Πρόσφατα (22/7), η κυβέρνηση ανακοίνωσε τη πρόθεσή της να προχωρήσει στην "αναδιάρθρωση" των εταιρειών Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ), Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων (ΕΛΒΟ) και ΛΑΡΚΟ, δρομολογώντας ουσιαστικά τη διάλυσή τους και τη συνακόλουθη απομάκρυνση πολυάριθμου εργατικού δυναμικού, στην πλειοψηφία του υψηλής τεχνογνωσίας και δεξιοτήτων.
Η κυβέρνηση, αποποιούμενη κάθε ευθύνης για την κατάσταση απαξίας στην οποία έχει οδηγήσει τις στρατηγικής σημασίας αυτές επιχειρήσεις, σε ανακοίνωσή της κάνει λόγο για την αναγκαιότητα προώθησης «ριζικής αναδιάρθρωσης» και προχωρά σε πρόσληψη «εξειδικευμένων ανεξάρτητων συμβούλων», προκειμένου να προβεί στην ιδιωτικοποίησή τους ή ξεπούλημα των περιουσιακών τους στοιχείων.
Τα έωλα επιχειρήματά της είναι κυρίως λογιστικού περιεχομένου, τα οποία επιπλέον ελέγχονται σοβαρά για την ακρίβειά τους. Όταν μάλιστα η διαστρεβλωμένη αρνητική εικόνα για τις παραπάνω βιομηχανίες συνδυάζεται με την προσπάθεια πώλησής τους, ενώ δεν συνοδεύεται από αυτοκριτική για τις ακολουθούμενες πολιτικές του παρελθόντος, τα ερωτηματικά είναι εύλογα και το αίτημα για απόδοση ευθυνών προφανές.
Η κυβέρνηση όπως αναφέρεται σχεδιάζει οριστικές αποφάσεις έως το τέλος Αυγούστου και την υλοποίησή τους έως το τέλος του τρέχοντος έτους.
Βασικός στόχος της κυβέρνησης είναι όπως φαίνεται ο τεμαχισμός των εταιριών πριν την ιδιωτικοποίησή τους και η πώληση τους τμηματικά.
Σχετικά με τα ΕΑΣ.
Η «αναδιοργάνωση» για την οποία κάνει λόγο η κυβέρνηση θα οδηγήσει σε συγχώνευση των δραστηριοτήτων θα δημιουργήσει «δεξαμενή απολύσεων».
Δεν γνωρίζουμε αν η κυβέρνηση έχει διαμορφώσει οριστικά σχέδια για τα ΕΑΣ, όμως αυτό που είναι καθαρό με βάση όσα παρακολουθούμε είναι οι εξής κατευθύνσεις: Πρώτον η συνεχής κατεδάφιση των εργασιακών δικαιωμάτων (αμοιβών κλπ) και δεύτερον ο προσανατολισμός από παραγωγική σε εμπορική δραστηριότητα των ΕΑΣ. Σήμερα παραμένουν για 7μήνες απλήρωτοι οι εργαζόμενοι σε ΕΑΣ ενώ και στην ΕΛΒΟ παραμένουν για 3μήνες απλήρωτοι.
Οι κυβερνήσεις την τελευταία 20ετία μεθοδικά απαξιώνουν και συρρικνώνουν τα ΕΑΣ, κάνοντας ελκυστικότερης την πώλησή τους σε τιμή χαμηλότερη της πραγματικής τους αξίας.
Για την ΕΛΒΟ, επιχείρηση μεγάλης εξειδίκευσης και τεχνογνωσίας για την κατασκευή οχημάτων απολύτως αναγκαίων για την άμυνα της χώρας αλλά και οχημάτων για ειρηνικές χρήσεις(πχ πυροσβεστικά, ασθενοφόρα κλπ), παρά το γεγονός ότι έχει να παραδώσει παραγγελίες -και να λάβει το αντίστοιχο αντίτιμο- ο αριθμός των εργαζομένων στην εταιρία έχει μειωθεί σε 350, με αποτέλεσμα να δουλεύουν κυριολεκτικά στα παραγωγικά τους όρια, Οι εργαζόμενοι της, υπό τη διεύθυνση Μυτιληναίου, παραμένουν απλήρωτοι το τελευταίο δίμηνο, ενώ εκκρεμεί η εκταμίευση 7,4 εκ. Ευρώ από την τελευταία αύξηση μετοχικού κεφαλαίου που έγινε στις αρχές του χρόνου και η οποία διαφημίστηκε στον τύπο.
Το πιο πιθανό σενάριο περιλαμβάνει το κλείσιμο της ΕΛΒΟ και την παραμονή ενός συνεργείου μόνο στην εργασία -περίπου 80 άτομα- που θα ενταχθούν στο δυναμικό των ΕΑΣ. Οι εργαζόμενοι αυτοί θα αναλαμβάνουν μόνο εργασίες συντήρησης οχημάτων.
Η «αναδιάρθρωση» για την οποία κάνει λόγο η κυβέρνηση, είναι βέβαιον ότι θα επιφέρει δραματικές ανατροπές στα δικαιώματα των εργαζομένων, ενώ η μεγάλη πλειοψηφία θα οδηγηθεί στην ανεργία μέσω του προγράμματος «διαθεσιμότητας».
ΛΑΡΚΟ
Όσον αφορά τη ΛΑΡΚΟ που είναι η τρίτη εταιρεία στην οποία αναφέρεται η κυβέρνηση, με βάση όσα έγιναν γνωστά μετά τη σύσκεψη στο αρμόδιο υπουργείο (με κυβερνητικά στελέχη, στελέχη του ΤΑΙΠΕΔ και στελέχη της ΛΑΡΚΟ) μετά την σχετική ανακοίνωση, το μόνο που φαίνεται να μην απασχολεί την κυβέρνηση είναι η επιβίωση και ανάπτυξη της εταιρείας προς όφελος της οικονομίας. Αντίθετα το κύριο ενδιαφέρον της κυβέρνησης προσανατολίζεται στη παράδοση της σε ιδιώτες με τους καλύτερους όρους για τους αγοραστές.
Δεν αρνούμαστε την ύπαρξη προβλημάτων της ΛΑΡΚΟ που σχετίζονται και με το μάνατζμεντ που ασκήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες διακυβέρνησης από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Η επιδείνωση όμως των προβλημάτων της ΛΑΡΚΟ τα τελευταία χρόνια δεν είναι άσχετη και με την επιδείνωση των τιμών νικελίου, τις πολύ ψηλές τιμές ρεύματος (οφειλές στη ΔΕΗ - 170 εκ ?) τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, και τις φορολογικές εκκρεμότητες της ΛΑΡΚΟ. Ουσιαστικά δηλαδή προβλήματα που θα έπρεπε να απασχολήσουν την κυβέρνηση. Όμως με βάση όσα έγιναν γνωστά μόνο με αυτά τα θέματα δεν ασχολήθηκε ουσιαστικά η κυβέρνηση.
Για τη ΛΑΡΚΟ, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αναφερθεί επανειλημμένα και στο ρόλο και στις προοπτικές της. Η ΛΑΡΚΟ μπορεί να συνεχίσει να συμβάλλει στην σημαντική αυτή παραγωγική δραστηριότητα (νικέλιο), στην απασχόληση και λόγω της εξαγωγικής της φύσης στην ενίσχυση του ισοζυγίου συναλλαγών
Συμπέρασμα
Η ασκούμενη εδώ και τρία χρόνια μνημονιακή πολιτική, έχει προκαλέσει την διάλυση των πάντων και κυρίως ,όπως έχουμε επανειλημμένα τονίσει το κοινωνικό κράτος και την αναπτυξιακή πολιτική. Εκδήλωση αυτής τις διάλυσης αποτελεί η πρόσφατη ανακοίνωση για την τύχη των 3 αυτών εταιρειών
Ο ΣΥΡΙΖΑ παρακολουθεί από κοντά και διαχρονικά τα προβλήματα αυτών των επιχειρήσεων που αποδεικνύεται από τις επανειλημμένες επισκέψεις του προέδρου και βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στις εγκαταστάσεις τους. Ασκεί σε μόνιμη βάση κοινοβουλευτικό έλεγχο για αυτές και έχει καταθέσει συγκεκριμένες θέσεις για το ρόλο και την προοπτική τους που εμπλουτίζει διαρκώς.
Η οπτική που αντιμετωπίζει αυτές τις επιχειρήσεις είναι σε πλήρη αντίθεση με την κυβερνητική πολιτική
Όπως ανέφερε και πρόσφατα ο πρόεδρος, Αλέξης Τσίπρας: «Τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ) είναι μια επιχείρηση στρατηγικής σημασίας που συνδέεται με το αξιόμαχο και τη στρατηγική αυτονομία των ενόπλων δυνάμεων, συνδέεται με την ασφάλεια εφοδιασμού των ενόπλων δυνάμεων τη δυνατότητα κάλυψης των ενόπλων δυνάμεων σε έκτακτες συνθήκες. Ενώ με την αναγκαία παραγωγική ανασυγκρότηση, μπορούν να παίξουν ακόμη σημαντικότερο ρόλο με αξιοποίηση τους και σε δράσεις που αφορούν την παραγωγή προϊόντων που αφορούν την ειρηνική δραστηριότητα αφού αναπτυχθούν πρωτοβουλίες στον τομέα της έρευνας και της καινοτομίας Με αυτή την έννοια, θεωρούμε ότι πρέπει να υπαχθούν όλα τα ερευνητικά κέντρα των ΕΔ σε ενιαίο εθνικό φορέα που θα δικτυώνεται με την αμυντική βιομηχανία.
Οι προοπτικές βιωσιμότητας της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας είναι σημαντικές αν υπάρξει πολιτική βούληση και σχέδιο».
To Γραφείο Τύπου