Η εισήγηση-πρόταση
Π.Λαφαζάνη για το 'όχι'από 327 συνέδρους.
Η εισήγηση-πρόταση Ν.Μπίστη για το 'παρών' από 320
συνέδρους.
Η εισήγηση-πρόταση Μ.Παπαγιαννάκη για το
'κριτικό ναι' από 138 συνέδρους.
Λευκά 0, Αποχή 1.
Μετά από την παραπάνω ψηφοφορία, την συνθετική πρόταση του Προέδρου του ΣΥΝ για "παρών" στη Βουλή υιοθέτησαν και πρότειναν στους συνέδρους την ψήφισή της οι Ν.Μπίστης και Π.Λαφαζάνης.
Συνοψίζοντας τις εργασίες του Συνεδρίου, ο Πρόεδρος του ΣΥΝ τόνισε, μεταξύ άλλων:
1. Το Διαρκές Συνέδριο για την Συνθήκη του ΄Αμστερνταμ είναι μια έμπρακτη απόδειξη της διαφοράς μας με άλλες πολιτικές δυνάμεις.Στη μέθοδο της επιβολής κομματικής πειθαρχίας στους βουλευτές των άλλων κομμάτων, εμείς αντιτάσουμε τις λειτουργίες της δημοκρατικής συζήτησης, της συλλογικότητας. Στην πρακτική των αρχηγικών αποφάσεων των άλλων, εμείς αντιτάσουμε τη θέληση του κόμματος.
Το θετικό πολιτικό μήνυμα του Διαρκούς Συνεδρίου είναι ότι αντιμετωπίσαμε με δημοκρατικό κι ενωτικό τρόπο σύνθετα και δύσκολα προβλήματα, που αποκαλύπτουν τη δύσκολη και σύνθετη πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν σήμερα πολίτες και κοινωνίες σε όλη την Ευρώπη και την Ελλάδα.
2. Η πορεία της Ευρώπης είναι κορυφαίο πολιτικό πρόβλημα. Θα δεσπόζει στην κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα όλων των χωρών της Ευρώπης. Και θα παράγει διαρκώς διεργασίες, αντιθέσεις, εξελίξεις. Ο ΣΥΝ πιστεύει στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Ελλάδας. Ο αριστερός ευρωπαϊσμός ενώνει όλους μέσα στον ΣΥΝ. Αποτελεί συλλογικό κεκτημένο. Δεν μπορούν να το αποπροσανατολίσουν σκηνοθετημένα διλήμματα. Συλλογικό επίσης κεκτημένο αποτελεί και η προσπάθεια για την πρόταξη και υιοθέτηση των πολιτικών της πραγματικής σύγκλισης, της κοινωνικής συνοχής, των δημοκρατικών θεσμών, με διευρυμένες αρμοδιότητες, την αύξηση του προϋπολογισμού, την πολιτική ενοποίηση, την κοινή εξωτερική πολιτική, την κοινή πολιτική για την απασχοληση, την ισόρροπη ανάπτυξη. Η συζήτηση για την Συνθήκη του ΄Αμστερνταμ δεν μπορεί να γίνεται στο σχήμα που βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο για τη μια άποψη ή μισοάδειο για την άλλη. Δεν θα βάλουμε την ελληνική κοινωνία να τσακωθεί γι αυτό. Ούτε μεταξύ μας θα πολωθούμε. Θα αγωνιστούμε με όλες μας τις προσπάθειες να γεμίσει το ποτήρι.
3. Η συζήτηση και η προσπάθεια για την Ενωμένη Ευρώπη δεν άρχισε χθες ούτε τελειώνει σήμερα. Προσφέρει κακές υπηρεσίες στον ελληνικό λαό η κυβέρνηση του κ. Σημίτη, που δεν ενημερώνει ανοιχτά τον ελληνικό λαό, που αρνείται τις διαδικασίες του δημοψηφίσματος και δεν έχει προσδιορίσει ούτε μέσα στη Βουλή τις απαραίτητες διαδικασίες συζήτησης πριν την κύρωση ή μή.
Προσφέρει χείριστες υπηρεσίες και στην υπόθεση της Ενωμένης Ευρώπης η κυβέρνηση Σημίτη γιατί με την πολιτική του μονόδρομου εμφανίζει την εξαθλίωση του ελληνικού λαού ως την μοναδική προϋπόθεση συμμετοχής της Ελλάδας στην Ενωμένη Ευρώπη.
Είναι αναγκαίο επομένως να ειπωθούν τα πράγματα με το όνομά τους.
Σήμερα αναδεικνύονται με εκρηκτικό τρόπο και καταιγιστικό ρυθμό τα διαρθρωτικά προβλήματα σε όλους τους τομείς. Αυτά τα διαρθρωτικά προβλήματα δεν τα δημιούργησαν οι πολίτες, οι εργαζόμενοι, η κοινωνία. Οι κυβερνητικές πολιτικές συσσώρευσαν και καθυστέρησαν τα προβλήματα, που σάπισαν, σαπίζοντας και το δημόσιο βίο.
Πίσω από τα επιμέρους διαρθρωτικά προβλήματα της οικονομίας, της κοινωνίας και του κράτους, αναδεικνύεται το κεντρικό διαρθρωτικό πρόβλημα της Ελλάδας, που είναι πια ο τρόπος διακυβέρνησης, το πολιτικό σύστημα και το μοντέλο του κυβερνητικού κομματισμού και της δικομματικής πόλωσης. Αυτό το πρόβλημα η κυβέρνηση δεν θέλει να το θίξει.
Βεβαίως χρειάζονται λύσεις, που συνεπάγονταικόστος. Πρώτα, όμως, χρειάζεται σχέδιο ανόρθωσης κι όχι αποσπασματικά κι ευκαιριακά μέτρα. Με τέτοια μέτρα φτιάχτηκαν οι αδιέξοδες πολιτικές των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., που ροκάνισαν και σπατάλησαν χρόνο, πόρους, θυσίες, προσπάθειες, κοινωνικές αντοχές και πολιτικές αντοχές. Η κυβέρνηση Σημίτη δεν έχει σχέδιο. Δεν συγκρούεται με τις πραγματικές αιτίες της κρίσης. Την μέχρι σήμεα αποτυχημένη πολιτική την εμφανίζει ως συνταγή ευτυχίας με την μέθοδο του "αποφασίζουμε κι επιβάλλουμε". ΄Ετσι, στα υπάρχοντα διαρθρωτικά προβλήματα, προστίθεται ένα ακόμα, η διάλυση της κοινωνικής συνοχής.
Η κυβέρνηση Σημίτη εξακολουθεί να κατανέμει άδικα τα βάρη, φορτώνει όλο και πιό πολύ τους μή έχοντες. Μεγαλώνει η κοινωνική αδικία. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση Σημίτη επιτίθεται αποκλειστικά και μονόπλευρα στην κοινωνία. Ανοίγει μέτωπα με τους εργαζόμενους και τους πολίτες. Αντιδικεί με την κοινωνία και συνδιαλέγεται με τους μηχανισμούς συμφερόντων και τα κέντρα εξουσίας. Οι περιφρονητές της κοινωνίας και των αναγκών της δεν είναι εκσυγχρονιστές. Είναι αναχρονιστές.
Είναι φανερό σήμερα ότι και με την κυβέρνηση Σημίτη ενισχύεται η μετατόπιση του κέντρου βάρους της πολιτικής ζωής έξω από τα κόμματα και τους δημοκρατικούς θεσμούς, στα εξωθεσμικά κέντρα. Κυβέρνηση και εξωθεσμικά κέντρα συμφερόντων, πάνω από το κεφάλι της κοινωνίας και πίσω από την πλάτη των θεσμών, παίρνουν κρίσιμες αποφάσεις, χωρίς έλεγχο και διαφάνεια.
4. Ο ΣΥΝ σήμερα βρίσκεται σε σημαντική στιγμή. Μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο. Ο κόσμος γύρω μας βράζει. Στην ελληνική κοινωνία συντελούνται διεργασίες κι ανακατατάξεις. Στην Ευρώπη ολόκληρη εκφράζονται αξιώσεις και πρωτοβουλίες. Η θέση μας είναι εκεί. Στην κοινωνική και πολιτική κινητικότητα που αξιώνει ριζοσπαστικές κι εφικτές μεταβολές στις πολιτικές, για πραγματική ανάπτυξη, σύγκλιση και συνοχή.
Δεν θα επιτρέψουμε στον εαυτό μας να είμαστε οι βετεράνοι των συζητήσεων. Οι αποφάσεις μας και η δράση μας πρέπει να παράγουν ισχυρά πολιτικά αποτελέσματα.
Δεν θα ικανοποιήσουμε όλους όσους θέλουν να παίζουν με σενάρια εσωτερικών διαφωνιών. Η πολιτική ζωή του τόπου δεν είναι τα οικογενειακά των κομμάτων. Δεν συζητάμε για να δώσουμε σε κάποιον εξετάσεις. Η ελληνική κοινωνία ζητάει εναγωνίως, μέσα στις απογοητεύσεις και τη δυσφορία της, να βρει δυνάμεις πρωτοπορίας, προτάσεις εμπιστοσύνης, εγγυήσεις συνέπειας, ευαισθησίας, πολιτικής ηθικής κι ευαισθησίας. Ο ΣΥΝ έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στο αίτημα, την αγωνία και την αναζήτηση της ελληνικής κοινωνίας. Και να αντισταθεί δημιουργικά σε όλες τις μεθοδεύσεις που οι παραδοσιακές μαμές της πολιτικής μας ζωής κάθε φορά ενεργοποιούν, για να εκμαιεύσουν επιθυμητά γεγονότα στα μέτρα τους. Αυτό πρέπει να είναι η ουσία μιας μεγάλης πολιτικής εξόρμησης, που την χρωστάμε στον ελληνικό λαό και δεν μας επιτρέπεται να την καθυστερούμε.
5. Συζητήσαμε εξαντλητικά, ουσιαστικά και δημοκρατικά. Συζητήσαμε όχι για να καταγραφούμε ή να χωριστούμε μεταξύ μας, αλλά για να συνθέσουμε. Μέσα σε μία σύνθετη και δύσκολη πραγματικότητα στην Ελλάδα και την Ευρώπη κερδισμένη είναι εκείνη η πολιτική δύναμη που μπορεί να συνθέτει και να παρεμβαίνει στην πραγματικότητα για να αλλάξει τους συσχετισμούς της. Ήταν πολύτιμη η συμβολή του προβληματισμού και της στάσης των ιστορικών μας στελεχών, του Λεωνίδα Κύρκου και του Κώστα Φιλίνη, προς αυτήν την κατεύθυνση. Και η ιδέα του Λ.Κύρκου να επεξεργαστεί και να προβάλει ο ΣΥΝ στην Ελλάδα και την Ευρώπη πρόταση για συγκέντρωση πόρων, που θα χρηματοδοτήσουν την κοινή κοινωνική πολιτική για την ανεργία και την απασχόληση, από περικοπές των δαπανών για υπερεξοπλισμούς, είναι ιδέα που οδηγεί στη συνάντηση της Ευρώπης της Ειρήνης με την Ευρώπη της κοινωνίας και των δικαιωμάτων. Είναι ιδέα που πρέπει να την επεξεργαστούμε και να την τεκμηριώσουμε, ώστε να την αναδείξουμε σε κεντρικό άξονα μεγάλων πρωτοβουλιών στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Μπορούμε να συνθέσουμε δημιουργικά. Να διαμορφώσουμε με προωθητικό τρόπο την πολιτική μας παρέμβαση, εικόνα και πρόταση, αναδεικνύοντας τα παρακάτω σημεία:
Ο ΣΥΝ εμμένει σταθερά στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό του και αγωνίζεται για να ανήκει το μέλλον της αναγκαίας Ευρωπαϊκής Ενοποίησης στον αριστερό ευρωπαϊσμό και τα προτάγματά του.
Η συνθήκη του 'Aμστερνταμ χρειάζεται ριζική αναθεώρηση.
Εκτιμάμε και προτείνουμε τη μη επικύρωση.
Γι' αυτό στη Βουλή δηλώνουμε "παρών" καταγράφοντας την επιφύλαξή μας για τη συγκεκριμένη συνθήκη με το συγκεκριμένο πολιτικό σκεπτικό που αναλύθηκε και θα αποτελέσει δήλωση του ΣΥΝ.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS