Θα ήθελα να ξεκινήσω με ένα ζήτημα, αλλά διευκρινίζοντας πρώτα ότι συμφωνώ με τις παρατηρήσεις, τα σχόλια και τις πολιτικές εκτιμήσεις που εξέφρασε για το παρόν νομοσχέδιο της Κυβέρνησης ο Εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ.
Θα ήθελα να μιλήσω για μια τροπολογία την οποία κατέθεσε η ΔΗΜΑΡ και η οποία θεωρούμε ότι κινείται σε θετική κατεύθυνση και τη στηρίζουμε. Ζητάμε από τον Υπουργό να τη λάβει υπ' όψιν του και να την αποδεχθεί. Είναι η τροπολογία που έχει να κάνει με τα Κέντρα Πρόληψης και τη διασφάλιση της συνέχειας της λειτουργίας τους.
Όπως γνωρίζετε, κύριε Πρόεδρε, το θέμα της πρόληψης και της θεραπείας των εξαρτήσεων στη χώρα μας αντιμετωπίζεται από τα εβδομήντα δύο Κέντρα Πρόληψης που υπάρχουν σε όλη την εδαφική επικράτεια. Αυτό το έργο τους στηρίζεται και χρηματοδοτείται από μια προγραμματική συμφωνία, η οποία κρατά πέντε χρόνια και υπογράφεται μεταξύ των συναρμόδιων Υπουργείων Υγείας, Εσωτερικών, την ΚΕΔΕ και άλλων φορέων που έχουν να κάνουν με την πανελλαδική δικτύωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Αυτή τη στιγμή, κύριε Υπουργέ, λήγει η πενταετής προγραμματική συμφωνία και συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις για την καινούργια, η οποία δεν έχει ακόμα υπογραφεί.
Αυτό που σας ζητάμε είναι να δεχτείτε αυτήν την τροπολογία, με την οποία και εμείς συμφωνούμε. Με την τροπολογία αυτή διασφαλίζεται η λειτουργία των Κέντρων Πρόληψης, κατά συνέπεια και οι θέσεις εργασίας όσων είναι σʼ αυτά, αλλά και το κοινωνικό, το ιατρικό και το προληπτικό έργο που κάνουν για συμπολίτες μας που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες και που έχουν ανάγκη τη στήριξη αυτών των Κέντρων Πρόληψης.
Ταυτόχρονα ζητάμε το ταχύτερο δυνατό να υπάρξει η προγραμματική αυτή συμφωνία -και μέχρι να υπάρξει- να διασφαλιστεί η λειτουργία των εβδομήντα δύο Κέντρων Πρόληψης από εξαρτήσεις.
Επιπλέον, ζητάμε στη νέα προγραμματική συμφωνία, επιτέλους, να περιγραφεί με σαφήνεια πόση θα είναι η δημόσια χρηματοδότηση και πότε θα δίνεται, με ακριβές χρονοδιάγραμμα. Και για το πόση θα είναι και το πότε θα δίνεται πρέπει να παρθούν υπόψη οι πραγματικές ανάγκες των Κέντρων Πρόληψης, οι πραγματικές ανάγκες δηλαδή των συμπολιτών μας που έχουν ανάγκη να καλυφθούν από τις υπηρεσίες τους.
Πιστεύω να την έχετε δει σοβαρά, κύριε Υπουργέ, και περιμένω να σας ακούσω να αποδεχτείτε αυτήν την τροπολογία.
Μία δεύτερη τροπολογία που κατατέθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ έχει να κάνει με τα άτομα με αναπηρία. Και επειδή σʼ αυτό το νομοσχέδιο της Κυβέρνησης έχουμε δει να είναι πάρα πολλά άρθρα από διαφορετικά Υπουργεία, ζητάμε σε συνεννόηση με τον Υπουργό Εργασίας και μέχρι να τελειώσει η συνεδρίασή μας, να την αποδεχτείτε.
Γνωρίζετε καλά ότι χιλιάδες ΑμεΑ αυτά βρίσκονται τώρα σε πανελλαδική συγκέντρωση-διαδήλωση που ξεκίνησε από το Υπουργείο Εργασίας και αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο Υπουργείο Οικονομικών. Διαμαρτύρονται για τις περικοπές τις οποίες έχουν υποστεί στις συντάξεις τους, στους μισθούς τους και στις παροχές τους όλο αυτό το διάστημα, αφού γνωρίζετε ότι δεν εξαιρέθηκαν από τις σκληρές, βάρβαρες και ανθρωποκτόνες, για εμάς, ιδιαίτερα για αυτά τα στρώματα, μνημονιακές πολιτικές.
Είναι σε διαμαρτυρία γιατί θέλουν να προλάβουν νέα μέτρα σε βάρος τους. Ήδη κυκλοφορεί ότι η τρόικα συζητά με την Κυβέρνηση να ενοποιηθούν όλα τα προνοιακά επιδόματα, τα οποία ουσιαστικά παίρνουν για την επιβίωσή τους και να συρρικνωθούν σε όλους σε 500 ευρώ το μήνα και μάλιστα με αυστηρά εισοδηματικά κριτήρια. Όλα τα ΑμεΑ που σήμερα διαδηλώνουν ζητούν την αξιοπρέπειά τους, τη διασφάλιση της υγείας και της ζωής τους.
Το κυριότερο, όμως, και το πιο εξωφρενικό για τα άτομα με αναπηρία είναι ότι έχουν εγκλωβιστεί, έχουν κυριολεκτικά φυλακιστεί εξήντα χιλιάδες από αυτούς περιμένοντας τα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας, ΚΕΠΑ, να βγάλουν γνωμοδότηση για την αξιολόγηση της αναπηρίας τους. Έχουν εγκλωβιστεί δέκα και δώδεκα μήνες.
Για όλο αυτό το διάστημα, κύριε Υπουργέ, δεν παίρνουν τη σύνταξή τους, εφόσον ήταν συνταξιούχοι, και δεν παίρνουν τα προνοιακά τους επιδόματα. Και το πιο φοβερό και εξωφρενικό είναι ότι για όλο αυτό το διάστημα δεν έχουν ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, που ιδιαίτερα τα άτομα με αναπηρία την έχουν περισσότερο ανάγκη από όλους μας.
Με το άρθρο 66 του ν. 4144/2013, δόθηκε η δυνατότηα να παίρνουν για έξι μήνες τη σύνταξή τους αν καθυστερούν να βγάλουν αποφάσεις τα ΚΕΠΑ χωρίς δική τους υπαιτιότητα. Αυτό το διάστημα, όμως, που δόθηκε, λήγει σήμερα, κύριε Υπουργέ, στις 31/10/2013.
Πρέπει να δοθεί παράταση, ώστε αν καθυστερεί λόγω μη υπαιτιότητάς τους να βγει απόφαση για την πιστοποίηση αναπηρίας τους, τουλάχιστον να παίρνουν τη σύνταξή τους για το διάστημα μέχρι να βγει η γνωμοδότηση.
Ταυτόχρονα με την τροπολογία μας λέμε ότι για αυτό το διάστημα θα πρέπει να έχουν το στοιχειώδες, που είναι η υγειονομική τους περίθαλψη, είτε μέσω ασφαλιστικών ταμείων είτε με τα χαρτιά απορίας των δήμων, και να εξακολουθούν να παίρνουν τα προνοιακά τους επιδόματα, τα αναπηρικά, τα εξωιδρυματικά και μια σειρά επιδόματα που παίρνουν και είναι απαραίτητα για τη ζωή τους.
Επίσης, επειδή καθυστερούν πάρα πολύ τα ΚΕΠΑ να βγάλουν αυτές τις αποφάσεις και αναγκάζονται τα άτομα με αναπηρία να έρχονται σε επαφή με διάφορες δημόσιες υπηρεσίες που τους ζητούν αυτή την πιστοποίηση και δεν την έχουν, ζητάμε να ισχύουν τουλάχιστον οι προηγούμενες –αυτές που βγήκαν πριν από το Σεπτέμβρη του 2011, όταν πρωτολειτούργησαν τα ΚΕΠΑ- γνωμοδοτήσεις των υγειονομικών υπηρεσιών των νομαρχιών και της περιφέρειας, προκειμένου να μπορούν οι άνθρωποι και στην εφορία και στις άλλες δημόσιες υπηρεσίες και στους δήμους να κάνουν τη δουλειά τους μέχρι να βγει αυτή η περιβόητη απόφαση.
Το πρώτο βεβαίως είναι ότι θα πρέπει να παρθούν μέτρα στελέχωσης και στήριξης των ΚΕΠΑ, ώστε να βγαίνουν έγκαιρα οι αποφάσεις και να μην ταλαιπωρούνται οι πολίτες. Όμως, μέχρι να βγουν και να μην ταλαιπωρούνται τα ΑμεΑ, θα πρέπει τα άτομα με αναπηρία να μπορούν να ζουν φυσιολογικά.
Επιμένω πάρα πολύ, κύριε Υπουργέ, ότι πρέπει κατεπειγόντως να συνεννοηθείτε μεταξύ σας. Άλλωστε, ενιαία Κυβέρνηση είστε. Εννοώ ότι είστε στην ίδια Κυβέρνηση και με το Υπουργείο Εργασίας. Θα πρέπει, λοιπόν, να λυθεί το πρόβλημα, δεδομένου μάλιστα ότι σήμερα τελειώνει η προθεσμία.
Κύριε Υπουργέ, γνωρίζετε και εσείς, όπως και όλοι, ότι ένα από τα μέτρα αξιολόγησης του πολιτισμού μιας κοινωνίας και μιας πολιτείας είναι το πώς αυτή σέβεται τα δικαιώματα, τη ζωή και την υγεία των ατόμων με αναπηρία. Αν δεν δοθεί λύση σε αυτό το πρόβλημα, είναι σαφές ότι αυτοί οι άνθρωποι, αυτοί οι συμπολίτες μας, οδηγούνται σε κοινωνική γενοκτονία. Πρόκειται, λοιπόν, για κάτι που θα πρέπει να προλάβουμε και να αποτρέψουμε.