1) Στο ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, αναπτύχθηκε ένας πολύ σοβαρός προβληματισμός, σχετικά με τη παραμονή της χώρας στο ευρώ. Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, μάλιστα, το έθεσε, ευθέως. Εκτιμάτε ότι μπορεί να αποτελεί πιθανή επιλογή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ;
Η συζήτηση παραμορφώνεται σκόπιμα από συγκεκριμένα Μ.Μ.Ε., με τρόπο που αποπροσανατολίζει τον απλό πολίτη. Η συμμετοχή μας στην Ευρωζώνη βασίζεται σε διεθνείς συμβάσεις που εγγυώνται ισοτιμία, ίσα δικαιώματα και ίσες υποχρεώσεις, για όλα τα κράτη-μέλη. Ωστόσο, οι κυβερνήσεις της Ελλάδας έχουν αναπτύξει συμπεριφορά υποτακτικού των εταίρων και δυνάστη του λαού, σαν να είναι οι Έλληνες πολίτες ενοικιαστές στην ιδιοκτησία κάποιου άλλου. Οι Υπουργοί ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, ενεργώντας υπονομευτικά για τα εθνικά συμφέροντα, αναγνωρίζουν μόνο τις υποχρεώσεις της χώρας, και μάλιστα εις πολλαπλούν, και δεν ασκούν κανένα από τα κατοχυρωμένα δικαιώματα. Εκβιάζουν τους πολίτες με το ενδεχόμενο εξόδου από το ευρώ, το οποίο, μάλιστα, εμφανίζουν διαστρεβλωτικά ως ενδεχόμενο «αποπομπής», ενώ γνωρίζουν ότι ουδείς δικαιούται να μας αποπέμψει από την κοινή μας περιουσία. Η συμμετοχή μας καθεαυτή στο κοινό νόμισμα συνιστά ισχυρότατο διαπραγματευτικό όπλο, το οποίο πρέπει να χρησιμοποιήσουμε και, δυστυχώς, δεν χρησιμοποιούμε ως χώρα, με ευθύνη των κυβερνώντων. Διότι, όπως πολύ εύστοχα αναφέρει ο Αλέξης Τσίπρας, είμαστε ο κρίκος μιας αλυσίδας και, εάν σπάσει ο κρίκος, θα σπάσει η αλυσίδα. Μετά την εχθροπραξία του Eurogroup στην Κύπρο και τον ωμό εκβιασμό προς τον Κυπριακό λαό, στον οποίο συνέπραξε και η ελληνική κυβέρνηση, έχουμε όλοι ευθύνη να συζητήσουμε πώς θα διεκδικήσουμε την επαναφορά στο κατοχυρωμένο καθεστώς ισοτιμίας, που κάποιοι προσπαθούν να ανατρέψουν, εγκαθιδρύοντας σχέσεις εξουσίας και υποταγής εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εντός του ευρώ. Η λύση, κατά την άποψή μου, δεν είναι η παραίτηση από τα δικαιώματά μας, η υποχώρηση ή η αποχώρηση, αλλά η ανυποχώρητη διεκδίκηση εκείνων που μας ανήκουν και δικαιούμαστε.
2) Θα μου επιτρέψετε, μια υπόθεση εργασίας: κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όπως λέτε, καταγγελία του μνημονίου. Καλά όλα αυτά, αλλά ποια πιστεύετε ότι θα είναι η αντίδραση των δανειστών, δηλαδή εκείνων που χρηματοδοτούν...
Οι λεγόμενοι «δανειστές» δεν είναι χρηματοδότες κανενός, παρά μόνον του εαυτού τους, Τα χρήματα των λεγόμενων «δανείων» εξασφαλίζουν την αποπληρωμή προηγούμενων ληστρικών και τοκογλυφικών δανείων. Πηγαίνουν απʼ ευθείας σε ειδικό ταμείο αποπληρωμής ενός απεχθούς χρέους και ουδόλως χρηματοδοτούν δημόσιες δαπάνες. Η ενδεχόμενη αντίδραση συμφερόντων ή κρατών που κερδοσκοπούν εις βάρος μας δεν μπορεί να αποτελεί αιτιολογία για την αλλοίωση του πολιτεύματος της χώρας. Κάποιοι θέλουν την Ελλάδα αποικία χρέους, να συμμορφώνεται στα κελεύσματα των δανειστών. Η Ελλάδα, όμως, είναι ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, έχει πολίτευμα την κοινοβουλευτική δημοκρατία και στηρίζεται στη λαϊκή κυριαρχία. Σημασία, λοιπόν, δεν έχει τι λένε οι δανειστές, αλλά τι λέει ο λαός. Αλίμονο εάν νομιμοποιήσουμε μια «Διεθνή των Δανειστών», που καταδυναστεύουν τους λαούς.
3) Νέος ΣΥΡΙΖΑ. Ένα νέο κόμμα, χωρίς συνιστώσες αλλά με αναμονή και για το νέο πρόγραμμα. Πολλοί είπαν πως συζητούσατε για την αυτοδιάλυση των συνιστωσών και ο κόσμος πεινάει...
Στην Αριστερά έχουμε μάθει να συζητάμε. Να ακούμε, να διατυπώνουμε επιχειρήματα. Να συμφωνούμε ή να διαφωνούμε. Και να παλεύουμε για τις ιδέες και τις αξίες μας. Αυτό κανέναν δεν έβλαψε. Στο Συνέδριό μας συζητήσαμε και την αυτοδιάλυση των συνιστωσών, κυρίως, όμως, οι εισηγήσεις των εκατοντάδων συνέδρων, αναφέρθηκαν στα ζέοντα προβλήματα για την κοινωνία και τη δημοκρατία. Για την φτώχεια, την πείνα, την εξαθλίωση, την ανεργία, τους θεσμοποιημένους αποκλεισμούς που οδηγούν σε εκπτώσεις των δικαιωμάτων και των ελευθεριών. Έγινε ειδική και εκτεταμένη αναφορά στο δίκτυο πρωτοβουλιών αλληλεγγύης που στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ σε όλη την Ελλάδα, με την συνεισφορά και του 20% της αποζημίωσης των βουλευτών μας, και ονομάζεται «Αλληλεγγύη για όλους». Η συζήτηση δεν είναι αντιπαραθετική. Κοινή συνισταμένη είναι η αγωνία όλων να συγκροτήσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ ως τον συλλογικό υπερασπιστή της κοινωνίας, το νέο κόμμα που θα εμπνέει, θα στηρίζει, θα ενώνει, θα οργανώνει, θα εκφράζει την κοινωνία και θα αγωνίζεται μαζί με αυτή.
4) Τι αλλάζει, επί της ουσίας, πλέον στον ΣΥΡΙΖΑ; Και το ρωτώ διότι στο συνέδριο, πολλοί εξέφρασαν την άποψη πως προοπτικά μετατρέπεται, σε αρχηγικό κόμμα;
Ο ΣΥΡΙΖΑ προχωρά σταθερά στην υλοποίηση της λαϊκής εντολής για ένα ανοιχτό, δημοκρατικό, φιλόξενο κόμμα των μελών, με εσωτερικό πλούτο ιδεών, με εσωτερική δημοκρατία, χωρίς αρχηγισμούς, ηγεμονισμούς, μηχανισμούς, κατεστημένα. Συστατική αρχή της λειτουργίας του πρέπει να είναι η εμπιστοσύνη: εμπιστοσύνη στο σύντροφο, εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας και εμπιστοσύνη στον εκλεγμένο επικεφαλής του κόμματος, που δρα εξ ονόματός του. Όλα αυτά θα εμπνεύσουν την απαραίτητη εμπιστοσύνη του λαού στο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν συνιστούν μετατροπή μας σε αρχηγικό κόμμα. Αντίθετα, τεκμηριώνουν την προσήλωσή μας στη δημοκρατική μας λειτουργία και το σεβασμό στις δημοκρατικά ειλημμένες αποφάσεις και επιλογές, με κατοχυρωμένο θεσμικά το δικαίωμα στη διαφωνία και με εγγυημένο καταστατικά τον έλεγχο και τη λογοδοσία.
5) Εκτιμάτε πως υπάρχουν ευθύνες Ευάγγελου Βενιζέλου, πολιτικές και άλλες στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ; Πώς σχολιάζετε τις διώξεις για Καπελέρη και Διώτη;
Ο κ. Βενιζέλος έχει ευθύνες ποινικές, αστικές, διοικητικές και πολιτικές για τη λίστα Λαγκάρντ. Το ξέρει και ο ίδιος, για αυτό λυσσαλέα πολεμά την εξέταση των ευθυνών του, με τρόπο που τον εκθέτει ακόμη περισσότερο. Η διερεύνηση της υπόθεσης για τον κύριο Βενιζέλο δεν έχει τελειώσει. Και ο ίδιος το γνωρίζει και αυτό πολύ καλά. Γιʼ αυτό αναζήτησε άσυλο και νέα ασυλία, επιζητώντας την προαγωγή του σε Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και Υπουργό Εξωτερικών. Η άσκηση ποινικής δίωξης κατά του κ. Διώτη, όμως, για υπεξαγωγή εγγράφου, δηλαδή για το μείζον κακούργημα που διαπράχθηκε σε αυτή την υπόθεση, επιβεβαιώνει περίτρανα εκείνο που ο ΣΥΡΙΖΑ εξαρχής είχε πει: ότι ελεγκτέοι για υπεξαγωγή εγγράφου (της λίστας Λαγκάρντ σε μορφή c.d. και u.s.b. και των συνοδευτικών εγγράφων και εκτυπώσεων) είναι και οι δύο πρώην Υπουργοί Οικονομικών που έκρυβαν διαδοχικά τη λίστα στο συρτάρι τους. Η άσκηση ποινικής δίωξης κατά Διώτη δεν αφήνει κανένα περιθώριό αμφισβήτησης του ότι πρέπει συναφώς να ελεγχθούν οι κκ. Βενιζέλος και Παπακωνσταντίνου για το αδίκημα αυτό.
6) Η κόντρα με τον κ. Μαρκογιαννάκη, πολλοί πιστεύουν πως έχει λάβει και προσωπικά χαρακτηριστικά. Γιατί τόση ένταση;...
Σημασία δεν έχουν τα πρόσωπα, αλλά ο θεσμικός τους ρόλος και ο τρόπος που ασκούν τα καθήκοντά τους. Αυτός διαμορφώνει το θεσμικό ήθος, συνώνυμο του δημοκρατικού ήθους. Ο τρόπος που ενήργησε ο κ. Μαρκογιαννάκης ως Πρόεδρος της Επιτροπής είναι αξιόποινος. Ξεκινά από την μη δήλωση αποχής, ενώ υπήρχαν γεγονότα ικανά να δημιουργήσουν υπόνοιες μεροληψίας του, συνεχίζεται με την εσκεμμένη παρεμπόδιση της έρευνας, με την απόπειρα αποτροπής μελών της Επιτροπής από τη λήψη αντιγράφων της λίστας, την απαγόρευση ερωτήσεων, την νόθευση των πρακτικών με παράνομη διαγραφή ερωτήσεων και τοποθετήσεων, την παρασιώπηση του κρισιμότερου εγγράφου επί 6 ημέρες, την επικουρία προς μάρτυρες που εξόφθαλμα παραβίαζαν το καθήκον αληθείας, την επιβοήθηση προσώπων που έπρεπε να ελέγχονται, τη βίαιη διακοπή εξέτασης ουσιωδέστατων μαρτύρων, την άρνηση διαβούλευσης επί του πορίσματος. Και συμπεριλαμβάνει, βέβαια, τις σκαιές συκοφαντικές επιθέσεις και την θλιβερή εικόνα του περιφερόμενου ανά τους τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς Προέδρου, ο οποίος διασύρει μέλη της Επιτροπής και το ίδιο το έργο της διερεύνησης.
7) Καταγγείλατε, πρόσφατα στη Βουλή μια σειρά από παρατυπίες της κυβέρνησης στην υπόθεση της ΕΡΤ. Τι έχει συμβεί; Και τι εκτιμάτε ότι πρέπει να γίνει;
Δεν καταγγείλαμε παρατυπίες, αλλά την ωμή παραβίαση του Συντάγματος και της δημοκρατικής νομιμότητας, με μία πράξη νομοθετικού περιεχομένου χωρίς συνταγματικό έρεισμα, που συνοδεύθηκε από το χουντικής κοπής διάγγελμα Κεδίκογλου. Το μαύρο στην ΕΡΤ, πέραν της επίθεσης στη δημοκρατία, ήταν το παραπέτασμα για την λαφυραγώγηση και το πλιάτσικο στη δημόσια περιουσία. Με το πρόσχημα της πάταξης των κακώς κειμένων, η Κυβέρνηση θέλησε να τελειώνει με τη δημόσια ενημέρωση, την πρόσβαση των πολιτών στην πληροφόρηση, τα γράμματα, τις τέχνες, αλλά και με τις εγγυήσεις χρηστής διαχείρισης πολύτιμων στοιχείων της δημόσιας περιουσίας και της εθνικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς, όπως οι δημόσιες συχνότητες, το ψηφιακό σήμα, το αρχείο της ΕΡΤ ή το περιοδικό «Ραδιοτηλεόραση». Η κυβέρνηση παραβιάζει τις δικαστικές αποφάσεις, νοθεύει τους κανόνες του ανταγωνισμού ευνοώντας τους ιδιώτες καναλάρχες, προσπαθεί να εκβιάσει και να δελεάσει τους εργαζομένους, περιφρονεί τους πολίτες, τους φορολογουμένους, τους ακρίτες, τους Έλληνες της διασποράς, ενεργεί απροκάλυπτα ως εντεταλμένος συμφερόντων της ιδιωτικής ραδιοτηλεόρασης, εκπέμποντας πειρατικό σήμα ανύπαρκτου σταθμού από στούντιο γνωστών μεγαλοκαναλαρχών-εκδοτών-κατασκευαστών, διαμοιράζει τα ιμάτια της ΕΡΤ σαν να ήταν φέουδο «ημετέρων». Για όλα αυτά πρέπει να συσταθεί εξεταστική επιτροπή και να αναζητηθούν ευθύνες, όπως έχουμε ζητήσει.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS