Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι.
Είναι η αρχή του τέλους.
Προχτές δεν έσβησε το σήμα της ΕΡΤ. Έσβησε η κυβέρνηση.
Δεν μπήκε λουκέτο στη δημόσια τηλεόραση. Μπήκε λουκέτο στη κυβέρνηση Σαμαρά.
Σε ένα πράγμα μπορώ να συμφωνήσω με τον πρωθυπουργό του μνημονίου, των προληπτικών επιστρατεύσεων και των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου.
Η πρωτοφανής και αντισυνταγματική πράξη του ήταν κίνηση υψηλού συμβολισμού. Ήταν μία κίνηση που δείχνει ότι ο πρωθυπουργός και το περιβάλλον του, που οδηγούν τον τόπο στον οικονομικό όλεθρο και σε μία τεράστια ανθρωπιστική κρίση, απεχθάνονται τη δημοκρατία, απεχθάνονται την ενημέρωση,bαπεχθάνονται τη δημόσια περιουσία, απεχθάνονται τον κόσμο της εργασίας.
Ο κ. Σαμαράς προχτές για άλλη μία φορά σε πραγματικό επίπεδο έκανε ότι κάνει δύο χρόνια τώρα, αφού μετανόησε. Υπάκουσε στις εντολές της τρόικας, εφάρμοσε αυτά που ψηφίζει από το 2011. Τα μνημόνια της υποτέλειας.
Πουλά τη δημόσια περιουσία και τον φυσικό πλούτο, απολύει δημοσίους υπαλλήλους, κατεδαφίζει τους μισθούς των ιδιωτικών υπαλλήλων, μαζί με όλα τα εργατικά και ασφαλιστικά δικαιώματα, τις κατακτήσεις ενός αιώνα. Μετέτρεψε άλλη μία φορά τον πρόεδρο της δημοκρατίας σε κλητήρα που θυροκολλεί απολύσεις. Και ετοιμάζεται και σε πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας να προχωρήσει το επόμενο διάστημα και σε κούρεμα καταθέσεων να συναινέσει, αν το ζητήσει το νεοφιλελεύθερο ιερατείο και οι τράπεζες.
Σε συμβολικό επίπεδο όμως έκανε ένα τεράστιο λάθος.
Προχτές πυροβόλησε τη δημοκρατία. Και ξύπνησε την αξιοπρέπεια ενός λαού, που συσσωρεύει προσβολές εδώ και τρία χρόνια. Ενός λαού που του χρέωσαν τις αμαρτίες του δικομματισμού και τη διαφθορά της διαπλοκής τους. Ενός λαού που χάνει την εργασία του, που μεταναστεύει, που χάνει την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη, που βλέπει τη δημοκρατία να σβήνει στον τόπο που γεννήθηκε. Που του φόρτωσαν την χρεοκοπία, συκοφαντώντας τον με την ευγενική χορηγία των μηχανισμών προπαγάνδας.
Ε, λοιπόν, ναι κύριε Σαμαρά.
«Είναι οι τελευταίοι σπασμοί ενός καθεστώτος προνομίων που καταρρέει»
Του δικού σας καθεστώτος. Που κι εσείς είστε άξιο τέκνο του. Της κλεπτοκρατίας, της οικονομικής και πολιτικής διαπλοκής. Του 1% που ζούσε εις βάρος του 99%. Της οικογενειοκρατίας. Των μεγάλων συμφερόντων, του πελατειακού συστήματος. Του συστήματος που γέννησε σκάνδαλα. Το χρηματιστήριο, τα δομημένα ομόλογα, το Βατοπέδι, την Siemens, τη λίστα Λαγκάρντ.
Ενός σκληρού ταξικού συστήματος που έβαλε τον κόσμο της εργασίας στο περιθώριο, για να εξυπηρετήσει συμφέροντα.
Αν λοιπόν είστε ενάντια στην ανομία, την αδιαφάνεια και την σπατάλη κ. Σαμαρά, δεν έχετε παρά αύριο- κάνετε μία άλλη συμβολική κίνηση. Να απολύσετε όχι τους 2.600 εργαζόμενους στην ΕΡΤ, αλλά όλους αυτούς που εσείς διορίσατε σε κρατικές θέσεις μετά την εκλογή σας, με μοναδικό κριτήριο τη πίστη τους στο πρόσωπό σας ή τη μεσσηνιακή τους καταγωγή. Να απολύσετε όλους αυτούς τους υψηλόμισθους του προσωπικού ειδικών συμβούλων ή τις υψηλά αμειβόμενες ειδικές θέσεις δημοσιογράφων της ΕΡΤ.
Μερικοί εκ των οποίων δεν εμφανιζόντουσαν καν στο ραδιομέγαρο παρά μόνο στα κομματικά γραφεία.
Και αν είστε ενάντια στην ανομία να ζητήσετε το λόγο σε όσους έχουν καταλάβει δημόσιες συχνότητες χωρίς να πληρώσουν μία, που έχουν χρεοκοπήσει, που δανείζονται συνέχεια τεράστια ποσά χωρίς καμία απολύτως «τραπεζική λογική». Σε αυτούς να απευθυνθείτε όχι να φιμώνετε τη δημόσια τηλεόραση.
Αφήστε λοιπόν τα ψέματα και την τρομοκρατία.
Θέλετε να τα πουλήσετε όλα. Ότι είναι δημόσιο πρέπει να περάσει στην ιδιωτική σφαίρα. Θέλετε μία χώρα αποικία χρέους, μία χώρα από επάνω ως κάτω ειδική οικονομική ζώνη. Θέλετε ζωντανές τις τράπεζες και νεκρούς τους πολίτες, ισοπεδωμένη την κοινωνία. Θέλετε ο κόσμος να περιμένει μετά την ΕΡΤ, να κλείσετε με μία υπογραφή νοσοκομεία, σχολεία, εφορίες, την ΕΥΔΑΠ, τη ΔΕΗ, ότι φτιάχτηκε με κόπο χρόνια τώρα. 14 χιλιάδες εκπαιδευτικοί παίρνουν σειρά στις απολύσεις.
Δεν θα σας αφήσουμε. Ο λαός δεν θα σας αφήσει. Μαύρο στην δημόσια τηλεόραση και τη ζωή των ανθρώπων εσείς, μαύρο στις εκλογές ο λαός.
Μας είπε χθες ο πρωθυπουργός ότι «Συγκρούονται δύο Ελλάδες».
Πράγματι. Η Ελλάδα που ξεθάψατε από τη δεκαετία του 50. Η Ελλάδα των εμφυλιοπολεμικών διαγγελμάτων. Του κοινωνικού αυτοματισμού. Η Ελλάδα που έχει πρωθυπουργό που δυσφορεί με τη Βουλή και τους θεσμούς. Που το υπουργικό συμβούλιο δεν συνεδριάζει και οι υπουργοί φέρνουν νομοσχέδια που τα συντάσσει η τρόικα, τα δικηγορικά γραφεία και μεγάλοι οίκοι του εξωτερικού. Η Ελλάδα που το Σύνταγμα γίνεται κουρελόχαρτο κάθε μέρα και αντικαθίσταται πλήρως από τα άρθρα του Μνημονίου. Που θα απαγορεύονται οι συνάξεις άνω των τριών και οι απεργίες. Που τα ΜΑΤ χτυπούν ανελέητα κάθε πηγή αντίστασης. Που ο υπουργός Οικονομικών και ο υπουργός Δημόσιας Τάξης αναλαμβάνουν τη διάλυση κάθε δημόσιου φορέα που καταργείτε. Που όλα τα έσοδα πηγαίνουν σε ειδικό λογαριασμό για την αποπληρωμή ενός επονείδιστου και παράνομου χρέους.
Αυτή την Ελλάδα οραματίζεσθε.
Και από την άλλη μεριά, η πραγματική Ελλάδα. Ο λαός της, ο κόσμος της εργασίας και του πολιτισμού. Οι άνθρωποι που αντιστέκονται και δημιουργούν, χωρίς να κερδοσκοπούν. Η πραγματική Ελλάδα, αυτή που θα σώζει πρώτα τους πολίτες της και μετά τους τραπεζίτες της. Που πρώτα θα πληρώνει μισθούς και συντάξεις, πρώτα θα εξασφαλίζει κονδύλια για την κοινωνική πολιτική και μετά θα πληρώνει τοκογλύφους. Η πραγματική Ελλάδα, κύριε Σαμαρά, είναι η Ελλάδα της παραγωγικής ανασυγκρότησης που έχει πρώτο μέλημα τον άνθρωπο και το περιβάλλον, όχι τα συμφέροντα. Που δεν θα πουλά δημόσιους οργανισμούς στους κολλητούς του πρωθυπουργού, δεν θα ξεπουλά το νερό και τον αιγιαλό.
Πράγματι, λοιπόν, κ. Σαμαρά.
Δύο Ελλάδες συγκρούονται.
Η μία της υποταγής και της εξαθλίωσης. Και η άλλη της αξιοπρέπειας, της αλληλεγγύης, της άμεσης δημοκρατίας. Η δική μας Ελλάδα. Και ένα είναι το δίλλημα πια για το λαό μας:
Δημοκρατία ή εκτροπή.
Εσείς διαλέξατε, καιρό τώρα: Εσείς και το περιβάλλον σας είστε σε ακροδεξιά τροχιά.
Δεν είναι τυχαίο που μαζί σας στα τελευταία νομοσχέδια, στην αντιπαράθεση, στην επιχειρηματολογία, στην φρασεολογία, με τη Χρυσή Αυγή ταυτίζεστε. Θα τους βάλετε, μήπως, και στην κυβέρνηση; Έτσι διέρρευσε χθες ο Γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου, ότι σκέπτεστε. Και αναρωτιέμαι:
Μπορούν ακόμα τα δυο δεκανίκια που σας στηρίζουν να αυτοπροσδιορίζονται στον προοδευτικό χώρο; Όταν στηρίζουν μια κυβέρνηση που φιμώνει τη δημοκρατία και φλερτάρει με την ακροδεξιά; Γιατί η «εικόνα» δεν είναι θολή, κύριε Βενιζέλο και κύριε Κουβέλη. Είναι κατάμαυρη. Σαν το σήμα που εξέπεμψαν προχθές το βράδυ οι δέκτες των τηλεοράσεών μας.
Οι δημοκρατικοί και προοδευτικοί πολίτες, λοιπόν, δε μασάνε τα λόγια τους.
Λένε όχι στην εκτροπή, όχι στον αντιδημοκρατικό κατήφορο. Και θα πουν ναι στην αριστερά, θα πουν ναι στην κυβέρνηση της αριστεράς. Θα πουν ναι στη δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία.
Φίλες και φίλοι,
Αλήθεια, τι απέγινε το περίφημο successstory του κ. Σαμαρά;
Παρότι λαλίστατος για την ΕΡΤ, δεν μας είπε για την αποτυχία του διαγωνισμού ιδιωτικοποίησης της ΔΕΠΑ. Ούτε της ΔΕΣΦΑ. Δεν μας είπε για τις δικές του, προσωπικές ευθύνες γιʼ αυτή την αποτυχία. Δεν αναφέρθηκε στο περιεχόμενο των συζητήσεων στο Μέγαρο Μαξίμου με τους επικεφαλής της ρώσικης εταιρείας.
Τρεις φορές συναντήθηκε μαζί τους, τους όρισε προνομιακούς συνομιλητές, καλλιέργησε προσδοκίες ότι, χάρη στη δική του εμπλοκή, η δουλειά είναι κλεισμένη, ότι θα κατέθεταν υπερπροσφορά και ότι αυτή θα συνοδευόταν από μειώσεις στις τιμές προμήθειας φυσικού αερίου. Και μην τους είδατε.
Γιατί άραγε;
Για τον κ. Σαμαρά και τα μιντιακά του παπαγαλάκια φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από τον ίδιο. Αν πετύχαινε τη συμφωνία θα το πιστωνόταν ο ίδιος. Τώρα που απέτυχε, το χρεώνονται όλοι οι άλλοι. Αλλά ο κόσμος δεν είναι χαζός. Καταλαβαίνει. Κυρίως, όμως, ο κόσμος δεν είναι χαζός και καταλαβαίνει ότι στη πλάτη του παίζονται παιχνίδια. Διότι, όλη αυτή η συζήτηση για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ παρακάμπτει το γεγονός ότι ο Έλληνας, παρά το ότι έχει γονατίσει από τη κρίση, πληρώνει το ακριβότερο αέριο στην Ευρώπη.
Αντί, λοιπόν, κ. Σαμαρά να διαπραγματευτείτε την κατά 30% ακριβότερη, από ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη, τιμή, αντί να διεκδικήσετε για λογαριασμό των ελλήνων καταναλωτών, οικιακών, επαγγελματικών και βιομηχανικών, την τιμή που πληρώνει η υπόλοιπη Ευρώπη, παζαρέψατε, προσωπικά, την ιδιωτικοποίησή της. Και αποτύχατε και σε αυτό. Ούτε για μεσίτης στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου δεν κάνετε.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Όσο ο πρωθυπουργός κόβει μισθούς, συντάξεις και δικαιώματα, όσο κάνει ανθρωποθυσίες για να εξευμενίσει τις αγορές και το μεγάλο κεφάλαιο, ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε μια μεγάλη πορεία. Επιστρέφουμε σε αυτούς που μας έδωσαν αυτή τη μεγάλη δύναμη, στον κόσμο που αντιστέκεται και επιμένει, και καταθέτουμε προς διάλογο τις προτάσεις μας για να σταθεί η χώρα όρθια πάλι.
Στην Δραπετσώνα παρουσιάσαμε τις θέσεις μας για την φτώχεια, στο Ναύπλιο για την δημόσια διοίκηση, στο κέντρο της Αθήνας για τα μέσα ενημέρωσης.
Σήμερα στο Βόλο καταθέτουμε προς διαβούλευση τις προτάσεις μας για την παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου.
Κυρίως, όμως, από εδώ ξεκινάμε μία νέα μεγάλη μάχη. Για την υπεράσπιση της δημοκρατίας. Ένας νέος ανένδοτος, για να σωθεί ο τόπος από την ακροδεξιά και τον κοινωνικό εκφασισμό. Για να ανατρέψουμε αυτή την πολιτική, για να καταργήσουμε τα Μνημόνια, για να φύγει επιτέλους αυτή η κυβέρνηση.
Σήμερα θα ήθελα να απευθύνω έκκληση σε κάθε δημοκρατικό πολίτη.
Ο αγώνας είναι πια ένας αγώνας για την προάσπιση της δημοκρατίας. Η δημοκρατία ήταν το πρώτο θύμα των μνημονίων. Είναι όμως και το χρέος μας, το πραγματικό χρέος. Η μάχη περνά πια σε άλλη διάσταση. Δε διακυβεύεται πια μόνο ο μισθός και η αξιοπρεπής διαβίωση. Διακυβεύεται η ίδια η ελευθερία της έκφρασης και της ενημέρωσης, η ίδια η δημοκρατία. Και σε αυτόν τον αγώνα, οφείλουμε να μπούμε όλοι και όλες στην πρώτη γραμμή.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι.
Το δικό μας Σχέδιο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης έχει τρεις στόχους.
· Τη δημιουργία θέσεων εργασίας με αξιοπρεπείς όρους και τη μείωση της ανεργίας.
· Την ισόρροπη, βιώσιμη και περιεκτική ανάπτυξη.
· Την εξισορρόπηση του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών και πιο συγκεκριμένα, της συνιστώσας του εκείνης που αφορά το εμπορικό ισοζύγιο.
Το πρόγραμμα μας για παραγωγική ανασυγκρότηση βάζει σε προτεραιότητα την αναβάθμιση της εργασίας, τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Μπαίνουν σε προτεραιότητα η προστασία του περιβάλλοντος και ένας ακόμα κρίσιμος παράγοντας: Η τεχνολογική πολιτική και παραγωγή «εντάσεως γνώσης».
Στην Ελλάδα υπάρχει το παράδοξο ότι, ενώ ειδικά οι νέες και οι νέοι διαθέτουν πλήθος δεξιοτήτων και σημαντικά αναβαθμισμένο ανθρώπινο κεφάλαιο, δεν ισχύει το ίδιο για την ενσωμάτωση της έρευνας, της τεχνολογίας και των καινοτομιών στην παραγωγική διαδικασία. Δηλαδή, ενώ υπάρχουν οι διαθέσιμοι πόροι που θα μπορούσαν να σχεδιάσουν και να εφαρμόσουν καινοτόμες παραγωγικές μεθόδους, δεν υπάρχουν ούτε οι επενδύσεις, αλλά ούτε καν οι θεσμοί που θα οδηγούσαν σε μία τέτοια κατεύθυνση.
Την ίδια στιγμή, χιλιάδες νέοι πτυχιούχοι μεταναστεύουν, αφού η Ελλάδα αποτελεί πλέον τόπο ανεργίας και απαξίωσης των γνώσεών τους, προκαλώντας έτσι μία τεράστια πληγή στις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας. Για αυτό απαιτούνται συγκεκριμένες πολιτικές ενθάρρυνσης της έρευνας και της καινοτομίας, μέσω ενός πλαισίου τεχνολογικής πολιτικής αλλά και συγκεκριμένα κίνητρα για τους νέους πτυχιούχους, ώστε να μην εγκαταλείπουν την χώρα αλλά και να επιστρέψουν όσοι ήδη έχουν μεταναστεύσει.
Καταθέτουμε σήμερα προς διάλογο τις προτάσεις μας για το αγροτοδιατροφικό σύμπλεγμα, τον τουρισμό, την ενέργεια, τις κατασκευές, τη βιομηχανία. Πάμε να δημιουργήσουμε μια νέα παραγωγική βάση. Με αξιοποίηση όλων των φορέων, και του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. Αλλά, κυρίως, του κοινωνικού τομέα. Είναι αυτός που θα προσπαθήσουμε να τοποθετήσουμε στον πυρήνα του προγράμματος μας για την παραγωγική ανασυγκρότηση.
Πέρα από το δίπολο δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, υπάρχουν πιο αποτελεσματικές και πιο δίκαιες μορφές οργάνωσης της παραγωγικής δραστηριότητας που, μέσα σε συνθήκες τόσο βαθιάς ύφεσης, αξίζει να στηριχθούν και να προωθηθούν.
Τα εγχειρήματα κοινωνικής οικονομίας προτάσσουν την συμμετοχή των εργαζομένων σε όλα τα στάδια της παραγωγής. Από το σχεδιασμό μέχρι την διαχείριση των πλεονασμάτων, τη δημοκρατική λήψη αποφάσεων και το δημοκρατικό έλεγχο των μελών και τη δίκαιη κατανομή του οικονομικού αποτελέσματος, ώστε να διασφαλίζουν αξιοπρεπείς μισθούς, την επανεπένδυση των πλεονασμάτων, την χρηματοδότηση άλλων εγχειρημάτων και την μεταξύ τους συνεργασία.
Ας σταματήσουν να μας ρωτούν που θα βρούμε τα λεφτά. Ξέρουν καλά που θα τα βρούμε και αυτό και μας πολεμάνε λυσσαλέα.
Η επάνοδος του κατώτατου μισθού και της κατώτατης σύνταξης στα προ του 2012 επίπεδα, ταυτόχρονα με τη δανειοδότηση των μικρών, μικρομεσαίων και μεσαίων επιχειρήσεων από ένα τραπεζικό σύστημα υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο θα επιφέρει κινητικότητα στην αγορά και την πραγματική οικονομία.
Τα αυξημένα, λοιπόν, φορολογικά έσοδα, αλλά και τα ασφαλιστικά, θα αξιοποιηθούν από εμάς για να χρηματοδοτήσουν την κοινωνική και παραγωγική ανασυγκρότηση.
Με ριζική μεταρρύθμιση της φορολογίας, που θα εγκαθιδρύει ένα απλό, δίκαιο και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα, που θα πατάσσει τη φοροδιαφυγή.
Με την πάταξη της εισφοροδιαφυγής, το σπάσιμο της διαπλοκής που οδηγεί ακόμη και σήμερα σε δαπανηρές και ασύμφορες για το Δημόσιο συμβάσεις, προς όφελος των ημετέρων.
Σημαντικότερο στοιχείο της στρατηγικής μας, όμως, αποτελεί η διεκδίκηση αναστολής αποπληρωμής τόκων, οι οποίοι θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά στο Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων.
Ακόμη και σήμερα οι τόκοι για το 2013 είναι 7,2 δις, το 2014 7,1 δις, το 2015 6,1 δις και το 2016 5,6 δις.
Τα παραπάνω ποσά θα μπορούσαν να διπλασιάσουν τα ΠΔΕ για τα έτη αυτά και για όσο θα ισχύει το «μορατόριουμ».
Δεύτερη σημαντική διεκδίκηση, να μην υπολογίζεται λογιστικά το κόστος των δημοσίων επενδύσεων στον υπολογισμό του δημοσιονομικού ελλείμματος, στο πλαίσιο του Συμφώνου Σταθερότητας, για να απελευθερωθούν πόροι για δημόσιες επενδύσεις εντός Ευρωζώνης.
Με αυτό τον τρόπο, οι δημόσιες επενδύσεις θα σταματήσουν να επιβαρύνουν το δημόσιο έλλειμμα και λόγω της θετικής τους συνεισφοράς στην ανάπτυξη, εν τέλει θα έχουν και θετική δημοσιονομική επίπτωση.
Από εκεί λοιπόν σκοπεύουμε να διεκδικήσουμε και να παράξουμε πόρους για να στηρίξουμε μια χειμάζουσα οικονομία.
Θα τα βρούμε από όσους και όσες κέρδιζαν εις βάρος του κόσμου της εργασίας δεκαετίες τώρα. Από μία διαφορετική εναλλακτική και ριζοσπαστική πολιτική που γνώμονα θα έχει τον άνθρωπο και προτεραιότητα την εργασία και την κοινωνία.
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Κλείνοντας να απευθύνω μια έκκληση:
Εμείς υποστηρίζουμε ότι μια μεγάλη, πανεθνική διαβούλευση για το Σχέδιο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης μπορεί και πρέπει να ξεκινήσει από τώρα. Καλούμε, λοιπόν, Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, επιστημονικούς συλλόγους, συνδικαλιστικούς φορείς, επιμελητήρια σε αυτήν την κρίσιμη διαδικασία.
Καλούμε κάθε δημιουργικό πολίτη, να ενεργοποιηθεί από σήμερα και να συμβάλλει με την εμπειρία του, τη γνώση του, τις ιδέες του, την πράξη του. Για ένα κίνημα παραγωγικής ανασυγκρότησης, που να αποκαθιστά την εργασία, την πρωτοβουλία και την επινοητικότητα των συνεργαζομένων ανθρώπων. Ένα κίνημα παραγωγικής ανασυγκρότησης, σε οργανική σύνδεση με ένα κίνημα πολιτιστικής αναγέννησης και ηθικής ανάταξης.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Όπου νάʼ ναι, μπαίνουν τίτλοι τέλους στη καταστροφική περιπέτεια του μνημονίου για τη χώρα μας. Όπου ναʼ ναι, μπαίνουν τίτλοι τέλους για την ακροδεξιά παρέα του κ. Σαμαρά που θέλει να διχάσει το λαό και να μας ξαναγυρίσει πίσω στη δεκαετία του ΄50.
Ο λαός ξανά στο προσκήνιο, στα κέντρα λήψης των αποφάσεων.
Σήμερα ξεκινάμε.
Ήρθε η ώρα της μεγάλης κοινωνικής ανατροπής, ήρθε η ώρα να επιστρέψει η δημοκρατία, η λαϊκή κυριαρχία και η εθνική ανεξαρτησία στον τόπο μας.
Σας ευχαριστώ.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS