Συνάντηση με Σωματεία υπό απόλυση εργαζομένων (Διοικητήριο, χώρος Παλιάς Νομαρχίας) και με παραγωγικούς και κοινωνικούς φορείς (Διοικητήριο, χώρος Παλιάς Νομαρχίας) είχε σήμερα ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, στην Κέρκυρα όπου πραγματοποιεί για δεύτερη ημέρα περιοδεία.
Μετά τη συνάντηση ο Αλ. Τσίπρας πραγματοποίησε ομιλία στους εργαζόμενους:
Είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ όλους τους φορείς των τόπων δουλειάς, δράσης και παρέμβασης. Είχαμε την ευκαιρία μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να δώσουμε το λόγο σε μια σειρά από φορείς και εκπροσώπους εργαζομένων. Αυτό μας δίνει την ευκαιρία να έχουμε μια συνοπτική παρουσίαση των προβλημάτων. Από την άλλη, είναι φανερό ότι αυτή η συζήτηση έχει έναν κίνδυνο να οδηγήσει σε μια κατάθεση παραπόνων, όπως ακούστηκε. Από την άλλη πλευρά, πρέπει να πω ότι δεν υπάρχει κανείς από εμάς που να μην καταλαβαίνει ότι ζούμε σε μια εξαιρετικά δύσκολη, τραγική κατάσταση, σε μια κατάσταση εξαθλίωσης σχεδόν σε κάθε τομέα της ζωής μας. Ακούστηκαν εκπρόσωποι των εργαζόμενων, των εκπαιδευτικών, των γιατρών, των νοσηλευτών.
Θα ήθελα να επισημάνω κάποιες σκέψεις που ίσως βοηθήσουν και τον δικό σας και τον δικό μας προβληματισμό. Για εμάς είναι φανερό ότι αυτή η πολιτική που έχει επιβληθεί εδώ και 3,5 χρόνια, η πολιτική του μνημονίου, της σκληρής βάρβαρης λιτότητας δεν είχε ως στόχο την έξοδο της χώρας από την κρίση χρέους. Θυμηθείτε ποια ήταν η αφορμή χάρη στην οποία οδηγήθηκε η χώρα σε αυτά τα προγράμματα που διαρκώς ανανεώνονται. Το υψηλό δημόσιο χρέος. Όταν μπήκαμε στο 1ο μνημόνιο η χώρα είχε χρέος 110% του ΑΕΠ, σήμερα έχει υπερβεί το 160% μετά από 3,5 χρόνια εφαρμογής αυτών των καταστροφικών και βάρβαρων πολιτικών τόσο για την οικονομία, όσο και την κοινωνία. Και έχει υποστεί και μια μείωση του ΑΕΠ αντίστοιχη της οποίας δεν έχει ξαναδεί ευρωπαϊκή χώρα σε καιρό ειρήνης, με εξαίρεση ίσως των χωρών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού.
Με δυο λόγια, βρισκόμαστε εδώ και 3,5 χρόνια στη δίνη ενός ακήρυχτου πολέμου, βιώνουμε τις συνέπειες ενός πολέμου που δεν είναι πόλεμος με θύματα στα πεδία των μαχών, αλλά είναι οικονομικός πόλεμος με θύματα συνανθρώπους μας που είτε χάνουν τις δουλειές τους, είτε βρίσκονται από τη μια μέρα στην άλλη σε συνθήκες εξαθλίωσης και φτώχειας, είτε χάνουν τις ζωές τους γιατί πολλοί απ' αυτούς δεν αντέχουν αυτές τις αναξιοπρεπείς συνθήκες.
Αφού, λοιπόν, δεν ήταν ο στόχος η έξοδος από την κρίση και η μείωση του χρέους, ποιος ήταν ο στόχος; Θα σας το πως πολύ χαρακτηριστικά, αν και ορισμένοι κυβερνητικοί τους ξεφεύγει και το λένε και οι ίδιοι. Άκουγα σε μια εκπομπή τις προάλλες το νέο υπουργό Υγείας, ο οποίος έχει τώρα σταματήσει της τηλεπωλήσεις και ασχολείται με το πόσο θα βάλει το εισιτήριο στα νοσοκομεία και πόσα θα κλείσει ή θα συγχωνεύσει, που έλεγε ότι αυτές είναι επιλογές που θα τις κάναμε ακόμα κι αν δεν είχαμε μνημόνιο και ότι αυτός είναι ο βασικός πυρήνας της αντίληψής μας. Δηλαδή, η μετατροπή του εργασιακού καθεστώτος σε εργασιακό καθεστώς τύπου Μεξικού, αν και το Μεξικό είναι μια καλή εκδοχή. Μετατρεπόμαστε σε μια χώρα της νοτιοανατολικής Ασίας. Εργασιακό καθεστώς νοτιοανατολικής Ασίας στην καρδιά, όμως, της Ευρώπης. Ανεργία στο 30%, για τους νέους στο 60%, μισθοί που κυμαίνονται από 300, 400 έως 600 ευρώ, ανασφάλεια, αβεβαιότητα. Αυτό το μοντέλο, κατά την άποψή μας είναι εξαγώγιμο και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες και η Ελλάδα ήταν το πρώτο πειραματόζωο σε αυτό μοντέλο βαρβαρότητας και ακολουθεί και η Πορτογαλία, η Ισπανία χωρίς μνημόνιο αλλά είναι το ίδιο πλαίσιο, η Ιταλία και κατά την άποψή μας αυτό θα πάει και στις χώρες της κεντρικής Ευρώπης, ενδεχομένως και στο Βορρά. Αυτός ο νέος ευρωπαίος προλετάριος, ο εργαζόμενος των 300-400ευρώ σε συνθήκες ανασφάλειας είναι το μοντέλο για την έξοδο από την κρίση της ευρωπαϊκής ολιγαρχίας, των μεγάλων funds, των τοκογλύφων, των τραπεζιτών και όλων όσοι θέλουν να αντιμετωπίσουν – θυμάστε μια ωραία φράση – την κρίση ως ευκαιρία για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους στις πλάτες της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζόμενων.
Δεν ξέρω αν λέω πράγματα που φαντάζουν βαθιά ιδεοληπτικά, αλλά δεν είναι καθόλου ιδεοληπτικά. Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας στον τρόπο με τον οποίο ασκείται η πολιτική από την πλευρά της τρόικα όλο το διάστημα αυτά τα 3 χρόνια. Είναι ένα μείγμα εκβιασμών, διαρροών, διαψεύσεων και εφαρμογών αυτών που είχαν διαρρεύσει αρχικά. Τελευταίο χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν ότι πριν 15 μέρες διέρρευσαν μια έκθεση της Bundesbank που μίλαγε για νέο χρηματοδοτικό πρόγραμμα στην Ελλάδα, πριν από 10 μέρες το διέψευσαν επισήμως και έρχεται ο κ. Σόιμπλε και το ανακοινώνει. Τι σημαίνει, όμως, αυτό για την εσωτερική πολιτική ζωή; Σημαίνει ότι καταρρέει απολύτως -εννοώ αυτήν την τελευταία ανακοίνωση του κ. Σόιμπλε για το νέο πρόγραμμα -ο μύθος που είχε δημιουργήσει η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά ότι το πρόγραμμα πετυχαίνει, ότι το 2014 θα βγούμε στις αγορές, κυρίως, όμως, ο μύθος της μεγάλης δήθεν προσδοκίας ότι μετά τις γερμανικές εκλογές θα υπάρξει φως στο τούνελ για το μαρτύριο της ελληνικής κοινωνίας.
Η δική μας εκτίμηση είναι ότι η κυβέρνηση δεν έχει πια καμιά δικαιολογία να πείσει ούτε καν και τους τελευταίους καλόπιστους που έχουν απομείνει για να πειστούν από τις προθέσεις της ότι η στρατηγική που επέλεξε του ''καλού μαθητή'', που εγκαινίασε πέρυσι ο πρωθυπουργός τέτοιον καιρό όταν πήγε στην κ. Μέρκελ και είπε το ''ουδείς αναμάρτητος'', δεν μπορεί να μας οδηγήσει πουθενά. Μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην εξαθλίωση, στη μετατροπή της χώρα σε μια αποικία χρέους, σε νέα δεινά, σε νέα δεσμά, σε νέα δάνεια που επιβαρύνουν και θα επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο το δημόσιο χρέος.
Θυμηθείτε ποια ήταν η αιτία που οδηγηθήκαμε στα μνημόνια. Αυτό τείνει να ξεχαστεί. Εμείς, λοιπόν, πιστεύουμε ότι τα μνημόνια δεν είναι το μέσο για την έξοδο από την κρίση, αλλά είναι ο στόχος. Η λιτότητα είναι ο στόχος, η μετατροπή του εργασιακού καθεστώτος σε εργασιακό καθεστώς βαρβαρότητας είναι ο στόχος και η δυνατότητα μεγάλης κερδοφορίας αετονύχηδων που θα έρθουν να αξιοποιήσουν το δημόσιο πλούτο και τη δημόσια περιουσία της χώρας. Αυτό είναι ένα έγκλημα το οποίο πρέπει με νύχια και με δόντια να αποτρέψουμε.
Ζούμε σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο και κανείς δεν πιστεύει ότι με το που θα υπάρξει κυβέρνηση της αριστεράς, μια κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας θα αλλάξουν όλα από τη μια μέρα στην άλλη. Όταν έχεις 30% ανεργία, όταν έχεις διαλυμένη την παραγωγική βάση, όταν έχεις κοινωνικές δομές σε αυτήν την αισχρή κατάσταση δεν μπορείς να αλλάξεις τη χώρα από τη μια μέρα στην άλλη. Κανένας λογικός άνθρωπος δεν περιμένει να αλλάξει η χώρα από τη μια μέρα στην άλλη. Μπορούν, όμως, να αλλάξουν και θα αλλάξουν πολλά. Προσέξτε όμως. Αν ξεπουλήσουν το δημόσιο πλούτο, αν προχωρήσουν αυτόν τον σχεδιασμό, διότι το ΤΑΙΠΕΔ δεν είναι ένα ταμείο αξιοποίησης και δεν είναι ούτε ταμείο, ούτε κάνει αξιοποίηση, αλλά είναι η αντιγραφή της τρόικα, της εταιρείας που δημιουργήθηκε στην ανατολική Γερμανία το 1989 για την πλήρη εκποίηση και εκμηδένιση και εξαφάνιση ενός κράτους. Ήταν το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό σκάνδαλο. Το ''Σχέδιο Κόμπρα'' όπου επικεφαλής του ήταν ο κ. Κέλερ μετέπειτα διευθυντής του ΔΝΤ και Πρόεδρος της Γερμανίας. Είναι ακριβώς η αντιγραφή αυτού του προγράμματος για την πλήρη εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. Αν υλοποιηθεί αυτό το πρόγραμμα, η Ελλάδα θα είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη, ίσως και στον κόσμο, που δεν θα έχει δημόσια περιουσία. Δεν θα έχει υποδομές, δεν θα έχει παραγωγική βάση. Εδώ, λοιπόν, μιλάμε για ένα έγκλημα. Αυτό, βεβαίως, το έγκλημα είναι προμελετημένο, διότι αυτός είναι ο μηχανισμός κερδοφορίας των δανειστών. Γιατί από που θα κερδίσουν αυτοί; Από τα επιτόκια, την εσωτερική υποτίμηση των αξιών και από την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας έναντι πινακίου φακής.
Αυτό, λοιπόν, πρέπει να το σταματήσουμε. Δεν είναι ζήτημα Αριστεράς ή Δεξιάς. Είναι ζήτημα, εθνικής, πατριωτικής ανάγκης. Βεβαίως, ο ελληνικός λαός βρέθηκε κάτω από συνθήκες πολύ μεγάλης πίεσης και πολύ μεγάλων εκβιασμών που ενδεχομένως να επανέλθουν. Πιστεύουμε, όμως, πια ότι αυτοί οι εκβιασμοί δεν μπορούν να έχουν τα αποτελέσματα που είχαν στις προηγούμενες εκλογές και ότι η μεγάλη πλειοψηφία πια του ελληνικού λαού βρίσκεται ήδη σε συνθήκες εξαθλίωσης και αναξιοπρέπειας.
Εμείς από την πλευρά μας πιστεύουμε ότι ακόμα και τώρα υπάρχουν δυνατότητες να αντιστρέψουμε αυτήν την πορεία. Αυτό δεν θα είναι μια εύκολη υπόθεση. Θα είναι μια δύσκολη υπόθεση. Σας καλούμε να στρατευτείτε σε έναν αγώνα ο οποίος δεν είναι εύκολος και προϋποθέτει εμπιστοσύνη, αυτοπεποίθηση και πίστη στο ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Και αυτή η συστράτευση θα είναι συστράτευση σε μια σύγκρουση. Έχουμε μπροστά μας μια σύγκρουση. Διότι εδώ υπάρχουν τεράστια οικονομικά συμφέροντα και πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτοί που μας κυβερνούν είναι σε θέση να βάλουν τη χώρα υποθήκη, προκειμένου να διατηρηθούν στις θέσεις εξουσίας. Αυτό το συμπέρασμα βγαίνει και από αυτό το χρόνο όπου άλλα είπαν, άλλα κάνουν, άλλα υποσχέθηκαν, άλλα εφαρμόζουν και σε τελική ανάλυση δεν έχουν στρατηγική. Δεν έχουν καμιά στρατηγική για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση. Η μόνη τους στρατηγική είναι το μνημόνιο και όλα όσα θα τους επιβάλουν από τα οικονομικά κέντρα της τρόικα.
Θα ήθελα να πω επιγραμματικά δυο λόγια για ένα ένα τα προβλήματα τα οποία κατατέθηκαν. Σε ό,τι αφορά στην τοποθέτηση της εκπροσώπου του εργατικού κέντρου θα ήθελα να πω ότι για εμάς είναι αυτονόητο και το πρώτο πράγμα που θα κάνει μια κυβέρνηση που θα καταργήσει τις μνημονιακές δεσμεύσεις είναι ότι θα επαναφέρει το θεσμικό πλαίσιο των εργασιακών σχέσεων που ίσχυε πριν από την πλήρη διάλυσή του από τους σκανδαλώδεις νόμους του Μνημονίου. Και νομίζω ότι αυτό αποτελεί αυτονόητη δέσμευση όχι απλή, όχι εύκολη, μη νομίζετε ότι αυτή θα είναι μια επιλογή που δε θα έχει κοινωνικές συγκρούσεις. Θα έχει κοινωνικές συγκρούσεις. Μόνο που εμείς έχουμε επιλέξει ποιοι είναι οι ταξικοί μας σύμμαχοι και ποιοι είναι οι ταξικοί μας αντίπαλοι.
Σε ό,τι αφορά στην τοπική αυτοδιοίκηση. Εδώ πρέπει να σας πω ότι υπάρχουν τεράστιες ευθύνες και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Οι δήμαρχοι της χώρας ήταν καλοθελητές και νεροκουβαλητές στις επιλογές της κεντρικής εξουσίας. Και δεν είναι τυχαίο ότι οι πόροι μειώθηκαν κατά 60% περίπου περισσότερο από οπουδήποτε αλλού. Εδώ πρέπει να μιλήσουμε και για την ανάγκη ενός ριζικά διαφορετικού σχεδιασμού που θα περιλαμβάνει την κατάργηση του Καλλικράτη, ο Καλλικράτης είναι ένα έκτρωμα, τη μεταφορά πόρων και δυνατοτήτων στο μικρότερο δυνατό μόρφωμα που να ορίζεται από τις κοινωνικές και γεωγραφικές συντεταγμένες που ορίζουν τη δυνατότητα ενός δήμου που μπορεί να λειτουργεί. Θα αποτελέσει μια επιλογή που στοιχειωδώς θα αποκαταστήσει τις σημερινές παθολογίες της αυτοδιοίκησης θα επαναφέρουμε δηλαδή το θέμα ενός ριζικού ανασχεδιασμού του διοικητικού χάρτη της χώρας με κατάργηση της αποκεντρωμένης διοίκησης, της μη αιρετής δηλαδή διοίκησης και με προσπάθεια να μεταφέρουμε όσο το δυνατόν, αλλάζοντας το θεσμικό πλαίσιο, τις αποφάσεις στην ευθύνη των πολιτών του κάθε δήμου.
Σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις στο χώρο της Παιδείας και της Υγείας οι θέσεις μας είναι γνωστές να το πω συνοπτικά πιστεύουμε ότι τα τρία μέτωπα Αυτοδιοίκηση, Παιδεία και Υγεία θα είναι τα μέτωπα μιας μεγάλης σύγκρουσης το αμέσως επόμενο διάστημα με τις κυβερνητικές επιλογές. Είναι πολιτικές παράλογες, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία σε όσα κάνει ο Υπουργός Παιδείας, ούτε στο ότι συρρικνώνει και κλείνει σχολεία ούτε στο ότι διαλύει την επαγγελματική εκπαίδευση ούτε στο ότι φέρνει ένα νομοσχέδιο που αλλάζει ριζικά το χαρακτήρα της εκπαίδευσης μέσα στο κατακαλόκαιρο και χωρίς διάλογο με κανέναν από τους φορείς.
Στο χώρο της Υγείας όμως επιτρέψτε μου να πω ότι η κατάσταση είναι πιο επιθετική από ποτέ. Διότι ο χώρος της Υγείας έχει να κάνει με ανθρώπινες ζωές. Το μοντέλο της ΕΡΤ δεν μπορεί να εφαρμοστεί στα νοσοκομεία. Διότι εδώ αν βγάλουμε την πρίζα δεν κλείνουν οι οθόνες, δεν βγαίνει μαύρο στους δέκτες της τηλεόρασης. Όταν βγαίνει η πρίζα σε ένα νοσοκομείο κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές. Και αυτό το σχέδιο είναι πρόθυμος να εκπονήσει ο νέος Υπουργός και εδώ νομίζω ότι πρέπει να υπάρξει ένα ευρύ παλλαϊκό μέτωπο, να συνειδητοποιήσει δηλαδή και ο τελευταίος πολίτης ότι ο αγώνας αυτός δεν αφορά μόνο όσους εργάζονται στον χώρο της υγείας αφορά κυρίως στη λαϊκή οικογένεια που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα, μέσα σε αυτές τις συνθήκες κρίσης να έχει την ατυχία να αντιμετωπίσει ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας.
Θέλω να κλείσω λέγοντας το εξής: για εμάς είναι αυτονόητο ότι για να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε ένα διαφορετικό σχέδιο θα πρέπει πρώτα να πετύχουμε τη μεγάλη ανατροπή. Άρα αυτό που χρειάζεται είναι να στρατευτούμε όλοι ανεξάρτητα από τις όποιες υπαρκτές διαφορές μας, διαφορές στις εκτιμήσεις μας ή στις ιδεολογικές μας αποχρώσεις, σε έναν αγώνα σωτηρίας της ελληνικής κοινωνίας και της χώρας και να στρατευτούμε με ένα στόχο, το στόχο αυτή η κυβέρνηση να λογοδοτήσει στον ελληνικό λαό για τα πεπραγμένα της. Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι ο βασικός στόχος όλων για το επόμενο διάστημα και πιστεύουμε ότι όλα τα σφυριά θα πρέπει να βαρούν σε αυτόν τον στόχο είναι να υπάρξει ένα πλατύ κίνημα με στόχο την ανατροπή αυτής της πολιτικής και τη δημοκρατική διέξοδο. Σε τελική ανάλυση δεν μπορεί να συζητείται ερήμην του ελληνικού λαού και να είναι βασικό θέμα στην προεκλογική περίοδο της Γερμανίας το θέμα της Ελλάδας και να καλούνται οι Γερμανοί πολίτες να επιλέξουν δημοκρατικά τα πολιτικά κόμματα με βάση τη θέση τους για το τι θα γίνει στην Ελλάδα κι εδώ στο πειραματόζωο να μην υπάρχει η δυνατότητα ο ελληνικός λαός να επιλέξει δημοκρατικά και με ευθύνη το ποιο μέλλον θα ακολουθήσει. Η κυβέρνηση οφείλει, εφόσον έχει διαψευσθεί η στρατηγική της, έχει διαψευσθεί το success story, έχει διαψευσθεί η προσδοκία ότι μετά τις γερμανικές εκλογές κάτι θα γίνει, έχει διαψευστεί η προσδοκία κουρέματος και έρχεται ένα τρίτο μνημόνιο ακόμα πιο σκληρό, να θέσει ανοιχτά τα διλήμματα στον ελληνικό λαό και ο ελληνικός λαός να πάρει αποφάσεις. Είναι αδιανόητο να συζητάνε ότι θα καλύψουν τις τρύπες συνεχίζοντας με νέα Μνημόνια, σπαταλώντας τους πόρους του ΕΣΠΑ, είναι αδιανόητο να συζητάνε για υπόλοιπα ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών όταν όλοι γνωρίζουμε ότι οι τράπεζες είναι σαν ζόμπι, νεκροζώντανοι οργανισμοί και ότι όχι μόνο στην πραγματικότητα δεν θα υπάρξουν υπόλοιπα, αλλά θα χρειαστούν κι άλλα χρήματα για την ανακεφαλαιοποίηση είναι αδιανόητο να συνεχίζουν στον αυτόματο πιλότο μιας καταστροφικής πολιτικής, χωρίς να αισθάνονται την ανάγκη να λογοδοτήσουν στον ελληνικό λαό για την επιλογή τους. Ο στόχος μας, λοιπόν, είναι η ανατροπή αυτής της κυβέρνησης και σε αυτόν σας καλούμε όλους και όλες να στρατευτούμε ανεξάρτητα από τις ενδεχομένως διαφορετικές πολιτικές εκτιμήσεις που μπορεί να έχουμε να στρατευθούμε σε μια προσπάθεια και σε έναν αγώνα για να ανατραπεί αυτή η πολιτική να οδηγηθούμε σε εκλογές και να δοθεί διέξοδος.
Με αυτές τις σκέψεις θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας, και θα ήθελα να δεσμευτώ ότι τουλάχιστον από την πλευρά μας, με τον βουλευτή μας εδώ και τον περιφερειακό μας σύμβουλο, τη δημοτική μας παράταξη, αλλά, κυρίως, τις δυνάμεις μας στους κοινωνικούς χώρους, να προσπαθούμε να βρεθούμε δίπλα σε κάθε αγώνα όχι για να τον καθοδηγήσουμε και να τον κηδεμονεύσουμε, αλλά για να τον στηρίξουμε.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS