Η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος στις σημερινές συνθήκες που διαμορφώνονται από την βαθιά οικονομική, κοινωνική και οικολογική κρίση έχει πρωταρχική σημασία για την ποιότητα της ζωής των πολιτών.
Το άρθρο 24 του Συντάγματος, οι νόμοι και η νομολογία του Ε΄ τμήματος του ΣτΕ επιχειρούν να προστατεύσουν το φυσικό περιβάλλον από την «έλλειψη ευαισθησίας» του κοινωνικού συστήματος απέναντι στη φύση.
Έξω από κάθε συνταγματικό πλαίσιο και περιφρονώντας την νομολογία του ΣτΕ και την ισχύουσα νομοθεσία το ΥΠΕΚΑ τάζει στους οικοδομικούς συνεταιρισμούς σε δασικές ή προστατευόμενες περιοχές, με περίπτωση - πιλότο τον ΑΟΟΑ, «επίλυση του προβλήματος» με μεταφορά του συντελεστή δόμησης που ουδέποτε διέθεταν σε εκτός σχεδίου περιοχές απρογραμμάτιστες από το σχεδιασμό κάθε επιπέδου (πολεοδομικό, χωροταξικό) των οικείων ΟΤΑ ή με ανταλλαγές ακινήτων, με στόχο όπως ισχυρίζεται την τόνωση της οικοδομικής δραστηριότητας.
Παρακάμπτοντας το γεγονός ότι, σήμερα με συνθήκες χρηματαγοράς υπό επιτροπεία από το διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, με fast track ιδιωτικές πολεοδομήσεις και χωροθετήσεις μάλλον προς ξεπούλημα στο πολυεθνικό real estate οδηγεί και όχι στην τόνωση της εγχώριας κατασκευαστικής δραστηριότητας, η πολιτική αυτή είναι πολλαπλά επιζήμια για το φυσικό περιβάλλον, τα δάση και την ποιότητα ζωής των πολιτών.
Χωρίς κύρωση Δασικών Χαρτών, χωρίς υλοποίηση του Εθνικού Κτηματολογίου, χωρίς Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π., και με αναρίθμητα γενικά πολεοδομικά σχέδια, χωρίς περιφερειακά χωροταξικά, ακόμα και το εθνικό χωροταξικό υπό αναθεώρηση οι ανακοινώσεις του ΥΠΕΚΑ για τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς εγγυώνται με σαφήνεια και ασφάλεια την συνέχιση και επέκταση του αποτυχημένου μοντέλου της κρίσης, της άναρχης ανάπτυξης, της υποβάθμισης και καταστροφής του δομημένου και φυσικού περιβάλλοντος.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS