Μιλώντας σήμερα στο Κόκκινο (Ν.Σβέρκος-Ντ.Μπατζιά), ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης δήλωσε, μεταξύ άλλων, τα εξής:
Αυτό που φάνηκε χθες είναι ότι αρχιστράτηγος και εμπνευστής της θεωρίας των δύο άκρων είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός και όσα λένε κατά καιρούς τα ακροδεξιά του χέρια, τα λένε με εντολή Σαμαρά. Προσπάθησε να φορτώσει το έγκλημα της Marfin και την καταδρομική επίθεση στις Σκουριές στον ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για μια χοντρή συκοφαντία. Εμείς, πρώτοι από όλα τα κόμματα, καταδικάσαμε το έγκλημα στην Marfin, διότι όχι μόνο χάθηκαν ανθρώπινες ζωές εκείνη την ημέρα, αλλά ήταν και ένα χτύπημα στη μεγαλύτερη κινητοποίηση εναντίον του Μνημονίου που είχε γίνει ποτέ αυτά τα χρόνια.
Επίσης, όταν έγινε η επίθεση στις Σκουριές, ο ΣΥΡΙΖΑ έβγαλε ανακοίνωση με την οποία υποστήριξε ότι τέτοιες ενέργειες είναι απολύτως καταδικαστέες και το μόνο που κάνουν είναι να προβοκάρουν και να ζημιώνουν το μαζικό, ειρηνικό κίνημα των κατοίκων εναντίον της επένδυσης χρυσού στην Χαλκιδική. Προσπαθούν δηλαδή με βρώμικο και συκοφαντικό τρόπο, διά του πρωθυπουργού, κι όχι της Χ.Σιδέρη ή του Φ.Κρανιδιώτη, να φορτώσουν στον ΣΥΡΙΖΑ πράξεις τις οποίες έχει καταδικάσει από την πρώτη στιγμή, και σα να μην έφτανε αυτό, έρχεται και το Γραφείο Τύπου της ΝΔ με υπονοούμενα του τύπου «περιμένετε και θα δείτε..».
Επιχειρείται η στοχοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί «σκάει» στα χέρια Σαμαρά η υπόθεση της οικονομίας
Πέρα από τη βρωμιά που έχει η εξίσωση της Χ.Α με τον ΣΥΡΙΖΑ, και η οποία αντανακλά τον πανικό του επιτελείου του Σαμαρά, αλλά και του ίδιου, αφού η θεωρία αυτή δεν «περνά» ούτε στη βάση της ΝΔ, επιχειρείται αυτή τη στιγμή να στοχοποιηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί «σκάει» στα χέρια του πρωθυπουργού η υπόθεση της οικονομίας, θρυμματίζεται το success story, δεν υπάρχει πίστωση χρόνου από την Τρόικα και έτσι τινάζονται στον αέρα οι δεσμεύσεις του για έξοδο από το Μνημόνιο, έξοδο στις αγορές, νέα δάνεια χωρίς νέο Μνημόνιο κ.ο.κ.
Ο Σαμαράς επιλέγει την επιστροφή στο εμφυλιακό κλίμα και επενδύει στο διχασμό
Η ακροδεξιά εμμονή του πρωθυπουργού οφείλεται σε τρεις λόγους. Ο πρώτος είναι το ίδιο το πολιτικό-ιδεολογικό προφίλ του, το οποίο είναι ακροδεξιάς κοπής. Ας μην ξεχνάμε ότι ο κ.Σαμαράς τη δεκαετία του ʼ80 ήταν από τους πρώτους «προσκυνητές» στο Μελιγαλά, την εποχή που η ΝΔ του Κων/νου Καραμανλή προσπαθούσε να υπερβεί το εμφυλιακό/μετεμφυλιακό κλίμα, καθώς η τότε ΝΔ είχε στο ενεργητικό της τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ. Έτσι εξηγείται το γιατί έχει μαζέψει γύρω του ομάδα ακροδεξιών -Φ.Κρανιδιώτη, Τ.Μπαλτάκο, Χρ.Λαζαρίδη, Γ.Μουρούτη. Ο δεύτερος λόγος είναι καθαρά πολιτική σκοπιμότητα: μια αντιπαράθεση, έντονη, με όρους δημοκρατικής σταθερότητας, για τα προβλήματα του 2013 και τις μελλοντικές προοπτικές της χώρας, δε βολεύει τον κ. Σαμαρά. Το «γήπεδο» αυτό είναι ευνοϊκό για τον ΣΥΡΙΖΑ, τις δυνάμεις της Αριστεράς και της Δημοκρατίας, αλλά όχι για τις μνημονιακές δυνάμεις. Γιʼαυτό, ο κ.Σαμαράς επιλέγει την επιστροφή στο εμφυλιακό κλίμα και επενδύει στο διχασμό.
Ο τρίτος παράγοντας είναι ότι η πολιτική του συναντά σθεναρές αντιστάσεις και μέσα στο κόμμα του, και γιʼ αυτό βγάζει μια ανασφάλεια. Ακούγονται σενάρια μέσα στους κόλπους της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και της διαπλοκής για αλλαγή πρωθυπουργού από την παρούσα Βουλή, κι αυτό είναι κάτι που τον φοβίζει.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS