Skip to main content.
Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς
17/07/2013

Ομιλία του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα κατά τη συζήτηση του Πολυνομοσχεδίου στην Ολομέλεια της Βουλής

Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

Δεν είναι η πρώτη φορά που σ αυτήν εδώ την αίθουσα καλείται το σώμα να εγκρίνει και να επικυρώσει νομοσχέδια που δεν έχουν καμία λογική, νομοσχέδια που δεν αφορούν στην πραγματικότητα στο δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας, αλλά που εμφορούνται από μια εκδικητική λογική απέναντι στην κοινωνία και απέναντι στον ελληνικό λαό.

Δεν είναι η πρώτη φορά και άλλωστε θα είστε και συνηθισμένοι εσείς οι βουλευτές της πλειοψηφίας, που καλείστε να ψηφίσετε νομοσχέδια που είναι σίγουρο ότι δεν τα συνέταξαν οι υπουργοί της κυβέρνησης και που αφορούν θυσίες χωρίς κανένα αντίκρισμα. Όμως, ίσως είναι η πρώτη φορά που έρχεται ένα νομοσχέδιο που δεν αφορά μονάχα λιτότητα μειώσεις σε μισθούς, κατάργηση κοινωνικού κράτους, αφορά άμεσες απολύσεις χιλιάδων πολιτών, εργαζομένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Αφορά με δύο λόγια το αύριο, την ίδια τη ζωή χιλιάδων εργαζομένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, που τους έχετε κατηγορήσει όλα αυτά τα χρόνια ως τεμπέληδες, χαραμοφάηδες, που παρόλα αυτά, όμως, βρίσκονται σε καίριες θέσεις προσφοράς απέναντι στο κοινωνικό σύνολο. Έχει μια ιδιαιτερότητα, λοιπόν, αυτήν η συζήτηση. Είναι μια συζήτηση που δεν αφορά μόνο αριθμούς. Διότι πίσω από τους χιλιάδες αυτούς ανθρώπους κρύβονται δράματα τραγωδίες, ανελαστικές ανάγκες, οι περισσότεροι εξ αυτών δεν έχουν άλλο εισόδημα για να ζήσουν την οικογένειά τους, δεν παίρνουν παχυλούς μισθούς, αμείβονται με 800 και 1000 ευρώ και αύριο θα βρεθούν στον δρόμο.

Σε μια χώρα που έχει φτάσει επισήμως να έχει ανεργία κοντά στο 30% και ειδικότερα για τους νέους να έχει ανεργία κοντά στο 60%, φέρνετε επίσης και ένα νομοσχέδιο που με τροπολογία της τελευταίας στιγμής κάνει ένα ακόμη δώρο στην εργοδοσία, ουσιαστικά διακυνδυνεύοντας ακόμα,  περαιτέρω μείωση του κατώτερου μισθού αποσυνδέοντας το μισθό από το πενθήμερο εργασίας και το οκτάωρο.

Και το ερώτημα είναι για ποιο λόγο όλα αυτά; Για ποιο λόγο; Σε τι θα βοηθήσουν τη χώρα; Σε τι θα βοηθήσουν τη χώρα οι απολύσεις με μηδαμινό δημοσιονομικό όφελος, όταν είναι η χώρα της ανεργίας και σε τι θα βοηθήσουν τη χώρα οι περαιτέρω μειώσεις στον κατώτατο μισθό και η διάλυση των εργασιακών σχέσεων όταν είναι η χώρα της ύφεσης. Η έκθεση του ΟΟΣΑ διαψεύδει για άλλη μια φορά το περιβόητο success story κ. Στουρνάρα.

Πέμπτη συνεχόμενη χρονιά ύφεσης και του χρόνου ύφεση θα έχουμε. Είναι απολύτως φανερό για μας. Πρόκειται για ιδεοληψία, αλλά και για μίσος, αυτών των ανθρώπων που φτιάχνουν αυτό το όραμα που την ίδια στιγμή που παραδέχονται ότι είναι λάθος και έχει αποτύχει μπήγουν ακόμη πιο βαθιά το μαχαίρι στην πληγή. Για νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία και για μίσος απέναντι σε έναν λαό και σε μια χώρα. Πως αλλιώς να εξηγήσει την απαίτησή τους για ανθρωποθυσίες. Και βεβαίως πως αλλιώς να εξηγήσει κανείς και την δική σας προσφορά να υλοποιήσετε αυτές τις ανθρωποθυσίες προκειμένου να διατηρήσετε τη δική τους εύνοια και να κρατηθείτε για λίγο ακόμη στην εξουσία, στις καρέκλες σας.

Και βέβαια, το μόνο λογικό επιχείρημα στα πλαίσια αυτής της λογικής που αναπαράγεται όλα αυτά τα τρία χρόνια, της λογικής του παραλογισμού, είναι ότι όλα αυτά τα κάνουμε για να πάρουμε τη δόση.

Για να πάρετε μια δόση της δόσης για την ακρίβεια. Και άντε την παίρνετε αυτήν τη δόση της δόσης, που θα βοηθήσει για άλλη μια φορά να ξεπληρώσετε ομόλογα, να ξεπληρώσετε τόκους και να στηρίξετε τράπεζες. Άντε λοιπόν και την παίρνετε αυτή τη δόση της δόσης για να ξεπληρώσετε στο ακέραιο ομόλογα που λήγουν που έχουν αγοραστεί στο 1/3 της αξίας τους, αλλά εμείς τα ξεπληρώνουμε στο ακέραιο.

Μετά τι; Τι θα γίνει μετά; Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα που καλείστε να απαντήσετε στον ελληνικό λαό. Μετά τι; Τρία χρόνια τώρα το ίδιο έργο.  Μας σώζετε διαλύοντας την κοινωνία. Τι θα γίνει μετά, κ.Στουρνάρα;

Επειδή το έχουμε δει το έργο πολλές φορές, να σας προεξοφλήσουμε τι θα γίνει. Θα έρθετε σε δυο μήνες και θα μας απειλήσετε ξανά, θα μας εκβιάσετε ξανά και θα ζητήσετε εκ νέου από τους Βουλευτές της πλειοψηφίας να ψηφίσουν νέα μέτρα.

Ζούμε τον απόλυτο παραλογισμό. Βγήκε την προηγούμενη Κυριακή ο πρωθυπουργός της χώρας σε συνέντευξή του και έθεσε ως νέος Πόντιος Πιλάτος απέναντι στον ελληνικό λαό ένα δίλημμα. Δεν είπε «Ιησού ή Βαραβά», είπε «τι θέλετε να έχουμε; Νοσηλευτές στα νοσοκομεία ή σχολικούς φύλακες;». Από πού και ως πού προκύπτει αυτό το ερώτημα; Σε ποια σοβαρή, ανεπτυγμένη, ευνομούμενη χώρα της Ευρώπης υπάρχει το δίλημμα αυτό, «σχολικοί φύλακες ή νοσηλευτές»;

Και στο κάτω-κάτω γιατί δεν διευρύνετε λίγο την γκάμα του διλήμματος; Βάλτε, λοιπόν, το δίλημμα από τη μία πλευρά να έχουμε νοσηλευτές, σχολικούς φύλακες, καθηγητές, καθαρίστριες στα σχολειά μας, όλους αυτούς και από την άλλη να έχουμε Βουλευτές και Υπουργούς που θα παίρνουν παχυλούς μισθούς και δώρα από τη SIEMENS, για να ψηφίζουν μνημόνια και για να έρχονται μέσα στο Κοινοβούλιο να χαρίζουν και να αθωώνουν όλους όσους έχουν εμπλακεί στο κουκούλωμα ενός εκ των μεγαλύτερων σκανδάλων, της λίστας «Λαγκάρντ» και των καταθετών στις τράπεζες της Ελβετίας. Γιατί δεν βάζετε αυτό το δίλημμα στο λαό;

Τις συγγένειές σας με τη Χρυσή Αυγή τις γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά. Τις γνωρίζουμε τις εκλεκτικές σας συγγένειες. Και γνωρίζουμε το φλερτ σας με την Ακροδεξιά. Όμως, εσείς οδηγείτε τον ελληνικό λαό και την κοινωνία σε έναν εκφασισμό, παίρνοντας μέτρα και θέτοντας διλήμματα σαν αυτό που εκχυδαΐζουν την πολιτική ζωή, που καταργούν την ίδια τη δημοκρατία, που καθιστούν την ίδια την πολιτική έρμαιο των αποφάσεων τρίτων κέντρων εξουσίας, που βρίσκονται έξω από τους θεσμούς και έξω από το Κοινοβούλιο.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα σας ζητήσω, αφού για άλλη μία φορά πιστεύετε ότι με αυτόν τον τρόπο θα σώσετε τη χώρα και μιας και έμαθα ότι εκ των προτέρων έχετε βρει ονόματα και διευθύνσεις των μελλοθάνατων που θα οδηγηθούν στην απόλυση, αν είστε, όπως λέτε, υπεύθυνοι και θέλετε να σώσετε τη χώρα, να βρείτε και το θάρρος όλοι όσοι πείτε «ναι» σε όλα, σε αυτές τις εγκληματικές επιλογές, σε αυτό το νομοσχέδιο-έκτρωμα να απευθυνθείτε σε αυτούς τους ανθρώπους, έστω σε έναν από όλους αυτούς τους χιλιάδες που θα απολύσετε. Είτε είναι σχολικός φύλακας, είτε εκπαιδευτικός σε δημόσιο σχολειό, είτε δημοτικός αστυνόμος πρέπει να βρείτε το θάρρος να του πείτε «σε απολύουμε για να σώσουμε τη χώρα, διότι εσύ φταις για την κατάντια της χώρας σήμερα, δεν φταίμε εμείς», αυτό να του πείτε, «εσύ φταις που έχεις το θράσος να θέλεις να ζήσεις με αξιοπρέπεια από το μισθό σου, εσύ φταις, δεν φταίμε όλοι όσοι κυβέρνησαν μέχρι σήμερα και έριξαν τη χώρα στα βράχια».

Άλλωστε, το είπε και ο Πρωθυπουργός: «Φταίνε αυτοί που δεν κυβέρνησαν, δεν φταίνε αυτοί που κυβέρνησαν, φταίνε οι εργαζόμενοι, φταίνε τα κόμματα της Αντιπολίτευσης, όλοι όσοι κυβέρνησαν και έριξαν τη χώρα στα βράχια δεν φταίνε».

Συζητάμε, όμως, σήμερα, κυρίες και κύριοι Βουλευτές και για κάτι ακόμα σημαντικότερο, συζητάμε για το αύριο της χώρας, για το αύριο της εκπαίδευσης, διότι, απολύοντας χιλιάδες εκπαιδευτικούς από τα Τεχνικά Λύκεια, στην πραγματικότητα απολύετε και τους δεκαπέντε και πλέον χιλιάδες μαθητές τους, τους διώχνετε από την εκπαίδευση. Διώχνετε από την εκπαίδευση χιλιάδες παιδιά, που στην πλειοψηφία τους είναι παιδιά από φτωχά και λαϊκά στρώματα, χτυπημένα από την κρίση. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι, όταν πολεμάτε τους καθηγητές, πολεμάτε τη γνώση και τη δημοκρατία. Επιδιώκετε να καταργήσετε χιλιάδες οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών με μία υπουργική απόφαση. Πολυτέλεια η Βουλή! Περιττή η Βουλή για τέτοιες αποφάσεις!

Συζητάτε και συζητάμε σήμερα όχι μόνο για απολύσεις, αλλά και για το αύριο της Υγείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης, που αιμορραγούν μεταξύ της έλλειψης πόρων και πλεονάσματος αγριότητας. Τι κάνατε σε αυτά τα ζητήματα; Ό,τι κάνατε πάντα. Το ομολόγησε ο κ. Γεωργιάδης. Βάζετε από το παράθυρο τους ιδιώτες στον ΕΟΠΥΥ, απαξιώνετε το δημόσιο σύστημα υγείας προς όφελος ιδιωτών και φίλων. Συζητάτε, επίσης, και συζητάμε τη μείωση του κατώτατου μισθού με μονομερή απόφαση του Υπουργού Εργασίας. Συζητάμε, εδώ στη Βουλή, το αύριο της κοινωνίας και μιας πατρίδας που πορεύεται με αβεβαιότητα στο μέλλον, ένα αύριο που το σκιάζει η διαρκής φοβέρα και οι εκβιασμοί των μνημονίων και το πλακώνει η σκλαβιά της Τρόικας. Αυτό συζητάμε.

Θα ήθελα, λοιπόν, να απευθυνθώ σε όλους εσάς της Συμπολίτευσης, σε όσους από εσάς εκπροσωπείτε συντηρητικούς πολίτες, οι οποίοι στήριξαν την πολιτική του Κόμματός σας κατά του Μνημονίου, κατά των περικοπών, κατά των απολύσεων, σε όσους από εσάς εκπροσωπείτε δημοκρατικούς πολίτες, στους οποίους υποσχεθήκατε σταδιακή απαλλαγή από τα μνημόνια και τα σκληρά μέτρα, και σας ρωτώ με διάθεση να σας ακούσουν, όχι μονάχα οι Βουλευτές, αλλά να σας ακούσουν  οι απολυμένοι, οι απελπισμένοι, όλος ο ελληνικός λαός:

Ως πότε θα συνεχίζεται αυτό το έργο;

Ως πότε θα σηκώνετε το χέρι σε μέτρα που επιδεινώνουν αντί να βελτιώνουν την κατάσταση της χώρας;

Ως πότε θα ψηφίζετε οτιδήποτε σας ζητήσουν, δείχνοντας καλή διαγωγή στους δανειστές; Πώς είναι δυνατόν το ελληνικό Κοινοβούλιο να μετατρέπει σε εθνικές αποφάσεις τις εντολές  των υπερεθνικών κέντρων;

Ως πότε η εξουσία που πηγάζει από το λαό θα εκχωρείται με την ψήφο σας στην Τρόικα και θα ασκείται από τους υπαλλήλους της;

Ως πότε θα επιτρέπετε να μεταχειρίζονται τη χώρα ως εταιρεία off shore, με αχυρανθρώπους στη διοίκηση και τους πραγματικούς ιδιοκτήτες ανεξέλεγκτους και εκτός της χώρας;

Ως πότε θα λαμβάνετε αποφάσεις γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων σας ακόμα και το Σύνταγμα;

Ας αναρωτηθούμε, λοιπόν, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, όλοι μαζί ας αναρωτηθούμε:

Έχει καμία σχέση όλο αυτό το πράγμα με τη Δημοκρατία;

Έχει καμία σχέση με τη λαϊκή κυριαρχία; Ή μήπως όλα όσα αναγράφονται σε αυτό το πολυνομοσχέδιο έχουν καμία σχέση με την έννοια της μεταρρύθμισης; Οι οριζόντιες απολύσεις δεκάδων χιλιάδων υπαλλήλων, που σύμφωνα με όλες τις σοβαρές έρευνες θα επιφέρουν τετραπλάσιες απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα είναι μεταρρύθμιση ενός δημόσιου τομέα, ο οποίος νοσεί πράγματι εξαιτίας δικών σας επιλογών στο παρελθόν;

Παραδέχεστε ότι απολύοντας σχολικούς φύλακες, δημοτικούς αστυνόμους, εκπαιδευτικούς δεν θα έχετε δημοσιονομικό όφελος. Τότε γιατί το κάνετε;

Έχει, μήπως, καμία σχέση με την ανάπτυξη το κλείσιμο σχολείων, νοσοκομείων, οι νέοι φόροι, η απελευθέρωση των απολύσεων, η περαιτέρω μείωση του κατώτατου μισθού; Είναι δυνατόν από μία πολιτική καθημερινής βαρβαρότητας εις βάρος των ασθενέστερων, των παιδιών, των γερόντων, των εργαζομένων, των νέων, να περιμένει κανείς να προκύψει κάτι καλό σε αυτήν τη χώρα; Να ψηφίζετε μαύρο και να περιμένετε να βγει άσπρο;

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γνωρίζετε και εσείς ότι δεν είναι δυνατόν. Το μεγάλο ερώτημα είναι ως πότε θα επιμένετε να κοροϊδεύετε τον κόσμο και τον εαυτό σας.

Αύριο έρχεται στην Ελλάδα ο κ. Σόιμπλε. Εκλογές έχει ο άνθρωπος σε λίγες ημέρες στη Γερμανία. Κάνει προεκλογική εκστρατεία. Ο κ. Σαμαράς συμπεριφέρεται ως κομματάρχης του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας και ετοιμάζει προεκλογικές συγκεντρώσεις του κ. Σόιμπλε στην επαρχία. Έρχεται, προφανώς, για να σας χτυπήσει την πλάτη και να πει «καλά τα κάνατε». Έρχεται για να στηρίξει την καταστροφική πολιτική σας και όπως κάθε πολιτικός που βρίσκεται σε προεκλογική εκστρατεία και σέβεται τον εαυτό του φέρνει και κάποια δωράκια: μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση -προσωρινά, όμως, και βλέπουμε- για έξι μήνες, τη μείωση του ΦΠΑ από το 23% στο 13%. Αυτό είναι μία αυτονόητη κίνηση που θα έπρεπε, εφόσον την εξαγγέλλει ο Πρωθυπουργός εδώ και έναν χρόνο –από τις προηγούμενες εκλογές- να ήταν σε θέση ο ίδιος να την υλοποιήσει.

Όμως, δυστυχώς, ο Πρωθυπουργός της χώρας, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, έτσι όπως έχει καταντήσει αυτή η χώρα, μια αποικία χρέους, έχει λιγότερες αρμοδιότητες από αυτές που έχει ένας δήμαρχος του κρατιδίου της Κάτω Σαξονίας, ο οποίος είναι σε θέση από μόνος του να ρίχνει ή να ανεβάζει το Φόρο Προστιθέμενης Αξίας στην εστίαση.

Κύριε Υπουργέ, αυτή η επιλογή το 23% στην εστίαση, όπως παραδέχτηκε και ο Πρωθυπουργός, ήταν μία επιλογή που συνέβαλε στο να αυξηθεί η ύφεση και να υπάρξει υστέρηση εσόδων. Το δώρο, όμως, το προσωρινό που δίδεται με αστερίσκο ότι θα παρθεί πίσω, εάν συνεχιστεί η φοροδιαφυγή και τα κακά αποτελέσματα στα έσοδα, θα είναι δώρον άδωρον για τους εξής λόγους:

 Πρώτον γιατί η επιλογή να ξεκινήσει από 1η Αυγούστου δεν θα έχει καμία απολύτως επιρροή στα ξενοδοχειακά και τουριστικά πακέτα που έχουν ήδη κλείσει από το Μάιο.

Δεύτερον, γιατί η μείωση του ΦΠΑ είναι ένα μέτρο που χρειάζεται χρόνο για να αποδώσει, ειδικά σε περιβάλλον ύφεσης και με διαλυμένο εισπρακτικό μηχανισμό. Πώς, λοιπόν, θα κριθεί μέσα σε ένα εξάμηνο εάν απέδωσε ή δεν απέδωσε για να παρθεί πίσω. Πότε θα προλάβει να αποδώσει αυτό το μέτρο, να περάσει η μείωση στις τιμές, να επηρεάσουν οι μειωμένες τιμές την κατανάλωση; Όταν θα τελειώσει η τουριστική σεζόν;

Εν πάση περιπτώσει, αντί να ενισχύετε το ΣΔΟΕ για να αντιμετωπιστεί η διαφυγή εσόδων, λέτε ότι θα πάρετε το μέτρο πίσω σε έξι μήνες και θα φταίει ο κόσμος εάν συνεχιστεί η φοροδιαφυγή. Αντί, λοιπόν, να παρουσιάζετε προσωρινά μέτρα και να ενοχοποιείτε εκ των προτέρων τον κόσμο, για την απόσυρσή του σε έξι μήνες, μονιμοποιήστε το 13% στην εστίαση και ενισχύστε το ΣΔΟΕ.

Ελάτε σε συνεννόηση με τον κόσμο της εστίασης, ώστε αυτό το μέτρο να περάσει άμεσα στις τιμές του καταναλωτή και να έχει άμεσα και κάποια επίδραση στους μισθούς που παίρνουν οι εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις εστίασης. Δεν σας φταίει λοιπόν ο κόσμος, φταίει που είστε εσείς κομμάτι του προβλήματος.

Αυτό, λοιπόν, δεν μοιάζει με μέτρο ανάσχεσης της ύφεσης, αλλά με απεγνωσμένη προσπάθεια του κ. Σόιμπλε να στηρίξει την κυβέρνηση των εκλεκτών του. Εμείς, όμως, μια και έρχεται ο κ. Σόιμπλε, να θυμίσουμε κάτι που είμαι βέβαιος ότι δεν θα θυμηθεί ο Πρωθυπουργός αύριο, στη συνάντηση μαζί του. Όταν συνάντησα τον κ. Σόιμπλε στη Γερμανία, του έθεσα ένα θέμα το οποίο συνήθως ξεχνάνε οι Υπουργοί και οι Πρωθυπουργοί που τον συναντούν, το γεγονός ότι η χώρα μας δεν χρωστά μόνο. Υπάρχει ένα θέμα ηθικό και υλικό που οφείλουμε να αναγνωρίσουμε απέναντι στον ελληνικό λαό, το χρέος των γερμανικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου, ένα χρέος που οφείλει να το αναγνωρίσει η γερμανική Κυβέρνηση και η ελληνική Κυβέρνηση οφείλει να διεκδικήσει, όχι να το κρύβει κάτω από το χαλί.

Πήραμε αποφάσεις συλλογικά, όταν φέραμε το θέμα αυτό εδώ, στο Κοινοβούλιο. Ζητήσαμε να συσταθεί ειδική Κοινοβουλευτική Επιτροπή. Δεν έχει γίνει τίποτα από όλα αυτά, μόνο υποσχέσεις, μόνο ανέξοδες κορώνες, αλλά όταν έρχεται η κρίσιμη ώρα, το μόνο που ξέρουν, δυστυχώς, αυτοί που εκπροσωπούν τον ελληνικό λαό είναι να αναγνωρίζουν τις υποχρεώσεις μας έναντι δανειστών, έναντι μεγάλων fund, αλλά όχι τις υποχρεώσεις, τις ιστορικές που έχουν άλλοι απέναντι στον ελληνικό λαό.

Καλώς να ορίσει, λοιπόν, ο γερμανός επιθεωρητής στην αποικία χρέους. Θα δει με τα μάτια του το success story του κ. Σαμαρά, θα δει μία χώρα που έδωσε δισεκατομμύρια στους χρεοκοπημένος τραπεζίτες, αλλά βρίσκεται μπροστά στα πρόθυρα ανθρωπιστικής καταστροφής, μια χώρα που αντικατέστησε το Σύνταγμα με τα μνημόνια, που κήρυξε οικονομικό πόλεμο στους κατοίκους της, που έκανε ένα εκατομμύριο ανθρώπους να χάσουν τη δουλειά τους, που εξαφάνισε μέσα σε λίγους μήνες κοινωνικές κατακτήσεις αιώνων, που θεωρεί ότι το δίλημμα είναι εάν θα έχουμε νοσηλευτές ή σχολικούς φύλακες -γιατί δεν μπορούμε να έχουμε και τα δυο- που θεωρεί ότι η παιδεία, η υγεία, η παιδεία, η πρόνοια, είναι ακριβές πολυτέλειες, μια χώρα που το καταστροφικό μείγμα του μνημονίου έχει οδηγήσει σε μείωση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος πάνω από είκοσι μονάδες και ύφεση 7%, μια χώρα που διαλύεται, που έχει διαλυθεί η παραγωγική της βάση.

Ο κ. Σόιμπλε θα δει τη νέα Ελλάδα του κ. Σαμαρά. Θα δει όμως και την Ελλάδα που αντιστέκεται. Θα δει την Ελλάδα που αντιστέκεται και επιμένει. Θα δει χιλιάδες εργαζόμενους στο δρόμο να διεκδικούν κοινωνική δικαιοσύνη και προκοπή, να διεκδικούν λαϊκή κυριαρχία, δημοκρατία και εθνική ανεξαρτησία. Θα δει χιλιάδες αποφασισμένους πολίτες να μην είναι έτοιμοι να παραδώσουν αυτά τα αγαθά.

Ένα είναι σίγουρο, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης. Ο δρόμος που έχετε επιλέξει δεν είναι ο δρόμος της σωτηρίας. Είναι ο μόνος δρόμος που οδηγεί στην καταστροφή και αυτοί που σας στηρίζουν, με μισόλογα και ψευτοδώρα, είναι αυτοί που έχουν αποφασίσει να πάρουν ό,τι περισσότερο μπορούν από εσάς, που τώρα είστε του χεριού τους, έως ότου βεβαίως έρθει -και θα έρθει πολύ σύντομα- μια κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας, με νωπή λαϊκή εντολή, να αποκαταστήσει τη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη και να ανακτήσει την εθνική κυριαρχία στη χώρα. Το ξέρουν οι δανειστές, το ξέρει ο κ. Σόιμπλε.

Γιʼ αυτό, λοιπόν, μη χαίρεστε για τα μικρά δωράκια που σας φέρνουν. Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες. Θα σας πάρει ό,τι έχει αποφασίσει να σας πάρει. Θα πάρει όλα όσα μπορεί να πάρει, διότι θα αρχίσει μία πραγματική διαπραγμάτευση σε λίγο καιρό και γνωρίζει ότι σε αυτήν τη διαπραγμάτευση δεν θέλει πάνω στο τραπέζι να υπάρχουν εκκρεμότητες.

Το ερώτημα που απευθύνεται στους Βουλευτές, αλλά κυρίως στον ελληνικό λαό, είναι ως πότε θα κυβερνάτε εσείς για να δίνετε διαπραγματευτικές δυνατότητες, για να εξαντλείτε διαπραγματευτικές δυνατότητες και να χαρίζετε στους δανειστές; Εμείς την απάντηση την έχουμε. Πολύ σύντομα η αντίσταση του λαού μας και η διεκδίκησή του θα ανατρέψει αυτή την Κυβέρνηση. Δεν θα πέσετε από τις αποφάσεις μέσα στο Κοινοβούλιο, αλλά από την πίεση του λαού έξω από το Κοινοβούλιο. Θα πέσετε από τη λαϊκή αντίδραση και ο πάταγος θα είναι ισχυρός.

Στο βασικό δίλημμα της εποχής, μνημόνιο ή δημοκρατία, απαντάμε δημοκρατία και θα την αποκαταστήσουμε τη δημοκρατία, να είστε σίγουροι.

ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ:

Κύριε Πρόεδρε, κατʼ αρχάς, χαίρομαι γιατί ο Υπουργός Οικονομικών παρακολούθησε το συνέδριο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και κατάλαβε ποια είναι η θέση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στα κρίσιμα ζητήματα. Και κατάλαβε, όμως, και ποια είναι και η πραγματική δημοκρατία. Μακάρι όλα τα κόμματα - διότι τα κόμματα είναι πυλώνας της δημοκρατίας - να είχαν την ίδια δημοκρατία που έχουμε εμείς στο κόμμα μας.

Όμως για άλλη μια φορά μας ρωτάει ποιες είναι οι θέσεις μας. Τις γνωρίζει πάρα πολύ καλά τις θέσεις μας. Γιατί όμως μας ρωτάτε, κύριε Υπουργέ; Μας ρωτάτε διαρκώς, διότι θέλετε να πείσετε την ελληνική κοινωνία ότι όλα όσα εφαρμόζετε είναι μονόδρομος.

Σας απαντάμε, λοιπόν, ότι δεν υπάρχουν μονόδρομοι στη ζωή, ιδίως όταν αυτούς τους μονόδρομους θέλουν να τους επιβάλλουν οι ισχυροί, αυτοί οι οποίοι έχουν κέρδος από τη λεηλασία του ελληνικού λαού και κυρίως, από τη λεηλασία της δημόσιας περιουσίας του ελληνικού λαού.

Στο κρίσιμο, λοιπόν, ερώτημα που διαρκώς μας θέτετε «πώς θα απαντούσατε εσείς στους δανειστές», σας απαντάμε με απόλυτα καθαρό τρόπο.

Εμείς αντιλαμβανόμαστε, ως πρώτιστο χρέος μας, να ζει με αξιοπρέπεια και να επιβιώνει ο τελευταίος Έλληνας, η τελευταία Ελληνίδα. Εμείς αντιλαμβανόμαστε, ως πρώτιστο χρέος μας, να μπορούν να πηγαίνουν τα παιδιά μας στα σχολειά και να μην λιποθυμούν από την πείνα, να υπάρχει κοινωνική συνοχή και ευημερία στη χώρα. Αυτά τα οποία έχετε διαλύσει εδώ και τρία χρόνια, εφαρμόζοντας μία λάθος συνταγή.

Αναφερθήκατε σε αυξήσεις στις εξαγωγές. Που είναι λοιπόν η μεγάλη επιτυχία από τις αυξήσεις στις εξαγωγές; Ανέβηκε το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων; Κάνετε μια δημιουργική λογιστική, παραβλέπεται ότι έχετε πέσει σε όλα έξω και μιλάτε για αυξήσεις στις εξαγωγές, οι οποίες δεν μπορούν να αναστρέψουν την πτωτική πορεία της οικονομίας, την υφεσιακή πορεία της οικονομίας και το γεγονός ότι οι ίδιοι οι δανειστές προβλέπουν ότι, αν δεν υπάρξει αναδιάρθρωση του χρέους, δηλαδή διαγραφή μεγάλου μέρους του, δε μπορεί να γίνει βιώσιμο και να προχωρήσει η ελληνική οικονομία.

Σας απαντάμε λοιπόν:  απέναντι στους δανειστές εμείς θα απαντήσουμε όχι όπως απαντάτε εσείς, «το ταγκό χρειάζεται δύο» και «τις κόκκινες γραμμές τις βάζουν οι ισχυροί». Το μόνο χρέος που αναγνωρίζουμε είναι το χρέος μας να επιβιώσει ο ελληνικός λαός κι όχι το χρέος σε ομόλογα, σε τοκογλύφους, σε δάνεια που λήγουν. Αυτή είναι η δική μας κόκκινη γραμμή. Αυτή είναι η δική μας γραμμή άμυνας.

Κι από εκεί και πέρα, κ. Υπουργέ, γνωρίζεται πάρα πολύ καλά. Ο κόμπος είναι τόσο μεγάλος που δεν λύνεται.

Δεν θα πω αυτό που εκπρόσωπος Τύπου της Ν.Δ., νομίζω, είπε. Θα πω όμως το εξής:  χωρίς πολιτική λύση δε μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την κρίση δημόσιου χρέους της Ελλάδας αλλά και των άλλων χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου.

Εμείς αντιλαμβανόμαστε το πρόβλημα όχι ως ελληνικό, να θέλουμε να το μεταφέρουμε στις πλάτες ανθρώπων που δουλεύουν με αξιοπρέπεια να βγάλουν το ψωμί τους κι εσείς τους πετάτε στο δρόμο, τους λέτε τεμπέληδες, χαραμοφάηδες.

Εμείς αντιλαμβανόμαστε ότι το πρόβλημα είναι συστημικό, είναι ευρωπαϊκό, διεκδικούμε ευρωπαϊκή λύση. Διεκδίκηση, όμως, ευρωπαϊκής λύσης δεν είναι το “ναι σε όλα”. Εσείς δεν διεκδικείτε καν. Δεν έχετε σχέδιο. Το μόνο σχέδιο σας είναι το Μνημόνιο κι ό,τι σας ζητήσουν οι δανειστές.

Γιʼ αυτό και κ. Υπουργέ πηγαίνετε από φιάσκο σε φιάσκο, από αποτυχία σε αποτυχία.

Γιʼ αυτό και προσπαθείτε να σταθείτε με δεκανίκια, με κάποια ψευτοδωράκια, τα οποία υποτίθεται ότι θα σας δώσουν οι δανειστές και οι εταίροι μας.

Αλλά να ξέρετε κάτι και να το βάλετε καλά στο μυαλό σας : το δικό τους συμφέρον κοιτάνε. Είστε του χεριού τους, γιʼ αυτό και θα πάρουν ότι περισσότερο μπορούν τώρα που είσαστε εσείς.

Γιʼ αυτό και εμείς είμαστε βέβαιοι ότι δεν έχετε πολύ χρόνο μπροστά σας. Ο πολιτικός σας χρόνος έχει τελειώσει και δε θα μπορείτε να εξηγείτε τα ανεξήγητα.

Είπατε ότι δεν ακούσατε  κάτι συγκεκριμένο. Από εσάς θα ακούσουμε κάτι συγκεκριμένο γιʼ αυτό το πολυνομοσχέδιο; Για ποιο λόγο οδηγείτε σε αυτή την αναστάτωση την ελληνική κοινωνία. Ποιο το δημοσιονομικό όφελος από τις απολύσεις δημοτικών υπαλλήλων, καθαριστριών και φυλάκων στα σχολεία, εκπαιδευτικών, δημοτικών αστυνομικών; Ποιο το δημοσιονομικό όφελος; Ποιο το όφελος για την οικονομία από την περαιτέρω μείωση του κατώτερου μισθού σε εποχή ύφεσης;

Θα περίμενα, λοιπόν, από εσάς που είστε οικονομολόγος - αν και έχετε εντρυφήσει στην τέχνη της πολιτικής κι έρχεστε με πολιτικάντικα επιχειρήματα - να μου δώσετε μια συγκεκριμένη απάντηση ως οικονομολόγος σε αυτά τα καίρια ερωτήματα τα οποία σας θέτω. Κι όχι να με ρωτάτε «τι θα κάνετε εσείς απέναντι στους δανειστές». Το ξέρετε πολύ καλά το τι θα κάνουμε εμείς. Το ξέρει κι ο ελληνικός λαός το τι θα κάνουμε εμείς.

Γιʼ αυτό κι όταν έρθει η ώρα θα μας δώσει την υπεροπλία εκείνη και τη δύναμη, για να μπορέσουμε να είμαστε ακόμα πιο ισχυροί στη σκληρή μάχη που θα έχουμε να δώσουμε την ώρα εκείνη απέναντι τους.