Μια σειρά γεγονότων που έλαβαν χώρα κατά τον τελευταίο μήνα και αφορούσαν σε άμεσους και σοβαρούς κινδύνους για τη ζωή και την ασφάλεια προσώπων εξαιτίας της οπλοφορίας βουλευτών της Χρυσής Αυγής, έφεραν και πάλι στο προσκήνιο το μείζον ζήτημα των πλημμελειών της «αδειοδότησης» και της «αδειοδοτημένης» οπλοφορίας, και τους κινδύνους που αυτή συνεπάγεται για την ασφάλεια του κοινωνικού συνόλου.
Η μήνυση του δημάρχου Αθηναίων κατά του βουλευτή της Χρυσής Αυγής Γιώργου Γερμενή, με την οποία ζητείται η ποινική δίωξη του βουλευτή της Χρυσής Αυγής, για άδικες και αξιόποινες πράξεις και αναφέρεται και στην απόπειρά του να χρησιμοποιήσει το όπλο που έφερε, η εκπυρσοκρότηση του όπλου του βουλευτή της Χρυσής Αυγής Αντώνη Γρέγου στο χώρο του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος», η ενεργοποίηση αυστηρότερων μέτρων ασφαλείας για την εφαρμογή της απαγόρευσης οπλοφορίας βουλευτών εντός του κοινοβουλίου, κατόπιν σοβαρών ανησυχιών που εκφράστηκαν από πολλούς βουλευτές, καταδεικνύουν, αφενός την ανεξέλεγκτη και επικίνδυνη «αδειοδοτημένη» οπλοφορία στη χώρα μας, αφετέρου την παντελή έλλειψη κυβερνητικής βούλησης για την λήψη στοιχειωδών μέτρων για τον περιορισμό και τον έλεγχό της.
Δεδομένης της γενικής απαγόρευσης οπλοφορίας και οπλοκατοχής (άρθρο 10 ν. 2168/1993 όπως ισχύει), η άδεια οπλοφορίας για προσωπική ασφάλεια συνιστά και εκ του ισχύοντος νόμου εξαιρετικό μέτρο και θα έπρεπε -θεωρητικά- να χορηγείται όλως εξαιρετικά, για να καλύψει αυξημένες και ειδικά αιτιολογημένες ανάγκες προστασίας ενός προσώπου, κατόπιν αυστηρού ελέγχου της ψυχικής υγείας και των ικανοτήτων του από αρμόδιο και εξειδικευμένο όργανο, συνθήκη που δεν συντρέχει στην περίπτωση βουλευτών, οι οποίοι επιπλέον διαθέτουν προσωπική φρουρά και κινούνται σε έναν χώρο εξαιρετικά προφυλαγμένο από δυνάμεις της ΕΛ.ΑΣ, όπως το Μέγαρο της Βουλής.
Τα προαναφερθέντα είναι αφορμή για να επισημάνουμε τις πλημμέλειες και την επικινδυνότητα του ισχύοντος νομικού πλαισίου που ρυθμίζει την χορήγηση και ανάκληση αδειών οπλοφορίας. Το πλαίσιο αυτό διευρύνει υπερβολικά τη νομιμοποίηση της οπλοφορίας προσώπων, χωρίς ασφαλή κριτήρια για την αναγκαιότητα της άδειας αλλά και για την αξιολόγηση της ικανότητας και της ψυχικής υγείας των προσώπων που τη ζητούν, με απόφαση μάλιστα της αστυνομικής αρχής, δηλαδή ενός εντελώς αναρμόδιου οργάνου (Ν.456/1976 και N.2168/1993 περί Ρύθμισης θεμάτων που αφορούν όπλα, πυρομαχικά, εκρηκτικές ύλες, εκρηκτικούς μηχανισμούς και άλλες διατάξεις, όπως ισχύει και η Απόφαση του Υπουργού Δημόσιας Τάξης υπʼαριθμ.3009/2/23α/1994 σχετικά με τα Δικαιολογητικά και Διαδικασία Έκδοσης των προβλεπομένων από τις διατάξεις του ν. 2168/1993 και ν.456/1976 Αδειών).
Είναι εντυπωσιακό και ταυτόχρονα εξαιρετικά ανησυχητικό ότι τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για τη χορήγηση άδειας οπλοφορίας συμπίπτουν εν πολλοίς με τα δικαιολογητικά εγγραφής σε δημοτικό γυμναστήριο, με μόνη στην ουσία διαφοροποίηση την προσκόμιση ποινικού μητρώου!
Πρόσφατη δημοσιοποιημένη καταγγελία του ιατρού και Συντονιστή Διευθυντή Ψυχιάτρου του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αθηνών (Ψ.Ν.Α), κ. Θεόδωρου Μεγαλοοικονόμου, αναδεικνύει το μέγεθος του κινδύνου και το εύρος της αυθαιρεσίας στις χορηγήσεις αδειών οπλοφορίας, δεδομένης της επισφάλειας και της αδιαφάνειας –ακόμα και στο πλαίσιο δημοσίων νοσοκομείων– των διαδικασιών χορήγησης των σχετικών ιατρικών πιστοποιητικών. Με αφορμή αναφορά του προς τη Διοίκηση του ΨΝΑ, για την διερεύνηση της τήρησης ή μη της προσήκουσας διαδικασίας χορήγησης σχετικών πιστοποιητικών από συνάδελφό του ψυχίατρο, ο κ. Μεγαλοοικονόμου θέτει το ζήτημα για το πώς μπορεί ο ψυχίατρος να καθίσταται «εγγυητής (ενώπιον του νόμου και της κοινωνίας) της «σωστής» και «ψύχραιμης» χρήσης του όποιου όπλου από τον οποιονδήποτε που εξετάζει μια φορά στο εξωτερικό ιατρείο – μοιράζοντας, δηλαδή, πιστοποιητικά σε όποιον του ζητήσει, χωρίς να υπόκειται σε κανένα έλεγχο;». Για να πάρει κάποιος άδεια οπλοφορίας αρκεί ένα πιστοποιητικό ψυχικής υγείας, το οποίο μπορεί να χορηγηθεί από οποιονδήποτε ψυχίατρο, νευρολόγο, ακόμα και παθολόγο, ενώ η Ελληνική Εταιρεία Ψυχιατρικής, σε ανακοίνωσή της δηλώνει ότι «η Ψυχιατρική και οι ψυχίατροι δεν έχουν τις γνώσεις ούτε τα μέσα για να μπορούν να βεβαιώσουν με ασφάλεια εάν ένα πρόσωπο μπορεί να φέρει πυροβόλο όπλο ή άλλο φονικό όργανο και πολύ περισσότερο να βεβαιώσουν ότι το πρόσωπο αυτό σε κάθε περίπτωση και υπό οποιεσδήποτε περιστάσεις θα αντιδράσει σύμφωνα με τις επιταγές του νόμου και τις περί δικαίου και ηθικής αντιλήψεις που επικρατούν». Πάντως, παρότι η ολοκλήρωση της διενέργειας της ΕΔΕ που προκλήθηκε από τον κ. Μεγαλοοικονόμου διήρκεσε ένα χρόνο (!), είχε ως αποτέλεσμα την αναγνώριση του προβλήματος, και σε συνδυασμό με σχετικό αίτημα των εισαγγελικών, αστυνομικών αρχών και άλλων αρμοδίων υπηρεσιών για παροχή στοιχείων, τη λήψη σχετικής απόφασης από τη Διοίκηση του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αθηνών (15/5/2013) ως προς τη διαδικασία χορήγησης ιατρικών γνωματεύσεων και πιστοποιητικών για χρήση προς χορήγηση αδειών οπλοφορίας-οπλοχρησίας, κυνηγίου, security κ.λ.π. σύμφωνα με την οποία ορίζεται υποχρεωτική καταγραφή και καταχώριση των ενδιαφερομένων στη Γραμματεία του Νοσοκομείου και στα Μητρώα Ιατρείων, καθώς και διαδικασίες τήρησης αντιγράφων, συνυπογραφής και επίσημης θεώρησης από τη Διοίκηση του Νοσοκομείου των χορηγηθέντων πιστοποιητικών, διαδικασίες που προφανώς μέχρι τούδε δεν τηρούνταν.
Τα προαναφερθέντα, τέλος, χρειάζεται να αναγνωστούν και στο φόντο της αύξησης –σύμφωνα με στοιχεία του Αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ που έχουν τεθεί εν γνώσει της Βουλής στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου (1.908 το 2012 από 1.260 το 2008 –βλ. απάντηση Νίκου Δένδια σε ερώτηση των Ν. Βούτση, Θ. Δρίτσα και Δ. Τσουκαλά υπʼαρ. 4918/7.12.2012, στις 29.12.2012).
Επειδή ειδικά ως προς τους βουλευτές επιβάλλεται άμεση ρύθμιση για την, σε κάθε περίπτωση, αναστολή των αδειών οπλοφορίας τους, δεδομένου του ότι οι όποιες ανάγκες προστασίας τους καλύπτονται από την ΕΛ.ΑΣ και δη από προσωπική φρουρά που διατίθεται σε όποιον βουλευτή τη ζητήσει.
Επειδή, όπως καταγράφεται ανωτέρω, το ισχύον νομικό πλαίσιο που ρυθμίζει την χορήγηση και ανάκληση αδειών οπλοφορίας -αλλά και το πλαίσιο εφαρμογής του- στη χώρα μας είναι καθʼ όλα πλημμελές και επικίνδυνο.
Επειδή η εγγύηση της ασφάλειας του κοινωνικού συνόλου δεν επιτυγχάνεται με τη γενίκευση της οπλοκατοχής, αλλά αντίθετα, με τον δραστικό περιορισμός της.
1. Ερωτάται ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη:
Α) Έχει εποπτεύσει τις αρμόδιες υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ, των οποίων τελεί προϊστάμενος, ως προς την ενεργοποίηση των προβλεπομένων από το νόμο διαδικασιών ανάκλησης των αδειών οπλοφορίας των βουλευτών της Χρυσής Αυγής Γιώργου Γερμενή και Αντώνη Γρέγου, που δημόσια κατελήφθησαν να παραβιάζουν το ισχύον νομικό πλαίσιο περί όπλων;
Β) Πρόκειται να καταργήσει άμεσα το ισχύον νομικό πλαίσιο που ρυθμίζει την χορήγηση και ανάκληση αδειών οπλοφορίας στη χώρα μας, δεδομένης της διαπιστωθείσας και από τον ίδιο, επικινδυνότητάς του, για την ασφάλεια του κοινωνικού συνόλου; Προτίθεται να εισαγάγει νόμο που να ελαχιστοποιεί την δυνατότητα οπλοφορίας και οπλοκατοχής προκειμένου η Πολιτεία να εγγυηθεί την ασφάλεια των πολιτών;
Γ) Έχει διενεργηθεί έλεγχος ως προς την εγκυρότητα των υποβληθέντων εγγράφων και δη των χορηγηθέντων ιατρικών πιστοποιητικών για την έκδοση των εν ισχύ αδειών οπλοφορίας και αν ναι, ποια τα αποτελέσματά και οι συνέπειές του; Έχουν ανακληθεί άδειες λόγω μη τήρησης διαδικασιών χορήγησης ιατρικών πιστοποιητικών; Έχουν ανακληθεί άδειες οπλοφορίας τα τελευταία τέσσερα χρόνια και αν ναι πόσες και για ποιους λόγους; Εξαιρουμένων των κατά την άσκηση υπηρεσίας προκληθέντων, πόσοι θάνατοι και τραυματισμοί έχουν καταγραφεί από χρήση όπλου προσώπου που είχε άδεια οπλοφορίας;
2) Ερωτάται ο Υπουργός Υγείας:
A) Ποια μέτρα έχει λάβει προκειμένου να εξασφαλιστεί άμεσα η ενημέρωση όλων των αρμόδιων φορέων και προσώπων και δη, δημόσιων και ιδιωτικών νοσοκομείων, ιατρικών συλλόγων και ιατρών για τη προσήκουσα διαδικασία χορήγησης ιατρικών πιστοποιητικών για την έκδοση αδειών οπλοφορίας;
Β) Έχει διενεργηθεί έλεγχος από τις υπηρεσίες του Υπουργείου σας ως προς την εγκυρότητα των χορηγηθέντων ιατρικών πιστοποιητικών και δη από ιατρούς δημόσιων νοσοκομείων, για την έκδοση αδειών οπλοφορίας και αν ναι, ποια τα αποτελέσματά και οι συνέπειές του; Πόσα πιστοποιητικά χορηγήθηκαν από ιατρούς παθολόγους, πόσα από ιατρούς νευρολόγους-ψυχιάτρους, πόσα χορηγήθηκαν από ιατρούς Δημοσίων Νοσοκομείων, πόσα ήταν καταχωρημένα στις Γραμματείες των Νοσοκομείων και θεωρούνται έγκυρα και πόσα όχι; Εμφανίζεται μεγάλος αριθμός χορηγηθέντων πιστοποιητικών από συγκεκριμένους ιατρούς και αν ναι ποια τα μέτρα που έχετε λάβει; Έχουν διερευνηθεί σχετικές με τα ως άνω ευθύνες και διενεργηθεί ΕΔΕ και ποια τα πορίσματά τους;
Οι ερωτώντες Bουλευτές
Βασιλική Κατριβάνου
Ειρήνη Αγαθοπούλου
Γιώργος Βαρεμένος
Δημήτρης Γάκης
Έφη Γεωργοπούλου-Σαλτάρη
Βαγγέλης Διαμαντόπουλος
Ηρώ Διώτη
Ρένα Δούρου
Γιάννης Δραγασάκης
Θοδωρής Δρίτσας
Γιάννης Ζερδελής
Μαρία Κανελλοπούλου
Χρήστος Καραγιαννίδης
Αϊχάν Καραγιουσούφ
Χαρά Καφαντάρη
Νίκος Μιχαλάκης
Κώστας Μπάρκας
Μαρία Μπόλαρη
Γιώργος Πάντζας
Θανάσης Πετράκος
Σοφία Σακοράφα
Γιάννης Σταθάς
Αφροδίτη Σταμπουλή
Δημήτρης Στρατούλης
Πέτρος Τατσόπουλος
Δημήτρης Τσουκαλάς
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS