05/09/1999

Σύνοψη των εργασιών της συνόδου της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής (4-5/9)

Ολοκληρώθηκε η διήμερη σύνοδος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΣΥΝ.
Η ΚΠΕ ενέκρινε, μετά από εισήγηση του Νίκου Κωνσταντόπουλου, να προτείνει ο ΣΥΝ την υποψηφιότητα του Λεωνίδα Κύρκου για την Προεδρία της Δημοκρατίας, αρνούμενος να συμπράξει στους κυβερνητικούς χειρισμούς.
Η σχετική απόφαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ ελήφθη κατά πλειοψηφία με 56 υπέρ, 40 κατά και 4 λευκά.

Η ΚΠΕ προσδιόρισε τη διεξαγωγή του 3ου τακτικού συνεδρίου του ΣΥΝ για τις 2-5 Δεκεμβρίου 1999 και ενέκρινε τη σύνθεση των Επιτροπών Θέσεων, Καταστατικού και Οργάνωσης του Συνεδρίου.

Η σύνθεση των επιτροπών, κατ' αλφαβητική σειρά, έχει ως εξής:

Επιτροπή Θέσεων
Αθανασόπουλος Π., Βλάχος Θ., Γεωργακόπουλος Θ., Γκουτζαμάνης Κ., Δραγασάκης Γ., Ιωακειμίδης Σ., Καλύβης Α., Καραγκουλές Δ., Καρυπίδης Γ., Καταρτζής Θ., Κουβέλης Φ., Κουναλάκης Π., Λαφαζάνης Π., Λυκούδης Σ., Μαργαρίτης Θ., Μπαμπάς Σ., Μπίστης Ν., Νεφελούδης Α., Παναρέτου Σ., Παπαγιαννάκης Μ., Παπαδημούλης Δ., Παπαπέτρου Ε., Πιτσιόρλας Σ., Πουλάκης Κ., Πριμικίρης Β., Πρωτοπαππάς Χ., Σουλιώτης Δ., Τόλιος Γ., Τριγάζης Π., Τρίκκας Τ., Φραγκάκη Μ., Φλαμπουράρης Α.

Επιτροπή Καταστατικού
Αντωνάκου Δ., Δεληγκάρης Β., Θεοδωρακοπούλου Ν., Καλλιπολίτη Δ., Μπότσης Π.(νεολαία), Παπαδόγιαννη Σ., Παπαπέτρου Ε., Τόλιος Γ., Τσίκας Θ., Χουντής Ν.

Οργανωτική Επιτροπή
Αντωνάκου Δ., Βούτσης Ν., Δαρειώτης Δ., Δεληγκάρης Β., Ζαχαριάδου Ο., Κυπριανίδου Ε., Λεουτσάκος Σ., Μπαλάφας Γ., Μπίρμπας Δ., Συρμαλένιος Ν., Χλωμούδης Κ.

Συνοψίζοντας τις εργασίες της συνόδου, ο Πρόεδρος του ΣΥΝ Νίκος Κωνσταντόπουλος, τόνισε μεταξύ άλλων, τα εξής:

Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση κινδυνολογεί γι' αυτό που στην πραγματικότητα μεθοδεύει. Αλλα εκφωνεί και άλλα σχεδιάζει. Ο κ. πρωθυπουργός που έκανε πρόωρες εκλογές το 1996. Που αρνήθηκε πεισματικά ακόμα και συσκέψεις αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Που άρχισε από τον Ιούλιο αυτήν την προεδρολογία, συνδεδεμένη με τις εκλογές τον Μάρτιο. Που εξετάζει ακόμα και εισηγήσεις για πρόωρες εκλογές και πριν τον Μάρτιο πασχίζει να πείσει ότι θα είναι καταστροφή οι εκλογές την άνοιξη και όχι τον Σεπτέμβριο. Δεν είναι ειλικρινής η κυβέρνηση και αυτή η μεθοδολογία της κυβέρνησης έρχεται από πολύ παλιά. Εμείς λέμε από την πλευρά του ΣΥΝ με ευθύνη και σοβαρότητα "όχι" σ΄αυτά τα κόλπα που θυμίζουν θα έλεγα ακόμα και μύθους του Αισώπου.

Είμαστε σε προεκλογική περίοδο και την προεκλογική περίοδο δεν την προσδιορίζουμε, δεν την ανοίγουμε, δεν την καθορίζουμε εμείς. Η κυβέρνηση άνοιξε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο. Αλλωστε αυτός ο συναγωνισμός συνεντεύξεων και διαφημίσεων κυριαρχεί και δείχνει ότι η περίοδος φορτίζεται προεκλογικά. Αυτή η σκυταλοδρομία εξαγγελιών μεταξύ υπουργών και κυβερνητικών παραγόντων πριμοδοτεί το προεκλογικό κλίμα. Γι' αυτό και με σημαία το Χρηματιστήριο, το Γ' ΚΠΣ, του Ολυμπιακούς Αγώνες, την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ έχουν πάρει όλοι τους δρόμους και μοιράζουν κονδύλια, έργα, υποσχέσεις κι εξαγγελίες.

Εδώ και μήνες, με ευθύνη της κυβέρνησης, ο θεσμός του Προέδρου έγινε σημαία κομματική και προεκλογική και η κυβέρνηση είναι εκείνη που φτιάχνει εκβιαστικό δίλημμα: ή η πρόταση του ΠΑΣΟΚ ή εκλογές. Η κυβέρνηση συνδέει τον θεσμό του Προέδρου με την κυβερνητική πολιτική: ή η πρότασή μου, λέει ο κ. Σημίτης, για να έχει διάρκεια η κυβερνητική πολιτική ή εκλογές. Η κυβέρνηση είναι εκείνη η οποία φτιάχνει και χρησιμοποιεί αυτό το εκβιαστικό δίλημμα και αυτό το πιεστικό σκηνικό. Και δεν σύρεται η κυβέρνηση από κάποιους άλλους. Επιδιώκει να φτιάξει ένα σκηνικό που θα της επιτρέπει να μεταθέσει τις ευθύνες των εκλογών σε άλλα κόμματα. Θέλει να εμφανίσει ότι μόνον αυτή νοιάζεται για το καλό του τόπου και ότι όλοι οι άλλοι υπονομεύουν αυτό το καλό του τόπου. Η κομματικοποίηση της εκλογής του Προέδρου, η δραματοποίηση των εκλογών, η ενοχοποίηση της αντίθετης άποψης, η δαιμονοποίηση της αντιπολίτευσης και η ιδιοτελής μεταχείριση των θεσμών από την εκάστοτε κυβερνητική πλειοψηφία δεν είναι στοιχείο εκσυγχρονισμού και εκδημοκρατισμού του πολιτικού μας συστήματος. Στις εκτιμήσεις αυτές υπάρχει ομόφωνη τοποθέτηση των μελών της ΚΠΕ. Όλοι συμφωνούμε ότι υπάρχει αυτή η θεσμική και πολιτική μεθόδευση. Εμείς, λοιπόν, ξεκαθαρίζουμε ότι σε αυτούς του κυβερνητικούς χειρισμούς δεν συμπράττουμε. Και διατυπώνουμε την πρόταση της Αριστεράς. Την πρόταση για τον Λεωνίδα Κύρκο. Μια πρόταση με πολιτικό σκεπτικό. Μια πρόταση με διαφορετικό συμβολισμό και διαφορετικό πολιτικό χαρακτήρα.

Κάνουμε μία εκτίμηση. Βρισκόμαστε μπροστά σε μεθοδεύσεις. Τις αποδεχόμαστε και συμπράττουμε; Λέμε "όχι". Τις ανεχόμαστε, τις νομιμοποιούμε, έστω από σκοπιμότητα; Λέμε "όχι". Αποδεχόμαστε το πολιτικό περιεχόμενο αυτής τη ς μεθόδευσης που υποκρύπτεται και τον συμβολισμό της; Λέμε "όχι", δεν συμπράττουμε.

Εμείς λοιπόν ξεκαθαρίζουμε και πάλι με τρόπο ομόφωνο. Δεν εγκλωβιζόμαστε σε αυτά τα σκηνοθετημένα και κατασκευασμένα διλήμματα. Δεν αποδεχόμαστε τα θεσμικά προσχήματα, τις θεσμικές προφάσεις, τις οποίες προβάλλει η κυβέρνηση για να δικαιολογήσει την άποψή της. Αν αχρηστεύεται η παρούσα Βουλή να λειτουργήσει ως αντιπροσωπευτικός θεσμός, αχρηστεύεται από το εκβιαστικό δίλημμα της κυβέρνησης. Όταν η κυβέρνηση λέει "ή την πρότασή μου ή εκλογές", εμείς δεν μπορούμε να λέμε "η παρούσα Βουλή μπορεί να εκλέξει". Δεν πρέπει να επιτρέψουμε αυτήν την αντιμετάθεση της ευθύνης.

Η θέση του πρωθυπουργού ήταν χλευαστική και προκλητική όταν ρωτήθηκε για την πρόταση της Αριστεράς, "Ποιας Αριστεράς; Υπάρχει πρόταση άριστεράς, όταν εξυπηρετεί τις μικροκομματικές σκοπιμότητες της Δεξιάς ;", απάντησε. Εκείνο που θέλει η κυβέρνηση με αυτήν τη μεθόδευση είναι να εντάξει σε ένα μέτωπο άρνησης όλα τα κόμματα, τα οποία δεν αποδέχονται αυτό το εκβιαστικό δίλημμα. Ήταν ποτέ η εκλογή του Προέδρου ουδέτερη και άσχετη από τη συγκυρία, τις πολιτικές εξελίξεις, τα πολιτικά δρώμενα και τις επιδιώξεις σε επίπεδο κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών των κομμάτων; Υπήρξε ποτέ τέτοια εκλογή Προέδρου; Ούτε το Σύνταγμα δεν τη θέλει έτσι. Απεναντίας λέει τη δυνατότητα που πρέπει να εξασφαλίζεται και όταν αυτή η δυνατότητα δεν αξιοποιείται, γιατί η κυβέρνηση βάζει ηγεμονικά και κυριαρχικά το εκβιαστικό δίλημμα, τότε είναι θεμιτό, δίκαιο και επιβεβλημένο τα κόμματα να τοποθετηθούν με συγκεκριμένο πολιτικό σκεπτικό και αυτό κάνει η πρόταση του ΣΥΝ. Εμείς λέμε ότι έναντι της κυβέρνησης και της κυβερνητικής πολιτικής αναπτύσσουμε προγραμματική αντιπολίτευση. Θέλουμε και προτείνουμε την εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης της χώρας. Εκτιμάμε ότι με την παρούσα κυβερνητική πολιτική δεν υπάρχουν περιθώρια σύγκλισης. Επιζητά με τη νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία με αλλαγές και στο θεσμικό εποικοδόμημα και στις πολιτικές δομές, αλλά και με αλλαγές και συντονισμό δράσης στην κοινωνία, μέσα στη Βουλή, έξω από αυτήν, με αλλαγή του εκλογικού νόμου για να προκύψει αυτή η νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία.

Υπάρχει και άλλος δρόμος. Δεν είναι ο μονόδρομος. Υπάρχει και άλλο πλαίσιο λειτουργίας του πολιτικού συστήματος και όχι η δικομματική, ηγεμονική και αυταρχική νοοτροπία. Επιδιώκουμε και τις συμμαχίες. Επιδιώκουμε και τον συντονισμό δράσης. Επιδιώκουμε και την εναλλακτική πρόταση και τη νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία για την εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης που προϋποθέτει σοβαρές αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας του πολιτικού συστήματος. άντικρούουμε και αποκρούουμε την καθεστωτική νοοτροπία που λέει "είμαι πλειοψηφία, εγώ καθορίζω τα πάντα" "ή δέχεστε τους προκαθορισμούς μου ή έχετε την ευθύνη. Σας καταγγέλλω, σας μηδενίζω, σας δαιμονοποιώ και σας ενοχοποιώ" Η πρόταση της κυβέρνησης θέλει να κρατήσει αναλλοίωτα τα χαρακτηριστικά της πολιτικής των μονοδρόμων και των διλημμάτων. Θέλει ουσιαστικά να διαιωνίσει το υπάρχον πολιτικό πλαίσιο. Θέλει την άριστερά μονίμως υπό πίεση και κάτω από εκβιαστικά διλήμματα. Θέλει τις προϋποθέσεις και τους όρους της αυτοδυναμίας και γι' αυτό κάνει σημαία την εκλογή του Προέδρου.

Η δική μας πρόταση συμβολίζει τα αντίθετα: Συμβολίζει την προγραμματική μας πρόταση, την επιδίωξη αλλαγής του πολιτικού συστήματος, την ύπαρξη και την ανάγκη δυνατοτήτων κοινωνικού και πολιτικού διαλόγου για όλες αυτές τις μεγάλες αλλαγές. Είναι επιθετική πρόταση που δείχνει ότι η Ελλάδα του 2000 δεν είναι η Ελλάδα της εκάστοτε κυβερνητικής πλειοψηφίας. Η Ελλάδα του 21ου αιώνα δεν γίνεται σήμερα ως διά μαγείας από θαυματοποιούς. Η Αριστερά, η κοινωνική και πολιτική Αριστερά στη διαδρομή της, στις εκφάνσεις της, στην οδυνηρή της περιπέτεια, στην Οδύσσεια της πολιτικής της διαδρομής δεν είναι εκείνη που μπορεί σήμερα να αντιμετωπίζεται με αυτό τον χλευασμό που δείχνει έλλειψη δημοκρατικής και πολιτικής ευαισθησίας, με το επιχείρημα "ποια πρόταση της Αριστεράς, όταν εξυπηρετεί τους μικροκομματικούς στόχους της Δεξιάς;"

Ένας λόγος, λοιπόν, παραπάνω εμείς να δείξουμε την αντιπαράθεση ποιότητας ευθύνης, συναίσθησης της ιστορικότητας των στιγμών με μία πρόταση διαφορετική, η οποία έχει ουσιαστικά ιστορικό συμβολισμό έναντι των μεθοδεύσεων που επιχειρεί η κυβέρνηση, με συγκεκριμένο μήνυμα. που σηματοδοτεί την άλλη Ελλάδα. "Γιατί όχι ή άριστερά;" Η Αριστερά είναι μονάχα για να την κλειδώνουμε κάθε φορά σε προεκλογικές μεθοδεύσεις, να την αρμέγουμε, να την ματώνουμε, να την λεηλατούμε, να την περιφρονούμε. Προεκλογικά "δεν έχουν λόγο τα μικρά κόμματα" και μετεκλογικά "η Αριστερά συμπράττει με τη Δεξιά στο μέτωπο άρνησης γιατί δεν αποδέχεται τη σκόπιμη πρόταση της κυβέρνησης;" Είναι δύο απαράδεκτες αποστροφές που δείχνουν ότι με αυτήν την πολιτική νοοτροπία καλλιεργείται ο διάλογος μεταξύ των κομμάτων. Αυτή είναι η δημοκρατική κουλτούρα κι ευαισθησία της κυβερνητικής πλειοψηφίας;

Διατυπώνουμε την πρόταση για τον Λεωνίδα Κύρκο που σηματοδοτεί την ανάγκη στροφής προς τα Αριστερά και έχει έντονο ιστορικό, κοινωνικό και πολιτικό συμβολισμό. Βεβαίως το Συνέδριο είναι το ανώτατο όργανο, αλλά δεν είναι θέμα το οποίο πρέπει να το κάνουμε θέμα του προσυνεδριακού διαλόγου, ούτε πεδίο αντιπαράθεσης επιχειρημάτων. Ελέχθησαν εδώ, αυτή η πρόταση έτσι όπως είναι ήδη κατατεθειμένη στο Συνέδριο που είναι το ανώτατο όργανο θα έρθει ως πρόταση συγκροτημένη που διαμορφώθηκε εδώ. Δεν έχουμε να προσθέσουμε τίποτα συζητώντας ένα θέμα μέχρι το Συνέδριο, ενώ τα γεγονότα θα τρέχουν, ενώ οι εξελίξεις θα διαμορφώνονται, ενώ ήδη το σκηνικό φτιάχτηκε από πλευράς κυβερνητικής θέσης: "ή δέχεστε την πρόταση του ΠΑΣΟΚ ή πάμε σε εκλογές", με τη σκοπιμότητα να μετακυληθεί η ευθύνη στα κόμματα της Βουλής.

Είναι βέβαιο ότι συμφωνούμε ομόφωνα ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μεθοδεύσεις. Τις καταγγέλλουμε. Είναι βέβαιο ότι συμφωνούμε ομόφωνα ότι δεν συμπράττουμε σε αυτές τις μεθοδεύσεις. Το λέμε. Είναι βέβαιο ότι συμφωνούμε ομόφωνα ότι δεν είναι επιτρεπτή η δαιμονοποίηση των εκλογών και η καταστροφολογία. Το λέμε. Πρώτη ομοφωνία. Δεύτερη ομοφωνία. Τρίτη ομοφωνία. Στην πρότασή μας έναντι στην πρόταση του ΠΑΣΟΚ, είναι αναγκαίο να έχουμε αυτήν την πολιτική προσέγγιση, την οποία και οι συγκυρίες επιβάλλουν. Είναι μία πρόταση που αποκαλύπτει τις μεθοδεύσεις. Δεν συναινεί στις μεθοδεύσεις. Είναι μια πρόταση επιθετική στην κυβερνητική επιχειρηματολογία, δεν είναι αμυντική. Είναι μια πρόταση θεσμικής συνέπειας για τον τρόπο με τον οποίο εμείς θέλουμε να λειτουργούν οι θεσμοί. Δεν είναι πρόταση θεσμικής προσαρμογής στο "ράβε- ξήλωνε" των θεσμών ανάλογα με την κυβερνητική συγκυρία και σκοπιμότητα.

Είναι μια πρόταση που λέει "κύριοι, η Ελλάδα δεν είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα σας".

Και στην κοινωνία και στην πολιτική ζωή να καταδείξουμε αυτή τη συγκεκριμένη διγλωσσία, υστεροβουλία και υποκρισία που παίζεται στο πολιτικό σκηνικό.

Προχωράμε, λοιπόν με την προγραμματική μας αντιπολίτευση. Η πρότασή μας για τα πέντε σημεία των πολιτικών και θεσμικών αλλαγών εξακολουθεί να είναι πεδίο συστηματικών, προγραμματικών επεξεργασιών. Και η εναλλακτική μας πρόταση μπορεί να είναι αντικείμενο προγραμματικών επεξεργασιών, εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης που σημαίνει συγκεκριμένα πράγματα: ήττα της κυβερνητικής πολιτικής, όχι επαναφορά της Ν.Δ, ήττα, δηλαδή, του δικομματισμού, νέοι συσχετισμοί, νέα κοινωνική, πολιτική πλειοψηφία. Πώς; Με αλλαγή εκλογικού νόμου, με κοινωνικό και πολιτικό διάλογο με συντονισμό δράσης, μέσα κι έξω από τη Βουλή, στην κοινωνία, στους χώρους όπου υπάρχουν τα προβλήματα.

Δεν υπάρχει περιθώριο για νόθευση της εικόνας του ΣΥΝ. Αυτό ας το συμμεριστούμε όλοι. Δεν υπάρχει περιθώριο να διαχειριστεί την αυτονομία και την προοπτική του ΣΥΝ επικοινωνιακά κανείς και με τίποτα.

Τις απόψεις μας για τα κυβερνητικά μέτρα τις εκτιμήσαμε. Είναι μέτρα τα οποία δεν εντάσσονται σε ένα προοδευτικό σχέδιο κοινωνικής δικαιοσύνης. ισόρροπης ανάπτυξης, περιφερειακής αποκέντρωσης, δημοκρατικής μεταρρύθμισης, στη διαχείριση των πόρων ή στον έλεγχο των πόρων. Έχουν ένα κεντρικό χαρακτηριστικό έντονο, το χαρακτηριστικό των εξαγγελιών, το μέγεθος του κοινωνικού αποκλεισμού, τη μεγέθυνση της ανεργίας δεν τα αντιμετωπίζουν. Ειπώθηκε χθες από την κυβέρνηση ότι με δίκαιο τρόπο στη μέχρι σήμερα πορεία συμμετείχαν αναλογικά όλοι. Είναι ξένο προς την πραγματικότητα αυτό το επιχείρημα. Επίσης ειπώθηκε ότι η κυβέρνηση προώθησε μεγάλη θεσμική αλλαγή με την περιφερειακή αποκέντρωση, σε μία περίοδο που οι Νομαρχίες κλείνουν και η ΚΕΔΚΕ αντιδικεί με την κυβέρνηση. Κι επίσης είναι ξένο προς την πραγματικότητα το επιχείρημα ότι προωθούνται μέτρα φορολογικής δικαιοσύνης, όταν έχουμε επισημάνει αυτά τα σοβαρά ελλείμματα.

Η συγκυρία θέτει και γενικότερα ζητήματα, τα οποία πρέπει προγραμματικά να τα δούμε στο Συνέδριο.

Συμπίπτει η πορεία προς το Συνέδριο με την πορεία προς τις εκλογές. Και αυτή η πορεία θα είναι μια πορεία με διλήμματα, με καθημερινές αναμετρήσεις. Και η κυβέρνηση και η Ν.Δ. θα επιχειρήσουν να μονοπωλήσουν την πολιτική ζωή και να φέρουν στα δικά τους μέτρα του δικομματισμού τα πάντα. Σε αυτή τους την επιδίωξη θα έχουν την αμέριστη στήριξη και οικονομικών και εκδοτικών συγκροτημάτων, αλλά και οικονομικών και άλλων συμφερόντων. Ο ΣΥΝ μπορεί να αντιμετωπίσει αυτή τη δύσκολη κατάσταση αν λειτουργήσει αποτελεσματικά, συγκροτημένα και υπεύθυνα.

Ο κόσμος μας έχει καταθέσει τις παρατηρήσεις του και φορείς αυτών των παρατηρήσεων είστε όλοι. Αυτός ο κόσμος ζητάει απ όλους μας να γίνουμε πιο προσεκτικοί, πιο αυστηροί με τους εαυτούς μας ως προς τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούμε. Ζητά να γίνουμε πιο συλλογικοί, ειλικρινείς στην αποδοχή των αποφάσεών μας, πιο πειθαρχημένοι στις συλλογικές μας φιλοδοξίες, ζητά την πολιτική ενότητα και όχι τον προσωπικό παραγοντισμό, τη συλλογική δράση και όχι τις επικοινωνιακές εντυπώσεις, τη στρατηγική της σύγχρονης αριστεράς των κοινωνικών κινημάτων και της οικολογίας για την Ελλάδα του 21ου αιώνα.

Το Γραφείο Τύπου του Συνασπισμού

To Γραφείο Τύπου