ΕΡ: Θα ήθελα ένα σχόλιό σας για τη χθεσινή συνέντευξη του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά. Ο κ. Κεδίκογλου σας κατηγόρησε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να ανεχθεί την παραμικρή κριτική...
ΑΠ: Νομίζω ότι η χθεσινή συνέντευξη, τουλάχιστον ως προς την εισαγωγή της και στα θέματα της συγκυρίας -και αναφέρομαι στις τελευταίες δολοφονίες- ήταν πράγματι ένα μνημείο διχαστικού λόγου, που στέλνει ένα λάθος μήνυμα στην κοινωνία. Θα περίμενε κανείς από τον πρωθυπουργό να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και όχι να υιοθετήσει γι άλλη μια φορά και να παρουσιάσει την ανυπόστατη θεωρία των δύο άκρων, η οποία τελικά τι άλλο κάνει από το να υπονομεύει τον τρόπο της δημοκρατικής αντιπαράθεσης που πρέπει να υπάρχει σε μια σύγχρονη Δημοκρατία. Παρόλα αυτά είδαμε, μάλιστα, να υποτιμείται και η ανάγκη απάντησης σε αυτό καθαυτό το νεοναζιστικό φασιστικό φαινόμενο και να υπάρχουν γενικόλογες αναφορές οι οποίες, όμως, κατ' ουσία στόχευαν στους κοινωνικούς αγώνες και τον ΣΥΡΙΖΑ. Νομίζω ότι επαξίως ο πρωθυπουργός διεκδικεί τον τίτλο ενός ακροδεξιού πολιτικού, που ο λόγος του παραπέμπει σε άλλες εποχές και δεκαετίες. Βεβαίως, αναφέρθηκε και σε άλλα πράγματα που δεν θα πρέπει να τα αφήσουμε ασχολίαστα.
ΕΡ: Για το θέμα αυτό, πριν από λίγες ημέρες στη Βουλή είχατε μια κοινή, θα έλεγα, ψήφιση του νόμου για τη χρηματοδότηση των κομμάτων και πολλοί τότε ήλπισαν ότι τουλάχιστον στο θέμα αυτό, το θέμα του νεοναζισμού, θα υπήρχε μία συναίνεση ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση. Βλέπουμε όμως η αντιπαράθεση να συνεχίζεται. Πού το αποδίδετε;
ΑΠ: Ακριβώς το αποδίδω σε αυτή την εμμονή του πρωθυπουργού για να μπορέσει ο ίδιος να φύγει και να αποδράσει από τα αδιέξοδα που έχει δημιουργήσει η πολιτική του, να προσπαθεί να φέρει σε ένα πρώτο επίπεδο στην πολιτική συζήτηση τα ζητήματα της βίας με έναν τέτοιο τρόπο που να ενοχοποιούν τους κοινωνικούς αγώνες. Αλήθεια, πέστε μου τι σήμα δίνει ο πρωθυπουργός, όταν ψευδώς ισχυρίζεται ότι η αξιωματική αντιπολίτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει καταδικάσει την εμπρηστική επίθεση στη Marfin; Ειλικρινά ήταν μια εικόνα, μία παρουσία που θύμιζε εκπρόσωπο της ακροδεξιάς σε τηλεοπτικό επαρχιακό σταθμό. Δεν ήταν εικόνα πρωθυπουργού αυτή. Και όλα τα υπόλοιπα όσα είπε ήταν ασύστολα ψεύδη, ανυπόστατες κατηγορίες, οι οποίες αν μη τι άλλο δείχνουν ότι δεν έχει καταλάβει την κρισιμότητα των στιγμών.
ΕΡ: Χρησιμοποιείτε πολύ σκληρή γλώσσα και πραγματικά θα έλεγα ότι αυτό ξενίζει κάπως...
AΠ: Να σας πω. Πρέπει να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους μπορεί ο πρωθυπουργός να είχε ένα απολογητικό ύφος για τους συμβούλους του, αλλά από την άλλη σας λέω ότι κινήθηκε τελικά κατ' ουσία στο ίδιο μοτίβο απέναντι στην Αριστερά και την αξιωματική αντιπολίτευση.
ΕΡ: Κύριε Σκουρλέτη, ο πρωθυπουργός κατηγόρησε τον κ. Τσίπρα ότι δίνει μάχη να μη βγούμε από την κρίση και όπως είπε χαρακτηριστικά «σκοτώνει» την οικονομία...
ΑΠ: Αντιλαμβάνεστε ότι ο τελευταίος που δικαιούται να μιλάει για το ποιος σκοτώνει την οικονομία είναι ο πρωθυπουργός. Διότι επί των ημερών του η ύφεση συνεχίζεται και βαθαίνει, η ανεργία μάς έχει καταστήσει «πρωταθλητές» στην Ευρώπη, δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις κλείνουν. Όσες επιχειρήσεις μπορούν να σταθούν σε αυτές τις συνθήκες, ουσιαστικά με τη στάση πληρωμών, που έχει επιβάλει το ελληνικό δημόσιο σε σχέση με την επιστροφή του ΦΠΑ για παράδειγμα, ουσιαστικά και αυτές τις θέτουν εκτός παραγωγής. Την ίδια στιγμή, χιλιάδες Έλληνες επιστήμονες κοιτάνε πώς θα αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη στο εξωτερικό. Ειλικρινά, χρειάζεται πολύ μεγάλο θράσος, ή μηδενική σχέση με την οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα, για να ισχυρίζεται κανείς όσα είπε ο κ. Σαμαράς για την οικονομία.
ΕΡ: Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι πρέπει να μπουν κάποιες κόκκινες γραμμές στη διαπραγμάτευση με την τρόικα, που αρχίζει σήμερα και όπως λέγεται είναι πολύ σκληρή. Ποιες είναι, κατά τη γνώμη του ΣΥΡΙΖΑ, οι κόκκινες γραμμές που η κυβέρνηση δεν πρέπει να υπερβεί;
ΑΠ: Δεν νομίζω ότι ούτε στο παρελθόν ούτε και τώρα ότι έχει υπάρξει κάποια διαπραγμάτευση. Και δεν το λέω εγώ αυτό, νομίζω ότι προκύπτει από όσα είπε χθες ο πρωθυπουργός. Όταν, για παράδειγμα, από τα χείλη του ειπώθηκε ότι η δανειακή σύμβαση τηρείται απαρέγκλιτα, τι άλλο συμβαίνει; Όταν κατ` επανάληψη ακούμε ότι η Ελλάδα έπραξε αυτά που όφειλε να κάνει, ενώ θα έπρεπε να πούμε ότι η Ελλάδα έκανε ότι δεν έπρεπε να κάνει σε βάρος του λαού, της κοινωνίας, της οικονομίας, φαίνεται ότι η κυβέρνηση δεν έχει βγάλει τα σωστά συμπεράσματα. Άρα, τι διαπραγμάτευση είναι αυτή που δεν αμφισβητεί τη λογική του μνημονίου, όταν δεν τραβάει μια κόκκινη γραμμή και να πει ως εδώ και μη παρέκει; Άκουσα, επίσης, τον πρωθυπουργό να λέει ότι η συζήτηση για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους είναι σε βάρος της Ελλάδας γιατί δεν δίνει καλό σήμα στις αγορές. Μα, τη στιγμή που όλοι ομολογούν ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο και εκτινάχθηκε με βάση την πολιτική που εφαρμόστηκε τα τελευταία χρόνια, είναι δυνατόν να ισχυρίζεται κανείς ότι μας κάνει κακό η επισήμανση για την αποτυχία του μνημονίου; Πώς μπορείς τελικά αν είσαι τόσο δεδομένος, τόσο υποτακτικός απέναντι στις κυρίαρχες δυνάμεις να θέσεις το θέμα μιας διαπραγμάτευσης και της αλλαγής των ασκούμενων πολιτικών;
ΕΡ: Ο κ. Τσίπρας χθες, μιλώντας στο Οστιν του Τέξας, είπε ότι μια έξοδος από το ευρώ θα ήταν καταστροφή. Παλαιότερα ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ότι το ευρώ δεν είναι φετίχ. Μήπως έχει δίκιο ο κ. Κεδίκογλου ότι αλλάζετε θέσεις για το ευρώ σαν τα πουκάμισα;
ΑΠ: Όλες οι αναλύσεις μας για τον χαρακτήρα της κρίσης που αντιμετωπίζουμε ως χώρα αλλά και ως ευρωπαϊκή οικονομία στο σύνολό της, δεν κοιτάζουν με έναν εθνοκεντρικό χαρακτήρα τα πράγματα. Εμείς ουδέποτε εισηγηθήκαμε μια πολιτική εξόδου που να έχει το στοιχείο της αναδίπλωσης. Όλες οι προτάσεις μας εμπεριέχουν την εκτίμηση ότι το πεδίο πάλης είναι η ενωμένη Ευρώπη, το πεδίο πάλης για τους λαούς και τους εργαζόμενους γιατί θεωρούμε ότι αυτό ταιριάζει και έχει διαμορφωθεί τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά είναι και το αποτέλεσμα της οικονομικής πραγματικότητας που έχει διαμορφώσει ο παγκοσμιοποιημένος νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός. Άρα δεν καταλαβαίνω τις επισημάνσεις ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αλλάζει θέσεις. Όλα αυτά είναι σκόπιμα, ακούστηκαν και τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2012 από τη ΝΔ και τον κυβερνητικό εκπρόσωπο. Θεωρώ ότι δεν πείθουν κανένα. Τελικά, το μόνο που μπορεί κανείς να βγάλει από τη χθεσινή συνέντευξη του πρωθυπουργού είναι ότι ο ίδιος βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι, αλλά όποιον δρόμο και αν διαλέξει είναι αδιέξοδο. Είτε είναι ο δρόμος λήψης νέων μέτρων, όπως και αν ονομαστούν αυτά -διαρθρωτικά ή οριζόντια- είτε είναι ο δρόμος της προσφυγής στη λαϊκή ετυμηγορία, η οποία τελικά θα ισοδυναμεί με την παράδοση της εξουσίας. Το τελευταίο που θα ήθελα να πω είναι ότι είδαμε μια χωρίς προηγούμενο στάση αλληλεγγύης και κάλυψης προς τον κ. Βενιζέλο. Πρόκειται προφανώς για την αλληλεγγύη των κατεργαρέων. Κάτι ξέρουν και κάτι κρύβουν ο ένας για τον άλλο».
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS