Ξεκινάμε σήμερα την συζήτηση ενός πάρα πολύ σημαντικού σχεδίου νόμου, το οποίο συντάχθηκε χωρίς καμία διαβούλευση, χωρίς κανέναν εκπαιδευτικό σχεδιασμό και κατατέθηκε ελάχιστες μέρες πριν από την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Έχουν προηγηθεί μέσα στο καλοκαίρι, πάνω από δύο χιλιάδες απολύσεις εκπαιδευτικών, με την αυθαίρετη κατάργηση ειδικοτήτων των επαγγελματικών λυκείων και πολλών ακόμα χιλιάδων αναπληρωτών, οι οποίοι κάλυπταν χρόνια εκπαιδευτικά κενά.
Μέσα λοιπόν σε αυτό το γενικό πλαίσιο εισάγεται εντελώς ξαφνικά ένα νέο εκπαιδευτικό σύστημα στο λύκειο, το οποίο στοχοποιεί τον αδύναμο μαθητή και στοχεύει στον αποκλεισμό ενός μεγάλου μέρους του μαθητικού πληθυσμού από την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το βασικό χαρακτηριστικό λοιπόν του νέου συστήματος είναι οι συνεχείς εξετάσεις. Για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο απαιτείται η πανελλαδική εξέταση σε 40 μαθήματα, ενώ θα προσμετρούνται και οι προφορικές επιδόσεις από την αʼ λυκείου. Μέσα σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο, σε ποια δημιουργικότητα αναφερόμαστε και σε ποια γενική μόρφωση;
Βασική κατεύθυνση του νομοσχεδίου είναι η μείωση του αριθμού των μαθητών που φοιτούν και ολοκληρώνουν τις σπουδές τους στο γενικό λύκειο. Το επιβεβαιώνει η ίδια η αιτιολογική έκθεση του Υπουργείου, η οποία λέει ξεκάθαρα πως με τις συνεχείς εξετάσεις θα φύγουν από το λύκειο οι «οκνηροί», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει μαθητές, οι οποίοι παρακωλύουν την φοίτηση των υπολοίπων. Αυτή δυστυχώς είναι η εκπαιδευτική προσέγγιση του Υπουργείου Παιδείας για τους αδύναμους μαθητές και για την καλλιέργεια της γενικής παιδείας και της μόρφωσης. Η αντιδραστική αυτή στάση αποτελεί άλλωστε και αλληλένδετο στόχο με την μείωση των πανεπιστημιακών τμημάτων και του αριθμού των εισακτέων, που προηγήθηκε με το σχέδιο «Αθηνά».
Στα άρθρα που αφορούν το γενικό λύκειο παρατηρείται επίσης προχειρότητα στον τρόπο κατάρτισης των εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Καταργούνται μαθήματα, όπως η πληροφορική, χωρίς κανένα προηγούμενο εκπαιδευτικό σχεδιασμό, για να επανέλθουν μετά από την γενική κατακραυγή, ενώ εισάγονται νέα, όπως η πολιτική παιδεία, χωρίς να αποσαφηνίζονται τα διδακτικά αντικείμενα. Το ωρολόγιο πρόγραμμα βασίζεται, ως επι το πλείστο, σε μαθήματα θεωρίας, ενώ τα μαθήματα ενίσχυσης της δημιουργικότητας και ανάπτυξης του χαρακτήρα, όπως η φυσική αγωγή και τα καλλιτεχνικά, είναι ουσιαστικά ανύπαρκτα.
Οι εξετάσεις από την αʼ λυκείου σε όλα τα διδασκόμενα μαθήματα και οι επιπλέον εισαγωγικές εξετάσεις μετά την ολοκλήρωση της γʼ λυκείου σε ακόμα τέσσερα, καθιστούν την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο, έναν εξεταστικό μαραθώνιο για τον οποίο ο μόνος που θριαμβολογεί είναι οι φροντιστηριούχοι. Φροντιστήρια σε όλα τα μαθήματα και συνέχεια, αφού άλλωστε μια σειρά από μαθήματα πανελλαδικώς εξεταζόμενα δεν θα διδάσκονται καν στο ωρολόγιο πρόγραμμα του δημοσίου σχολείου. Η εκκρεμότητα της δημιουργίας των τμημάτων ένταξης, στα οποία θα διδάσκονται τα ειδικά μαθήματα, και η λειτουργία τους εκτός εκπαιδευτικού προγράμματος, παραπέμπει επίσης σε δώρο στα ιδιωτικά φροντιστήρια που μοιραία θα καλύψουν αυτό το κενό.
Το σχέδιο νόμου προβλέπει ακόμη την εφαρμογή ενός ιδιαίτερα πολύπλοκου συστήματος μοριοδότησης και για την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και για την προαγωγή και απόλυση των μαθητών. Ιδιαίτερα για την πρόσβαση, μετράει ο προφορικός και ο γραπτός βαθμός κάθε τάξης με αντίστοιχο συντελεστή βαρύτητας, καθώς και οι γραπτοί βαθμοί στα επιπλέον τέσσερα μαθήματα. Επίσης, η μέθοδος υπολογισμού του βαθμού πρόσβασης, σε ότι αφορά την σχέση του προφορικού βαθμού με την γραπτή επίδοση, ζημιώνει όσους μαθητές έχουν χαμηλότερες γραπτές επιδόσεις από τον προφορικό βαθμό, ο οποίος αυτόματα μειώνεται. Από την άλλη όμως, δεν επιβραβεύονται και όσοι έχουν υψηλότερες γραπτές επιδόσεις από τις αντίστοιχες προφορικές. Σε σχέση με την προαγωγή και την απόλυση, η κυβέρνηση στο αρχικό σχέδιο δεν είχε συμπεριλάβει την δυνατότητα επανεξέτασης των μαθητών τον Σεπτέμβριο, ενώ την επαναφέρει τώρα, μόνο για το γενικό λύκειο, αλλά υπό δρακόντειους όρους.
Το σύστημα λοιπόν που εισάγεται για το λύκειο έχει την πολύ μεγάλη αρνητική πρωτοτυπία να είναι χειρότερο από το σύστημα Αρσένη, με τα 28 πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα, αλλά την ίδια στιγμή να εφαρμόζει και την χειρότερη έκδοση του κλασικού συστήματος των πανελληνίων εξετάσεων, με τα τέσσερα μαθήματα και τις ατέλιωτες ώρες φροντιστηρίου και αποστήθισης. Η όλη προσπάθεια της κυβέρνησης εντάσσεται στα αντιδραστικά σχέδια για αύξηση του μαθητικού πληθυσμού που δεν τελειώνει το σχολείο, για να ριχτεί στην αγορά εργασίας από τα 17 του μέσω της μαθητείας, χωρίς απολαβές.
Στο σχέδιο νόμου προβλέπεται επίσης η ίδρυση 2 αθλητικών ακαδημιών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στις οποίες εκτός από αθλητικά γυμνάσια και λύκεια θα λειτουργούν και Σχολικά Εργαστήρια Έρευνας και Τεχνολογίας, τα οποία δεν ξέρουμε ακριβώς τι είναι. Οι ακαδημίες αυτές, όπως αναφέρει το σχέδιο νόμου, θα μπορούν να συμπράττουν με το δημόσιο ή και με ιδιώτες σε θέματα αθλητικής έρευνας. Εγείρονται πολλά ερωτηματικά στο πλαίσιο αυτό, σε σχέση με το τι ακριβώς θα κάνουν αυτές οι ακαδημίες καθώς επίσης δεν γνωρίζουμε τίποτα άλλο, ούτε σε σχέση με το περιεχόμενο των σπουδών, ούτε σε σχέση με την λειτουργία τους. Όλα αυτά παραπέμπονται σε Προεδρικό Διάταγμα και αυτό προξενεί εύλογα ερωτηματικά, την ίδια στιγμή που το μάθημα της φυσικής αγωγής υποβαθμίζεται στο δημόσιο σχολείο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ένα τελείως διαφορετικό σχέδιο για την δευτεροβάθμια εκπαίδευση, με άξονες την ένταξη της βαθμίδας του λυκείου στην υποχρεωτική εκπαίδευση, με την δημιουργία του ενιαίου σχολείου θεωρίας και πράξης, με την θεσμοθέτηση της ελεύθερης πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και με την ενίσχυση της επαγγελματικής εξειδίκευσης σε δημόσιες δομές μετά το λύκειο. Αυτό το μοντέλο σχολείου του ΣΥΡΙΖΑ συνδυάζεται άλλωστε και με ένα μοντέλο κοινωνίας και οικονομίας, που θα εστιάζει στις κοινωνικές ανάγκες και όχι στο κέρδος των ιδιωτών και στην εξαθλιωμένη παιδική εργασία, μέσω της μαθητείας.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS