Από τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας 5 Αυγούστου που επικράτησαν τα μελτέμια μέχρι σήμερα, εκδηλώθηκαν δεκάδες δασικές πυρκαγιές σε όλη την επικράτεια. Μετά την Μεσαρά, τη Ρόδο, τη Σάμο, την Χίο και την Σέριφο οι φλόγες κατατρώγουν δάση, καλλιέργειες, περιουσίες και απειλούν ακόμα και ανθρώπινες ζωές, στο Μαραθώνα, στο Μαρκόπουλο, στους Θρακομακεδόνες – Βαρυμπόμπη και στην Φωκίδα, στην Ιστιαία, στην Ηλεία, στην Άνδρο όπου εκκενώθηκε ολόκληρο χωριό. Ακολούθησαν το Αλεποχώρι, η Κεφαλλονιά και πάλι η Εύβοια και τέλος η Θάσος η οποία υπέστη άνευ προηγουμένου βιβλική καταστροφή, αφού χάθηκαν στις φλόγες 7.000 έως 10.000 στέμματα δάσους και απειλήθηκαν τρία χωριά.
Για το θέμα της Θάσου, η δημοτική αρχή, η πυροσβεστική υπηρεσία, το δασαρχείο και η υπηρεσία πολιτικής προστασίας του Δήμου, καθώς και ενώσεις εθελοντών και τοπικοί φορείς, είχαν διατυπώσει τις ενστάσεις και τους φόβους τους για τη ετοιμότητα των αρμοδίων αρχών. Ήδη από τον Μάιο ο ΣΥΡΙΖΑ με σχετική ερώτηση στην Βουλή και επιτόπιες επισκέψεις βουλευτών έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου. Δυστυχώς η κυβέρνηση και οι αρμόδιοι υπουργοί Δημόσιας Τάξης και Περιβάλλοντος, κύριοι Δένδιας και Καλαφάτης απάντησαν με το γνωστό τρόπο, κάνοντας επίδειξη αλαζονείας, αυταρέσκειας και φτηνού επικοινωνιακού εντυπωσιασμού. Η πυρκαγιά που ξέσπασε στις 17 Αυγούστου στην νότια Θάσο, έδειξε την γύμνια, την ανεπάρκεια πολιτικής και την αμετροέπεια των υπευθύνων με τον πιο σκληρό τρόπο.
Στα πύρινα μέτωπα της καταστροφής έδωσαν και δίνουν άνιση μάχη με το έργο της κατάσβεσης οι δυνάμεις του Πυροσβεστικού Σώματος. Ας σημειωθεί ότι η φετινή αντιπυρική περίοδος εξελίσσεται σε σχετικά ευνοϊκές καιρικές συνθήκες (αυξημένες βροχοπτώσεις μέχρι τον Ιούνιο και χαμηλότερες θερμοκρασίες). Έτσι από την αρχή του έτους μέχρι τις 31-07-2013, ο αριθμός και το μέγεθος των πυρκαγιών ήταν σημαντικά μειωμένος σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα. Κανείς δεν θέλει να σκεφτεί τι θα είχε συμβεί, αν οι καιρικές συνθήκες την ίδια περίοδο ήταν αντίστοιχες με αυτές των παρελθόντων ετών.
Ωστόσο, παρά τις ευμενέστερες καιρικές συνθήκες, η αποστολή των Πυροσβεστών τη φετινή αντιπυρική περίοδο είναι δυσκολότερη από κάθε άλλη χρονιά, δεδομένου ότι το προσωπικό του Πυροσβεστικού Σώματος δεν αψηφά μόνον τον κίνδυνο από τις φλόγες αλλά αντιμετωπίζει και τρεις ακόμα παραμέτρους που δυσχεραίνουν το έργο του:
Πρώτο: Την υποτίμηση του σκέλους της πρόληψης έναντι της καταστολής, από την πλευρά της πολιτικής ηγεσίας, που εκφράζεται με την αγνόηση των ειδικών απαιτήσεων δασοπυρόσβεσης - δασοπροστασίας, υπονομεύοντας έτσι την αποτελεσματικότητα του επιχειρησιακού σχεδιασμού στα πλαίσια μιας ολοκληρωμένης Πολιτικής Προστασίας και επιπλέον, η αποστέρηση πόρων από την Τοπική Αυτοδιοίκηση μεγιστοποιεί τους κινδύνους. Για παράδειγμα αναφέρουμε ότι στην καμένη έκταση στα σύνορα Βαρυμπόμπης – Θρακομακεδόνων υπήρχε και από μία μικροχωματερή σχεδόν σε κάθε ξέφωτο!
Δεύτερο: Τις ελλείψεις σε υλικοτεχνικά μέσα, ατομικό εξοπλισμό των Πυροσβεστών, την χαμηλή ετοιμότητα των εναέριων μέσων ιδίως των CANADAIR CL-215, την εν μέσω αδιαφανών συμβάσεων των μισθωμένων ελικοπτέρων από τη ΝΑΜΣΑ πού έχει ήδη επισημανθεί με ερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή.
Τρίτο: Την πολιτική της κυβέρνησης σε σχέση με το προσωπικό του Π.Σ. Πράγματι η επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα του Πυροσβεστικού Σώματος απαιτεί πρωτίστως, πληρότητα σε ανθρώπινο δυναμικό. Η εσκεμμένη και επιδεικτική καθυστέρηση εν μέσω μάλιστα αντιπυρικής περιόδου της πρόσληψης των 1500 συμβασιούχων πυροσβεστών με μισθούς πείνας, η εμμονή στην σκόπιμη παράταση της τριχοτόμησης του Πυροσβεστικού Σώματος που μειώνει την αποτελεσματικότητά του, η άρνηση επίλυσης του προβλήματος πρόσληψης των 725 επιτυχόντων μόνο στα χαρτιά Πυροσβεστών και όχι μόνο, αποκαλύπτουν τη μεθοδευμένη αποδυνάμωση του κρατικού μηχανισμού δασοπυρόσβεσης και πυροπροστασίας, προλειαίνοντας το έδαφος για την συρρίκνωση υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων του Π.Σ με στόχο την ιδιωτικοποίηση τομέων ευθύνης του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει πως η εμμονή της κυβέρνησης σε πολιτικές επιλογές με μοναδικό στόχο τη λογιστική μείωση του δημοσιονομικού κόστους απαξιώνει κάθε κοινωνική και περιβαλλοντική ανάγκη και προτεραιότητα. Οι επιλογές αυτές φανερώνουν την αναλγησία των κυβερνώντων κύκλων. Αξίζει να σημειωθεί ως δείγμα της κυβερνητικής αναλγησίας, το γεγονός της μη απόδοσης μέχρι σήμερα τμήματος των πόρων του περιβόητου "ταμείου Μολυβιάτη", στα θύματα των μεγάλων πυρκαγιών του 2007 στην Ηλεία.
Θύμα αυτών των πολιτικών επιλογών είναι και το Πυροσβεστικό Σώμα. Το Σώμα εκείνο που έχει υψηλή κοινωνική αποδοχή, μετρώντας δεκάδες θύματα στο βωμό του καθήκοντος και μάλιστα εν καιρώ ειρήνης και σε συνθήκες καταβαράθρωσης των μισθολογικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων του προσωπικού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εμπιστεύεται και τιμά την εξαιρετική προσπάθεια που καταβάλλουν οι Πυροσβέστες, άνδρες και γυναίκες στην πρώτη γραμμή του πυρός, στέκεται δίπλα τους στηρίζοντας το έργο τους, μέσα και έξω από το κοινοβούλιο, στους δύσκολους καιρούς των μνημονιακών επιθέσεων που υφίσταται ο λαός αυτής της χώρας.
Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν φωτογραφίζονται στα καμένα όπως έπραξαν στο παρελθόν πολιτικοί του δικομματισμού, γιατί πιστεύει στην ουσιαστική αντιμετώπιση των καταστροφών και δεν επιδιώκει να δρέψει πολιτικά οφέλη επενδύοντας στις καταστροφές και στην δυστυχία των πολιτών, αλλά συμπαραστέκεται στους πυροπαθείς, και στους φορείς προστασίας της ζωής, της περιουσίας των πολιτών και του κράτους.
To Γραφείο Τύπου