Φίλες και φίλοι θέλω να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας στη σημερινή μας επίσκεψη στην Ανεξάρτητη ΑρχήΔιαχείρισης Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας. Έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτήρα και ουσιαστικό και συμβολικό.
Θέλουμε να εκφράσουμε την ανησυχία μας για την προαναγγελία εκποίησης της ΔΕΗ, που προοιωνίζει εξαιρετικά αρνητικές επιπτώσεις τόσο στη στρατηγικής σημασίας επιχείρηση ενέργειας, όσο όμως και στον καταναλωτή και τους εργαζόμενους.
Επειδή, νομίζω ότι πρέπει να έχουμε πλήρη συνείδηση σε ποια κρίσιμη συγκυρία βρισκόμαστε, αλλά και πως προχώρησε η ανάπτυξη σε αυτή τη χώρα θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι ούτε η ΔΕΗ ούτε η ΕΥΔΑΠ, για να μιλήσουμε και για ένα άλλο δημόσιο αγαθό, υπήρχαν πάντα. Θα θυμίσω ότι σε αυτή την χώρα υπήρχε η ΟΥΛΕΝ και η ΠΑΟΥΕΡ. Ούτε, όμως, η ΟΥΛΕΝ ούτε η ΠΑΟΥΕΡ ήταν αυτές οι ιδιωτικές επιχειρήσεις που έπαιξαν το βασικό ρόλο για την ανάπτυξη και την ανοικοδόμηση της χώρας, στην παραγωγική της ανασυγκρότηση μετά το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν ήταν η ΠΑΟΥΕΡ αυτή που πήγε το ρεύμα στο τελευταίο χωριό της Ελλάδας.
Το ρεύμα το πήγε στο τελευταίο χωριό της Ελλάδας η ΔΕΗ. Η ΔΕΗ ήταν η ατμομηχανή της ανάπτυξης, μια δημόσια επιχείρηση με στόχο όχι τόσο το να έχει υψηλή κερδοφορία, αλλά να έχει κοινωνική ανταποδοτικότητα. Διότι ορισμένα πράγματα για να σταθούν οι κοινωνίες δεν μπορούν να έχουν ως βασικό κριτήριο το κέρδος. Διότι, πράγματι, είχε κόστος η μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας και στο τελευταίο απομονωμένο χωριό.
Σήμερα, λοιπόν, βρισκόμαστε σε μια περίοδο εξαιρετικά κρίσιμη, όπου το ζητούμενο είναι η παραγωγική ανασυγκρότηση. Και αναρωτιέται κανείς, αν ξεπουλήσουμε και το τελευταίο εργαλείο γιʼ αυτή την ανασυγκρότηση με ποιον τρόπο θα την κάνουμε στο μέλλον. Η ανησυχία μας λοιπόν είναι έκδηλη, είναι μεγάλη. Αφορά μέλλον, αφορά όμως και το παρόν. Γιατί γνωρίζουμε ότι σήμερα ολοένα και περισσότερα νοικοκυριά αδυνατούν ακόμα και το αντίτιμο που αφορά στο τιμολόγιο του ρεύματος να καταβάλουν. Υπάρχει μεγάλη ανησυχία γιατί μεγαλώνει ο αριθμός των νοικοκυριών που βρίσκονται κάτω από το καθεστώς ενεργειακής φτώχειας. Και η ανησυχία μας μεγαλώνει ακόμα περισσότερο όταν μαθαίνουμε ότι, τηρώντας τις μνημονιακές δεσμεύσεις η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ξεπουλήσει στην πραγματικότητα ένα μεγάλο μέρος της ΔΕΗ, αλλά ακόμα και τα δίκτυα και τις γραμμές μεταφοράς, κάτι το οποίο είναι πρωτοφανές. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο τουλάχιστον δεν έχει συμβεί ποτέ, ψάχνουμε να δούμε αν και σε παγκόσμιο επίπεδο υπάρχει αντίστοιχο φαινόμενο, αντίστοιχο παράδειγμα.
Δεν θέλω να γίνω μάντης κακών, αλλά η εκτίμησή μας είναι ότι η χώρα έχει γίνει ένα φτηνό πεδίο βολής. Πλιατσικολόγοι θα έρθουν να πάρουν και να κερδοσκοπήσουν όσο μπορούν και με ό,τι μπορούν από το δημόσιο πλούτο. Αλλά όταν, όμως, έχουμε να κάνουμε με δημόσια αγαθά που αφορούν την επιβίωση του ελληνικού λαού, της ελληνικής κοινωνίας εδώ δεν μπορούμε να παίζουμε. Και η ενέργεια είναι ένα τέτοιο βασικό αγαθό.
Είχα πριν από λίγο μια ενδιαφέρουσα ενημέρωση από το Διοικητικό Συμβούλιο της επιχείρησης της Ανεξάρτητης Αρχής. Εκφράσαμε τη μεγάλη ανησυχία μας για την προοπτική να παραχωρηθεί ένα μεγάλο ποσοστό και το management σε ιδιώτες. Πρώτα και κύρια γιατί οι ιδιώτες, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε από την ιστορία των ιδιωτικοποιήσεων στη χώρα μας, θα έχουν ως μοναδικό στόχο το κέρδος. Εγώ δεν ξέρω κανέναν ιδιώτη που σε περίοδο κρίσης να έχει έρθει να επενδύσει στη χώρα. Ρωτήσαμε – όχι εμείς μάλιστα, βουλευτής της συμπολίτευσης – τον υπουργό Οικονομικών στη Βουλή, για να εξηγήσει το περίφημο success story, πόσες σοβαρές επενδύσεις άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ έγιναν τον τελευταίο χρόνο, απάντησε τέσσερεις.
Και όταν έχουμε αυτά τα δεδομένα, πώς να πιστέψουμε ότι θα έρθει κάποιος ιδιώτης να συμβάλλει σε ένα αναπτυξιακό σχέδιο. Διότι το αναπτυξιακό σχέδιο για την ανάπτυξη των γραμμών μεταφοράς και δικτύων και της διασύνδεσής τους με τη νησιωτική χώρα, έχει προϋπολογιστεί για την επόμενη δεκαετία σε 2,5 δις ευρώ. Ποιος θα τα βάλει αυτά; Οι ιδιώτες; Ή μήπως θα έρθουν κάποιοι ιδιώτες για να απολαμβάνουν μόνο κέρδη, όταν ο ελληνικός λαός και ο Έλληνας φορολογούμενος θα πληρώνει την όποια ανάπτυξη αλλά και την ευστάθεια του συστήματος παραγωγής και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα; Γιʼ αυτήν, όμως, την ευστάθεια εμείς είμαστε ιδιαίτερα ανήσυχοι.
Κατά την άποψή μας, εδώ έχουμε να κάνουμε με ζητήματα που αφορούν την εθνική ασφάλεια, την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας, αλλά και την κοινωνική συνοχή. Και με αυτά δεν μπορούμε να παίζουμε.
Φίλες και φίλοι, δεν θέλω να μακρηγορήσω, αναφερόμενος στη γενική πολιτική συγκυρία. Όμως επιτρέψτε μου μια μικρή αναφορά. Γιατί όλα αυτά που αφορούν το μέλλον της ΔΕΗ, δεν είναι ανεξάρτητα και άσχετα με τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που βιώνει η χώρα τα τελευταία χρόνια.
Το μνημόνιο εδώ και τρία χρόνια και αυτή η πολιτική έχουν καταστρέψει τον παραγωγικό ιστό. Έχουν βυθίσει την συντριπτική πλειοψηφία των Ελληνίδων και των Ελλήνων στη μιζέρια, στην αναξιοπρέπεια και την ανέχεια. Όμως, ο μεγαλύτερος κίνδυνος, το μεγαλύτερο έγκλημα είναι μπροστά μας. Και ποιο είναι αυτό; Να συνεχιστεί αυτή η πολιτική, προκειμένου να ξεπουλήσουμε ότι έχει απομείνει στο δημόσιο πλούτο.
Εγώ, δεν θα σας πω ότι λεφτά υπάρχουν, αλλά θα σας πω ότι τον πλούτο σε κάθε κοινωνία τον παράγουν οι δυνάμεις εργασίας. Θα βάλουμε όλοι και όλες πλάτη για να βγούμε από αυτή τη δύσκολη στιγμή που βρέθηκε η χώρα μας. Από αυτή τη δύσκολη συγκυρία. Θα παράξουμε πλούτο. Θα σταθούμε στα πόδια μας. Αυτή η χώρα και σε πιο δύσκολες συνθήκες, μετά από πολέμους, εμφύλιους διχασμούς, κατάφερε να σταθεί στα πόδια της. Αν όμως μας κλέψουν τα εργαλεία, το έργο μας θα γίνει πολύ πιο δύσκολο για την επόμενη μέρα. Και η ΔΕΗ είναι ένα τέτοιο εργαλείο.
Η κυβέρνηση - τα δυο κόμματα που μας οδήγησαν σε αυτή την κρίση και έχουν εξʼ αδιαιρέτου την ευθύνη για το ότι η οικονομία έπεσε στα βράχια - έχει αποδείξει ότι πρώτιστο μέλημά της είναι να διατηρηθεί στην εξουσία. Μέχρι πρότινος προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι βγαίνουμε από την κρίση. Ότι το πρόγραμμα βγαίνει. Σήμερα, τους διαψεύδουν ακόμα και οι ίδιοι οι εμπνευστές τους. Οι ίδιοι οι εμπνευστές του προγράμματος δηλώνουν αριστερά και δεξιά ότι, χωρίς γενναία διαγραφή του χρέους δεν πρόκειται να υλοποιηθεί, δεν πρόκειται να έχει θετική εξέλιξη το πρόγραμμα που εφαρμόζεται στην Ελλάδα.
Τι κι αν, όμως, η πραγματικότητα διαψεύδει αυτούς που μας κυβερνούν. Τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα. Η κυβέρνηση επιμένει στο παραμύθι του successstory, στο παραμύθι της ανάπτυξης θέλοντας να κερδίσει χρόνο. Μέχρι πρότινος, μας έλεγε ότι υπάρχει προοπτική σταθερότητας και εξάντλησης τετραετίας. Σήμερα, κάτω από τις πιέσεις της τρόικας για νέα μέτρα, το τροπάρι αλλάζει και ακούμε ολοένα και πιο συχνά την απειλή – προς τα πού άλλωστε προς το λαό ή προς τους τεχνοκράτες του ΔΝΤ και της Ε.Ε. – ότι αν υπάρξουν νέα μέτρα θα κάνουμε εκλογές.
Το πιο οξύμωρο απʼ όλα, όμως, ξέρετε ποιο είναι; Που την ίδια στιγμή που όλοι έχουν άποψη για το τι πρέπει να γίνει στην Ελλάδα και την διατυπώνουν και συγκρούονται, λέει το ΔΝΤ κούρεμα, λένε οι Ευρωπαίοι όχι κούρεμα, αλλά έχουν άποψη. Οι μόνοι που δεν έχουν άποψη είναι αυτοί στους οποίους αφορά το πρόβλημα, η ελληνική κυβέρνηση. Δεν έχει άποψη, δεν την διατυπώνει. Και φτάνουν στο σημείο, όχι να πηγαίνουμε στους Ευρωπαίους ηγέτες ή στην κα Λαγκάρντ και να τους λέμε ότι ο ελληνικός λαός βρίσκεται στα πρόθυρα ανθρωπιστικής κρίσης, δεν βγαίνει το πρόγραμμα, δεν μπορείτε να ζητάτε και νέα μέτρα. Αλλά να τους λέμε, μην συζητάτε για νέα μέτρα γιατί θα έρθει ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ. Πείτε μου εσείς, ποιος λογικός άνθρωπος νομίζει ότι με μια τέτοια στρατηγική μπορεί κανείς να διαπραγματευτεί, να πείσει, να συγκρουστεί, να κερδίσει κάτι.
Το πρόβλημά τους, λοιπόν, δεν είναι ότι έχουμε φτάσει να έχουμε πάνω από 3 εκατομμύρια ανασφάλιστους, πάνω από 2 εκατομμύρια που ζουν στο όριο της φτώχειας και 30% ανέργους, 60% από τη νέα γενιά. Το πρόβλημά τους ξέρετε ποιο είναι; Ότι θα έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ότι θα χάσουν την εξουσία μαζί με τα κουτάλια και τα ζουμιά. Να το πω λαϊκά και απλά. Γιατί το όργιο της διαπλοκής και της διαφθοράς δεν σταμάτησε στα χρόνια του μνημονίου. Είναι εδώ, είναι παρόν και – επιτρέψτε μου την έκφραση – το αλισβερίσι των ιδιωτικοποιήσεων θα το γιγαντώσει το επόμενο διάστημα.
Φίλες και φίλοι, με παρακάλια στην κα Μέρκελ και στην κα Λαγκάρντ να τους λυπηθεί γιατί έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να υπάρξει διαφορετική στάση από την πλευρά των πιστωτών. Ο στόχος τους άλλωστε είναι να διατηρηθεί η κυβέρνηση του μνημονίου προκειμένου να ολοκληρωθούν οι ιδιωτικοποιήσεις. Προκειμένου να πάρουν τα κλειδιά της χώρας. Εμείς, λέμε ότι αυτή είναι μια εγκληματική προοπτική, ότι πρέπει να υπάρξει μια ευρύτατη δυνατή συσπείρωση για να αποτραπεί το δεύτερο και χειρότερο στάδιο της μνημονιακής λαίλαπας, που είναι η εκποίηση του δημόσιου πλούτου.
Άρα, λοιπόν, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι μπροστά μας δεν έχουμε μέρες επιτυχίας αλλά καταστροφής και πρέπει να τις αντιστρέψουμε. Να αντιστρέψουμε αυτή την προοπτική. Αυτό που μας περιμένει είναι νέα επώδυνα μέτρα, είναι μειώσεις στις επικουρικές συντάξεις, κατάρρευσης των ασφαλιστικών ταμείων, διάλυσης της υγείας και της παιδείας, απολύσεις εργαζομένων, διάλυσης του δημόσιου τομέα. Εμείς, λέμε ότι αυτή η προοπτική δεν μπορεί να είναι μονόδρομος.
Ο δικός μας εναλλακτικός δρόμος είναι η συνολική ρύθμιση του χρέους σε ευρωπαϊκό επίπεδο και ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης. Ένας δύσκολος δρόμος αλλά που μπορεί να έχει προοπτική. Και βασικά εργαλεία για την παραγωγική ανασυγκρότηση είναι οι δημόσιου οργανισμοί. Ο δικός μας μονόδρομος δεν είναι τα κέρδη και η κερδοσκοπία. Ο δικός μας εναλλακτικός δρόμος είναι ο σεβασμός στον άνθρωπο. Και η πραγματική αλλαγή θα έρθει με την ανατροπή των μνημονίων. Αυτό που δεν τολμούν και δεν θέλουν να ψελλίσουν οι μετανοημένοι και αμαρτωλοί μαθητές της κας Μέρκελ., το έχει καταλάβει η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού και όχι μόνο.
Στο στόχαστρο λοιπόν σήμερα μπαίνει ο ΑΔΜΗΕ. Ο ΑΔΜΗΕ είναι η ραχοκοκαλιά της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού. Είναι η ραχοκοκαλιά του ηλεκτρικού συστήματος της Ελλάδας, μια στρατηγική εθνική υποδομή, θεμέλιο για την άμυνα και την ασφάλεια, μια εθνική στρατηγική υποδομή για την οικονομική και παραγωγική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη, χτισμένη 60 χρόνια από το υστέρημα του ελληνικού λαού.
Και το ερώτημα είναι, προς όφελος ποίων θα ιδιωτικοποιηθούν τα δίκτυα και οι γραμμές μεταφοράς; Θα έχει κανένα όφελος το δημόσιο; Η απάντηση είναι απόλυτη και αρνητική. Ο δημόσιος προϋπολογισμός δεν θα έχει καμία ελάφρυνση. Η χώρα θα στερηθεί από μια σταθερή και σημαντικού μεγέθους δημόσια επένδυση και το ελληνικό δημόσιο από ένα σταθερό και σίγουρο έσοδο. Τα έσοδα θα πάνε στους μετόχους οι οποίοι θα είναι και οι μόνοι που θα κερδίσουν. Αυτοί που άλλωστε κερδίζουν τόσα χρόνια, αυτοί που μαζί τα έφαγαν. Αυτοί που στην καμπούρα του κράτους και του δημοσίου κερδοσκόπησαν σε βάρος του ελληνικού λαού.
Η παρουσία μας εδώ θέλει αυτό ακριβώς να καταγγείλει. Να καταγγείλει ότι εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε ένα ακόμα έγκλημα εις βάρος του ελληνικού δημοσίου., σε ένα εθνικό έγκλημα. Κι αυτό το σχέδιο πρέπει να μείνει στα χαρτιά. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα στηρίξει με όλες του τις δυνάμεις έναν αγώνα ενωτικό προκειμένου να μείνει στα χαρτιά.
Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης τα δίκτυα ανήκουν σε ανεξάρτητες αλλά 100% κρατικές επιχειρήσεις και οι μετοχές τους ανήκουν είτε στο Υπουργείο Οικονομικών, είτε στα Ασφαλιστικά Ταμεία.
Ποια λοιπόν είναι η σπουδή να προχωρήσουμε εμείς στην ιδιωτικοποίηση των δικτύων; Αλλού η κρατική ιδιοκτησία των δικτύων είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη, εδώ ο στόχος των πιο ακραίων και νεοφιλελεύθερων οπαδών είναι να μην αφήσουν τίποτα όρθιο. Και βεβαίως η απάντηση που πρέπει να δώσουμε είναι ότι αυτό το παιχνίδι της απαξίωσης του ελληνικού δικτύου μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας δεν πρόκειται να το αποδεχθούμε. Δεν πρόκειται να αποδεχθούμε την ιδιωτικοποίηση ως διαδικασία που θα παράξει νέα σκάνδαλα. Δεν πρόκειται να δεχθούμε την ιδιωτικοποίηση ως διαδικασία εκποίησης του δημόσιου πλούτου.
Γι αυτό λοιπόν και στόχο έχουμε με την παρουσία μας να σας καλέσουμε σ΄ έναν μεγάλο, ενωτικό, δημοκρατικό αγώνα, σε μία μάχη προκειμένου να σταματήσει αυτή η προοπτική.
Ξέρουμε ότι όταν ο πρωθυπουργός ζητάει στήριξη από την τρόικα δεν καταθέτει καμία εναλλακτική πρόταση ή προοπτική. Στην πραγματικότητα ζητάει χρόνο. Χρόνο μπορεί και να του δώσουν, αν αυτό θεωρηθεί ότι είναι το καλύτερο προκειμένου να μπορέσουν να προχωρήσουν για να υλοποιηθούν οι εγκληματικές επιλογές.
Συνεπώς για μας ο χρόνος είναι χρήμα, χρήμα από την τσέπη του ελληνικού λαού. Για μας ο χρόνος είναι πολύ σημαντικός παράγοντας. Δεν ζητάμε να ανατραπεί αυτή η πολιτική και να ανατραπεί αυτή η κυβέρνηση σήμερα γιατί μας έχει πιάσει καμία πρεμούρα και θέλουμε να βρεθούμε εμείς σε θέσεις διακυβέρνησης και εξουσίας. Το ζητάμε γιατί είναι ανάγκη για την επιβίωση, το μέλλον και την προοπτική αυτού του τόπου.
Επιτρέψτε μου σ΄ αυτό το σημείο να κάνω μια μικρή αναφορά για τις επιπτώσεις που θα έχει η ιδιωτικοποίηση στη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, τις επιπτώσεις τις αρνητικές που θα δουν στην τσέπη τους οι έλληνες και οι ελληνίδες καταναλωτές.
Κατ΄ αρχήν θα υπάρξει αύξηση της τιμής του ρεύματος για τα νοικοκυριά κατά 100%. Θα υπάρξει αύξηση του ενεργειακού κόστους για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις με τεράστιες επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητά τους. Και, βεβαίως, δεν είμαστε καθόλου σίγουροι ότι δεν θα βρούμε μπροστά μας παρόμοια περιστατικά απάτης, όπως αυτά με την εταιρία Energa και Hellas Power, που ζημίωσαν με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ το δημόσιο. Θα υπάρξει έλλειμμα εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ στον ΛΑΓΗΕ, λόγω των υψηλών τιμών στην παραγωγή ΑΠΕ, η οποία έχει παραδοθεί σχεδόν στο σύνολό της σε ιδιώτες.
Σήμερα, λοιπόν, χρειάζεται το πλατύτερο δυνατό μέτωπο για την υπεράσπιση των κοινωνικών και δημόσιων αγαθών που αποτελούν τις βασικότερες ανάγκες διαβίωσης του σύγχρονου ανθρώπου. Δεν είναι, λοιπόν, υπόθεση μονάχα ενός κλάδου. Δεν είναι υπόθεση μονάχα των εργαζόμενων στη ΔΕΗ. Είναι υπόθεση που αφορά το σύνολο της κοινωνίας και του λαού, διότι αφορά την επιβίωση του ίδιου του λαού. Το ξεπούλημα του ΑΔΓΜΗΕ και της ΔΕΗ είναι υπόθεση όλων.
Και επιτρέψτε μου μια αναφορά. Δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορούμε να βρισκόμαστε μπροστά σε τόσο εγκληματικές επιλογές και να μην τοποθετούνται υπεύθυνα όλοι οι αρμόδιοι. Εδώ, δεν υπάρχουν δικαιολογίες όταν βρισκόμαστε μπροστά σε ένα τόσο σημαντικό έγκλημα. Δεν υπερβαίνει τη θεσμική αρμοδιότητα του Δ.Σ. της Ανεξάρτητης Αρχής η κατάθεση τεκμηριωμένης άποψης για την προοπτική της ιδιωτικοποίησης. Διότι όποιος σιωπά μπροστά στο έγκλημα είναι συνένοχος και θα κληθεί να δώσει απαντήσεις. Όλοι μας θα κληθούμε να δώσουμε απαντήσεις.
Προειδοποιούμε, λοιπόν, τη μνημονιακή συγκυβέρνηση. Δεν έχει δικαίωμα να προχωρήσει στην εκποίηση της ΔΕΗ και του ΑΔΜΗΕ. Και σε ό,τι μας αφορά, δεν θα επιτρέψουμε και δεν θα αφήσουμε στα νύχια των αχόρταγων τοκογλύφων και των υποτακτικών κυβερνήσεων να εκποιήσουν και να λεηλατήσουν τη μεγαλύτερη βιομηχανική επιχείρηση της χώρας. Τα σχέδια της κυβέρνησης μέσα από τους ενωτικούς αγώνες και ένα πλατύ μέτωπο που πρέπει να συγκροτηθεί και να αφορά τους εργαζόμενους, τα συνδικάτα, τους ΟΤΑ, τις ενώσεις καταναλωτών και επιχειρηματιών, τους αγροτικούς συνεταιρισμούς. Μέσα από ένα ενωτικό μέτωπο πρέπει να αγωνιστούμε αποφασιστικά, ώστε να αποτρέψουμε αυτό το έγκλημα εις βάρος της χώρας, του λαού και του δημόσιου πλούτου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα στηρίξει με όλες του τις δυνάμεις αυτόν τον αγώνα. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται να ακυρώσει τέτοιου είδους μνημονιακές αποφάσεις και να σταματήσει την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ. Επίσης, δεσμεύεται ότι θα κάνει ό,τι είναι δυνατό, ώστε να επανέλθει η ΔΕΗ υπό δημόσιο έλεγχο ως 100% δημόσια επιχείρηση. Διότι για εμάς αυτό είναι αξίωμα. Η ενέργεια είναι δημόσιο κοινωνικό αγαθό. Δεν μπορούν τα δημόσια κοινωνικά αγαθά να βρίσκονται υπό ιδιωτική εποπτεία και έλεγχο και να είναι κάτω από εμπορευματική χρήση.
Και δεν θα επιτρέψουμε σε καμιά περίπτωση η χώρα να ακολουθήσει άλλα παραδείγματα χωρών όπου η ενεργειακή μιζέρια είναι το βασικό τους χαρακτηριστικό και μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού βυθίζονται στην εξαθλίωση. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε ούτε ένα νοικοκυριό της χώρας να στερείται τη δυνατότητα πρόσβασης στην ενέργεια, στο ρεύμα. Δεν θα επιτρέψουμε ούτε ένα νοικοκυριό στη χώρα να μην μπορεί να ζεσταθεί το χειμώνα επειδή θα του έχουν κόψει το ρεύμα. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τη ζούγκλα την οποία μας επιφυλάσσουν και αλά καρτ ο καταναλωτής να επιλέγει ανάλογα με το πώς βγάζει ή δεν βγάζει το μήνα τι θα είναι αυτό που θα κόψει. Το ρεύμα; Το νερό; Το νοίκι;
Απέναντι στην προοπτική της ζούγκλας και της εξαθλίωσης προβάλουμε την ανάγκη η χώρα να προχωρήσει με κοινωνική συνοχή. Να επουλώσουμε τις πληγές. Να αποτρέψουμε την ανθρωπιστική κρίση. Και βασική προτεραιότητα για την αποτροπή της ανθρωπιστική κρίσης είναι να ανακτήσουμε το δημόσιο έλεγχο της ΔΕΗ, ώστε η πρόσβαση σε αυτό το δημόσιο αγαθό να είναι δικαίωμα για όλους όσους ζουν σε αυτή τη χώρα.
Μας δεσμεύουν οι υπογραφές, αλλά τις υπογραφές δεν τις βάλαμε εμείς, ούτε κι εσείς. Σας ρώτησε κανένας για να μπει μια τέτοια υπογραφή; Ρωτήθηκε ο ελληνικός λαός για να βάλει καμιά τέτοια υπογραφή σε συμβάσεις που δένουν χειροπόδαρα το ελληνικό δημόσιο και είναι κατάφωρα εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος; Όχι. Αυτές οι υπογραφές βαραίνουν τον κ. Σαμαρά και τον κ. Βενιζέλο. Γιʼ αυτό και όσο κι αν προσπαθούν επικοινωνιακά δήθεν να πουν ότι διαπραγματεύονται και βάζουν κόκκινες γραμμές, στην πραγματικότητα τους ζητάνε να εφαρμόσουν αυτά στα οποία έχουν δεσμευτεί. Εμείς δεν έχουμε δεσμευτεί σε αυτά.
Και σας διαβεβαιώνω ότι δεν υπάρχει πλέον κανένας στην Ευρώπη και στον κόσμο που να μην καταλαβαίνει ότι ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση σημαίνει τέλος του μνημονίου. Διότι, ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση δεν είναι μια απλή υπόθεση. Είναι μια συναρπαστική, κατά την άποψή μου, εξέλιξη λαϊκής και κοινωνικής χειραφέτησης και ένα μεγάλο ρεύμα λαϊκής χειραφέτησης θα φέρει τούμπα το πολιτικό σκηνικό και θα το ανατρέψει.
Αυτή τη στιγμή, εμείς και ο λαός έχουμε το δίκιο με το μέρος μας και απέναντι είναι παραταγμένα όλα τα συμφέροντα. Χρηματοπιστωτικά, μιντιακά, επιχειρηματικά. Είναι όλοι απέναντι. Αυτή η μεγάλη αλλαγή θα είναι μια τρομακτική πολιτική τομή για την Ελλάδα, αλλά και για την Ευρώπη και αυτή η τομή θα έρθει. Θα προσπαθήσουν να την αποτρέψουν με νύχια και με δόντια, αλλά θα έρθει. Όσες προβοκάτσιες και να στήσουν, αυτή η τομή θα έρθει.
Και, βεβαίως, ήδη θα πρέπει να είναι άλλοι αυτοί οι οποίοι πρέπει να κανονίσουν την πορεία τους. Εμείς πάντως υπογραφές που αφορούν την εκποίηση του δημόσιου πλούτου ή οι υπογραφές που αφορούν την άρση της εθνικής κυριαρχίας και της αξιοπρέπειας του λαού, δεν πρόκειται ναν αναγνωρίσουμε. Τελεία και παύλα.
Από εκεί και πέρα, πρέπει να ξέρετε ότι όλες οι συμβάσεις, ακόμα και οι διεθνείς συμβάσεις, υπόκεινται και καθορίζονται από τους κοινωνικούς και πολιτικούς συσχετισμούς δύναμης. Τους συσχετισμούς που διαμορφώνει η δημοκρατία μέσα από την εκλογική διαδικασία. Ποιος, λοιπόν, δικαιούται σε ευρωπαϊκό επίπεδο να αρνηθεί ότι μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση σε μια ευρωπαϊκή χώρα δεν έχει δικαίωμα να ψηφίζει νόμους στο ελληνικό κοινοβούλιο;
Όσο περισσότεροι είμαστε σε αυτόν τον αγώνα και όσο θα έχουμε τη δική σας στήριξη δεν θα φοβηθούμε το μαχαίρι. Αν είμαστε μόνοι μας μπορεί και να το φοβηθούμε. Άλλωστε, είναι θρασύδειλοι. Άμα σε βρουν μόνο σε ξεκοιλιάζουν. Αν, όμως μας βρουν πολλούς μαζί δεν πρόκειται να καμφθούμε και αυτοί οι οποίοι θα φοβηθούν είναι αυτοί που τώρα μας φοβίζουν και μας τρομοκρατούν. Αυτοί θα φοβηθούν, διότι αυτά που θα χάσουν είναι δις και εμείς, έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα, δεν έχουμε να χάσουμε παρά τις αλυσίδες μας. Τι έχει να χάσεις ένας άνεργος; Τι έχει να χάσει ένας εργαζόμενος των 400 ή 500 ευρώ;
Γιʼ αυτό το κλειδί είναι να μην τους φοβηθούμε. Να μην τσιμπήσουμε σε αυτήν την εκστρατεία τρομοκράτησης και συκοφαντίας που θα κάνουν το επόμενο διάστημα, προκειμένου να αποτρέψουμε μια μεγάλη ανατροπή που θα έρθει μέσα από τη λαϊκή ψήφο, όποτε κι αν αυτή προκριθεί.
Βεβαίως, ανέφερα ότι πρέπει αυτή η διαδικασία να γίνει σύντομα και δίνουμε αγώνα για να γίνει σύντομα. Αλλά ξέρετε κάτι; Δεν έχει νόημα να είναι μια διαδικασία ξεκομμένη από τη λαϊκή κινητοποίηση. Να έχουμε εκλογές με τον κόσμο στον καναπέ και να περιμένει να δώσει ανάθεση – εργολαβία στον ΣΥΡΙΖΑ να λύσει τα προβλήματα. Τα προβλήματα δεν λύνονται έτσι. Εμείς θα χρειαστούμε ακόμα μεγαλύτερη κινητοποίηση του και αγώνες από το λαϊκό και το συνδικαλιστικό κίνημα αν έρθουμε στην κυβέρνηση παρά τώρα που είμαστε στην αντιπολίτευση.
Και εδώ πρέπει να μιλήσω με απόλυτη ειλικρίνεια. Τρικ δεν υπάρχουν και παιχνίδια μέσα από τα οποία θα μπορέσουμε να δώσουμε λύση στα προβλήματα. Ακούω τώρα να παραιτηθούμε από τις βουλευτικές έδρες, προκειμένου να γίνουν επαναληπτικές εκλογές. Αυτό θα δυναμώσει την προοπτική της ανατροπής ή θα την αποδυναμώσει; Δεν είμαστε εμείς αυτοί οι οποίοι θα προκηρύξουμε εκλογές. Θα το είχαμε κάνει από την πρώτη στιγμή. Οι κυβερνήσεις πέφτουν όταν χάνουν τη δεδηλωμένη μέσα στη βουλή και τη δεδηλωμένη μέσα στη βουλή τη χάνουν όταν αναπτύσσονται κοινωνικοί αγώνες μέσα στην κοινωνία και στους δρόμους που καθιστούν αδύναμη την κοινοβουλευτική τους επιβίωση. Αυτός είναι ο δρόμος. Και είμαι αισιόδοξος ότι σε αυτό το δρόμο έχουμε διανύσει μαζί πολλά χιλιόμετρα και μπορούμε να διανύσουν ακόμα περισσότερα. Τα προβλήματα δεν θα λυθούν με τρικ. Σαν αυτά που σκεφτόντουσαν οι χρυσαυγίτες για να απειλήσουν τον Σαμαρά μην τους βάλει φυλακή.
Και να πω και κάτι άλλο. Κοντός ψαλμός, αλληλούια. Πιστεύετε εσείς ότι αυτές οι κοινοβουλευτικές ομάδες μπορούν να ψηφίσουν νέα μέτρα; Ας τους δούμε λοιπόν και ας δούμε πως θα επιστρέψουν στις εκλογικές τους περιφέρειες. Ακόμα και στην χειρότερη των περιπτώσεων έχουμε μπροστά μας εκλογές και θα είναι συντριπτικές αυτές οι εκλογές. Την άνοιξη έχουμε ευρωεκλογές που είναι μια κρίσιμη μάχη και εκεί θα αποτυπωθούν οι πραγματικοί συσχετισμοί δυνάμεων και όχι αυτοί που προβάλλονται.
Η κυβέρνηση με τα παρακαλετά του κ. Σαμαρά στην κ. Μέρκελ πιάσουν τόπο ή δεν πιάσουν να τους δώσει λίγο χρόνο έχει περιορισμένο χρόνο. Το μεγάλο βάρος και η μεγάλη αγωνία για εμάς είναι να οργανώσουμε τη δυνατότητα να βγούμε από αυτή την κρίση με το κεφάλι ψηλά, με αξιοπρέπεια.
Ποια θα είναι η επόμενη μέρα για τον ΑΔΜΗΕ. Σε αυτές τις συνθήκες θα είναι πολύ δύσκολο κάποιοι να σχεδιάζουν και να ετοιμάζουν ένα τέτοιο έγκλημα. Ακόμα κι αν το διαπράξουν να ξέρουν ότι πρώτον θα είναι υπόλογοι. Η ελληνικό δημοκρατία έχει νόμους. Και έχουμε και εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη. Δεν διαχειρίζονται την περιουσία που τους την κληρονόμησαν οι παππούδες τους. Διαχειρίζονται τους κόπους και την περιουσία χρόνων ενός ολόκληρου λαού. Αν νομίζουν ότι επειδή μπαίνουν στα λήαρ τζετ των φίλων τους επιχειρηματικών μπορούν να ξεπουλάνε σα να είναι τσιφλίκι του παππού τους ο ΟΠΑΠ, η ΕΥΔΑΠ, η ΔΕΗ κάνουν λάθος.
Και γιʼ αυτό εμείς λέμε ότι αυτήν την προοπτική θα την αποτρέψουμε Και δεν είναι απειλή, αλλά κατάθεση πρόθεσης. Όσοι έρθουν να κερδοσκοπήσουν θέτοντας σε κίνδυνο την ενεργειακή ασφάλεια της χώρα να το υπολογίσουν και δεύτερη φορά. Θα χάσουν τα λεφτά τους, αλλά θα τεθούν και υπόλογοι έναντι του νόμου.
Τέλος, στο μεγάλο θέμα της ανεργίας. Μεγάλος στόχο για τη χώρα την επόμενη 10ετία είναι η ανάκτηση της εργασίας. Εμείς λέμε ότι έχουμε λύσεις, αλλά δεν λέμε ότι έχουμε μαγικές λύσεις. Λέμε ότι έχουμε την πολιτική βούληση να δουλέψουμε προκειμένου να σταματήσει η κατηφόρα και σιγά- σιγά να σταθούμε στα πόδια μας. Δεν λέμε ότι ερχόμαστε για να αλλάξουμε από τη μια μέρα στην άλλη τα πράγματα. Δεν έχουμε μαγικές ικανότητες. Όσο βαθαίνει η κρίση και κατρακυλάμε, όσο αυξάνεται ο αριθμός των ανέργων, τόσο θα δυσκολεύουν τα πράγματα. Το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να σταματήσουμε την καταστροφή. Να επαναφέρουμε τους εργασιακούς νόμους, το εργασιακό νομικό πλαίσιο το οποίο κατήργησαν, προκειμένου να οδηγήσουν τη χώρα σε έναν εργασιακό μεσαίωνα. Να δημιουργήσουμε αναπτυξιακές δυνατότητες για την οικονομία.
Όλα αυτά συναρτώνται με τη δυνατότητα που θα έχουμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο να αλλάξουμε τα πράγματα. Είναι κρίσιμο να αλλάξουν οι συσχετισμοί σε όλη την Ευρώπη, αλλά μια νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα θα είναι ένα ντόμινο εξελίξεων σε όλη την Ευρώπη.
Σε κάθε περίπτωση, λέμε ότι έχουμε σχέδιο και λύσεις. Όχι μαγικές λύσεις. Και χρειάζεται η συμπαράταξη ευρύτερων κοινωνικών δυνάμεων, προκειμένου μέρα με τη μέρα να κερδίζουμε το χαμένο χρόνο. Αυτό που σήμερα προέχει είναι να σταματήσει η κατηφόρα. Να βάλουμε φρένο στην κατηφόρα και να σταθούμε σε ένα μεταμνημονιακό ξέφωτο. Να φύγουμε από την κηδεμονία, την εποπτεία, τη διαρκή κατάποση του λάθους φαρμάκου και να σχεδιάσουμε την επόμενη μέρα μέσα από τη αναδιανομή, ένα διαφορετικό φορολογικό σύστημα, να δοθούν επενδυτικά κίνητρα. Οι επενδύσεις πρέπει να έρθουν μέσα από το δημόσιο τομέα και από τους ευρωπαϊκούς πόρους. Αλλά να υπάρξει και ένα περιβάλλον ασφάλειας, ώστε να έρθουν και οι ιδιώτες επενδυτές όχι για πλιάτσικο, αλλά παραγωγικές επενδύσεις. Όλα αυτά όμως δεν πρόκειται να γίνουν με τρόικες, με μνημόνια και με εθελόδουλες στην καταστροφή κυβερνήσεις.
Αυτές είναι αλήθειες και κάποια στιγμή πρέπει να δούμε την πραγματικότητα κατάματα. Μας έχουν οδηγήσει σε ένα τέλμα. Μας έχουν ρίξει βαθιά μέσα σε μια χαράδρα. Δεν πρόκειται να φτάσουμε στην κορυφή, χωρίς να ματώσουμε. Θα ματώσουμε γιατί είναι κακοτράχαλη η πλαγιά. Το θέμα είναι να σταματήσουμε να κατρακυλάμε.
Με αυτές τις σκέψεις θέλω να σας ευχαριστήσω και να σας δώσω και αισιοδοξία. Τα ψωμιά τους είναι λίγα. Είναι μπροστά μας μια μεγάλη νίκη του λαού. Έρχεται όχι με τρικ, αλλά μέσω των κοινωνικών αγώνων και του δημοκρατικού δρόμου. Δεν μπορούν να αποτρέψουν αυτό που είναι πανθομολογούμενο πως θα συμβεί. Δεν μπορεί το ποτάμι να γυρίσει πίσω. Δεν μπορούν να σταθούν πια κάτω από τη γενική κατακραυγή. Θα πέσουν και θα είναι δημοκρατική η ανατροπή. Δημοκρατικός και ομαλός ο δρόμος της αποκατάστασης της δημοκρατίας και της κοινωνικής συνοχής.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS