Ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύθηκε ότι θα ακυρώσει στην πράξη, την απόφαση να τεθούν σε διαθεσιμότητα 2.000 εκπαιδευτικοί. Υπάρχει δέσμευση για επαναπρόσληψη όλων των δημοσίων υπαλλήλων οι οποίοι θα έχουν απολυθεί, μέχρι τη στιγμή που ενδεχομένως έρθει στην εξουσία το κόμμα σας;
Η αποκατάσταση των αδικιών της ακραίας, ολοκληρωτικής και, σκοταδιστικής κυβερνητικής πολιτικής αποτελεί αυτονόητη δέσμευσή μας. Σήμερα παλεύουμε από τη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για να προστατευθούν εκείνοι που, ο ένας μετά τον άλλον, στοχοποιούνται και βάλλονται. Εγγράφουμε ισχυρή παρακαταθήκη συνταγματικής αντίρρησης, κοινωνικής και αγωνιστικής αντίστασης στις απολύσεις, στην επιστράτευση, στην πρακτική «ξαφνικού θανάτου» ζωτικών υπηρεσιών και οργανισμών, όπως η ΕΡΤ, και, βέβαια, στην πολιτική υποβάθμισης της Παιδείας και του Πολιτισμού, που είναι θεμέλια της δημοκρατίας. Είναι αυτονόητη δέσμευση ότι όσα λέμε σήμερα ως Αντιπολίτευση, θα τα εφαρμόσουμε όταν ο λαός μας δώσει εντολή και ευθύνη διακυβέρνησης. Δεν είναι υπόσχεση. Είναι υποχρέωση. Είναι χρέος προστασίας της κοινωνίας και των πολιτών από την μνημονιακή λαίλαπα, που ισοπεδώνει κράτος δικαίου, κοινωνικό κράτος, δημοκρατία. Είναι χρέος θωράκισης των θεσμικών εγγυήσεων κοινωνικής ευημερίας και ενίσχυσης των συνταγματικών και υπερνομοθετικών κεκτημένων δημοκρατικής λειτουργίας, ισότητας, ισονομίας και ελευθερίας.
Ο «εύλογος χρόνος» για την διάλυση όλων των συνιστωσών, έκανε πολλούς να σκεφθούν πως, αν έρθετε στη εξουσία, ελλοχεύει ο κίνδυνος να υλοποιήσετε όσα δεσμεύεστε, επίσης σε «εύλογο χρόνο». Είναι άδικη η καχυποψία, μέρους του εκλογικού σώματος;
Ο εύλογος χρόνος είναι συστατικό στοιχείο μιας δίκαιης λειτουργίας. Εύλογος χρόνος σημαίνει ο λογικώς απαιτούμενος, χωρίς διακύβευση εγγυήσεων και δικαιωμάτων. Επομένως, ας μη φοβόμαστε τον «εύλογο χρόνο», αλλά τον «παράλογο χρόνο». Όσο για την αποφασιστικότητά μας να προχωρήσουμε στην υλοποίηση των δεσμεύσεών μας, ας μην παίζουμε με τις λέξεις: οφείλουμε να προχωρήσουμε χωρίς δισταγμούς και χωρίς περιστροφές σε όλα όσα αποτελούν τον πυρήνα και τον κορμό του προγράμματός μας. Και θα το κάνουμε.
Να περάσουμε στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ. Ποιος είναι ο προσωπικός σας απολογισμός; Τελικά, οι ευθύνες εξαντλούνται στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου;
Η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ ανέδειξε την εξακολουθητική και ενεστώσα δράση μιας ανίερης συμμαχίας προσώπων και κομμάτων, με σκοπό την παρασιώπηση πραγματικών περιστατικών και την παρακώλυση της διερεύνησης. Είναι πασίδηλο ότι εμπλοκή στην υπόθεση αυτή έχουν κορυφαία κυβερνητικά πρόσωπα που άσκησαν κρατική εξουσία διά μακρόν, ορισμένα δε εξακολουθούν, αναβαθμιζόμενα, όπως ο κ. Βενιζέλος, να ασκούν εξουσία και να διαμορφώνουν κυβερνητική πολιτική. Ο ρόλος και η δράση συγκεκριμένων μελών της Επιτροπής, αλλά και η πρόσφατη κυβερνητική αναβάθμιση των αμαρτιών της λίστας Λαγκάρντ απέδειξαν ότι συμφέροντα συνδεόμενα με την υπόθεση εξακολουθούν να επηρεάζουν εξελίξεις. Ανεξαρτήτως, όμως, των λυσσαλέων και συντονισμένων προσπαθειών συγκάλυψης, αποδείχθηκε ότι υπάρχουν δυνάμεις στον τόπο που δεν είναι διατεθειμένες να μπουν στο χέρι, στην τσέπη ή στη λίστα κανενός, αλλά εργάζονται άοκνα και ανυποχώρητα για την εξυγίανση του δημοσίου βίου, τη διαφάνεια, τη δικαιοσύνη. Ο ΣΥΡΙΖΑ απέδειξε ότι είναι μία ισχυρή τέτοια δύναμη. Όσο για τις ευθύνες άλλων προσώπων, πέραν του κ. Παπακωνσταντίνου, είμαι πεπεισμένη ότι η υπόθεση δεν έχει τελειώσει. Ήδη η παραγγελία δίωξης σε βαθμό κακουργήματος κατά Ι. Διώτη και Ι. Καπελλέρη δείχνει τον δρόμο για τον έλεγχο και του κ. Βενιζέλου, ο οποίος για το διάστημα μετά την αποχώρησή του από το Υπουργείο Οικονομικών, δεν απολαμβάνει τα δικονομικά προνόμια του Νόμου περί Ευθύνης Υπουργών. Και, βέβαια, δεν μπορούν να μείνουν ανέλεγκτα τα νεότερα στοιχεία που ενισχύουν την εμπλοκή του κ. Παπανδρέου.
Τι απαντάτε σε εκείνους που αναγνωρίζουν την μαχητικότητά σας -ενδεχομένως και την αποτελεσματικότητά σας-, ωστόσο χρεώνουν και σε εσάς, ευθύνη για την διαπιστούμενη υποβάθμιση του πολιτικού λόγου; Δεν θα μπορούσαν αλήθεια να λείπουν οι εντάσεις από τη Βουλή;
Είναι άλλο να συγκρούεσαι διεκδικώντας να κάνεις τη δουλειά σου, μετʼεμποδίων, αντιμετωπίζοντας λοιδορία, ύβρεις, προπηλακισμούς, βίαιες διακοπές, και άλλο να συγκρούεσαι επιχειρώντας να εμποδίσεις την διερεύνηση, την αποκάλυψη, την απόδοση ευθυνών, και προσπαθώντας με λάσπη και ψυχολογικό πόλεμο να παράσχεις εξυπηρετήσεις ελεγχόμενους και διαπλεκόμενους. Δεν θεωρώ ότι εκείνος που μάχεται κι αντιστέκεται υποβαθμίζει την πολιτική. Αντίθετα, υποβάθμιση και κατάπτωση είναι η πειθήνια υποταγή και η συμμόρφωση στην υποκριτική λογική των ίσων αποστάσεων, των ισορροπιών και της επίπλαστης πολιτικής ορθότητας. Αυτά δεν αφορούν μια κοινωνία που δίνει αγώνα επιβίωσης και αντίστασης και έχει ανάγκη υπεράσπισης, όχι εξαπάτησης.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS