Με τη δημοσίευση του Αναθεωρημένου Κανονισμού Εκτίμησης Βαθμού Αναπηρίας (Φ.Ε.Κ. Βʼ 2611 8-11-2011), οι άνθρωποι που ζουν με HIV/AIDS έχουν δεχθεί ένα ισχυρό πλήγμα στην υγεία και την αξιοπρέπειά τους.
Πιο συγκεκριμένα, τα ποσοστά αναπηρίας που αποδίδονται στους οροθετικούς, σύμφωνα με τον αναθεωρημένο κανονισμό, δεν επαρκούν ώστε να έχουν πρόσβαση σε κοινωνικές παροχές, αναπηρικές συντάξεις και πιθανότατα στο προνοιακό επίδομα καθώς θα πρέπει κάποιος να έχει κάτω από 500 CD4 Τ-λεμφοκύτταρα στο περιφερικό αίμα για να ενταχθεί στα εν λόγω προγράμματα.
Το κεφάλαιο που αναφέρεται στην HIV λοίμωξη, έχει συνταχθεί με μια μαθηματική και αντικοινωνική λογική η οποία χρησιμοποιεί ως μέτρο της αναπηρίας των οροθετικών αποκλειστικά την απόλυτη τιμή των CD4 Τ-λεμφοκυττάρων χωρίς να εξετάζει περεταίρω παραμέτρους, πρακτική η οποία μας βρίσκει άκρως αντίθετους. Η HIVλοίμωξη, με την πρόοδο της Ιατρικής Επιστήμης, χαρακτηρίζεται πλέον ως χρόνια ασθένεια, ωστόσο πρόκειται για μια πολύ σοβαρή πάθηση, καθώς η ανοσολογική καταστολή προκαλεί βλάβες σε διάφορα όργανα. Ακόμη και με τη λήψη φαρμακευτικής αγωγής το ανοσοποιητικό σύστημα παραμένει βεβαρυμμένο, ενώ δημιουργούνται περαιτέρω προβλήματα υγείας λόγω της τοξικότητας και των παρενεργειών των φαρμάκων.
Σήμερα, με τα νέα σχήματα αντιμετώπισης της HIV λοίμωξης η πλειοψηφία των οροθετικών, οι οποίοι λαμβάνουν αντιρετροϊκή αγωγή, έχουν πάνω από 500 CD4 Τ-λεμφοκύτταρα στο περιφερικό αίμα, όμως η συγκεκριμένη τιμή δεν απεικονίζει αντικειμενικά την λειτουργικότητα ενός ατόμου. Για την εκτίμηση του ποσοστού αναπηρίας, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη σημαντικοί παράγοντες όπως για παράδειγμα η ηλικία, τα χρόνια που είναι κάποιος οροθετικός, νοσήματα σχετιζόμενα με τον ιό HIV, οι ανεπιθύμητες ενέργειες της αντιρετροϊκής αγωγής και συλλοιμώξεις. Στο επίπεδο της ψυχικής υγείας η κατάθλιψη συνοδευόμενη συχνά από αυτοκτονικό ιδεασμό, οι αγχώδεις διαταραχές καθώς και οι νευρογνωσιακές διαταραχές παρουσιάζονται σε αυξημένο αριθμό ασθενών και αποτελούν δεδομένα που πρέπει να προσμετρηθούν, ενώ το στίγμα και η κοινωνική απομόνωση, είναι βασικές παράμετροι που συνοδεύουν την συγκεκριμένη χρόνια ασθένεια και είναι απαραίτητο να συμπεριληφθούν στον καθορισμό του ποσοστού αναπηρίας.
Επειδή η αντιρετροϊκή αγωγή χορηγείται με σκοπό την αύξηση των CD4 Τ-λεμφοκυττάρων, είναι απαράδεκτο να απαιτείται εκ του νόμου πληθυσμός κυττάρων μικρότερος ή ίσος των 500 για την παροχή προνοιακού επιδόματος.
Επειδή μεγαλώνει μέρα με την ημέρα ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν με HIV/AIDS και διακόπτουν τη θεραπεία τους προκειμένου να καταστούν δικαιούχοι του προνοιακού επιδόματος.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Σε ποιες ενέργειες πρόκειται να προβεί ώστε να αρθεί ο παράλογος και αντικοινωνικός ΚΕΒΑ;
2. Σε ποιες ενέργειες πρόκειται να προβεί ώστε να εξασφαλίσει την αξιοπρεπή διαβίωση των ανθρώπων που ζουν με HIV/AIDS ενόσω εξακολουθεί να ισχύει ο απαράδεκτος ΚΕΒΑ;
Οι ερωτώντες βουλευτές,ίνες
Χρήστος Καραγιαννίδης
Βασιλική Κατριβάνου
Κώστας Ζαχαριάς
Παναγιώτης Κουρουμπλής
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS