ΧΑΡΑ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ: Κυρία Πρόεδρε, κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, συζητάμε σήμερα ένα νομοσχέδιο που έχει καταντήσει μνημείο αδυναμίας της Κυβέρνησης και έλλειψης πολιτικής βούλησης να εκπονήσει και να παρουσιάσει ένα βραχυπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο πρόγραμμα ενεργειακού σχεδιασμού που έχει ανάγκη η χώρα μας.
Παρουσιάζεται ένα νομοσχέδιο ανεπαρκές και αποσπασματικό, που έρχεται να «διορθώσει», να απορυθμίσει για ακόμη μία φορά την ήδη απορυθμισμένη ενεργειακή αγορά των ΑΠΕ. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που προαναγγέλλει νέες επιβαρύνσεις για τα χειμαζόμενα από την υπέρμετρη φορολογία και τις μνημονιακές πολιτικές νοικοκυριά και νέα χαριστικά κέρδη στο μεγάλο κεφάλαιο και στους μεγαλοβιομήχανους, ένα νομοσχέδιο που τελικά δεν ρυθμίζει θέματα ΑΠΕ, αφού με τις τροπολογίες κοντεύει να γίνει ένα πολυνομοσχέδιο, αφού περιλαμβάνει διατάξεις και άλλων Υπουργείων.
Επειδή δεν θα μου δοθεί η δυνατότητα να τοποθετηθώ επί των άρθρων του νομοσχεδίου την άλλη εβδομάδα, θα ήθελα να κάνω μόνο δύο επισημάνσεις:
Η μία αφορά τα αγροτικά φωτοβολταϊκά, τα οποία με το παρόν νομοσχέδιο ουσιαστικά στραγγαλίζονται οικονομικά. Έχει γίνει διαβούλευση στη διαδικασία συζήτησης του νομοσχεδίου. Οι προτάσεις των αγροτών ήταν πολύ σωστές και δίκαιες. Πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι μιλάμε για απλούς αγρότες, οι οποίοι στην προσπάθειά τους να βγάλουν ένα συμπληρωματικό εισόδημα, εξαπατήθηκαν και τώρα καλούνται να πληρώσουν για ελλείμματα για τα οποία δεν είχαν καμμία ευθύνη.
Να πούμε, επίσης, ότι η νέα ΚΑΠ 2015-2021 απαιτεί για τη συνέχιση της αγροτικής δραστηριότητας να πληρούν τον όρο του ενεργού αγρότη. Με αυτόν τον τρόπο υπάρχει κίνδυνος -με το εν λόγω νομοσχέδιο- αν δεν υπάρξει σαφής διάκριση αγροτικών φωτοβολταϊκών, να υπάρξουν συνέπειες για τους αγρότες και να εγκαταλείψουν τον πρωτογενή τομέα.
Κάνατε κάποιες νομοτεχνικές βελτιώσεις. Θεωρούμε ότι είναι μισό βήμα. Καλό είναι να ολοκληρωθεί και να διασφαλίζει ακριβώς αυτά τα πράγματα.
Θα ήθελα να καταθέσω στα Πρακτικά ένα υπόμνημα του Συλλόγου Αγροτικών Φωτοβολταϊκών Ηπείρου.
(Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κ. Χαρούλα (Χαρά) Καφαντάρη καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο Αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Θα ήθελα, επίσης, να αναφερθώ στην αναγκαιότητα αλλαγής του Μεταλλευτικού Κώδικα, ο οποίος ισχύει από το 1973 και είναι απαρχαιωμένος και ειδικά συην τροπολογία που μας ήρθε στο άρθρο 17 του προς ψήφιση νομοσχεδίου, όπου προστίθενται παράγραφοι 12 έως 17. Μετά την παράγραφο 3 προστίθεται η εξής πρόταση
«Τα ανωτέρω…» -μιλάμε για παρατάσεις- «…ισχύουν για τα λατομεία μαρμαρόσκονης, μαρμαροψηφίδας, των οποίων η άδεια εκμετάλλευσης εξεδόθη πριν το 2000 με διατάξεις του ν.669/1977 και δεν κατέστη εφικτή η παράταση άδειας εκμετάλλευσης ή της σύμβασης μίσθωσης».
Θεωρούμε, λοιπόν, ότι εδώ δημιουργείται ένα ερώτημα. Θεωρούμε ότι πρόκειται πιθανόν για μια φωτογραφική προσθήκη, διότι η παράταση αυτή αφορά λατομεία μαρμαρόσκονης και μαρμαροψηφίδας, μεγάλες επιχειρήσεις που είναι εγκαταστημένες στην Αττική. Θα θέλαμε μια απάντηση σε αυτό.
Ο κύριος Υπουργός, ο κ. Μανιάτης, προχθές, όταν τοποθετήθηκε, απέφυγε να μιλήσει για το νομοσχέδιο, ίσως γνωρίζοντας ότι τα ρυθμιζόμενα θέματα θα χρειαστούν νέες νομοθετικές ρυθμίσεις για να τα ξανααπορυθμίσουν με μια νέα νομοθετική πρωτοβουλία. Μίλησε επί όλων των ενεργειακών θεμάτων, προσπαθώντας να ξαναστήσει το διαλυμένο success story της Κυβέρνησης με οράματα και αρώματα από υδρογονάνθρακες, από ορυκτό πλούτο, διασυνδέσεις, αγωγούς. Αυτά μας είπε.
Για ποιους υδρογονάνθρακες, όμως, μίλησε ο κύριος Υπουργός; Μήπως για τα κοιτάσματα της Δυτικής Ελλάδας, όταν ακόμη δεν έχει τελειώσει η αξιολόγηση και η ερμηνεία των σεισμικών δεδομένων; Μήπως για τα κοιτάσματα της Δυτικής Ελλάδας -Γιάννενα, Πατραϊκό, Κατάκολο κλπ.- που ακόμα δεν έχουν υπογραφεί συμβάσεις ή μήπως για τις περιοχές του Θερμαϊκού και του Κόλπου Ορφανού που παραχωρούνται χωρίς διαγωνισμό;
Μίλησε, επίσης, για αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου. Πώς, όμως, θα υπάρξει αξιοποίηση χωρίς να υπάρχει το ΙΓΜΕ, όταν τελικά αποδυναμώνεται και διαλύεται συνειδητά;
Περίεργη είναι η εμμονή της Κυβέρνησης να μην δίνει οριστική λύση στο θέμα του ΙΓΜΕ. Έχουμε καταθέσει πάλι σχετική τροπολογία. Και αν δεν την κάνετε δεκτή, τουλάχιστον εφαρμόστε -όπως είπε και ο Εισηγητής μας την πρώτη μέρα- αυτό που πρόσφατα ψηφίσατε στο νόμο για τις δημόσιες υπεραστικές οδικές, μεταφορές επιβατών κλπ. και αφορά τη συγχώνευση ΔΕΠΑΝΟΜ Α.Ε. –ΘΕΜΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ και ΟΕΚ. Κάντε τουλάχιστον αυτό.
Μίλησε και για άλλα ο κύριος Υπουργός προχθές. Μίλησε για την αποθήκευση ενέργειας που σαν Ελλάδα δεν έχουμε τίποτα. Η Κυβέρνηση, όμως, δεν έχει καταθέσει κανένα σχετικό σχέδιο, όταν στον υπόλοιπο κόσμο σχεδιάζουν πρωτοπόρα προγράμματα αποθήκευσης ενέργειας μέσω και πεπιεσμένου αέρα ή ακόμα και προγράμματα μετατροπής λυμάτων σε βιοκαύσιμα, αυτό που σχεδιάζει και υλοποιεί και η Ισπανία, η οποία ας μην ξεχνάμε ότι έμεινε και αυτή σε μια κατάσταση αυστηρής λιτότητας. Βέβαια, εκεί αυτά δεν λέγονται μνημόνια.
Εντούτοις, ο κύριος Υπουργός μάς υποσχέθηκε για άλλη μια φορά ενίσχυση του Ταμείου Αλληλεγγύης Γενεών από τα μελλοντικά έσοδα από τους υδρογονάνθρακες, τα οποία θα έρθουν μετά από δεκαετίες.
Αντί, λοιπόν, η Κυβέρνηση να σχεδιάζει ερευνητικά προγράμματα για την προώθηση προηγμένων αντιρρυπαντικών τεχνολογιών ή να ενισχύονται προγράμματα παραγωγής υδρογόνου, δέσμευσης διοξειδίου του άνθρακα για επαναχρησιμοποίηση, προγράμματα που υπάρχουν στα ελληνικά πανεπιστήμια, απολύει το διοικητικό προσωπικό των Πανεπιστημίων. Τα υποβαθμίζει ακόμη περισσότερο και στερεί από την ακαδημαϊκή κοινότητα ακόμα και την πρόσβασή της στις ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες.
Όμως η πραγματικότητα, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, βρίσκεται αλλού. Η πραγματικότητα είναι μακριά από οράματα και μοιρασιές οικοπέδων εδώ και εκεί. Βρίσκεται στους πολίτες που για μια ακόμα χρονιά δεν θα έχουν πετρέλαιο για τη θέρμανσή τους λόγω των υπέρογκων φόρων που επιβάλατε.
Η κυβερνητική αναλγησία και η εμμονή σε αυτές τις λάθος πολιτικές άφησε πέρυσι σχολεία, νοσοκομεία, ψυχιατρεία και άλλες κρατικές δομές, ακόμη και αστυνομικά τμήματα, χωρίς θέρμανση, ενώ το νέφος της αιθαλομίχλης κάλυψε σχεδόν όλα τα αστικά κέντρα της Ελλάδας.
Ο κύριος Υπουργός μίλησε για ενεργειακή δημοκρατία και ενεργειακή ισότητα. Για την ενεργειακή φτώχεια, όμως, δεν μας είπε κάτι. Κάντε δεκτή επιτέλους την τροπολογία για τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης που καταθέσαμε σαν ΣΥΡΙΖΑ. Δείξτε μια ευαισθησία.
Ο κύριος Υπουργός μίλησε για εξοικονόμηση ενέργειας, το μεγάλο ενεργειακό κοίτασμα, όπως σωστά είπε. Περιμένουμε να δούμε τα αποτελέσματα της παρέμβασής του –γιατί οφείλουμε να πούμε ότι γίνονται παρεμβάσεις από το Υπουργείο τον τελευταίο καιρό- γιατί μέχρι σήμερα τα προγράμματα «Εξοικονομώ κατʼ οίκον», «Εξοικονομώ στους ΟΤΑ» προχωρούν με αργούς ρυθμούς.
Μίλησε τέλος και για την κλιματική αλλαγή και για τη σημασία ανάπτυξης των ΑΠΕ. Με ποια πολιτική, όμως, θα αντιπαλέψουμε αυτές τις συνέπειες; Καταστρέφοντας τη γη υψηλής παραγωγικότητας με εγκαταστάσεις ΑΠΕ, με κατασκευή εγκαταστάσεων αγωγών φυσικού αερίου, πετρελαϊκών προϊόντων και όλα αυτά μέσα από τα δάση και τις δασικές εκτάσεις, όπως προβλέπεται στο νομοσχέδιο που συζητάμε;
Κι επειδή η κλιματική αλλαγή δεν είναι μόνο μελέτες, ντοκιμαντέρ και μεγάλα λόγια, αλλά συγκεκριμένες πολιτικές, η Κυβέρνηση οφείλει να κάνει συγκεκριμένες προτάσεις και στη Συνδιάσκεψη για την κλιματική αλλαγή που θα γίνει σε ένα μήνα στη Βαρσοβία, να έχει συγκεκριμένες προτάσεις για να λυθεί αυτό το μεγάλο ζήτημα.
Είναι απαραίτητος, λοιπόν, ένας ενεργειακός δημοκρατικός σχεδιασμός, ένα νέο ενεργειακό μείγμα για τη χώρα μας και την Ευρώπη, που θα περιλαμβάνει τη σταδιακή απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και την παραπέρα ανάπτυξη των ΑΠΕ, ένας σχεδιασμός που θα απαντά στα ερωτήματα: Πόση ενέργεια χρειαζόμαστε; Από ποιους θα παράγεται; Από ποιους θα καταναλώνεται; Για την ικανοποίηση ποιων κοινωνικών αγαθών;
Δηλαδή, λέμε: Ενεργειακό σχεδιασμό σαν μία δυναμική και διαρκώς εξελισσόμενη διαδικασία, που θα κινητοποιεί κοινωνικές δυνάμεις, θα χτίζει κοινωνικές συναινέσεις, με απόλυτη δημοκρατία, διαφάνεια και με ρόλο ουσιαστικό στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και στις τοπικές κοινωνίες.
Ευχαριστώ.