξο εργαζόμενο και δεν τον βρίσκω.
Ο αγροτικός τομέας αντιμετωπίζει εξουθενωτικά προβλήματα. Η γεωργία και η κτηνοτροφία είναι σε εγκατάλειψη. Ο παραγωγός δεν έχει στήριξη κι όταν διαμαρτύρεται συκοφαντείται και από πάνω από την κυβέρνηση.
Ο απολογισμός των κυβερνήσεων της τελευταίας 25τίας είναι τραγικά απογοητευτικός. Ακόμα και σήμερα λείπει ο σχεδιασμός και η εφαρμογή συγκεκριμένης εθνικής πολιτικής για την ανάπτυξη του αγροτικού τομέα που αποτελεί και άξονα ανασυγκρότησης της υπαίθρου.
Ο Έλληνας παραγωγός ζει διαρκώς την εγκατάλειψη, την κοροϊδία και την εκμετάλλευση. Τον βασανίζει η αναλγησία της Αγροτικής Τράπεζας, τον ταλαιπωρεί η ασυδοσία στο εμπόριο των εφοδίων και των προμηθειών, τον εκμεταλλεύεται το κίνημα εμπορίας των προϊόντων, τον εξαντλεί η κυβερνητική αδιαφορία και δημαγωγία.
Στην Ελλάδα το κόστος παραγωγής για τον αγρότη ποτέ δεν μειώνεται και πάντα διατηρείται μεγάλη η ψαλίδα της τιμής των προϊόντων μεταξύ παραγωγού και καταναλωτή.
Η Ατζέντα 2000 και η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική, ανοίγουν τεράστια ζητήματα, καθοριστικά για την ίδια την ύπαρξη της ελληνικής γεωργίας. Η ελληνική κυβέρνηση, όμως, προχωράει σε διαπραγματεύσεις χωρίς στόχους, χωρίς στην ουσία εθνική στρατηγική για τον αγροτικό τομέα. Και το Υπουργείο Γεωργίας, μακριά από τον παραγωγό, διεκπεραιώνει γραφειοκρατικές διαδικασίες, αδρανεί και περιορίζεται στον ρόλο του κακού χειριστή ευρωπαϊκών κανονισμών που διαμορφώνονται ερήμην της ελληνικής πλευράς.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η στάση της ελληνικής κυβέρνησης και του Υπουργείου Γεωργίας στο πρόβλημα της σταφίδας.
Από τις επιδοτήσεις για την καλλιέργεια της σταφίδας εισρέουν κάθε χρόνο, μονάχα στο Νομό Μεσσηνίας 4,5 δις δραχμές. Με το νέο κανονισμό γίνεται εξαιρετικά κρίσιμο το μέλλον της καλλιέργειας και οι σταφιδοπαραγωγοί κινδυνεύουν να περιέλθουν ολοκληρωτικά στην ομηρία του εμπόρου ή στον αφανισμό.
Κι αυτό γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να αποκλειστεί η χορήγηση στρεμματικής ενίσχυσης σε εκτάσεις των οποίων έστω και ένα μέρος της παραγωγής προωθήθηκε στην αγορά ως νωπό σταφύλι. Και για να κατοχυρωθεί ως αποκλειστικός προορισμός η αποξήρανση της σταφίδας, θα υπογράφεται σύμβαση μεταξύ παραγωγού και έμπορου, από την 1η Αυγούστου. Χωρίς αυτό το συμβόλαιο δεν θα υπάρχει επιδότηση.
Μέχρι και τις 6 Ιουλίου 1999 ο Υπουργός Γεωργίας διαβεβαίωνε ότι θα αναβληθεί η υπογραφή του κανονισμού για την σταφίδα, μέχρι τον Οκτώβρη και μέχρι τότε θα καθοριστεί η ελληνική θέση. Ο κανονισμός υπογράφτηκε την επομένη, 7 Ιουλίου 1999, και ανοίγει νέα περίοδο φοβερής δοκιμασίας για τους σταφιδοπαραγωγούς.

To Γραφείο Τύπου