- Για τη στάση της κυβέρνησης σχετικά με το χρέος
Η κυβέρνηση είναι απολύτως συνεπής με αυτό που έχει τα τελευταία 3 χρόνια και αυτό που έχουν κάνει όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Δηλαδή, αφωνία περιμένοντας τις εντολές, παρακολουθώντας παθητικά τον όποιο προβληματισμό που αφορά, όμως, την Ελλάδα και πρωτίστως τους Έλληνες πολίτες. Εδώ θα έπρεπε, και με αφορμή τη χθεσινή παρουσία του κ. Άσμουσεν, να τεθούν ορισμένα ζητήματα που δεν είδαμε να τίθενται. Για παράδειγμα, τι γίνεται με αυτή τη δέσμευση που είχε υπάρξει ότι η ΕΚΤ έχοντας αγοράσει ένας μέρος του χρέους από τη δευτερογενή αγορά θα επέστρεφε κάποια από την υπεραξία που προκύπτει και από τους τόκους στην Ελλάδα. Αυτό θα γίνει; Και πότε θα γίνει; Δεν ειπώθηκε τίποτα. Από εκεί και πέρα, βέβαια, θα έπρεπε να ανοίξει μια μεγαλύτερη συζήτηση μετά από 3 χρόνια μιας βαθιάς και πολύπλευρης ανθρωπιστικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης και να τεθεί το θέμα της αλλαγής της στρατηγικής. Σε όλα αυτά, βλέπουμε ότι επιλέγεται ο πρωθυπουργός να μαζεύει το υπουργικό συμβούλιο και να λέει ότι θα πρέπει να μην χάσουν χρόνο και να είναι απόλυτα συνεπείς ως προς τις δεσμεύσεις τους.
- Η κυβέρνηση θα έπρεπε να βγει με μια δημόσια δήλωση ή ακόμα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός και να πει ότι χρειάζεται μια στροφή πολιτικής και αλλαγή στάσης σε όλη την Ευρώπη;
Αυτό θα το κάναμε εμείς. Δεν ξέρω αν μπορεί να το κάνει ο κ. Σαμαράς. Αυτό θα κάναμε εμείς από την πρώτη μέρα αν βρισκόμασταν στα πράγματα. Και θα το λέγαμε αυτό προς πάσα κατεύθυνση. Και θα παίρναμε και ανάλογες πρωτοβουλίες. Πρωτοβουλίες επαφών, διαμόρφωσης συσχετισμών και συμμαχιών και προφανώς και προς τον ελληνικό λαό, καλώντας τον να στηρίξει αυτήν την μεγάλη προσπάθεια που ξεκινάει από την Ελλάδα, αλλά που να είστε βέβαιοι και γι' αυτό αποτελεί και ένα διαρκές αντικείμενο συζήτησης η ελληνική περίπτωση, οι εξελίξεις τόσο στην ελληνική οικονομία, όσο και στην ελληνική κοινωνία δεν αφήνουν αδιάφορη, αντίθετα επηρεάζουν το σύνολο της Ευρώπης τόσο στο οικονομικό, όσο και στο πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο.
- Η κυβέρνηση έχει σε κάτι να ελπίζει ή αντιθέτως θα υπάρξει χειρότερη δέσμευση της γερμανικής πολιτικής ηγεσίας πάνω σ' αυτή την πίεση και να πει ότι κάναμε ένα κούρεμα, τίποτα απολύτως, καμιά ελάφρυνση και βλέπουμε του χρόνου πως θα εξελιχθεί;
Οι ελπίδες που μπορεί να έχει κυβέρνηση μπορούν να βασίζονται πια μόνο σε μεταφυσικές ανησυχίες. Διότι, οι δηλώσεις που επαναλαμβάνονται τις τελευταίες μέρες τόσο από τον υπουργό Οικονομικών, όσο και από την κ. Μέρκελ και από πιο επίσημα χείλη δείχνουν ότι επιλέγεται η συνέχιση της ίδιας μνημονιακής πολιτικής. Αυτή η πολιτική έχει αποδείξει ότι το ένα πακέτο διαδέχεται το άλλο, όταν τελειώνει το ένα υπάρχει ανάγκη για ένα καινούργιο. Εν τω μεταξύ, το χρέος έχει μεγαλώσει και οι διακηρυγμένοι στόχοι ποτέ δεν πιάνονται. Αντίθετα, οι ανομολόγητοι στόχοι που είναι η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, η διάλυση του κοινωνικού κράτους και με δυο λόγια η ανατροπή των συσχετισμών εις βάρος του κόσμου της εργασίας και των δικαιωμάτων τους προωθείται.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS