Καταστροφική για τη Δημοκρατία, τις τελευταίες δύο δεκαετίες, ειδικά μετά την επέλαση της ιδιωτικής τηλεόρασης, είναι η «διαπλοκή», με αποτέλεσμα να έχει καταστεί όχι μόνο στοιχείο του καθημερινού μας πολιτικού λεξιλογίου αλλά και να περάσει και στο Λεξικό Μπαμπινιώτη: «Διαπλοκή : η στενή αλληλεξάρτηση (συχνά κακόσημη): «σκάνδαλο διαπλοκής πολιτικών – επιχειρηματιών».
Ο ένας πόλος της διαπλοκής -οι πολιτικοί που ασκούν εξουσία- υφίστανται τον έλεγχο της περιουσιακής τους κατάστασης μέσω της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής και της δημοσιοποίησης των δηλώσεων «Πόθεν Έσχες» στο διαδικτυακό τόπο της Βουλής. Ο έτερος πόλος -οι επιχειρηματίες του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου- παραμένουν στο απυρόβλητο, παρά την υποχρέωσή τους να υποβάλλουν δήλωση «Πόθεν Έσχες» βάσει του νόμου 3213 του 2003.
Έτσι, συμβαίνει το εξής παράδοξο: οι επιχειρηματίες που ασκούν την εξουσία της πληροφόρησης να δημοσιοποιούν την περιουσία των εκλεγμένων αντιπροσώπων του ελληνικού λαού σχολιάζοντάς την -και ορθώς, ως επιβάλλει η αρχή της διαφάνειας, αλλά να παραμένει εκτός δημοσίου ελέγχου η δική τους – αδιαφανής, εν πολλοίς περιουσία.
Η διαπλεκόμενη Δημοκρατία, δεν είναι Δημοκρατία. Οι επιχειρηματίες του γραπτού και ηλεκτρονικού τύπου, στο βαθμό που σέβονται τους νόμους ασκούν ένα βασικό ρόλο στο πολίτευμά μας προσφέροντας πληροφόρηση στους πολίτες. Στο βαθμό όμως, που επιδιώκουν να υποκαταστήσουν τους θεσμούς ή και να διαφθείρουν τους εκλεγμένους αντιπροσώπους του Έθνους, αποτελούν αντικειμενικά εχθρούς του κοινοβουλευτισμού.
Οι καναλάρχες δικαιούνται να υπάρχουν, αλλά δεν δικαιούνται να κυβερνούν. Αν εμφορούνται από τη φιλοδοξία να κυβερνήσουν τον ελληνικό λαό, δεν έχουν παρά να μιμηθούν τον Ιταλό συνάδελφό τους, Σύλβιο Μπερλουσκόνι και να κατέλθουν στο λαό ζητώντας την ψήφο του.
Επειδή, τα χρόνια αυτά, η Δικαιοσύνη έχει καταδικάσει ορισμένους από τους ιδιοκτήτες ΜΜΕ σε βαθμό κακουργήματος, σε άλλους έχει επιβάλλει ποινές φυλάκισης και περιοριστικά μέτρα με χρηματικές εγγυήσεις, άλλους έχει καλέσει σε ανάκριση ως κατηγορούμενους για ξέπλυμα μαύρου χρήματος και άλλους για ποινικά αδικήματα, άλλους τους ελέγχει για τη λίστα Λαγκάρντ, οι Έλληνες πολίτες δικαιούνται να γνωρίζουν τα «Πόθεν Έσχες» αυτών, που διαμορφώνουν τη γνώμη τους. Οι καναλάρχες και οι εκδότες οφείλουν να τηρούν πρώτοι την αρχή της δημοσιότητας.
Με βάση τα παραπάνω, ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί :
1. Έχουν υποβάλει οι ιδιοκτήτες ΜΜΕ δηλώσεις «Πόθεν Έσχες» και αν ναι ποια τα αποτελέσματα των ελέγχων τους, ώστε να πληροφορηθούν οι Έλληνες αναγνώστες και τηλεθεατές ποια είναι η περιουσία των ίδιων, των συζύγων τους, των ανήλικων και ενήλικων τέκνων τους, πόσα ακίνητα διαθέτουν και πως τα απέκτησαν, καθώς και ποιες ήταν οι μεταβολές της περιουσιακής τους κατάστασης και πόσο φόρο πλήρωσαν στο κράτος;
2. Τι λογαριασμούς διατηρούν, ποιό είναι το ύψος τους και σε ποιες τράπεζες σε Ελλάδα και εξωτερικό, ποιο είναι το ποσό των μετοχών και των άυλων αξιών στα χαρτοφυλάκιά τους, πόσα πλωτά και εναέρια μέσα αναψυχής διαθέτουν, ποιες είναι οι παράλληλες συμβάσεις που έχουν συνάψει με το δημόσιο, ποιες άλλες εκδοτικές επιχειρήσεις διαθέτουν, ποια είναι τα κέρδη και οι ζημιές από τις εφημερίδες και τα περιοδικά τους;
Kαι καλούνται να καταθέσουν:
1. Να κατατεθούν στην Επιτροπή Διαφάνειας της Βουλής όλα τα «Πόθεν Έσχες» των ιδιοκτητών ΜΜΕ, των υπαγόμενων στο Ν.3213/2003, όπως τροποποιήθηκε με το Ν.4065/2012.
Ο ΕΡΩΤΩΝΤΕΣ & ΑΙΤΩΝΤΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ
ΣΤΑΘΗΣ Β. ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗΣ