Σήμερα 20 Ιουνίου, που είναι μέρα αφιερωμένη στους πρόσφυγες, είναι μια καλή ευκαιρία, να γίνει ένας απολογισμός, για τα δικαιώματα που απολαμβάνουν οι πρόσφυγες στη χώρα μας.
Ο πρόσφυγας, η τελευταία φιγούρα διεθνούς προστασίας που αντέχει, είναι αυτός που εγκατέλειψε την πατρίδα του, αναζητώντας πολιτικό άσυλο στη χώρα μας, γιατί κινδύνευε η ζωή του εκεί, για λόγους πολιτικούς, θρησκευτικούς, ιδεολογικούς ή για λόγους πολεμικών συρράξεων και εμφυλίων πολέμων, δυστυχώς αντιμετωπίζεται τόσο από το επίσημο κράτος, όσο και από το επίσημο παρακράτος της Χρυσής Αυγής, ως ανεπιθύμητος, ως εχθρός, ως εισβολέας.
Πρόσφατα, στις 30 Μαΐου 2013, οι ελληνικές αρχές συνεργάστηκαν με τις τουρκικές και απήγαγαν τον τούρκο 26χρονο αγωνιστή Μπουλούτ Γιαϊλά που διεκδικούσε πολιτικό άσυλο στη χώρα μας και τον παρέδωσαν στο καθεστώς Ερντογάν.
Χιλιάδες πρόσφυγες κρατούνται σε κρατητήρια και στρατόπεδα, περιμένοντας να εξεταστεί το αίτημα τους για άσυλο, ενώ οι διεθνείς συμβάσεις προβλέπουν Ανοιχτά Κέντρα Φιλοξενίας.
Οι πολιτικοί πρόσφυγες που έρχονται από μακρινές ή κοντινές χώρες, δεν είναι μετανάστες.
Ζουν στη χώρα μας ή όπου αλλού φθάσουν κυνηγημένοι, με βάση το πολιτικό άσυλο που τους χορηγείται.
Αξίζουν του σεβασμού μας, της αλληλεγγύης μας και της υπεράσπισης των δικαιωμάτων τους, σε μια χώρα που τους τα στερεί.
Η κατάργηση της Συνθήκης Δουβλίνο II ώστε να μπορεί να εξετάζεται το αίτημα του πρόσφυγα για πολιτικό άσυλο, από οποιαδήποτε χώρα της ΕΕ, ανεξάρτητα από σε ποια χώρα μπήκε πρώτη φορά, αποτελεί ώριμο αίτημα, για την εγκατάσταση των προσφύγων στις χώρες που επιθυμούν και όχι τον εγκλωβισμό τους σε χώρες που δεν έχουν ούτε συγγενείς, ούτε φίλους, παρά μόνο εχθρούς, όπως στη χώρα μας.
Τμήμα Δικαιωμάτων