Οι πρόσφατες εκθέσεις ΔΝΤ και Κομισιόν ήρθαν να επιβεβαιώσουν με τον πλέον περίτρανο τρόπο το αδιέξοδο της ασκούμενης πολιτικής και την παράταση του μαρτυρίου και των δοκιμασιών που υπομένει τα τελευταία χρόνια η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών.
«Κίνδυνοι» για τη βιωσιμότητα του χρέους, χρηματοδοτικό κενό 10,9 δις.? και δημοσιονομικό «άνοιγμα» 4,3 δις.? συνθέτουν μια ιδιαίτερα αρνητική εικόνα, διαλύοντας οριστικά τη μυθιστορηματική αφήγηση του κυβερνητικού success story και ανοίγοντας το δρόμο για τη λήψη νέων και επέκταση των υφιστάμενων δυσβάχτατων μέτρων που έχουν προκαλέσει ανυπολόγιστη ζημιά στην ελληνική οικονομία και κοινωνία.
Τα πρώτα νέα μέτρα έγιναν ήδη γνωστά και αφορούν την επέκταση της «έκτακτης» εισφοράς μέχρι το 2016, ενώ προοιωνίζεται η παράταση της επιβολής του «χαρατσιού» μέσω της ΔΕΗ και το επόμενο έτος (εφόσον δεν εξασφαλίζεται η «αποδοτικότητα» του στόχου των 2,7 - 2,9 δις ?).
Παράλληλα ξεκάθαρη είναι η ταξική προσήλωση και στόχευση κυβέρνησης και τρόικας: Οι Εκθέσεις ΔΝΤ και Κομισιόν ζητούν με ιδεοληπτική εμμονή αύξηση των βαρών στα γνωστά υποζύγια (μισθωτούς, συνταξιούχους, επαγγελματίες, μικροεπιχειρηματίες) με ταυτόχρονη ελάφρυνση στο μεγάλο κεφάλαιο. Συγκεκριμένα από τις Εκθέσεις διαφαίνονται καθαρά:
Την ίδια στιγμή η συνοδευτική επιστολή του Πρωθυπουργού δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών σχετικά με τη συμπόρευση της ελληνικής κυβέρνησης στους άξονες αυτής της πολιτικής.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όλο το προηγούμενο διάστημα, μέσω των αναλύσεων και των ανακοινώσεών του, προέβλεπε την επερχόμενη αποτυχία των διακηρυσσόμενων στόχων της εφαρμοσμένης οικονομικής πολιτικής, την ύπαρξη σημαντικών χρηματοδοτικών και δημοσιονομικών κενών, τη συνεχή διόγκωση και τη μη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους και προειδοποιούσε για την λήψη νέων μέτρων.
Οι εκθέσεις ΔΝΤ και Κομισιόν επιβεβαιώνουν το σύνολο των παραπάνω εκτιμήσεων και προβλέψεων. Και προβλέπαμε από την αρχή ότι θα κληθούν να πληρώσουν τον νέο επιβαρυμένο λογαριασμό τα λαϊκά στρώματα, οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι. Αυτή η πρωτοφανής αναδιανομή εισοδήματος και εξουσίας υπέρ των «εχόντων και κατεχόντων» ήταν άλλωστε ο πραγματικός, καίτοι άδηλος, στόχος της ασκούμενης πολιτικής.
Η ανατροπή της πολιτικής της τρόικα και της δικομματικής κυβέρνησης αποτελεί επιτακτική ανάγκη για τη σωτηρία της κοινωνίας και τη διακοπή της ανθρωπιστικής κρίσης.
Οι αντοχές της κοινωνίας έχουν εξαντληθεί, ανεξάρτητα από αυτές των κυβερνητικών κοινοβουλευτικών ομάδων, για τις οποίες ανησυχεί ο κ. Στουρνάρας.
Μονόδρομος, η πτώση της κυβέρνησης που θα επιβάλλει ο λαός, μέσω της δημοκρατικής οδού και της διεξαγωγής εθνικών εκλογών.
Λύση, η κυβέρνηση της Αριστεράς που με την ενεργή συμμετοχή των κινημάτων θα καταργήσει το μνημόνιο της καταστροφής, θα επιβάλει την απαιτούμενη αλλαγή πολιτικής και θα επαναφέρει την ελπίδα και την αισιοδοξία στο σύνολο του ελληνικού λαού.
Τμήμα Οικονομικής Πολιτικής