Η συνέντευξη του πρωθυπουργού στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία καταγράφει με τον πλέον σαφή και αδιάψευστο τρόπο την αμετανόητη και κυνική προσήλωση της κυβέρνησης σε μια πολιτική καταστροφής, αλλά και την πολιτική γύμνια των επιχειρημάτων που επικαλούνται οι ιεροκήρυκες του μνημονίου για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Σε αυτό ο πρωθυπουργός ξεπερνά και τον χειρότερο μνημονιακό του εαυτό.
Ο κ.Σαμαράς μιλά χωρίς κανένα ίχνος ντροπής για τα αποτέλεσματα της κυβέρνησης στην καταπόλεμηση της ανεργίας και υπόσχεται και μεγαλύτερη “επιτυχία”, εφόσον βέβαια γίνουν ακόμα περισσότερες απολύσεις. Δεν ξέρουμε αν είναι οπαδός της ομοιοπαθητικής, αλλά τουλάχιστον είναι πιο ειλικρινής από τους υπουργούς του όταν παραδέχεται ότι οι διαθεσιμότητες είναι ο προθάλαμος των απολύσεων.
Αναφέρεται στη μεγάλη ανάσα που πήραν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις από τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση και για μείωση των τιμών, τη στιγμή που μόνο 2/10 επιχειρησεις έχουν λάβει σήμερα το σχετικό σήμα, ενώ όλες οι σχετικές έρευνες προμηνύουν δεκάδες χιλιάδες λουκέτα στις επιχειρήσεις το επόμενο διάστημα.
Χαρακτηρίζει αναβάθμιση των υπηρεσιών προς τον πολίτη το κλείσιμο σχολείων και νοσοκομείων και την αδυναμία της πλειοψηφίας των πολιτών για απρόσκοπτη πρόσβαση σε αξιοπρεπή περίθαλψη και δομές πρόνοιας. Την ίδια στιγμή, εμφανίζεται αμετανότητος για το κλείσιμο της ΕΡΤ και για το πλήγμα που έχει υποστεί τόσο η διεθνής εικόνα της χώρας όσο και η δημόσια ενημέρωση.
Ο κατά τα άλλα υπέρμαχος των εθνικών συμφερόντων κ.Σαμαράς διαβεβαιώνει ότι το ΤΑΙΠΕΔ θα παραμείνει σε ελληνικά χέρια, επειδή προς το παρόν το διαψεύδει ... η Κομισιόν.
Δεν φαίνεται ομως να έχει συνομιλήσει πρόσφατα με τον αναπληρωτή ΥΠ.ΟΙΚ που έχει αναγνωρίσει ότι το χρέος δεν είναι σε καμία περίπτωση βιώσιμο, όταν ο ίδιος περηφανεύεται για φρένο στην αύξησή του.
Επίσης δεν φαίνεται να έχει ενημερώσει κάποιος τον πρωθυπουργό για τους μισθούς που κυμαίνονται στην αγορά εργασίας, ενώ ο ίδιος δεν φαίνεται να θεωρεί και χαμηλό τον κατώτατο μισθό, προετοιμάζοντάς μας για μεγαλύτερη μείωσή του, έτσι ώστε να φτάσει κάποια στιγμή σε επίπεδα Ρουμανίας και να ολοκληρωθεί το έργο του.
Συνεχίζουμε βέβαια μετά από όλα αυτά να μην καταλαβαίνουμε γιατί για τον κ.Σαμαρά το πρώτο μνημόνιο ήταν τόσο κακό, ενώ τα επόμενα σώζουν τη χώρα και διορθώνουν τα προηγούμενα λάθη.
Επειδή, όμως, θέλουμε να είμαστε δίκαιοι ,πρέπει να πιστωθεί στον πρωθυπουργό ότι αναγνωρίζει με περίσσια ειλικρίνια ότι οι αντικοινωνικές του μεταρρυθμίσεις θα έπρεπε να είχαν γίνει από καιρό και ανεξαρτήτως μνημονίου. Εδώ συνοψίζεται ολόκληρη η λογική της μνημονιακής βαρβαρότητας των απολύσεων και των μισθών πείνας και η πραγματική στόχευση της πολιτικής της κυβέρνησης, που δεν έχει σε καμία περίπτωση να κάνει με τη μειωση του δημόσιου χρέους και την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, αλλά με τα κέρδη των τραπεζών και του κεφαλαίου.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS