Τουριστική ανάπτυξη εμπνευσμένη από το μοντέλο του Ντουμπάι, ένα μοντέλο που έχει διεθνώς θεωρηθεί επιχειρηματικά αποτυχημένο, εχθρικό για το περιβάλλον και τουριστικά ξεπερασμένο, επιδιώκει η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο που κατέθεσε η υπουργός Τουρισμού Όλγα Κεφαλογιάννη. Αυτό δήλωσε ο βουλευτής Κυκλάδων Νίκος Συρμαλένιος, κατά την ομιλία του στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, στο πλαίσιο της συζήτησης του νομοσχεδίου.
Ο Ν. Συρμαλένιος ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής: «Είναι γεγονός ότι από τη συζήτηση αυτή, την οποία κάνουμε σήμερα, δεν πρόκειται να βγουν ιδιαίτερα πράγματα, διότι η πλειοψηφία είναι πλειοψηφία, η μειοψηφία είναι μειοψηφία και δυστυχώς, υπάρχουν δύο φιλοσοφίες εκ διαμέτρου αντίθετες στο ποια ανάπτυξη θέλουμε για τη χώρα και κατά συνέπεια και ποιο μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης. Με το νομοσχέδιο το οποίο φέρνετε, συμπληρώνετε το «παζλ» των προηγούμενων νομοσχεδίων που έχει φέρει και το Υπουργείο Ανάπτυξης και το Υπουργείο Ναυτιλίας Η φιλοσοφία της κυβερνητικής πολιτικής, που πιστεύει σε μια νεοφιλελεύθερου τύπου ανάπτυξη, όπου το μεγάλο κεφάλαιο - εγχώριο και ξένο - θα κάνουν επενδύσεις και όπου θα υποτιμάται συνεχώς το εργασιακό κόστος και βεβαίως, θα υποτιμάται συνεχώς και ο φυσικός πλούτος και το περιβάλλον αυτής της χώρας. Και από αυτό το μοντέλο, το οποίο φοβάμαι ότι το περιέγραψε πολύ γλαφυρά ο πρόσφατα συνταξιοδοτηθείς Πρόεδρος της COSCO, ο κάπτεν Γουέι Τζιαφού, όταν είπε πολύ ξεκάθαρα, «το Ντουμπάι θα ωχριά μπροστά σε αυτό το οποίο θα δείτε, αν εμείς πάρουμε το Ελληνικό». Αυτό είναι το μοντέλο ανάπτυξης το οποίο επιδιώκετε και τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Επομένως, δεν μιλάμε για έναν ποιοτικό τουρισμό, δεν μιλάμε για ένα τουρισμό, ο οποίος θα συνθέτει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας και θα αναδεικνύει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα κάθε περιοχής.
Εγώ είμαι από νησιωτική περιοχή, είμαι από τις Κυκλάδες και η στρεβλή ανάπτυξη, η οποία έχει τόσα χρόνια οικοδομηθεί, από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, έχει απαξιώσει πολύ μεγάλο βαθμό το φυσικό περιβάλλον και το τοπίο αυτής της περιοχής. Διασώζονται, βεβαίως, σημαντικά ακόμα αποθέματα. Αν θέλετε να μετατρέψετε όλη την Ελλάδα σε αυτό το μοντέλο καταστρέφοντας και αυτά τα τελευταία αποθέματα, να γνωρίζετε ότι δικαίωμά μας είναι να υπερασπιστούμε την ελληνική κοινωνία και τον ελληνικό λαό, καθώς επίσης και το φυσικό τοπίο και τη χώρα μας, το δημόσιο και το φυσικό πλούτο της χώρας.
Αυτά τα οποία εισάγετε με αυτό το νομοσχέδιο, δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που είναι η αειφόρος ανάπτυξη. Διερωτάται κανείς, τί θα παραδοθεί στις επόμενες γενιές, με αυτήν την χωρίς όρια και όρους δόμηση εκτός σχεδίου, σε αρχαιολογικούς χώρους, σε δασικές περιοχές, σε περιοχές Νatura και ιδιαίτερα στα νησιά και στις εκτεταμένες ακτογραμμές, τις παραλίες της χώρας μας; Διότι στο νομοσχέδιο χτίζονται όλα τα νησιά αδιακρίτως: Εάν είναι κάτω από 90.000 τ.χλμ,. θα υπάγονται στο χωροταξικό του τουρισμού του 2009, το οποίο θα αντικατασταθεί με αυτό του 2013. Εάν είναι από 90.000 τ.χλμ., θα υπάγονται στους οργανωμένους υποδοχείς, με βάση τον νόμο που κατέθεσε τώρα η κυβέρνηση.
Σήμερα, σχεδόν σε κανένα νησί, εκτός από κάποια Προεδρικά Διατάγματα, τα οποία καθορίζουν ζώνες οικιστικού ελέγχου, δεν υπάρχει ουσιαστικός χωροταξικός σχεδιασμός, έτσι ώστε να ξέρουμε ποιες είναι οι οικιστικές περιοχές, ποιες είναι οι τουριστικές περιοχές, ποιες είναι οι περιοχές γεωργικής ανάπτυξης, ποιες είναι οι προστατευόμενες περιοχές εξαιρετικού κάλλους, ποιες είναι οι περιοχές ανάπτυξης της βιοτεχνίας, ακόμη και της βιομηχανίας που υπάρχει σε ορισμένα νησιά. Άρα, από τη στιγμή που δεν υπάρχει ειδικό χωροταξικό για κάθε νησί, όλα τα άλλα χωροταξικά δεν έχουν καμία αξία.
Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν ξεκίνησε ο χωροταξικός σχεδιασμός, το 1984, σταμάτησε, μπήκε στα συρτάρια διότι υπήρχαν διαφορετικά αντιτιθέμενα συμφέροντα. Υπήρχαν κάποιοι δήμαρχοι που αντιδρούσαν, υπήρχε όμως και η κεντρική εξουσία που έδινε εντολές στους μελετητές, όπου την μια μέρα τους έλεγε ότι αυτή είναι γεωργική γη, αποχαρακτηρίστε την και κάντε την τουριστική γη. Έχουμε συγκεκριμένα παραδείγματα, συγκεκριμένων μελετητών οι οποίοι μας το έχουν επανειλημμένως αναφέρει.
Από κει και έπειτα, αυτό το μοντέλο των σύνθετων τουριστικών κατοικιών, το οποίο προβάλλετε, δοκιμάστηκε στην Ισπανία και απέτυχε οικτρά. Τώρα η ισπανική κυβέρνηση δίνει κίνητρα για να κατεδαφιστούν αυτά τα οικιστικά φαντάσματα, τα οικιστικά χωριά, τα οποία χτίστηκαν και πλημμύρισαν όλες τις ακτές της Ισπανίας.
Επίσης, ένα άλλο θέμα το οποίο δημιουργείται, είναι φορολογικό. Πάρα πολλές κατοικίες, ακόμη και αυτές που υπάρχουν σήμερα, όταν νοικιάζονται από μεσιτικά γραφεία ή μέσω διαδικτύου, είναι αφορολόγητα. Υπάρχει μια τεράστια φοροδιαφυγή. Το έχουμε καταγγείλει ως ΣΥΡΙΖΑ και για την Πάρο, αλλά και για άλλες περιοχές.
Σε σχέση με κάποιες ρυθμίσεις που αφορούν τα ξενοδοχεία 4 και 5 αστέρων, δεν μπορούμε να μιλάμε για προστασία του παραλιακού χώρου, των ακτών, όταν δίνεται η δυνατότητα να χτίζονται μόνιμες εγκαταστάσεις μέχρι και 10 μέτρα από τον αιγιαλό.
Επίσης, όλα τα έσοδα από την τουριστική δραστηριότητα αφαιρούνται από Δήμους και πάνε στο Δημόσιο. Αφαιρέσατε το 5% των εσόδων από τα λιμάνια -ΝΠΔΔ- για να πηγαίνουν στις γραμμές δημόσιου συμφέροντος, αφαιρείτε τώρα και τα έσοδα από τα ξενοδοχεία που θα κλείσουν ουσιαστικά την ελεύθερη πρόσβαση -κάτι τελείως αντισυνταγματικό- στις ακτές και τις παραλίες και επιπλέον, θα αφαιρέσετε και αυτά τα έσοδα, μετατρέποντας ουσιαστικά τους Δήμους σε γραφειοκρατικά διοικητικά μορφώματα σε τοπικό επίπεδο, προέκταση του κεντρικού Κράτους».
«Όσον αφορά το ΤΑΪΠΕΔ, το οποίο διευκολύνεται μέσα από τις ρυθμίσεις για την αδειοδότηση των λιμένων, είναι ιδιαίτερα επαχθές εάν εφαρμοστεί η παράγραφος 1 του άρθρου 42 σε βάρος των ΟΤΑ ή των λιμενικών ταμείων, που μάλιστα έχουν εκσυγχρονίσει τις λιμενικές τους εγκαταστάσεις. Δεύτερον, ουσιαστικά δίνεται η δυνατότητα έξωσης χωρίς αποζημίωση των φορέων, που διαχειρίζονται αλιευτικά καταφύγια και δεν υπάρχει καμία μέριμνα για τη μετεγκατάσταση ενός αλιευτικού καταφύγιου, που θα πάει και με ποια συμμετοχή των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, με ποια συμμετοχή των ίδιων των οργανώσεων των αλιέων.
«Τέλος, όσον αφορά τον αλιευτικό τουρισμό, όλο αυτό το άρθρο είναι εντελώς πρόχειρο, χωρίς καμία μελέτη, χωρίς έρευνα με ανοιχτά πολλά προβλήματα στην ίδια την δραστηριότητα της αλιείας. Υπάρχουν ζητήματα θεσμοθέτησης προστατευόμενων θαλάσσιων περιοχών, για να εμπλουτισθεί το αλιευτικό δυναμικό, το οποίο φθίνει και για να ενισχυθούν οι παράκτιοι αλιείς και τώρα ξαφνικά, μέσα σε ένα νομοσχέδιο βάζουμε μια παράγραφο, η οποία δεν θα έχει καμία απολύτως εφαρμογή».
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS