Οι επιχειρησιακές συμβάσεις που μαζικά υπογράφονται εν μέσω μνημονίων με την επίκληση, όχι μόνο της δύσκολης οικονομικής κατάστασης ή της ταμειακής αφυδάτωσης των επιχειρήσεων, αλλά και «της διατήρησης της ανταγωνιστικότητας τους», εγκαθιδρύουν απροκάλυπτα, πλέον, ένα νέο καθεστώς εξευτελισμού των όρων αμοιβής και εργασίας για χιλιάδες εργαζομένους και εισάγουν νέα συναλλακτικά ήθη στην αγορά εργασίας.
Σύμφωνα με τις σχετικές αναλυτικές μελέτες του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, αλλά και άλλων ερευνητικών φορέων, οι επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις έχουν εκφυλιστεί σε ένα μέσο για την περαιτέρω απορρύθμιση της εργατικής νομοθεσίας, εφόσον με την απειλή της ατομικής διαπραγμάτευσης και την ουσιαστική κατάργηση της Διαιτησίας, αυτές οι «συμβάσεις» διαμορφώνονται και επιβάλλονται από την εργοδοτική πλευρά με στόχο να θεσπίσουν ιδίως τα εξής: την κατάργηση του πενθήμερου και την πρόβλεψη «ευέλικτων» ωραρίων, τα οποία συρρικνώνονται ή επιμηκύνονται ανάλογα με τις ανάγκες της εργοδοσίας, την κάθε είδους και μορφή «εκ περιτροπής» εργασία σε εβδομαδιαία και μηνιαία βάση, την «εξαφάνιση» επιδομάτων και «επιπλέον» παροχών, τις οποίες προέβλεπαν ή προβλέπουν ακόμη οι κλαδικές συμβάσεις και τις μειώσεις των αποδοχών, έως τα επίπεδα του εκάστοτε νομοθετημένου ελάχιστου μισθού ή ημερομισθίου.
Σε αυτό το περιβάλλον εργοδοτικής ασυδοσίας και καθολικής απαξίωσης της εργασίας συγκεκριμένες δυνάμεις από την εφεδρεία του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, είτε με το προσωπείο εργατικών «συνδικάτων», είτε με την μορφή αυθεντικών ενώσεων προσώπων, αναλαμβάνουν συχνά ένα επονείδιστο διπλό λειτούργημα. Αφενός, σπεύδουν να νομιμοποιήσουν άνομες και αντεργατικές ρυθμίσεις που υιοθετούνται από τις μνημονιακές κυβερνήσεις προσδίδοντάς τους το «κύρος» της δήθεν ελεύθερης συλλογικής συμφωνίας σε επίπεδο επιχείρησης. Αφετέρου, λειτουργούν ως λαγοί επικείμενων καταστροφικών για τα εργασιακά δικαιώματα νομοθετημάτων που επεξεργάζονται από κοινού οι δανειστές και οι ελληνικές ελίτ και καλούνται να μεταφράζουν οι ντόπιοι κυβερνητικοί υπάλληλοί τους.
Αξίζει να θυμηθούμε ότι δύο δήθεν συνδικάτα στον κλάδο της φύλαξης ήταν τα πρώτα που συνήψαν (28/06/2010) συλλογικές συμβάσεις με βασικό μισθό κάτω από τα τότε όρια της εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας («Σωματείο» υπαλλήλων ομίλου G4 Securior και «Σωματείο» εργαζομένων στην εταιρεία G4 S Guarding Security Services SA, με μισθούς 640 ευρώ, δηλαδή 100 ευρώ κάτω από τα 740 ευρώ της ισχύουσας τότε εγσσε). Λίγους μήνες αργότερα η πρακτική αυτή μετουσιώθηκε σε μια ακραία αντεργατική νομοθετική έμπνευση, γνωστή και ως ειδική επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας (του νόμου 3899/2010 επί υπουργίας της Κας Κατσέλη).
Πολύ σύντομα, η εν λόγω νομική διάταξη καταργήθηκε τυπικά, εφόσον από το περιεχόμενο όλων των επόμενων δυσμενών ανατροπών στο συλλογικό εργατικό δίκαιο (κατάργηση της μετενέργειας, της αρχής της επεκτασιμότητας και της ευνοϊκότερης ρύθμισης), όλες οι επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις λειτουργούν εφεξής και εν τις πράγμασι ως «ειδικές».
Άλλωστε, ο χώρος των εταιρειών φύλαξης και καθαριότητας κτηρίων πρωτοστατεί στην εισαγωγή νέων μεσαιωνικών ηθών στην αγορά εργασίας, άλλοτε με βιτριόλι στο πρόσωπο συνδικαλιστριών και άλλοτε με δολοφονικές επιθέσεις σε όσους διεκδικούν την καταβολή ων δεδουλευμένων, για παράδειγμα στον κλάδο της εστίασης, έξω από την οικία τους ή ακόμη και στον χώρο εργασίας τους, όπως συνέβη προ ολίγων ημερών στο κέντρο της Αθήνας.
Μόλις πρόσφατα -και όλως συμπτωματικώς από τον ίδιο κλάδο της φύλαξης προερχόμενα- τουλάχιστον δύο ακόμη «σωματεία» (ένα εκ των οποίων στην εταιρεία «Mega sprint guard» ) συμφωνούν στα πλαίσια επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης εργασίας μεταξύ άλλων και την αποδοχή της καθυστέρησης, έως και κατά 90 ημέρες, στην καταβολή των μισθών των εργαζομένων σε αυτές τις επιχειρήσεις. Το ποτήρι ξεχείλησε!
Επειδή, το Υπουργείο Εργασίας ανέχεται κατʼ εξακολούθηση το φαινόμενο των εκατοντάδων χιλιάδων απλήρωτων εργαζομένων, οι οποίοι περιμένουν να αμειφθούν για την εργασία τους από τρεις έως και 15 μήνες χωρίς καμία ουσιαστική νομική προστασία.
Επειδή, το Υπουργείο Εργασίας ανέχεται προκλητικά την εργοδοτική τρομοκρατία και τον πολιτισμό των μπράβων και των όπλων ως μέσο επίλυσης αυτών των εργατικών διαφορών, συχνά με κόστος ανθρώπινες ζωές.
Επειδή, το Υπουργείο Εργασίας χρησιμοποιεί εργοδοτικά και κυβερνητικά ψευδο-σωματεία για να νομιμοποιούν την παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας, εν προκειμένω στο πεδίο της άμεσης καταβολής των αποδοχών αλλά κυρίως για να προετοιμάσουν, προφανώς, το έδαφος για μια νέα σχετική νομοθετική ρύθμιση.
Επειδή, δεν προτιθέμεθα να παρακολουθούμε απαθείς το εργατοκτόνο μνημονιακό σας έργο,
Επειδή, το σύνολο των εργαζομένων στην χώρα έχει πλέον αντιληφτεί ότι το βαρέλι της εργατικής απορρύθμισης και της ανθρώπινης απαξίωσης δεν έχει πάτο,
Επειδή, το περιεχόμενο των νέων επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων που θεσμοθέτησαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις, ευτελίζουν κάθε έννοια εργασίας και μισθού,
Επειδή, ο μισθός των εργαζομένων δεν είναι ελεημοσύνη, αλλά έννομη αξίωση για την εργασία που παρέχουν και μοναδικός τρόπος βιοπορισμού τους,
Επειδή, οι ανθρώπινες συνθήκες εργασίας έχουν ταυτιστεί πια με εργασιακά κάτεργα και η αγορά εργασίας με κοινωνική ζούγκλα,
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
- Ποιας νέας ακραίας αντεργατικής νομοθετικής ρύθμισης που επεξεργάζεστε είναι προάγγελος το περιεχόμενο των προαναφερόμενων επιχειρησιακών συλλογικών «συμβάσεων»;
- Σκοπεύετε να επισημοποιήσετε με νόμο την λαίλαπα των επί μακρόν και επί σειρά μηνών απλήρωτων εργαζομένων, ώστε να τους απαγορεύσετε και τυπικά το δικαίωμα στην έγκαιρη καταβολή του μισθού ή έστω το νόμιμο καταφύγιο της επίσχεσης εργασίας;
- Σε ποιες άμεσες ενέργειες θα προβείτε, ώστε να αποσυρθούν άμεσα και να αποτρέπονται στο μέλλον τέτοιοι επαχθείς όροι στις επιχειρησιακές συμβάσεις εργασίας; Στην κατάργηση ποιων συγκεκριμένα παράνομων και αντισυνταγματικών ρυθμίσεων στο πεδίο της συλλογικής διαπραγμάτευσης προσανατολίζεστε για την αποφυγή στο εξής παρόμοιων φαινομένων;
- Ποια συγκεκριμένα μέτρα προτίθεστε να λάβετε, ώστε να αποκατασταθεί η δημοκρατία στην αγορά εργασίας της χώρας μας και να μπει ένα τέλος στην εργοδοτική τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς και στις δολοφονικές επιθέσεις εναντίον εργαζομένων από το κέντρο της Ομόνοιας έως τα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας;
Οι ερωτώντες βουλευτές
Στρατούλης Δημήτρης
Καραγιαννίδης Χρήστος
Μπάρκας Κώστας
Μπόλαρη Μαρία
Σταθάς Γιάννης
Χαραλαμπίδου Δέσποινα
Κουρουμπλής Παναγιώτης
Μητρόπουλος Αλέξης
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS