Τα κριτήρια για τις αναγκαστικές μετατάξεις και μεταφορές από υπηρεσία σε υπηρεσία, από πόλη σε πόλη και από νομό σε νομό, που ανακοίνωσε χθες το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, είναι μηχανισμός υπηρεσιακής και οικογενειακής εξόντωσης χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων.
Ο συνδυασμός μάλιστα των κριτηρίων αυτών με την τιμωρητική (αρνητική) μοριοδότηση αναγορεύει το θεσμό της αναγκαστικής μετάταξης–μεταφοράς σε μόνιμο μηχανισμό τρομοκράτησης και εξαναγκασμού σε παραίτηση από την υπηρεσία.
Το προβλέπει άλλωστε ρητά και ο ίδιος ο μνημονιακός νόμος (4093/2012, 4172/2013) ότι, δηλαδή, ο δημόσιος υπάλληλος που δεν θα δεχθεί την αναγκαστική μετάταξη – μεταφορά απολύεται άμεσα!
Τα κριτήρια της αναγκαστικής μετάταξης–μεταφοράς, σε συνδυασμό με εκείνα της διαθεσιμότητας, δεν έχουν καμία σχέση ούτε με τις αρχές, ούτε με την ηθική ενός σύγχρονου δημοκρατικού κράτους. Είναι αρχές που οδηγούν σε κατάλυση του κράτους, σε παραβίαση των αρχών της δημοκρατικής λειτουργίας, σε ακύρωση των θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων. Αντιστοιχούν σε κράτος-«παρία», κράτος αποικία, κράτος αντιδημοκρατικό και ανελεύθερο.
Την τιμωρητική μετάταξη, όπως και τη διαθεσιμότητα, θα την υποστούν κυρίως όσοι δημόσιοι υπάλληλοι προσλήφθηκαν ή μονιμοποιήθηκαν στο δημόσιο κατ' εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας 99/70, όπως την ερμήνευσε το δικαστήριο της Ε.Ε και όπως αυτή ενσωματώθηκε στο εθνικό μας δίκαιο με το ΠΔ 164/2005 μετά από προηγούμενη επεξεργασία από το ΣΤΕ.
Η μνημονιακή κυβέρνηση μετά τους εσωτερικούς νόμους κατεδαφίζει τώρα με την καθοδήγηση της τριαρχίας των δανειστών και το διαχρονικό ευρωπαϊκό κεκτημένο. Η επιλεκτική αυτή κατάργηση στη χώρα μας αποτελεί τρανή απόδειξη του σταδιακού υποβιβασμού σε χώρα – αποικία χρέους.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS