- Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ αντέδρασε με τέτοια ένταση στην ομιλία του πρωθυπουργού; Δεν δέχεται τα επίσημα στοιχεία σε σχέση με το πρωτογενές πλεόνασμα;
Όσον αφορά το πρωτογενές πλεόνασμα, περισσότερο είναι λογιστικό παρά πραγματικό μέγεθος. Αφενός μεν γιατί το Δημόσιο —το κράτος— έχει κηρύξει στάση πληρωμών στους ιδιώτες, στους οποίους χρωστάει.
- Η κυβέρνηση όμως συνυπολογίζει στο πλεόνασμα τα χρήματα αυτά.
Ναι, αλλά δεν είναι μόνο τα 2,5 δισ. από τον ΦΠΑ. Είναι και άλλες υποχρεώσεις του κράτους και του Δημοσίου έναντι ιδιωτών, στους οποίους ουσιαστικά έχει κάνει στάση πληρωμών. Αφετέρου, έχει μειωθεί δραστικά το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων και δυστυχώς, από ό,τι φαίνεται από τη διαρροή που υπήρξε σήμερα σχετικά με το σχέδιο προϋπολογισμού για το 2014, προβλέπεται ότι θα περιοριστεί κι άλλο την επόμενη χρονιά κατά 450-500 εκατομμύρια ευρώ, ενώ αποτελεί αποτελεσματικό εργαλείο που μπορεί να οδηγήσει σε ανάπτυξη. Και, δυστυχώς, και εκεί έχουμε πρόβλημα. Τι να το κάνει όμως ο λαός, που άκουγε από την τηλεόραση και το ραδιόφωνο τον πρωθυπουργό να πανηγυρίζει για το δήθεν πρωτογενές πλεόνασμα, όταν μεγάλα τμήματα του λαού δεν έχουν να φάνε, δεν έχουν να ντυθούν και δεν θα έχουν να ζεσταθούν τον χειμώνα.
- Η απάντηση της κυβέρνησης είναι ότι πρώτα πρέπει να φτιάξουν οι αριθμοί.
Και αυτή η κυβέρνηση και όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις και η τρόικα μάς έχουν συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια να μιλάνε για αριθμούς, οι οποίοι μάλιστα δεν τους «βγήκαν», και όχι για τις πραγματικές ζωές των ανθρώπων. Και επειδή ο κ. Λαζαρίδης με αυτά που σας είπε λίγο πριν στην εκπομπή σας προκαλεί τον λαό, αλλά και τον ΣΥΡΙΖΑ σας λέω το εξής για τους αριθμούς. Είναι πάρα πολύ ωραία τα πράγματα, όπως λέει ο πρωθυπουργός, όταν η ανεργία είναι στο 27,6 και πάει για 30% στο τέλος του χρόνου λόγω της εφαρμογής αυτών των μνημονιακών πολιτικών της ύφεσης και της λιτότητας; Τέτοιο ποσοστό ανεργίας είχαμε το 1961, δηλαδή πριν από μισό αιώνα, όταν εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας, κυρίως από αγροτικές περιοχές,, έφευγαν εκείνα τα χρόνια για τα σκλαβοπάζαρα της Δυτικής Ευρώπης, των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, της Αυστραλίας, του Καναδά και άλλων χωρών, για να μπορέσουν να φάνε ένα κομμάτι ψωμί. Είμαστε ακριβώς στο ίδιο ποσοστό με το 1961.
Δεύτερος αριθμός: η αγοραστική δύναμη των εισοδημάτων των εργαζομένων έχει μειωθεί δραστικά. Η εκτίμηση του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ —τα είπε ο κ. Ρομπόλης και άλλοι επιστήμονες— είναι ότι η αγοραστική δύναμη είναι στο μισό σε σχέση με το 2009, πριν δηλαδή μπούμε στα μνημόνια, και ότι οι μισθωτοί έχουν απολέσει ήδη 37 δισ. αυτά τα τρία χρόνια, τα οποία χάθηκαν όχι μόνο από την τσέπη τους αλλά από την αγορά, από την οικονομία και από την ανάπτυξη.
Σε σχέση τώρα με τον τρίτο αριθμό που επικαλούνται, το δημόσιο χρέος, αυτό έφτασε το βʼ εξάμηνο στο 172% του ΑΕΠ, στα 321 δισεκατομμύρια ευρώ. Όταν μας έβαζαν στα μνημόνια και στο ΔΝΤ ήταν 129% του ΑΕΠ.
- Στον αριθμό όμως για το χρέος είναι και τα χρήματα για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που υποτίθεται ότι θα επιστραφούν.
Ακόμη και αυτά να αφαιρέσουμε, θα μείνουν γύρω στα 305 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή 165% του ΑΕΠ. Όταν μας έβαζαν στα μνημόνια και το ΔΝΤ και επί τρία χρόνια σφαγίαζαν τα εισοδήματα, τους μισθούς και τις συντάξεις του λαού, οδηγούσαν καταστήματα σε κλείσιμο και χιλιάδες ανθρώπους σε αυτοκτονία —είδατε τα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν σήμερα—, μας έλεγαν ότι το κάνουν γιατί το δημόσιο χρέος ήταν στο 129% του ΑΕγΠ και κινδυνεύαμε με χρεωκοπία. Τώρα, που μετά από τρία χρόνια σφαγιασμού εισοδημάτων, φτωχοποίησης του ελληνικού λαού και εξευτελισμού της χώρας μας, είμαστε στο 165% σε τι θέση βρίσκεται η χώρα;
Και ένας τελευταίος αριθμός: το ΑΕΠ της χώρας, ο πλούτος που παράγεται στη χώρα, από το 2009 μέχρι και σήμερα, εάν λάβουμε υπόψη το πόσο θα μειωθεί και φέτος, παρουσιάζει μια μείωση της τάξης του 23,8%. Δηλαδή ο δημόσιος και κοινωνικός πλούτος που παράγεται στη χώρα μειώθηκε μέσα σε 4-5 χρόνια περίπου 25%. Τέτοια νούμερα δεν παρουσίαζαν ούτε οι ΗΠΑ ούτε η Γερμανία ούτε η χώρα μας ούτε καν στη μεγάλη κρίση και τη μεγάλη ύφεση του 1929. Ούτε καν μετά από πόλεμο. Ούτε καν μετά τον εμφύλιο πόλεμο του 1949. Πρόκειται επομένως για μια τρομακτική οικονομική, κοινωνική, παραγωγική και ανθρωπιστική καταστροφή και, γιʼ αυτό, αποτελεί πρόκληση η προσπάθεια του πρωθυπουργού και του κ. Λαζαρίδη και του κ. Κεδίκογλου και του κ. Βενιζέλου και όλων αυτών να ωραιοποιήσουν την κατάσταση και, επιπλέον, να δίνουν και ψεύτικες υποσχέσεις. Όταν η Ελλάδα έχει γίνει κλωτσοσκούφι στον προεκλογικό αγώνα της Γερμανίας και όταν, όχι μόνο οι Γερμανοί πολιτικοί που αντιπαρατίθενται, αλλά και ο Ντράγκι, ο Πρόεδρος της ΕΚΤ, και ο Πρόεδρος του Eurogroup είπαν χθες ότι η χώρα μας θα έχει δημοσιονομικό κενό, ότι θα χρειαστεί νέο δάνειο και ότι αυτό θα συνοδευθεί με νέους όρους, δηλαδή με νέο μνημόνιο, η εκτίμησή μας είναι ότι αυτό θα είναι τρισχειρότερο και τρισβαρβαρότερο από τα δύο προηγούμενα, γιατί ο ελληνικός λαός δεν αντέχει πια άλλο. Επομένως, και οι αριθμοί για τους οποίους ενδιαφέρονται ο κύριος πρωθυπουργός, ο κ. Λαζαρίδης και η κυβέρνηση συμβαδίζουν με την πραγματική ζωή των ανθρώπων και όχι με τις δικές τους εκτιμήσεις.
Εμείς δεν κάνουμε μόνο κριτική. Λέμε ότι πρέπει να δοθεί λύση. Για εμάς η λύση σήμερα είναι πολιτική. Γιʼ αυτό θα κάνουμε οτιδήποτε είναι δυνατό για να φύγει η κυβέρνηση και οι πολιτικές των μνημονίων και η τρόικα, αλλά και για να μπει στη θέση όλων αυτών μια αναπτυξιακή πολιτική, την οποία θα προωθήσει μια αριστερή κυβέρνηση. Για να γίνει αυτό όμως χρειάζονται και οι αγώνες του ελληνικού λαού αλλά και η ψήφος του και, για τον λόγο αυτό, ζητάμε εκλογές το ταχύτερο δυνατό, για να μην ολοκληρωθεί η καταστροφή που συντελείται στον λαό και τη χώρα.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS