Skip to main content.
Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς
26/07/2013

Πότε θα σταματήσουν οι διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης και οι δίκες από τα Στρατιωτικά Δικαστήρια και πότε θα γίνουν σεβαστές οι διεθνείς συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα; - Ερώτηση βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ

Προς τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας

Η αντιμετώπιση των αντιρρησιών συνείδησης από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας παραμένει όχι μόνο άδικη, αλλά και ευθέως αντίθετη με το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και την νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Όπως έχει επανειλημμένα τονίσει η Διεθνής Αμνηστία οι επαναλαμβανόμενες διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης που έχουν προηγουμένως καταδικασθεί ή αθωωθεί για την ίδια πράξη παραβιάζουν το Άρθρο 14.7 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το οποίο ορίζει ότι «κανένας δεν πρέπει να δικάζεται ή να τιμωρείται ξανά για αδίκημα για το οποίο έχει τελεσίδικα καταδικαστεί ή αθωωθεί σύμφωνα με το δίκαιο και τον κώδικα ποινικής δικονομίας κάθε χώρας». Εξάλλου η αρχή αυτή είναι κατοχυρωμένη και στην ελληνική ποινική νομοθεσία. Αμφίβολη είναι και η νομιμότητα της καθ΄ύλην αρμοδιότητας των στρατοδικείων, δεδομένου ότι στην υπόθεση Ercep κατά  Τουρκίας, απόφαση 22/11/2011 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει κρίνει ότι η δίκη ενός τούρκου αντιρρησία συνείδησης από ένα δικαστήριο το οποίο αποτελείται αποκλειστικά από στρατιωτικούς δικαστές παραβιάζει το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη (Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Τόσο η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ  (Γενικό Σχόλιο 22, 1993) όσο και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (υπόθεση Bayatyan κατά Αρμενίας, απόφαση 01/06/2011) έχουν αναγνωρίσει ρητά ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης προστατεύεται από το δικαίωμα περί ελευθερίας σκέψης, συνείδησης και θρησκείας των Άρθρων 18 και 9  του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αντίστοιχα.

Παράλληλα, η εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία στην Ελλάδα  είχε και συνεχίζει να έχει τιμωρητικό χαρακτήρα για τη μεγάλη πλειονότητα των στρατεύσιμων, καθώς επιβάλλεται πολύ μεγαλύτερης διάρκειας υπηρεσία από ό,τι απαιτείται για τη στρατιωτική θητεία. Επιπροσθέτως, η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί ότι ο θεσμός της εναλλακτικής υπηρεσίας πρέπει να είναι καθαρά πολιτικής φύσης, εκτός της αρμοδιότητας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, πρόταση με την οποία έχει συμφωνήσει και ο Συνήγορος του Πολίτη ήδη από το 1999 προτείνοντας την δημιουργία Συμβουλίου Εναλλακτικής Πολιτικής – Κοινωνικής Υπηρεσίας, που δεν θα υπάγεται στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.

Μάλιστα, η πρόσκληση κατάταξης δεν αναφέρει το παραμικρό για την άσκηση των δικαιωμάτων των αντιρρησιών συνείδησης, ενώ τα σχετικά αιτήματα απορρίπτονται συνήθως με ανεπαρκή αιτιολογία από Επιτροπές, στις οποίες – σύμφωνα με δημοσίευμα της «Εφημερίδας των Συντακτών» της 31.5.2013 -δεν συμμετέχουν πάντοτε Καθηγητές ΑΕΙ. Κατά της απόφασης αυτής δεν προβλέπεται ενδικοφανής προσφυγή.

Αποτέλεσμα της πολιτικής του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας ήταν το 2013 να παρατηρηθεί αύξηση του αριθμού των επαναλαμβανόμενων συλλήψεων αντιρρησιών συνείδησης, οι οποίες ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο.

Ερωτάται ο κ. Υπουργός

1) Ποιος είναι ο αριθμός συλλήψεων αντιρρησιών εντός του 2013; Ποιος είναι ο ανά έτος αριθμός τέτοιων συλλήψεων μετά το 1997;

2) Ποιος είναι ο αριθμός καταδικαστικών αποφάσεων εναντίον αντιρρησιών συνείδησης εντός του 2013; Ποιος είναι ο αριθμός τέτοιων αποφάσεων ανά έτος μετά το 1997; Πόσες αποφάσεις Στρατιωτικών Δικαστηρίων  σε υποθέσεις αντιρρησιών συνείδησης ήταν αθωωτικές και πόσες καταδικαστικές ανά έτος μετά το 1997;

3) Προτίθεται να καταργήσει την αρμοδιότητα των Στρατιωτικών Δικαστηρίων σε υποθέσεις αντιρρησιών συνείδησης;

4) Πόσα αιτήματα για εκπλήρωση εναλλακτικής υπηρεσίας υπεβλήθησαν την τελευταία 5ετία; Πόσα έγιναν δεκτά και πόσα απορρίφθηκαν ανά έτος την τελευταία 5ετία;

5) Τηρούνται πλήρη και αναλυτικά πρακτικά από την Επιτροπή που εξετάζει τα αιτήματα εκπλήρωσης εναλλακτικής υπηρεσίας; Χορηγούνται αντίγραφα των πρακτικών αυτών στους αιτούντες;

6) Θεωρούν ότι η αιτιολογία των απορριπτικών αυτών αποφάσεων είναι πλήρης και εμπεριστατωμένη;

7) Προτίθεται να μειώσει την διάρκεια της εναλλακτικής υπηρεσίας; Προτίθεται να προβλέψει και για όσους εκπληρώνουν εναλλακτική υπηρεσία καθεστώς μεταθέσεων ίδιο με αυτό που ισχύει για τους στρατεύσιμους;

8) Πότε θα ενσωματωθούν στις προσκλήσεις κατάταξης αναλυτικές οδηγίες για την άσκηση του δικαιώματος εκπλήρωσης εναλλακτικής υπηρεσίας;

9) Λαμβανομένης υπόψη της προσαυξημένης χρονικής διάρκειας που έχει σήμερα η εναλλακτική υπηρεσία έναντι της στρατιωτικής, κριτήριο που εκ των πραγμάτων αποτελεί ούτως ή άλλως αντικειμενικό αντικίνητρο για όποιον για λόγους συνείδησης επιλέξει την πρώτη,  προτίθεται να επανεξετάσει τη σκοπιμότητα αλλά και το πλαίσιο σύνθεσης και λειτουργίας της Επιτροπής του άρθρου 62 του Ν. 3421/2005; Εάν όχι προτίθεται τουλάχιστον να καθιερώσει δικαίωμα άσκησης ενδικοφανούς προσφυγής κατά αποφάσεων που απορρίπτουν αιτήματα εκπλήρωσης εναλλακτικής υπηρεσίας; Προτίθεται να μειώσει τον μακρό χρόνο αναμονής  των αιτούντων εναλλακτική υπηρεσία μέχρι να παρουσιαστούν στην Επιτροπή;

10) Ποιες πρωτοβουλίες προτίθεται να αναλάβει για να καταργηθεί η κατ΄επανάληψη – αν και για την ίδια αιτία - επιβολή του σε κάθε περίπτωση άδικου και δυσανάλογου προστίμου των 6.000 ευρώ στους αντιρρησίες συνείδησης;

ΟΙ ΕΡΩΤΩΝΤΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ

Θοδωρής Δρίτσας

Ευαγγελία Αμμανατίδου – Πασχαλίδου

Ιωάννα Γαϊτάνη

Δημήτρης Γάκης

Κωνσταντίνος Δερμιτζάκης

Βαγγέλης Διαμαντόπουλος

Ηρώ Διώτη

Ρένα Δούρου

Παναγιώτα Δριτσέλη

Χουσεΐν Ζεϊμπέκ

Χρήστος Καραγιαννίδης

Αϊχάν Καραγιουσούφ

Χαρά Καφαντάρη

Μιχάλης Κριτσωτάκης

Τάσος Κουράκης

Βαγγέλης Κυριακάκης

Νίκος Μιχαλάκης

Ιωάννης Μιχελογιαννάκης

Κώστας Μπάρκας

Ευγενία Ουζουνίδου

Γιώργος Πάντζας

Αφροδίτη Σταμπουλή

Δημήτρης Στρατούλης

Μαρία Τριανταφύλλου

Θεανώ Φωτίου

Δέσποινα Χαραλαμπίδου

Βασίλης Χατζηλάμπρου