- Καλημέρα κ. Σκουρλέτη. Υπήρξε μια καθυστέρηση στην ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ αναφορικώς με την απεργία. Υπάρχουν πολλαπλές θέσεις και προσπαθείτε να συνκεράσετε και να βγάλετε μια άποψη ως κόμμα;
Να αποκαταστήσω λίγο τα πράγματα;
- Βεβαίως.
Εμείς αυτή τη στιγμή, με απόλυτο σεβασμό στις διαδικασίες των ίδιων των καθηγητών δεν έχουμε θελήσει ακόμα να βγάλουμε μια επίσημη ανακοίνωση για το θέμα αυτό καθʼ αυτό της απεργίας. Οι τοποθετήσεις μας όλες αφορούσαν τα προβλήματα της παιδείας και τα γενικά αιτήματα και τις διεκδικήσεις του κλάδου, τις οποίες θεωρούμε λογικές και σε σωστή κατεύθυνση.
Από εκεί και πέρα γνωρίζετε ότι έχουμε την ευαισθησία, απέναντι όχι μόνο στους καθηγητές αλλά απέναντι σε όλους τους εργαζόμενους, να σεβόμαστε τις διαδικασίες τους και με όρους αυτονομίας απέναντι στις δικές τους διαδικασίες να τοποθετούμαστε, αφού προηγουμένως οι ίδιοι αποφασίσουν τις μορφές διεκδίκησης.
Κατά συνέπεια, θα σας έλεγα ότι μια εφʼ όλης της ύλης τοποθέτησης αναμένεται να υπάρξει μέσα στην ημέρα. Μέχρι τώρα έχουν υπάρξει διάφορες δηλώσεις στελεχών μας και μια απάντηση σε μια ανόητη, κατά τα άλλα, επίθεση που δέχτηκε για πολλοστή φορά ο χώρος μας από τη Ν.Δ.
- Θα έρθω σε αυτό αμέσως μετά, αφού θέλω να ψάξω λίγο ακόμη τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ επί της απεργίας.
Αν θέλουμε να κάνουμε μια σοβαρή συζήτηση – και δεν αναφέρομαι ανάμεσά μας αλλά συνολικά ως ελληνική κοινωνία – είναι εντελώς λάθος να θυμόμαστε την εκπαίδευση την ώρα της απεργίας.
- Σωστή παρατήρηση. Συμφωνώ απολύτως.
Η εικόνα είναι συνολική και περιγράφεται από τα εξής γεγονότα. Φέτος είχαμε, με μεγαλύτερη ένταση από άλλες χρονιές, χιλιάδες κενά, απώλεια ωρών λόγω αυτών των κενών, ….
- Και αλλού πλεόνασμα κ. Σκουρλέτη. Αλλού έχεις κενό, αλλού πλεόνασμα.
Μιλάω για τη γενική εικόνα, συγκρίνοντάς τη με τα στοιχεία τα περυσινά, τα προπέρσινα. Αίθουσες που δεν μπορούσαν να θερμανθούν λόγω έλλειψης πετρελαίου, αναλώσιμα τα οποία κλήθηκαν να καλύψουν πολλές φορές οι γονείς από εκείνα που δεν έχουν, γονείς υπερχρεωμένοι που με το στανιό μπόρεσαν να κάνουν στα παιδιά τους μερικά μαθήματα…
Αντιλαμβάνεστε ότι έχουμε μια διαχρονική πια απαξίωση της μέσης εκπαίδευσης….
- ….Με την παραπαιδεία, όμως, υπάρχουσα και παρούσα για να μπορεί να απορροφά πτυχιούχους οι οποίοι πρέπει να εργαστούν, έτσι δεν είναι κ. Σκουρλέτη; Θέλω να πω ότι, είτε οι κυβερνώσες παρατάξεις είτε η Αριστερά, 30 χρόνια το ζήτημα της εκπαίδευσης δεν θέλατε να το ….
Εδώ θα διαφωνήσω μαζί σας στο «-είτε», γιατί η Αριστερά ήταν η μόνη η οποία πολλαπλά…
- Τι; Κουβέντιασε το θέμα; Έθετε το θέμα; Απλώς φώναζε «προσλάβετε» και «προσλάβετε».
Όχι. Αν κάποιος έχει μιλήσει για τον αυτόνομο μορφωτικό ρόλο του σχολείου, έχει καταθέσει επεξεργασμένες θέσεις για το ζήτημα εισαγωγής στα Πανεπιστήμια, είναι ο χώρος της Αριστεράς, ιδιαίτερα της δικής μας Αριστεράς. Μπορούμε να το συζητάμε επί ώρες αυτό το πράγμα.
- Εντάξει ας πούμε ότι αδίκησα την Αριστερά, αλλά εκ του παραγόμενου αποτελέσματος φαίνεται ότι και η Αριστερά είναι στο αδιέξοδο γιατί βλέπετε μπροστά στο πρόβλημα που λέει, βάλτε πλάτη με δύο ώρες αύξηση δεδομένων των ζητημάτων όπως τα θέσατε, δεν θα διαφωνήσω, αυτή είναι η πραγματικότητα.
Δύο ώρες αύξηση ξέρετε τι σημαίνει από τα πράγματα;
- Τι σημαίνει κ. Σκουρλέτη; Εσείς πόσες ώρες δουλεύετε δηλαδή;
Σημαίνει να έχουμε 10 χιλιάδες λιγότερους αναπληρωτές στην εκπαίδευση.
- Μήπως θα έπρεπε να είναι έτσι ευθείς εξʼ αρχής;
Μισό λεπτό. Επί της αρχής, ο μέσος όρος απασχόλησης εντός του σχολείου, του επίσημου ωραρίου των καθηγητών στην Ελλάδα, είναι 18,5 ώρες. Δηλαδή, κάτι παραπάνω από τον αντίστοιχο ευρωπαϊκό με τα στοιχεία που έχω εγώ.
- Μεταξύ 21 και 16.
Το κίνητρο της κυβέρνησης, λοιπόν, αυτή τη στιγμή δεν είναι να κρατήσουμε τους καθηγητές 2 ώρες παραπάνω στο σχολείο για να είναι πιο αποτελεσματικοί, να δουλεύουν παραπάνω, αλλά να βρει έναν τρόπο να διώξει τους 10 χιλιάδες συμβασιούχους ωρομίσθιους.
- Αυτό πρέπει να το συνδυάσουμε με το πόσοι εκπαιδευτικοί αναλογούν στον πληθυσμό των μαθητών.
Ξέρετε πώς κρίνεται αυτό; Από τις σχέσεις καθηγητή με μαθητή. 30 μαθητές έχει αυτή τη στιγμή μια τάξη.
- κ. Σκουρλέτη, 30 μαθητές έχουν και τα ιδιωτικά σχολεία σε μια τάξη.
Είναι καλό αυτό;
- Δεν το ξέρω. Δεν μπορώ να απαντήσω, αλλά μπορεί να έχετε δίκιο εσείς.
Μπορεί να μην το ξέρετε εσείς, αλλά εγώ παίρνω θέση και λέω ότι πριν από λίγα χρόνια θυμόσαστε ότι μας έλεγαν, ότι πρέπει να σπάμε τα τμήματα όταν είναι πάνω από 22 οι μαθητές.
- Σωστά, αλλά έχω ακούσει ότι στο δημόσιο σχολείο σπάει πιο εύκολα το τμήμα και ότι σήμερα υπάρχουν τμήματα με 15 μαθητές στο δημόσιο σχολείο, σε αντίθεση με το ιδιωτικό σχολείο που έχει 30. Θέλω να πω ότι πρέπει να κάνουμε κάποια στιγμή την αποτύπωση.
Όσον αφορά το παράδειγμα των ιδιωτικών σχολείων, εδώ πρόκειται περί επιχειρήσεων. Αντιλαμβάνεστε ότι ένας μαθητής σημαίνει μερικές χιλιάδες ευρώ παραπάνω για τον επιχειρηματία.
- Ναι, αλλά βλέπετε ότι για να το πηγαίνει το παιδί κάποιος στο ιδιωτικό σχολείο, με συνθήκες 35 μαθητών ή και 30 ακόμα, κάτι σημαίνει αυτό. Δεν είναι όλοι large. Δεν είναι όλοι μεγιστάνες στο ιδιωτικό σχολείο.
Προφανώς. Και αυτό που ενοχλεί ίσως είναι ότι, πράγματι με μια στοιχειωδώς αξιόπιστη εκπαίδευση χτυπιέται η ιδιωτική. Άρα, υπάρχει συμφέρον σε κάποιους κύκλους να απαξιώσουν περαιτέρω το δημόσιο σχολείο.
- Θα μου επιτρέψετε, με όλο το σεβασμό στο πρόσωπό σας, είναι απλοϊκή αυτή η προσέγγιση κ. Σκουρλέτη. Είναι μια απλούστευση μιας λογικής. Ποια είναι η προσωπική σας θέση επί της απεργίας στις παρούσες εξετάσεις;
Θέλω να σας πω το εξής. Σήμερα η κυβέρνηση έχει και το μαχαίρι και το πεπόνι. Ας δεχθώ, λοιπόν, για την οικονομία της συζήτησης, ότι πρέπει ίσως να περάσουν τα συγκεκριμένα μέτρα. Τι πείραζε να ανοίξει αυτή η συζήτηση, ή εν πάση περιπτώσει να περάσουν, ένα μήνα αργότερα όταν θα ήταν πιο ουδέτερος ο χρόνος; Γιατί επιλέγει η κυβέρνηση μέσα στις εξετάσεις, γνωρίζοντας την αντίδραση του κλάδου των καθηγητών, εκβιάζοντάς τους βάζοντάς τους σε μια αντίθεση με την κοινωνία να ανοίξει αυτό το θέμα μέσα στις πανελλαδικές εξετάσεις;
- Αν είχα τη δυνατότητα να μιλήσω με τον κ. Αρβανιτόπουλο, θα του έθετα κι εγώ το ίδιο ερώτημα κ. Σκουρλέτη, αν η μνημονιακή υποχρέωση έπρεπε να υλοποιηθεί τώρα ή τον περασμένο Ιανουάριο και γιατί όχι τον περασμένο Νοέμβριο….
Γιατί είναι από τα λεγόμενα ταμπού. Τα διάφορα ταμπού, τα οποία θέλει να σπάσει η κυβέρνηση. Γιατί πρόκειται τελικά περί μιας δογματικής προσέγγισης σε ορισμένα πράγματα. Περισσότερο προέχουν οι πολιτικοί λόγοι να τσακίσουν το κίνημα των καθηγητών, παρά ενδιαφέρονται για το δημόσιο σχολείο. Και δυστυχώς παίζουν με τις αγωνίες, τους φόβους μαθητών και οικογενειών, υπό δύσκολες συνθήκες.
- Την προσωπική σας άποψη δεν άκουσα.
Η άποψή μου, λοιπόν, είναι ότι μπορεί αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση να παγώσει τα μέτρα και να αποφύγει τη ρήξη…
- Να κηρύξουν ή όχι την απεργία;
Από εκεί και έπειτα, θεωρώ ότι πράγματι οι εκπαιδευτικοί, των οποίων αυτή τη στιγμή και τα κίνητρα και τα αιτήματα δεν χαρακτηρίζονται ως συντεχνιακά, θα πρέπει να κινηθούν με ένα τέτοιο τρόπο ώστε να κερδίσουν και τη συναίνεση της κοινωνίας στον δίκαιο, κατά τα άλλα, αγώνα τους.
- Ας έρθουμε στο θέμα που θίξατε, της αντιπαράθεσης με τη Ν.Δ. Σας δίνει όφελος, νομίζετε; Το ίδιο ερώτημα θα απευθύνω και σε εκπρόσωπο της Ν.Δ., όταν τον φιλοξενήσω. Κερδίζει κάτι η παράταξή σας με αυτή την αντιπαράθεση;
Κοιτάξτε. Υπάρχει η πολιτική παρουσία του κάθε κόμματος, οι δημόσιες τοποθετήσεις του. Το 90% των δημοσίων τοποθετήσεων του κυβερνώντος κόμματος είναι μια έντονη κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό υπόκεινται σε κάποιες επικοινωνιακές ανάγκες. Εμείς γνωρίζουμε ότι έχουν κάποιους Αμερικάνους επικοινωνιολόγους, οι οποίοι τους λένε δύο με τρεις φορές την ημέρα θα αναφέρετε τις λέξεις «ΣΥΡΙΖΑ», «συνιστώσες», «Τσίπρας», «ακρότητα», «προσγείωση στον ρεαλισμό», «Βαβέλ». Αυτά υπάρχουν σε κάθε τοποθέτηση. Πες, πες, πες, κάτι θα μείνει. Είναι ένας σύγχρονος Γκεμπελισμός. Από εκεί και πέρα, εκείνοι επιλέγουν τον τρόπο που αντιπαρατίθενται.
Εμείς απαντάμε μία στις πέντε φορές. Και αυτό, όταν είναι για χοντροειδή ζητήματα και διαστρεβλώσεις…Δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε αυτού του επιπέδου την πολιτική αντιπαράθεση. Αλλά δεν είμαστε εμείς υπεύθυνοι, ούτε εμείς γράφουμε τις ανακοινώσεις του γραφείου Τύπου της Ν.Δ.
- Άκουσα την προηγούμενη εβδομάδα ότι κάνατε ένα θετικό σχόλιο, ως κόμμα, στο σχέδιο νόμου του κ. Ρουπακιώτη περί του ρατσισμού. Υπάρχει περίπτωση να προχωρήσετε περεταίρω και να υπερψηφίσετε αυτό το σχέδιο νόμου;
Για να ακριβολογούμε, είπαμε ότι είναι θετική η πρωτοβουλία να φέρει με ένα σχέδιο νόμου τέτοιου είδους ζητήματα στη Βουλή. Γιατί δεν το έχουμε πάρει στα χέρια μας, δεν γνωρίζουμε το περιεχόμενο ακόμα, ούτε ως διαρροές.
Τι είναι θετικό; Το γεγονός ότι σε μια στιγμή αύξησης των ρατσιστικών εγκλημάτων, η κυβέρνηση αποφασίζει να ανοίξει αυτή τη συζήτηση εντός της Βουλής. Βεβαίως, εδώ πρέπει να βάλουμε έναν αστερίσκο και να πούμε ότι το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο γύρω από την πάταξη τέτοιου είδους εγκλημάτων και προπαγανδιστικών απόψεων υπέρ των ρατσιστικών εγκλημάτων δεν εφαρμόστηκε.
Προσέξτε λίγο, πρέπει να διαχωρίσουμε την προπαγάνδιση του ρατσιστικού εγκλήματος από αυτές καθʼ αυτές κάποιες απόψεις. Άποψη μπορεί να έχει ο καθένας. Αλλά το να λες ότι θα κατέβω στο κέντρο της Αθήνας και όταν βλέπω μετανάστη θα τον πετάω έξω, είναι σαφές ότι πρόκειται για προπαγάνδιση ενός ρατσιστικού εγκλήματος. Αυτό πρέπει να πατάξουμε.
Μέχρι στιγμής, με το υπάρχον νομικό και θεσμικό πλαίσιο δεν είχε κατορθώσει η πολιτεία να περιορίσει τέτοιου είδους φαινόμενα, αντίθετα έδειχνε μια άνευ προηγουμένου επιείκεια και ασυλία σε τέτοιες πρακτικές.
Ελπίζω, λοιπόν, να μην πρόκειται για μια διγλωσσία επικοινωνιακού τύπου της κυβέρνησης, να εννοεί ότι θέλει να κινηθεί σε αυτή την κατεύθυνση, πάντοτε λέω, με μια μέριμνα ώστε αυτή η προσπάθεια να μην θίξει τη δημοκρατία.
- Είναι πολύ σημαντικό το να υποστηρίξει η αντιπολίτευση….με αυτή την έννοια το θέτω εγώ…. ολίγον πατριωτικά, δεν ξέρω αν αυτό βγάζει μια γραφικότητα, αλλά δεν πειράζει πρέπει κάποια στιγμή, πέρα από την παράταξή μας, να δούμε και λίγο το συνολικό πεδίο.
Σας είπα ότι περιμένουμε να δούμε το ακριβές περιεχόμενο. Μιλήσαμε για θετική κατεύθυνση που έχει το γεγονός ότι το φέρνει στη Βουλή.
- Δεν θέλω να παραστήσω τη Ν.Δ, δεν με ενδιαφέρει καθόλου, προσπάθησα να το αποφύγω αλλά από την άλλη πλευρά είναι σα να απεμπολώ κι εγώ το σκέλος της εργασίας μου. Φαντάζομαι, επί της Βαβέλ που σας λέει η Ν.Δ, που είναι λογικό από πολλές κατευθύνσεις προσπαθείτε να συγκλίνετε σε μια άποψη, αλλά ήδη τρεις απόψεις είναι υπέρ της απεργίας, έτσι κ. Σκουρλέτη; Όπως βλέπω στην αποδελτίωση, ο κ. Κουράκης, ο κ. Μηλιός, είναι υπέρ της απεργίας…
Μισό λεπτό. Αυτό που είπαν οι συγκεκριμένοι σύντροφοι δημοσίως είναι ότι, εμείς σεβόμαστε τις αποφάσεις των καθηγητών και τις υποστηρίζουμε..
- Εσείς δεν είπατε το ίδιο, όμως, προηγουμένως. Ήσασταν πολύ ξεκάθαρος, είπατε ότι καλό θα ήταν να μην προβούν προς τα εκεί.
Θα σας πω. Γνωρίζετε ότι οι παρατάξεις εντός των καθηγητών που υποστήριξαν τη συγκεκριμένη κινητοποίηση, είναι από όλο το πολιτικό φάσμα. Και συνδικαλιστές που πρόσκεινται τη Ν.Δ. και από το ΠΑΣΟΚ…
- Ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Προφανέστατα κ. Σκουρλέτη. Εννοείται, γιʼ αυτό βλέπετε δεν κάνω την κουβέντα επί του συνδικαλισμού, κάνω με εσάς τη συζήτηση, με το κόμμα.
Άρα, πρέπει να τίθεται προς όλους τους πολιτικούς χώρους. Νομίζω πια έχουμε περάσει σε άλλες εποχές. Δεν απαιτούμε από τους συνδικαλιστές κάθε χώρου να ευθυγραμμίζονται με τις πολιτικές του κόμματός τους.
- Φυσικά κ. Σκουρλέτη, αλλά βλέπετε δεν συζητώ το θέμα ως προς τη συνδικαλιστική σας απήχηση. Εγώ λέω ως ΣΥΡΙΖΑ ποια είναι η θέση σας. Το τι κάνει ο συνδικαλιστής προσκείμενος στον ΣΥΡΙΖΑ εκπαιδευτικός είναι δική του ιστορία. Στο δικό σας κόμμα, ήδη ο κ. Κουράκης λέει, είμαι μαζί τους.
Αναφέρω το θέμα αυτό, ως προς τις διαφορετικές προσεγγίσεις που μπορεί να υπάρχουν σε έναν χώρο. Το θεωρώ θεμιτό.
- Ελπίζω να βγει κοινή συνισταμένη κάποια στιγμή. Ο δρόμος προς την ενηλικίωση είπαμε έχει δυσκολίες.
Αρκεί αυτή η συνισταμένη να βγαίνει μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες. Αυτή είναι η διαφορά η δικιά μας από τους άλλους.
- Ωραία παρατήρηση. Ευχαριστώ πάρα πολύ. Καλημέρα σας.
Να είστε καλά.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS