Οι πολιτικές των μνημονίων έχουν ως βασικό και διακηρυγμένο στόχο τις περικοπές στο χώρο των δημόσιων υπηρεσιών υγείας. Παρότι η δημόσια δαπάνη υγείας στη χώρα μας πριν την κρίση ήταν από τις μικρότερες μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ, η κυβέρνηση χρησιμοποιεί προσχηματικά τη δημοσιονομική κρίση για να περικόψει τις υπηρεσίες υγείας του κοινωνικού κράτους, κλείνοντας νοσοκομεία και υγειονομικές μονάδες και επιβαρύνοντας συνεχώς τους ίδιους τους ασφαλισμένους με το κόστος της ιατροφαρμακευτικής τους περίθαλψης. Ωστόσο, δεν είναι μόνο η λιτότητα και η δημοσιονομική πειθαρχία ο στόχος αυτής της πολιτικής. Ταυτόχρονα με τις περικοπές, εμφανίζεται μια σαφής τάση αναδιάρθρωσης του χώρου της υγείας προς όφελος των μεγάλων ιδιωτικών επιχειρήσεων. Αφού οδήγησε τα Εργαστήρια των Υγειονομικών Μονάδων του ΕΟΠΥΥ, αλλά και των δημόσιων νοσοκομείων, σε συστηματική απαξίωση και υπολειτουργία, άφησε τελείως ανεξέλεγκτη και χωρίς plafon τη διαγνωστική δαπάνη και τη νοσηλεία, με αποτέλεσμα να ευνοηθούν προκλητικά οι διαγνωστικές αλυσίδες και οι επιχειρηματικοί όμιλοι στο χώρο της Διάγνωσης-Θεραπεία-Αποκατάστασης. Δεν είναι τυχαίο ότι, παρά τις περικοπές στον προϋπολογισμό του ΕΟΠΥΥ, οι δαπάνες του ΕΟΠΥΥ προς τα μεγάλα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα και τις ιδιωτικές κλινικές έχουν εκτοξευτεί.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της λογικής της ολιγοπωλιακής αναδιάρθρωσης της αγοράς υπηρεσιών υγείας, είναι το rebate και το clawback στις πληρωμές του ΕΟΠΥΥ προς τα ιδιωτικά εργαστήρια. Το rebate νομοθετήθηκε ως προσωρινό μέτρο αποτροπής της υπερσυνταγογράφησης μέχρι της πλήρους ανάπτυξης του ηλεκτρονικού ελέγχου. Στην πραγματικότητα όμως, ο τρόπος με τον οποίο έχουν καθοριστεί τα ποσοστά του είναι παντελώς άδικος καθώς αγνοεί την ανελαστικότητα των δαπανών των μικρών εργαστηρίων, που δεν έχουν τη δυνατότητα «ευελιξίας» των μεγάλων αλυσίδων ως προς το κόστος λειτουργίας, και έτσι τιμωρεί αυτούς που εργάζονται ευσυνείδητα και επιβραβεύει αυτούς που συνειδητά ασελγούν εις βάρος του ΕΟΠΥΥ και του φορολογούμενου πολίτη.
Αντίστοιχη περίπτωση είναι και το clawback που θεσπίστηκε το καλοκαίρι για να ελέγξει – υποτίθεται – την υπέρβαση δαπανών από μεριάς των παρόχων υγείας του ΕΟΠΥΥ. Σύμφωνα με το μέτρο, το ποσό κατά το οποίο υπερβαίνεται ο (ήδη κατά πολύ μειωμένος) προϋπολογισμός του ΕΟΠΥΥ, επιστρέφεται από τους παρόχους. Όμως, το ποσό της υπέρβασης επιμερίζεται σε όλους οριζόντια, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι δεν υπάρχει προκαθορισμένο όριο δαπάνης ανά εργαστήριο. Και εδώ βέβαια δεν γίνεται καμιά διάκριση μεταξύ των εργαστηρίων των ιδιωτικών επιχειρήσεων και του εργαστηρίων των ελευθεροεπαγγελματιών γιατρών.
Δεδομένων των παραπάνω, αλλά και της καθήλωσης των τιμών των εξετάσεων εδώ και 22 χρόνια, τη μεσοσταθμική μείωση κατά 13% από την εισαγωγή των ασφαλιστικών τιμών, την κατά 8% μείωση των τιμών των εξετάσεων για καρκινικούς δείκτες, δημιουργείται ένα ασφυκτικό πλαίσιο για τη λειτουργία και την επιβίωση των μικροβιολογικών εργαστηρίων στη χώρα μας που στη φάση της «λειτουργικής κατάρρευσης» του ΕΣΥ και του ΕΟΠΥΥ καλύπτουν ένα σημαντικό κενό του Δημόσιου Συστήματος στον τομέα της διάγνωσης.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός
1. Είναι στις προθέσεις του να επανεξετάσει την πολιτική του rebate και του clawback;
2. Θα επανεξετάσει τον τρόπο υπολογισμού των ποσοστών επιστροφής ούτως ώστε να υπολογίζονται ξεχωριστά (με διακριτό κωδικό) για τους μικρούς παρόχους βιοπαθολόγους και ακτινοδιαγνώστες-φυσικά πρόσωπα και τους μεγαλοεπιχειρηματίες;
3. Πότε αναμένεται να ολοκληρωθεί το σύστημα ηλεκτρονικής παραπεμπτικογραφίας με ενσωμάτωση διαγνωστικών πρωτοκόλλων, που θα προσφέρει τη δυνατότητα αποτελεσματικού ελέγχου της προκλητής ζήτησης;
4. Είναι στις προθέσεις του η εφαρμογή plafon ανά εργαστήριο για τον έλεγχο της διαγνωστικής δαπάνης ;
Οι ερωτώντες βουλευτές
Ανδρέας Ξανθός
Νίκος Μιχαλάκης
Κώστας Ζαχαριάς
Μαρία Διακάκη
Αφροδίτη Σταμπουλή
Όλγα Γεροβασίλη
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS