Συντρόφισσες και σύντροφοι
Επιτρέψτε μου και από το βήμα αυτό να χαιρετίσω τους μαχόμενους λαούς της Μεσογείου από την Τυνησία μέχρι την Ελλάδα κι από την Τουρκία μέχρι την Ισπανία.
Επιτρέψτε μου επίσης να χαιρετίσω τον σύντροφο Hamma Hammami, που το αγωνιστικό του βιογραφικό, όπως και το βιογραφικό του Λαϊκού Μετώπου της Τυνησίας του οποίου ηγείται, αποτελούν για μας πηγή έμπνευσης.
Αλλά και απόδειξη μιας αλήθειας που πιστεύουμε βαθιά: Καμιά άνοιξη όπως την καταλαβαίνουμε εμείς, άνοιξη των λαών, δεν πρόκειται να έλθει αν οι λαοί δεν πάρουν στα χέρια τους την υπόθεσή τους.
Και μιλώντας πιο συγκεκριμένα για τη Μεσόγειο και τον ευρωπαϊκό νότο, η πάλη των λαών, συντονισμένη, αποφασιστική, είναι ο μόνος δρόμος για να αλλάξει, να ανατραπεί αυτό που θεωρείται σχεδόν δεδομένο και στερεότυπο:
Ότι η Μεσόγειος υπάρχει για να πλέουν εκεί τα συμφέροντα των ισχυρών και των πολεμοκάπηλων.
Ότι ο νότος υπάρχει ως υπόγειο, αποθήκη ψυχών, πεδίο εκμετάλλευσης, του βορρά.
Ότι τελευταία στην ιεράρχηση συμφερόντων είναι τα συμφέροντα των λαών μας.
Εμείς, όλοι μαζί, αυτό θέλουμε να το αλλάξουμε και θα το αλλάξουμε.
Και πιστεύουμε, το βλέπουμε, ότι κωδικοί όπως άνοιξη της Τυνησίας, εξέγερση της Αιγύπτου, αντίσταση της πλατείας Ταξίμ, αγανακτισμένοι της Ισπανίας, μάχη της ΕΡΤ, ανοίγουν μια νέα σελίδα στην ιστορία της Μεσογείου και των λαών της.
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Τις τελευταίες μέρες στην Ελλάδα αποδείχτηκε ότι κανένας λαϊκός αγώνας δεν πάει χαμένος.
Ότι τα κηρύγματα για το ρεαλισμό του καναπέ είναι στην ουσία κηρύγματα εθελοδουλίας.
Ότι τα μεγάλα όχι και τα μεγάλα ναι των λαών γράφουν την ιστορία -και όχι τα τεφτέρια του ΔΝΤ και της Μέρκελ.
Αυτό που ξεκίνησε σαν μάχη της ΕΡΤ και εξελίχθηκε σε μάχη της δημοκρατίας όχι μόνο ταρακούνησε και ταρακουνάει την ετοιμόρροπη ελληνική κυβέρνηση, αλλά προκάλεσε τρικυμία και στα διεθνή κέντρα που ελέγχουν κυβερνήσεις και απομυζούν λαούς και χώρες.
Στην Ελλάδα έχουμε από χτες μια νέα κατάσταση.
Το λαϊκό κίνημα έφερε τα πάνω κάτω.
Ο κ. Σαμαράς έφαγε ένα χαστούκι από τους εργαζόμενους της ΕΡΤ και το μεγάλο λαϊκό κίνημα υπεράσπισης της δημοκρατίας.
Χαστούκι που ακούστηκε στα πέρατα του κόσμου.
Το κύρος του και το όποιο κύρος της κυβέρνησής του κουρελιάστηκε.
Η επίδειξη πυγμής και αυταρχισμού που επιχείρησε του γύρισε μπούμερανγκ.
Τα μεγάλα αφεντικά της Ευρώπης και των αγορών του τραβούν δημόσια το αφτί, αμφισβητούν την ικανότητά του να εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους.
Είχε μια ευκαιρία για μια έξοδο ηρωική και ομαλή. Να πάει σε εκλογές.
Στην αρχή ίσως ταλαντεύτηκε.
Αργότερα του το ξέκοψαν από τη τρόικα, να μη τολμήσει.
Να μου το θυμηθείτε: Το τέλος του θα είναι πιθανότατα μια επανάληψη του τέλους του Παπανδρέου.
Από την άλλη η ΔΗΜΑΡ κάτω από την πίεση του κινήματος και μπροστά στον ακροδεξιό αυταρχισμό του Σαμαρά αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την κυβέρνηση.
Επιτέλους, θα λέγαμε. Και πολύ άντεξε.
Ενώ ο κ. Βενιζέλος της λίστας Λαγκάρντ, του κουρέματος και της προσυπογραφής κάθε βάρβαρου μέτρου, ξέχασε για άλλη μια φορά τις χτεσινές του υποσχέσεις και παραμένει όμηρος του Σαμαρά και μπάστακας των μνημονίων.
Πάμε για μια κυβέρνηση δύο κομμάτων.
Αλλά όχι οποιωνδήποτε δύο κομμάτων.
Των δύο κομμάτων που έφεραν την Ελλάδα ως εδώ.
Που έκαναν τη διαφθορά τρόπο διακυβέρνησης, την αδιαφάνεια επάγγελμα, το ρουσφέτι λειτούργημα και τη δημοκρατία υπηρέτρια των επιδιώξεών τους.
Ο δικομματισμός που ευθύνεται για όλα τα δεινά του λαού και της χώρας, τολμά τώρα να εμφανίζεται με το μανδύα της κάθαρσης, φορά το πηλίκιο του μεταρρυθμιστή, τη φουστανέλα του εθνικού σωτήρα.
Σώσον Κύριε τον λαόν σου από τους επίδοξους σωτήρες του, δηλαδή.
Αυτό το κολοβό και δύσμορφο πολιτικό σχήμα, αυτή η σύμπραξη από ιδιοτέλειες, φόβους και συμφέροντα που παριστάνει την κυβέρνηση, δεν μπορεί να μακροημερεύσει.
Οι μέρες της αφθονίας τους είναι μετρημένες.
Δεν θα τους αφήσει ο λαός μας σε καμιά περίπτωση να πάρουν ανάσα.
Είναι δουλειά του λαού να τους ανατρέψει -και θα τους ανατρέψει.
Είναι δουλειά του λαού να υπερασπιστεί όχι μόνο τη δημόσια ραδιοτηλεόραση, αλλά και τη δημοκρατία, από τους καθ' έξιν και κατ' επάγγελμα βιαστές και προαγωγούς της -και θα το κάνει.
Ο δικομματισμός επανέρχεται ως απάντηση στα δεινά του δικομματισμού. Αυτό κι αν είναι πολιτικό ανέκδοτο.
Να τελειώνουμε όμως.
Να τελειώνουμε και με τα ανέκδοτα, και με τις συναλλαγές τους στο παρασκήνιο, και με τις εντολές της Μέρκελ και της Λαγκάρντ, και με τα σούρτα φέρτα της τρόικας και με όλη αυτή την ατμόσφαιρα του φόβου και της παρακμής.
Δικαιούμαστε ως λαός και δημοκρατία και εθνική κυριαρχία και αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη και μια ζωή χωρίς το φόβο και την πείνα.
Και αυτά όλα μπορούμε να τα κερδίσουμε με την ενότητα και τον αγώνα μας γιατί κανένας δεν θα μας τα χαρίσει.
Και ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει ότι μπορεί και ότι δεν μπορεί για να ζήσουμε καλύτερες μέρες.
Που αξίζουν και σε μας και σε όλους τους μαχόμενους λαούς της Μεσογείου.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS