Στις 18/01/2013 το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο (ΤΤ), η ιστορική και κατεξοχήν τράπεζα λαϊκής αποταμίευσης στην Ελλάδα, δημόσιο περιουσιακό στοιχείο με ιστορία 113 χρόνων, αντί να ανακεφαλαιοποιηθεί, όπως οι άλλες ελληνικές τράπεζες, προκειμένου να συνεχίσει τη λειτουργία του, «έσπασε» σε «καλή» και «κακή» τράπεζα. Είχε προηγηθεί ο, από πενταμήνου, ψευδής χαρακτηρισμός του ως «μη βιώσιμου» από τον Υπουργό Οικονομικών και την Τράπεζα της Ελλάδος. Αντίθετα, όπως έδειχναν όλοι οι δείκτες, συμπεριλαμβανομένων των stress tests και της έκθεσης της Blackrock του 2011 - δείκτες που σκοπίμως απέκρυψαν και εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να κρύβουν και από τους Έλληνες Βουλευτές στις επανειλημμένες προσκλήσεις μας να κατατεθούν οι σχετικές εκθέσεις -, το ΤΤ ήταν η πλέον βιώσιμη τράπεζα στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Υπενθυμίζεται ότι πριν το διαχωρισμό του κατέστη ζημιογόνο επί υπουργίας του κ. Βενιζέλου αποκλειστικά και μόνο λόγω του «κουρέματος» των ομολόγων (PSI), καθώς κατείχε ως εγγυητής του δημόσιου συμφέροντος, ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου.
Στόχος της Κυβέρνησης με αυτή την κίνηση ήταν η υλοποίηση της μνημονιακής δέσμευσης για απεμπλοκή του Δημοσίου από την τελευταία ελληνική δημόσια τράπεζα, η «προικοδότηση» με την περιουσία του ελληνικού λαού άλλης μιας «συστημικής» τράπεζας - μετά το ανάλογο έργο «Αγροτική - Τράπεζα Πειραιώς» το 2012 -, και η διάλυση των εργασιακών σχέσεων στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.
Προς αυτήν την κατεύθυνση, με το «σπάσιμο» τα «υγιή» στοιχεία του «Νέου ΤΤ» «μεταβιβάσθηκαν» εν μιά νυκτί στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), από το οποίο και ανακεφαλαιοποιήθηκε. Στη συνέχεια ο Υπουργός Οικονομικών από κοινού με τον Διοικητή της ΤτΕ θυσιάζουν και το «Νέο ΤΤ», προκειμένου να το προσφέρουν ως δέλεαρ εξαγοράς της Eurobank από ξένους «επενδυτές». Έτσι, μετά την μεταβίβαση του 100% των μετοχών του «Νέου ΤΤ» στην Eurobank, ανακοινώθηκε ήδη η έναρξη διαδικασιών της συγχώνευσης του «Νέου ΤΤ» με την Eurobank, που θα γίνει με απορρόφηση του «Νέου ΤΤ» από την Eurobank (ενοποίηση των στοιχείων ενεργητικού και παθητικού των δύο τραπεζών και συνδυασμένη εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 16 του ν. 2515/1997 και των άρθρων 69-78 του κ. ν. 2190/1920), έτσι ώστε το «Νέο ΤΤ» να είναι πλέον θυγατρική της Eurobank.
Υπενθυμίζουμε ότι η Eurobank είχε περάσει στον έλεγχο και εποπτεία του ΤΧΣ λόγω αδυναμίας συμμετοχής της στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου κατά 10% με ίδια μέσα μετά την ανακεφαλαιοποίησή της με δημόσιο χρήμα - επειδή, δηλαδή, δεν κατάφερε να βρει 410 εκατ. ευρώ. Χάρη στις ενέργειες της Τράπεζας της Ελλάδος και του Υπουργείου Οικονομικών, το «Νέο ΤΤ» ουσιαστικά χαρίσθηκε στην Eurobank, με σκοπό τη βελτίωση και τον εξωραϊσμό της, έτσι ώστε να γίνει «ελκυστική» και να προκαλέσει το διεθνές επενδυτικό ενδιαφέρον.
Η Eurobank, ωστόσο, είναι η τράπεζα που χαρακτηρίσθηκε συστημική, αφού προηγουμένως δεν είχε καταφέρει να περάσει το τελευταίο stress test του 2011(4,9% με βάση το 5%). Η Eurobank είναι, επίσης, η τράπεζα που έχει πολύ μεγαλύτερες επισφάλειες και πολύ περισσότερα δάνεια με λιγότερες ασφάλειες σε σχέση με το Τ.Τ.
Αντίθετα, το «Νέο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο» ήταν και παραμένει μέχρι σήμερα – μέχρι να συντελεσθεί η δρομολογούμενη με έωλες και νομικά διαβλητές διαδικασίες πλήρης απορρόφησή του από τη Eurobank στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα - η πιο υγιής τράπεζα, μεταξύ όλων των άλλων, επαρκώς ανακεφαλαιοποιημένη, με τις λιγότερες επισφάλειες. Εμφανίστηκε ως «μη βιώσιμη τράπεζα», όταν οι, πριν την ανακεφαλαιοποίηση, ζημιές του (περίπου 3,4 δις) προέρχονταν μόνο από το «κούρεμα» των κρατικών ομολόγων που αγόραζε καθʼ υπόδειξη της εκάστοτε κυβέρνησης, είχε ελάχιστα επισφαλή δάνεια και δεν είχε επιβαρύνει ποτέ τον κρατικό προϋπολογισμό από τη λειτουργία του: Αντίθετα, το Ελληνικό Δημόσιο μόνο κατά την τελευταία πενταετία είχε εισπράξει πάνω από 3 δις από το ΤΤ.
Μετά το διαχωρισμό του και την ανακεφαλαιοποίησή του από το ΤΧΣ, συνολικού κόστους 4,6 δις (κόστος κεφαλαιακής ενίσχυσης νέου ΤΤ 500 εκ. και χρηματοδοτικό κενό–funding gap, που χαρίστηκε στη Eurobank, 4,1 δις), το «Νέο ΤΤ» διαθέτει «προίκα» 11 δισ. ευρώ καταθέσεων, πλήρως διασφαλισμένων, και ένα υγιές χαρτοφυλάκιο δανείων, ποσού 8 δις ευρώ. Ο δείκτης δανείων/καταθέσεων σήμερα στο «Νέο Τ.Τ.» είναι 64,3% και οι επισφάλειες (>90ημ) μόλις 13.9%. Αντίθετα, ο δείκτης δανείων/καταθέσεων στην Εurobank είναι 135.8% και οι επισφάλειες (>90ημ) 26.4%. Στη Eurobank μεταφέρθηκαν επίσης όλα τα πάγια στοιχεία του, οι πολύ σοβαρές συμμετοχές του (10%) στα ΕΛΤΑ και στην Τράπεζα Αττικής, η πολυετής σύμβαση συνεργασίας του με τα ΕΛΤΑ, καθώς και οι θυγατρικές του: ΑΕΔΑΚ (Αμοιβαία Κεφάλαια ΤΤ), T Leasing, ΑΕΕΧ Ανδρομέδα.
Μετά τη συγχώνευσή του με την Eurobank ο δείκτης δανείων/καταθέσεών της τελευταίας βελτιώνεται διαμορφούμενος σε 116% και οι επισφάλειες (>90ημ) μειώνονται αντίστοιχα σε 25,3%. Με αυτό τον «εξωραϊσμό» της εικόνας της επιχειρείται να πωληθεί ολόκληρη η Eurobank σε ξένους αγοραστές.
Το «Νέο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο» που, ακόμη τώρα, μέχρι την ολοκλήρωση της «συγχώνευσής» του και την «πώληση/ιδιωτικοποίηση» της Eurobank, εξακολουθεί να αποτελεί δημόσια τράπεζα και περιουσία του Ελληνικού λαού, επιβάλλεται να διατηρήσει την αυτόνομη λειτουργία του με διακριτό ρόλο στην ελληνική οικονομία, αφού προστατεύει τη λαϊκή αποταμίευση. Αντίθετα, σήμερα το δανειακό του χαρτοφυλάκιο, που αποτελείται, κατά το μεγαλύτερο ποσοστό, από στεγαστικά δάνεια με υποθήκες σε πρώτες κατοικίες, προσφέρεται ως βορά σε διαπλεκόμενα και ιδιοτελή συμφέροντα. Θα έπρεπε να αποτελεί χρηματοδοτικό εργαλείο ανάπτυξης και να συμβάλλει στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Θυμίζουμε ότι και στο παρελθόν το ΤΤ έχει χρηματοδοτήσει μεγάλα αναπτυξιακά έργα. Μπορεί, επίσης, και πρέπει να διαδραματίσει ρυθμιστικό ρόλο σε μια ξεκάθαρα ολιγοπωλιακή τραπεζική αγορά, όπου η ύπαρξη πλέον μόνο τεσσάρων «συστημικών» τραπεζών δημιουργεί «ανοιχτή» καρτελοποίηση της τραπεζικής αγοράς. Σε μια τέτοια κατάσταση το «Νέο Τ.Τ.» θα μπορούσε να διαδραματίσει ρυθμιστικό ρόλο στην αγορά των δανείων και των καταθέσεων, όπως έκανε και στο παρελθόν, οπότε και παρείχε τα πλέον "ανταγωνιστικά" επιτόκια καταθέσεων και δανείων.
Σε όλη την Ευρώπη υπάρχουν ταχυδρομικά ταμιευτήρια και η Ελλάδα χρειάζεται οπωσδήποτε δημόσια εργαλεία χρηματοδότησης ενός σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης. Το «Νέο Τ.Τ.» θα πρέπει να συνεχίσει να εξυπηρετεί τις ανάγκες της λαϊκής αποταμίευσης, όπως κάνει εδώ και 113 χρόνια σε όλη την ελληνική επικράτεια, μέχρι και το πιο απομακρυσμένο χωριό και νησί της χώρας μας.
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω,
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Ποιο το σχεδιαζόμενο μέλλον του υπό διαμόρφωση νέου τραπεζικού σχήματος (Eurobank, Νέο ΤΤ, Proton), από τη στιγμή που οι εκτιμήσεις αναφέρουν ότι τα οικονομικά μεγέθη, που θα προκύψουν, θα το καταστήσουν εκ νέου μη λειτουργικό;
2. Πώς θα καλυφθεί η νέα ΑΜΚ του νέου σχήματος;
3. Γιατί δεν δίνεται στην δημοσιότητα και στις δημόσιες αρχές ακόμη και σήμερα η έκθεση της ΤτΕ περί μη βιωσιμότητας του ΤΤ, αλλά και οι εκθέσεις της Blackrock για τις ελληνικές τράπεζες, καθώς και η σχετική μελέτη για το ΤΤ της Alvarez & Marsal;
4. Ποιες είναι οι αμοιβές της Διοίκησης του «Νέου Τ.Τ.» και της Eurobank που βρίσκονται υπό τον έλεγχο πλέον του ΤΧΣ, το οποίο διαχειρίζεται κεφάλαια από δανειακές συμβάσεις που θα κληθεί να αποπληρώσει ο ελληνικός λαός; Συγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά το «Νέο ΤΤ», αληθεύει ότι, ενώ οι βίαιες περικοπές, που υπέστησαν οι εργαζόμενοι του ΤΤ με το «σπάσιμο» της τράπεζας, είναι μεσοσταθμικής τάξης ύψους 30%, στελέχη του «Νέου ΤΤ», (Διοίκηση, Γενικοί Δ/ντές, Αναπληρωτές Γενικοί Δ/ντές), διατηρούν υπέρογκους μισθούς; Και γιατί παραμένουν ακόμη Σύμβουλοι, που επίσης απολαμβάνουν υπέρογκους μισθούς;
5. Ποιο είναι το μέλλον των εργαζομένων του Ν.Τ.Τ., της Eurobank, της Proton, λαμβάνοντας υπόψη ότι από τη συγχώνευση θα προκύψει μία τράπεζα με 11.936 (8.987 Eurobank, 2.550 «Nέου TT»& 399 Proton) εργαζομένους στην Ελλάδα και ένα υπερμέγεθες δίκτυο καταστημάτων (598 στην Ελλάδα και 1.169 συνολικά); Με ποιες συγκεκριμένες πρόνοιες θα διασφαλισθούν οι θέσεις εργασίας και τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων αυτών, τη στιγμή μάλιστα που οι τράπεζες δρομολογούν δεύτερο γύρο μαζικών απολύσεων εργαζομένων, όπως κι αν βαφτίζονται αυτές;
6. Αληθεύουν δημοσιεύματα, σύμφωνα με τα οποία, πριν ακόμη ολοκληρωθεί το σχέδιο διάλυσης του ΤΤ, «στήνεται» από την Ένωση Ταμιευτηρίων Γερμανίας και με τη συνδρομή του Ελληνογερμανικού Επιμελητηρίου, δίκτυο τοπικών τραπεζών στα πρότυπα των γερμανικών ταμιευτηρίων σε Κεντρική Μακεδονία και Πελοπόννησο; Σε θετική περίπτωση για ποιο λόγο η κυβέρνηση παραδίδει σε πρώτη φάση σε χρεοκοπημένους και κρατικοδίαιτους τραπεζίτες το δημόσιο ΤΤ, παραχωρώντας ταυτόχρονα τις αναπτυξιακές του δυνατότητες, την «πελατειακή πίτα» του, στο Γερμανικό Δημόσιο, αρνούμενη να κρατήσει για τον ελληνικό λαό το πιο επιτυχημένο και κερδοφόρο τραπεζικό ίδρυμα;
Οι ερωτώντες βουλευτές
Βαλαβάνη Νάντια
Αγαθοπούλου Ειρήνη
Αμανατίδης Γιάννης
Αμμανατίδου- Πασχαλίδου Λίτσα
Βαμβακά Τζένη
Βαρεμένος Γιώργος
Βούτσης Νίκος
Γαϊτάνη Ιωάννα
Γάκης Δημήτριος
Γελαλής Δημήτρης
Γεροβασίλη Όλγα
Γεωργοπούλου – Σαλτάρη Έφη
Γλέζος Μανώλης
Δερμιτζάκης Κώστας
Διαμαντόπουλος Ευάγγελος
Διώτη Ηρώ
Δούρου Ρένα
Δραγασάκης Ιωάννης
Δρίτσας Θοδωρής
Δριτσέλη Παναγιώτα
Ζαχαριάς Κώστας
Ζεϊμπέκ Χουσεΐν
Ζερδελής Γιάννης
Θεοπεφτάτου Αφροδίτη
Ιγγλέζη Κατερίνα
Καλογερή Αγνή
Κανελλοπούλου Μαρία
Καρά Γιουσούφ Αϊχάν
Καραγιαννίδης Χρήστος
Κατριβάνου Βασιλική
Καφαντάρη Χαρά
Κοδέλας Δημήτριος
Κοντονής Σταύρος
Κουράκης Τάσος
Κουρουμπλής Παναγιώτης
Κριτσωτάκης Μιχάλης
Κυριακάκης Βασίλης
Κωνσταντοπούλου Ζωή
Λαφαζάνης Παναγιώτης
Μαντάς Χρήστος
Μεϊκόπουλος Αλέξανδρος
Μιχαλάκης Νίκος
Μιχελογιαννάκης Ιωάννης
Μητρόπουλος Αλέξης
Μπάρκας Κώστας
Μπόλαρη Μαρία
Ουζουνίδου Ευγενία
Παναγούλης Στάθης
Πάντζας Γεώργιος
Παπαδημούλης Δημήτριος
Πετράκος Θανάσης
Σακοράφα Σοφία
Σαμοΐλης Στέφανος
Σταθάς Ιωάννης
Σταμπουλή Αφροδίτη
Στρατούλης Δημήτρης
Τριανταφύλλου Μαρία
Τσακαλώτος Ευκλείδης
Τσουκαλάς Δημήτριος
Φωτίου Θεανώ
Χαραλαμπίδου Δέσποινα
Χατζηλάμπρου Βασίλης
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS