ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Ευχαριστώ, τον λόγο έχει η κυρία Βαμβακά Ευαγγελία.
ΒΑΜΒΑΚΑ ΕΥΓΕΝΙΑ:
Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Υπουργοί,
εγώ θα επικεντρωθώ στο αρ.28, θέματα Ειδικής Αγωγής. Το άρθρο αυτό εισάγει μια ακόμη σειρά αποσπασματικών ρυθμίσεων, που έρχονται να προστεθούν σε μια πανσπερμία διατάξεων, οι οποίες έχουν δημιουργήσει το νομικό πλαίσιο της ΕΑΕ, ένα ιδιαίτερα πολύπλοκο, δυσνόητο, δύσχρηστο, κανονιστικό πλέγμα που δημιουργεί περισσότερα προβλήματα αντί να επιλύει.
Οι διατάξεις του αρ.28, διακρίνονται από προχειρότητα, ελλείψεις και ασάφειες.
Κάποιες από αυτές νομοθετούν τα ήδη νομοθετημένα, ενώ κάποιες άλλες επιτίθενται ευθέως στη βασική δομή και λειτουργία της ΕΑΕ. Ο συντάκτης αυτού του άρθρου, αγνοεί ακόμη και τα στοιχειώδη, όπως για παράδειγμα ότι όρος «Ειδική Αγωγή», με την παρ.2,αρ.1/3699/2008, έχει αντικατασταθεί από τον όρο «Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση».
Ας αναλύσουμε το αρ.28.,
Παρ.1β. Δεν προβλέπεται η δυνατότητα φοίτησης των μαθητών με αναπηρία στα Γενικά ΕΠΑΛ, ή σε δημόσιες επαγγελματικές σχολές, όπως ίσχυε μέχρι τώρα. Με δεδομένο το γεγονός ότι τα υπάρχοντα Ειδικά Επαγγελματικά Λύκεια, πρώην ΤΕΕ, δεύτερου κύκλου σε όλη την Ελλάδα, μόλις και μετά βίας, αγγίζουν διψήφιο αριθμό για τα παιδιά που αποφοιτούν από τα ΕΕΓ, δεν προβλέπεται κανένα εκπαιδευτικό πλαίσιο. Επίσης, από το 2010, έχει παγώσει κάθε διαδικασία ίδρυσης ειδικών σχολείων. Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για την εγγραφή των αποφοίτων των ΕΕΓ σε Γενικό ή Ειδικό ΕΠΑΛ.
Παρ.2α, η αιτιολόγηση για την εισαγωγή της συγκεκριμένης διάταξης είναι πρωτοφανής. Επειδή, οι εξαιρετικές ρυθμίσεις, που εισάγουν στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση, οι διατάξεις των άρθρων 20,21 και 22/3699 παραβιάζουν κατάφορα – εσείς το γράφετε- τη συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της ισότητας.
Δηλαδή, στην αιτιολογική έκθεση, η Κυβέρνηση της Ν.Δ, μας λέει ξεκάθαρα, ότι το 2008 που ήσασταν εσείς στα πράγματα, που κυβερνούσατε, ξαναέφερε στη Βουλή η ίδια και ψήφισε το νόμο που παραβιάζει κατάφορα αυτή τη στιγμή το Σύνταγμα.
Τα άρθρα 20,21 και 22 τα οποία ορίζουν, τα προσόντα που πρέπει να διαθέτουν οι εκπαιδευτικοί που υπηρετούν στις δομές ΕΑΕ, με διορισμό, μετάθεση ή σαν αναπληρωτές, παρουσίασαν ιδιαίτερες αδυναμίες και αδικίες κατά την εφαρμογή τους.
Το πρόβλημα θα είχε λυθεί, αν είχαν εκδοθεί τα Προεδρικά Διατάγματα που προβλέπονταν στο αρ.34/3699. Η Κυβέρνηση, αντί να επιλέξει την έκδοση Προεδρικών Διαταγμάτων, ή να επανεξετάσει τα συγκεκριμένα άρθρα, μαζί με τους ενδιαφερόμενους φορείς, επιλέγει να τα καταργήσει. Καταργώντας τα προσόντα των εκπαιδευτικών ΕΑΕ, επισημαίνω ότι στα συγκεκριμένα άρθρα, έχουν στερηθεί, μεταγενέστερες ρυθμίσεις, όπως για παράδειγμα στο αρ.39/4115/2013, οι εκπαιδευτικοί που στελεχώνουν τις ΕΔΑΕΥ πρέπει να διαθέτουν τα προσόντα των εν λόγω άρθρων.
Ωστόσο, στις καταργούμενες διατάξεις, δεν περιλαμβάνονται τα συγκεκριμένα άρθρα. Παράλειψη ή σκοπιμότητα;
Η διατύπωση επίσης, στην ίδια παρ.2α, επιμέρους διαφοροποιήσεις των ιδιαιτέρων συνθηκών, της Ειδικής Αγωγής, θα καθορίζονται με Υπουργικές Αποφάσεις. Είναι εξαιρετικά ασαφής.
Τι σημαίνει διαφοροποιήσεις και ιδιαίτερες συνθήκες; Πως προσδιορίζονται;
Παρ.2β, στη συγκρότηση του ΚΥΣΕΕΠ, δεν ορίζονται οι αναπληρωτές των α, β και γ. Η διάταξη είναι ελλιπής.
Παρ.2γ, ο διορισμός των κλάδων ΕΕΠ και ΕΒΠ, Ειδικό Εκπαιδευτικό Προσωπικό και Ειδικό Βοηθητικό Προσωπικό, γινόταν μέχρι τώρα με προκήρυξη του Υπουργού Παιδείας και διαδικασία συνεντεύξεων από το ΚΥΣΕΕΠ, το οποίο λειτουργούσε διευρυμένα ως Συμβούλιο Επιλογής.
Πάγιο αίτημα του ΕΕΠ και ΕΒΠ είναι να διορίζονται με διαδικασία ΑΣΕΠ όπως και οι εκπαιδευτικοί. Η ίδια η Κυβέρνηση λέει ότι οι πάντες θα διορίζονται με ΑΣΕΠ. Επομένως, θα έπρεπε να νομοθετηθεί ο διορισμός του ΕΕΠ και ΕΒΠ με διαδικασία ΑΣΕΠ. Το περιεχόμενο της παραγράφου 2γ΄ πρέπει να αφορά αποκλειστικά την επιλογή προϊσταμένων με κριτήρια στα ΚΕΔΔΥ. Τα κριτήρια και οι προϋποθέσεις επιλογής των προϊσταμένων ΚΕΔΔΥ έχουν ήδη καθοριστεί με τους νόμους 3848/2010 και 3966/2011. Η υπουργική απόφαση που προβλέπει αυτή η διάταξη το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να υλοποιήσει τους εν λόγω νόμους.
Στην παράγραφο 5, ο συντάκτης της συγκεκριμένης παραγράφου προφανέστατα αγνοεί ότι αυτό που προσπαθεί να νομοθετήσει έχει ήδη νομοθετηθεί από τον νόμο 2817/2000, παράγραφοι 5β΄και 10γ΄ του άρθρου 3.
Αίτημα των κλάδων ΕΕΠ, για τους οποίους απαιτείται πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας, είναι να ισχύει και για αυτούς ό,τι ισχύει και για τους εκπαιδευτικούς στα πλαίσια της αποκατάστασης της ισότιμης μεταχείρισης για την οποία η αιτιολογική έκθεση δήθεν κόπτεται. Οι διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 8 του ν.3194/2003 που εφαρμόζονται για τους εκπαιδευτικούς πρέπει να ισχύουν και για τους κλάδους ΕΕΠ, για τους οποίους απαιτείται παιδαγωγική επάρκεια.
Στην παράγραφο 6 για την ισότιμη συμμετοχή εκπαιδευτικών και ΕΕΠ που υπηρετούν σε ΣΜΕΑΕ και ΚΕΔΔΥ στην επιλογή θέσεων ευθύνης με τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις, οι όροι και οι προϋποθέσεις του νόμου 3848 για την επιλογή των στελεχών της εκπαίδευσης είναι απαγορευτική για το ΕΕΠ. Η συγκεκριμένη διάταξη της παραγράφου 5 στην ουσία είναι παραπλανητική και θα αποδειχθεί γράμμα κενό αν δεν τροποποιηθεί και συμπληρωθεί ο νόμος 3848.
Στην παράγραφο 9, αν η πιστοποίηση της ΕΝΓ και της γραφής Braille είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την τοποθέτηση διευθυντή εκπαιδευτικών και ΕΕΠ στα σχολεία κωφών τυφλών που μπορεί να τοποθετούνται σε αυτά, πώς μπορούν να τοποθετούνται σε αυτά με λιγότερα προσόντα και μέχρι πού μπορεί να φτάσει η έκπτωση στα προσόντα;
Στην παράγραφο 10, ορισμένα πανεπιστημιακά τμήματα παρέχουν πιστοποίηση στην ΕΝΓ και στην Braille η οποία δεν γίνεται δεκτή από το Υπουργείο. Για ποιον λόγο έχουν εξαιρεθεί τα πανεπιστήμια; Μέχρι τώρα αναγνωρίζονται ως μοναδικοί φορείς πιστοποίησης της ΕΝΓ και της Braille οι ομοσπονδίες των κωφών και των τυφλών.
Στο άρθρο 5, παράγραφος 4, του νόμου 3699 προβλέπεται ότι, όταν υπάρχει διάσταση απόψεων μεταξύ της γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ και της γνωμάτευσης του ΙΠΔ τότε και μόνο τότε οι γονείς μπορούν να προσφεύγουν σε δευτεροβάθμια ΕΔΕΑ, της οποίας ωστόσο ούτε η σύνθεση προσδιορίζεται με σαφήνεια στην παράγραφο ούτε και το έργο της.
Με τη διάταξη της παραγράφου 14 ο γονέας που θα διαφωνεί για οποιοδήποτε λόγο με την γνωμάτευση των ΚΕΔΔΥ θα μπορεί να προσφεύγει στη δευτεροβάθμια ΕΔΕΑ. Ακυρώνεται στην ουσία η αποκλειστική αρμοδιότητα των ΚΕΔΔΥ για τις περιπτώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 14 και ανάγεται η δευτεροβάθμια ΕΔΕΑ σε ανώτερο φορέα.
Στην παράγραφο 16, ο μαθητής με αναπηρία που φοιτά σε γενικό σχολείο μπορεί να στηρίζεται από σχολικό νοσηλευτή κλάδου ΤΕ25 με τις ίδιες προϋποθέσεις που ορίζει το άρθρο 6 παράγραφος 2 του νόμου 3699 και όχι με γνωμάτευση νοσοκομείου κατά την έννοια της αδελφής νοσοκόμας.
Παράγραφος 18. Η σχετική διάταξη της παραγράφου 4 του άρθρου 7 του ν.3699/2008 που προέβλεπε υποστήριξη του μαθητή με αυτισμό στο γενικό σχολείο με την πρόσληψη από τους γονείς Ειδικού Βοηθού, επεκτείνεται και σε κάθε άλλη αναπηρία.
Με άλλα λόγια, οι γονείς θα προσλαμβάνουν «Ειδικό Βοηθό» ή σχολικό νοσηλευτή, που θα πληρώνουν οι ίδιοι για να υποστηρίξουν τα παιδιά τους μέσα στο γενικό σχολείο.
Παράγραφος 22. Τα περισσότερα ΚΕΔΔΥ της χώρας είναι υποστελεχωμένα. Σε αυτό συνετέλεσε η έντονη φημολογία των τελευταίων ετών για την επικείμενη κατάργησή τους.
Για να μπορέσουν να ανταποκριθούν τα ΚΕΔΔΥ στην υποχρέωση που τίθεται από τη συγκεκριμένη διάταξη θα πρέπει να στελεχωθούν με επαρκές, μόνιμο προσωπικό.
Όπως καταλαβαίνετε το σχετικό άρθρο έχει παγίδες, ασάφειες και κενά.
Ευχαριστώ.