ΘΟΔΩΡΗΣ ΔΡΙΤΣΑΣ : «Κύριε Πρόεδρε, έξι μήνες συμμετοχής και παρουσίας στην Επιτροπή δεν χωρούν σε πέντε λεπτά. Εν πάση περιπτώσει, έχουμε καταθέσει στο πολυσέλιδο κείμενό μας και τη γνώμη και τις απόψεις μας και τις αναλύσεις μας και την τεκμηρίωσή μας.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η βδομάδα αυτή ξεκινάει με τη συζήτηση για το πόρισμα για τη λίστα Λαγκάρντ και τον κ. Παπακωνσταντίνου αλλά συνεχίζεται με τον «Αρμαγεδώνα» των νομοθετημάτων που θα συνθλίψουν ακόμα περισσότερο το λαϊκό εισόδημα και τις συνθήκες επιβίωσης, όχι διαβίωσης απλώς, της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών.
Παρʼ όλα αυτά, η πρόκληση στο ξεκίνημα της εβδομάδας είναι το φύλλο συκής ότι υπάρχουν γενικώς και κάποιες πολιτικές ευθύνες, γιατί δεν λειτουργεί καλά το ΣΔΟΕ και γιατί κάνει έξι και εννιά και δεκαεφτά και είκοσι εφτά μήνες για να βγάλει έλεγχο τριών προσώπων και γιατί οι Υπουργοί, ναι, κατά καιρούς δεν έχουν τη σωστή τους συμπεριφορά. Ας αποκτήσουμε στοιχειώδη γενναιότητα. Ποιος έχει αναλάβει τις πολιτικές ευθύνες για τη λίστα Λαγκάρντ, όπως και για όλα τα ζητήματα που έχουν ταλανίσει την ελληνική κοινωνία; Ποιος; Ποιος πολιτικός Αρχηγός; Ποιος Υπουργός; Ποιο πολιτικό κόμμα; Και να έχει, όμως, ένα νόημα η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης, όχι να είναι Monty Python's «αναλαμβάνω την ευθύνη». Ευχαριστώ πάρα πολύ.
Τι σημαίνει ανάληψη πολιτικής ευθύνης για τον κ. Παπανδρέου, για τον κ. Παπακωνσταντίνου, για τον κ. Βενιζέλο, για τον κ. Σαμαρά, για τον κ. Μαρκογιαννάκη;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ (Γʼ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Τι λες; Για τί πράγμα να αναλάβουμε ευθύνη;
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Τι σημαίνει ανάληψη πολιτικής ευθύνης άραγε για τη λίστα Λαγκάρντ, για το ότι αυτός ακριβώς ο «Αρμαγεδώνας» ενάντια και σε βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού δεν έχει φέρει ως στοιχειώδη αντιστοίχιση ούτε ένα ευρώ, τόσα πολλά χρόνια με διαδοχικές κυβερνήσεις; Τι είναι αυτή η περίφημη πολιτική ευθύνη; Ας μην κοροϊδευόμαστε λοιπόν.
Οφείλαμε να μην αφήσουμε καμμία αμφιβολία για την πορεία της λίστας Λαγκάρντ και αφήσαμε ως Επιτροπή τεράστιες αμφιβολίες. Από τον Απρίλιο του 2009 πρωτοτύπωσαν τη λίστα Greece οι Γάλλοι, επί κυβερνήσεως της Νέας Δημοκρατίας. Και μέχρι τώρα έχουν περάσει διάφορες φάσεις και έχουν ανοιχτεί και κλείσει ένα σωρό λογαριασμοί της λίστας Λαγκάρντ, ακόμα και από τον κ. Στασινόπουλο στις 2 Οκτωβρίου με τον Μιωνί και με την πεθερά του κ. Κεφαλογιάννη.
Πώς μπορούμε να έχουμε αυτή τη στιγμή -το είπε ο κ. Καλαντζής- τη βεβαιότητα ότι αυτή η Επιτροπή εξέτασε όλα τα ενδεχόμενα; Δεν εννοώ για να επεκτείνει σε άλλα πρόσωπα ή σε άλλες κατηγορίες την έρευνα -και αυτό θα έπρεπε να το κάνει- αλλά για να συγκροτήσει, εάν θέλετε, τις κατηγορίες εναντίον του κ. Παπακωνσταντίνου ή τον έλεγχο του κ. Παπακωνσταντίνου, όπως είχε πάρει εντολή -έστω αυτή την κουτσουρεμένη εντολή- από την Ολομέλεια της Βουλής. Πώς αλλιώς μπορεί να συγκροτηθεί η περίεργη συμπεριφορά του κ. Παπακωνσταντίνου; Μπορεί ως ένα ατομικό ολίσθημα;
Και για ποια σκοπιμότητα μπορεί να κατηγορηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν επιμένει από την αρχή, όχι να ελέγξει τον κ. Βενιζέλο ως Αρχηγό του ΠΑΣΟΚ ή ως Υπουργό Εξωτερικών σήμερα ή Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης, αλλά ως υπεύθυνο Υπουργό Οικονομικών μαζί με τον κ. Παπακωνσταντίνου, ως διάδοχο του κ. Παπακωνσταντίνου, την ίδια αυτή σε ολότητα περίοδο που γίνονται ή δεν γίνονται όλα αυτά; Είναι αυτό πολιτικό μίσος ή πολιτική σκοπιμότητα; Δεν είναι δημοκρατική υποχρέωση όλων των μελών αυτού του Κοινοβουλίου να τα υπερβούν όλα αυτά;
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, είναι πράγματι το άρθρο 86 μια εντελώς προβληματική Συνταγματική ρύθμιση, γιατί μετατρέπει τους Βουλευτές σε δικαστές. Ας μην γελιόμαστε, όμως. Αυτό το άρθρο που πρέπει να αναθεωρηθεί και ο νόμος περί ευθύνης Υπουργών, θα μπορούσαν να είχαν εφαρμοστεί με πολύ διαφορετικό τρόπο, αν υπήρχε μια άλλη πολιτική βούληση. Θα μπορούσε να μην οδηγούσε ο τρόπος εφαρμογής τους σε αυτά τα εκτρώματα και δικαστικά και πολιτικά.
Θέλω, κύριε Πρόεδρε, να μου δώσετε τη δυνατότητα να πω δυο πράγματα ακόμα. Το ένα είναι ότι τελειώνοντας το πόρισμα της πλειοψηφίας, στην σελίδα 135, στο «Μέρος Δεύτερο» υπάρχουν μερικές γραμμές, όπου αναφέρεται: «Η Ειδική Κοινοβουλευτική Επιτροπή προς διενέργεια κ.λπ. κ.λπ. συνήλθε σε τελευταία συνεδρίαση την 4η Ιουλίου 2013, κατά την οποίαν συζητήθηκε και εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία το πόρισμα στο οποίο καταχωρίζονται οι γνώμες της μειοψηφίας. Το παρόν αποτελεί ενιαίο κείμενο προς υποβολή στον Πρόεδρο της Βουλή των Ελλήνων».
Κύριε Οικονόμου -δεν είστε εδώ, που μας κατηγορείτε αν είχαμε ή δεν είχαμε πόρισμα- συζητήθηκε ποτέ το πόρισμά σας στην Επιτροπή; Υπήρξε ποτέ συζήτηση;
Κύριε Μαρκογιαννάκη, υπήρξε ποτέ συζήτηση;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ (Γʼ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Θα τα ακούστε σε λίγο και θα ντραπείτε. Θα ντραπείτε για τις συκοφαντίες σας!
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Ό,τι και να μου πείτε, να απαντήσετε πρώτα αν υπήρξε ποτέ συζήτηση του πορίσματος σας στην Επιτροπή.
Και εμείς, κύριε Λοβέρδο, πράγματι αυτό θέλαμε, να γίνει διαβούλευση, όχι των κομμάτων αλλά των μελών της Επιτροπής. Και αυτό απαγορεύτηκε. Για αυτό και δώσαμε συνέντευξη Τύπου.
Έθεσε και ένα άλλο θέμα ο κ. Λοβέρδος και οφείλω να απαντήσω. Δεν χωρούν στα πέντε και στα έξι λεπτά έξι μήνες, κύριε Πρόεδρε.
Πρέπει όμως να πω για το ζήτημα της αποσβεστικής προθεσμίας, κυρίες και κύριοι Βουλευτές -την έχουμε καταθέσει μέσα στο κείμενό μας την άποψή μας- προς Θεού μην ενεργούμε έτσι, μην ανοίγουμε ορέξεις και μην δημιουργούμε εντυπώσεις.
Απαιτούν το Σύνταγμα και οι νόμοι το τέλος δύο Τακτικών Συνόδων για να εγερθεί ζήτημα αποσβεστικής προθεσμίας. Στην παράγραφο 2 του άρθρου 64 καθορίζεται πως η διάρκεια της Τακτικής Συνόδου δεν μπορεί να είναι συντομότερη…
Η διάρκεια της Τακτικής Συνόδου δεν μπορεί να είναι συντομότερη από πέντε μήνες, χωρίς να συνυπολογίζεται ο χρόνος της αναστολής σύμφωνα με το άρθρο 40. Συνεπώς, η Βουλευτική Περίοδος των δύο ημερών δεν μπορεί να θεωρηθεί Τακτική Σύνοδος σε καμμία περίπτωση.
Τελειώνω λέγοντας ότι ήδη από σήμερα το βράδυ αγωνιζόμενα τμήματα των εργαζομένων στην ελληνική κοινωνία θα βρίσκονται έξω από εδώ και θα βρίσκονται όλη την εβδομάδα. Δεν μπορείτε με τέτοιο πόρισμα και με τέτοια συμπεριφορά επί έξι μήνες να τους αντικρύσετε στα μάτια. Θα υποστείτε την οργή, την αγανάκτηση, τον θυμό, αλλά και τη δίκαιη διεκδίκηση δικαιοσύνης απέναντι σε όλα αυτά τα θλιβερά πράγματα που συμβαίνουν.
Επιτέλους, ένα ευρώ από τη Λίστα Λαγκάρντ! Ποιος θα απολογηθεί γιʼ αυτό;
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS