- Θέλουμε να σχολιάσεις τον θόρυβο που κάνει από το πρωί το ΠΑΣΟΚ και ο Ευαγγ. Βενιζέλος σχετικά με την συνέντευξη του Αλ. Τσίπρα που κάλεσε τους βουλευτές της συμπολίτευσης να καταψηφίσουν τα νέα μέτρα…
Κατ΄ αρχήν βρίσκω απόλυτα δικαιολογημένο τον πανικό και τον θόρυβο που κάνει ο Ευ. Βενιζέλος από τη μεριά του, διότι αντιλαμβάνεται ότι προΐσταται ενός κόμματος το οποίο κατ΄ ουσία δεν υπάρχει, με την έννοια ότι δεν έχει καμία συνοχή. To ΠΑΣΟΚ δεν έχει συνοχή κυρίως στις σχέσεις του με την κοινωνία, με τους ψηφοφόρους, την έχει απολέσει προ πολλού και η τελευταία στάση της κας Τζάκρη κάνει ορατό το ενδεχόμενο να υπάρξουν κι άλλες τέτοιες στάσεις.
- Βέβαια, αν διαβάσεις τον Τύπο και τα socialmedia αυτό που σου λένε είναι ότι «α, τώρα ετοιμάζεστε να δώσετε συγχωροχάρτι και να μεταγράψετε Πασόκους»…
Κατ΄ αρχήν να δούμε αν είναι σωστό ο όρος αποστασία;
- Να δούμε…
.. Γιατί η αποστασία βγήκε έτσι ως όρος σε συγκεκριμένες συνθήκες, αφορούσε την περίοδο της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου που είχε πάρει το θηριώδες ποσοστό του 52% και κάτι, αν θυμάμαι καλά. Εκεί είχαν εμπλακεί και εξωθεσμικοί παράγοντες, ήταν και το παλάτι μέσα. Εκεί πράγματι υπήρχε μια κραυγαλέα περίπτωση αποστασίας.
- Και βαλίτσες με λεφτά…
Βεβαίως… Αν θα έπρεπε κανείς να μιλήσει για κάποιον ο οποίος είναι αποστάτης είναι ο Ευ.. Βενιζέλος πρώτα απ΄ όλα απέναντι και στις ιδρυτικές αρχές του κόμματος του οποίου προΐσταται, αλλά θα έλεγα και στα όσα έχει υποστηρίξει πολύ πρόσφατα ως πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ στις τελευταίες έστω εκλογές. Αυτά τα περί επαναδιαπραγμάτευσης μνημονίου κι όλα αυτά τα σημεία τα περιβόητα, 13 νομίζω, αν δεν κάνω λάθος, είχε καταθέσει από μεριάς του, τα οποία ήταν οι δικές του κόκκινες γραμμές.
Άρα είναι τελείως άστοχο. Βγαίνει βέβαια ως πρωτοσέλιδο από ΤΑ ΝΕΑ, τα οποία ΝΕΑ πλέον έχουν κατοχυρωθεί ως μια καθημερινή μπροσούρα των μνημονιακών κυβερνήσεων. Αν θέλει κανείς δηλαδή ευθέως να δει τι λέει η μνημονιακή προπαγάνδα, δεν έχει να κάνει τίποτε άλλο παρά να διαβάσει ΤΑ ΝΕΑ και τους διάφορους εκεί έγκριτους δημοσιογράφους συναδέλφους σας. Άρα δεν πρόκειται περί αυτού.
Εδώ έχουμε μια κυβέρνηση η οποία από τον Ιούνιο και έπειτα έχει χάσει πάνω από 20 βουλευτές, 24 αν δεν κάνω λάθος, έχει μειωθεί η κοινοβουλευτική της δύναμη. Αυτό είναι μία πλευρά της αποδόμησής της, της απονομιμοποίησής της και της απομόνωσής της από την κοινωνία Εάν κανείς μπορεί να αποτυπώσει –και δεν το κάνουν απ΄ ότι φαίνεται με τον καλύτερο τρόπο οι δημοσκοπήσεις- τη σχέση της με τα κοινωνικά στρώματα και με τον ελληνικό λαό, εκεί θα δει ότι έχει μείνει πραγματικά παντέρημη και μόνη της. Έτσι έχει η κατάσταση.
Και από κει και πέρα υπάρχει και η αξιωματική αντιπολίτευση η οποία λέει το αυτονόητο, δια της χθεσινής συνέντευξης. Ότι υπάρχει και μια προσωπική ευθύνη του κάθε βουλευτή απέναντι σ΄ αυτούς που τον έστειλαν στο Κοινοβούλιο και υπάρχει και μία έρμη ανεξαρτησία και ελευθερία της συνείδησης, η οποία αναφέρεται και στο Σύνταγμα, που κάποια στιγμή πρέπει σε τέτοιες ιστορικές στιγμές να την χρησιμοποιεί κάποιος και να την επικαλείται.
- Άρα αυτό δεν αφορά μόνο τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Δεν θα μπορούσε και κάποιος βουλευτής της Ν.Δ. να σηκώσει το χεράκι του και να καταψηφίσει;
Ασφαλώς. Κι αν λάβουμε σοβαρά υπόψη μας όλα αυτά τα οποία κατά καιρούς ακούμε στα τηλεπαράθυρα από διάφορους βουλευτές της Ν.Δ., οι οποίοι δακρύβρεχτοι μας λένε ότι «δεν αντέχουμε άλλο να βλέπουμε τη δυστυχία γύρω μας», θα ήταν αναμενόμενο να δούμε κι αυτοί να σηκώνουν τα χέρια τους, καταψηφίζοντας, για παράδειγμα, την απελευθέρωση των πλειστηριασμών ή το νέο φόρο για τα ακίνητα.
- Κάποιοι ωστόσο έσπευσαν να ερμηνεύσουν τη δήλωση αυτή Τσίπρα ως πολιτική ανοιχτών θυρών του ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή ότι δημιουργεί μια προϋπόθεση για συνεργασία στις αυτοδιοικητικές εκλογές ή πολιτική συνεργασία γενικότερα. Ισχύει αυτό;..
Θα ήθελα να εντοπίσω το αυτονόητο. Και το αυτονόητο είναι αυτό που λέγεται ευθαρσώς στη συνέντευξη. Ότι προφανώς μια κίνηση σε κοινοβουλευτικό επίπεδο η οποία θα έριχνε αυτή την κυβέρνηση, δεν είναι μια κίνηση την οποία δεν θα την αξιολογήσει ένας ολόκληρος λαός που συντριπτικά εναντιώνεται στην παρούσα κυβέρνηση θετικά. Αυτό είναι έτσι όπως ακούγεται. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.
Από κει και πέρα, το τι συμμαχίες οικοδομείς και με ποιους στο επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή και γενικότερα, νομίζω ότι το έχουμε συζητήσει κατ΄ επανάληψη. Έχουμε πει ποιες προϋποθέσεις θέλουμε. Εμείς είμαστε ανοιχτοί σε πλατύτατα συμμαχικά σχήματα τα οποία όμως θα έχουν έναν προσανατολισμό προγραμματικό. Δεν θέλουμε αυτά τα σχήματα να αποτελέσουν, είτε στο επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, είτε κεντρικά να είναι να δίνουν την εντύπωση μιας ανακύκλωσης ενός φθαρμένου ή αν θέλετε κι ενός ένοχου πολιτικά πολιτικού προσωπικού.
Από κει και πέρα όμως αντιλαμβανόμαστε ότι είναι και μία στιγμή όπου ο καθένας προσωπικά ή και ευρύτερα σύνολα είναι σε μια διαδικασία μετάβασης. Τα πράγματα δεν είναι όπως ήταν χθες. Αναζητούνται νέες πολιτικές εκφράσεις, διαμορφώνονται νέες πολιτικές συνειδήσεις. Έχουμε επανατοποθετήσεις, συλλογικές και ατομικές. Και άρα θα πρέπει να είμαστε τόσο ανοιχτοί ώστε να μπορέσουμε να αποτυπώσουμε αυτή την πολύ βαθιά πολιτική και κοινωνική διεργασία.