- Ένα σχόλιο για την πρόθεση των εκπαιδευτικών να προχωρήσουν σε απεργιακές κινητοποιήσεις μέσα στην περίοδο των εξετάσεων.
Καταρχήν, είναι πολύ αρνητικές αυτές οι ρυθμίσεις που πέρασαν με το πολυνομοσχέδιο και με διαδικασία ουσιαστικά πραξικοπηματική. Τόσες πολλές ρυθμίσεις. Περίπου 150 διαφορετικές ρυθμίσεις σε ένα νομοσχέδιο, σε ένα μάλιστα άρθρο, ώστε να μην μπορέσουν οι βουλευτές να ψηφίσουν κατά συνείδηση.
Οι εκπαιδευτικοί θα δώσουν τη μάχη τους, αλλά σε κάθε περίπτωση τα συνδικάτα λαμβάνουν —και πρέπει να λαμβάνουν— υπόψη και τις διεργασίες που λαμβάνουν χώρα στην κοινωνία καθώς και τις κοινωνικές ανάγκες. Η ΟΛΜΕ έχει εμπειρία μεγάλων αγώνων, ηρωικών αγώνων, και πιστεύω ότι θα βρει την κατάλληλη ισορροπία για να αντιμετωπίσει αυτές τις αντιεκπαιδευτικές διατάξεις για αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών, που ουσιαστικά οδηγούν σε απολύσεις 12.000 ωρομισθίων και αναπληρωτών. Με άλλα λόγια σε 12.000 περισσότερους ανέργους.
- Ο ΣΥΡΙΖΑ θέτει ορισμένα ζητήματα που έχουν να κάνουν με το εργασιακό περιβάλλον. Κατά τη γνώμη σας, επηρεάζεται ο κατώτατος μισθός; Γιατί έχετε πρόβλημα με αυτού του είδους τη ρύθμιση, αφού αντί να επιδοτείται η ανεργία, επιδοτείται η εργασία;
Καταρχάς, μας ενοχλεί πολύ η νοοτροπία των τριών κυβερνητικών κομμάτων. Δηλαδή ότι έχουμε ενάμιση εκατομμύριο ανέργους, άντε να τους δώσουμε λίγο φιλανθρωπία να ζήσουν. Οι άνεργοι καταρχήν ούτε φιλανθρωπία θέλουν, ούτε δούλεμα. Οι άνεργοι και οι άνεργες της χώρας μας θέλουν δουλειά. Και κυρίως τα νέα παιδιά —τα νέα αγόρια και κορίτσια—, το 60% των οποίων είναι άνεργα σε ηλικία μέχρι 25 χρονών και που, δυστυχώς, 200 000 από αυτούς τους νέους, που είναι πάρα πολύ ειδικευμένοι, με πτυχία και κυρίως μεταπτυχιακά έχουν πάει στο εξωτερικό και προσφέρουν σε επιχειρήσεις ή στο δημόσιο εκεί τις υπηρεσίες τους, ενώ όλες οι δαπάνες για την εκπαίδευσή τους έγιναν από το ελληνικό δημόσιο και τους έλληνες φορολογούμενους. Και τους στερείται και η χώρα μας, στο ενδεχόμενο και με την ελπίδα —που πάντα πρέπει να έχουμε— για την παραγωγική ανασυγκρότησή της, στην οποία θα ήταν πολύτιμοι.
Το δεύτερο ζήτημα είναι ότι τέθηκε ένα μείζον θέμα με τον κατώτατο μισθό. Δεν σας λέω για τα 490 ευρώ που προβλέπονται για τους εργαζόμενους άνω των 25 ετών και τα 427 ευρώ για όσους είναι κάτω των 25. Γιατί εάν πρόκειται για καθαρές αποδοχές, με το 16,1% που είναι οι κρατήσεις ενδεχομένως να φθάνουν μικτά στα 586 ευρώ, που είναι ο κατώτερος μισθός. Δεν είναι εκεί το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και των συνδικάτων. Το πρόβλημα είναι ότι η ψηφισθείσα τροπολογία βάζει οροφή προς τα πάνω τα 490 και 427 ευρώ καθαρά, αλλά δεν έχει καμία οροφή προς τα κάτω. Όταν λέει «έως εκεί θα παίρνουν», αυτό σημαίνει ότι μπορεί να παίρνουν και λιγότερα, χωρίς κανένα όριο προς τα κάτω.
- Η κυβερνητική πλευρά υποστηρίζει ότι το εν λόγω υπάρχει, επειδή δεν σημαίνει ότι ο εργαζόμενος θα δουλεύει 5 ημέρες την εβδομάδα, αλλά μπορεί να δουλεύει και λιγότερο.
Και δύο ή δεκαπέντε ημέρες τον μήνα να δουλεύουν και όχι 30, αυτό σημαίνει ότι δεν θα παίρνουν καν τον κατώτατο μισθό, έστω και με αυτόν τον τρόπο. Σημασία έχει η διατύπωση. Και αυτό εμάς μας πονηρεύει και μας φέρνει απέναντι με την κυβέρνηση, γιατί έχει ήδη προηγηθεί μια μείωση του κατώτερου μισθού. Τον περσινό Φλεβάρη, με πράξη υπουργικού συμβουλίου, έφτασε από τα 751 ευρώ σε 586, μικτά, τα οποία —όπως ξέρετε— έχουμε δεσμευθεί ως ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ ότι θα επαναφέρουμε και έχουμε καταθέσει και πρόταση νόμου στη Βουλή, την οποία απέρριψαν πρόσφατα το ΠΑΣΟΚ, η ΔΗΜΑΡ και η Νέα Δημοκρατία.
Επίσης, από 1η Απριλίου, έχει αλλάξει ο τρόπος υπολογισμού του κατώτερου μισθού, με βάση τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης που προκύπτουν από το μνημόνιο. Ο κατώτερος μισθός δεν θα καθορίζεται πλέον από την ΕΓΣΣΕ, αλλά θα καθορίζεται με απόφαση του υπουργού, μονομερώς και ανεξέλεγκτα, ο οποίος κάθε φορά, κάθε χρόνο, θα ορίζει πόσο είναι το επίπεδο του κατώτερου μισθού.
Όταν λοιπόν ο εκάστοτε υπουργός Εργασίας αποφασίζει ανεξέλεγκτα μόνος του και όχι οι κοινωνικοί φορείς, οι εργαζόμενοι και οι εργοδότες, με συμφωνία τους και με συλλογική σύμβαση πόσο θα είναι ο κατώτερος μισθός και, βλέποντας και υπενθυμίζοντας τη σελίδα 713 του δεύτερου μνημονίου που προβλέπει ότι οι μισθοί στην Ελλάδα πρέπει να φθάσουν σε επίπεδο «ανταγωνιστικών» με αυτήν χωρών, δηλαδή Εσθονίας, Λετονίας, Βουλγαρίας, Ρουμανίας, και έχοντας υπόψη μας ότι στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία ο κατώτατος μισθός ανέρχεται στα 150 ευρώ, όλα αυτά μας ανησυχούν. Και όχι μόνο αυτό. Δημιουργούνται συνολικότεροι κίνδυνοι να φθάσουμε στα 150 ευρώ, μέσα από τη δυνατότητα που έχει ο εκάστοτε υπουργός να αποφασίζει. Και μάλιστα ο πρώην Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Οικονομικών κ. Μέργος το έχει πει αυτό. Ο κ. Μέργος, πριν παραιτηθεί είχε πει ότι ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα είναι υψηλός, ο μισθός των 586 ευρώ μικτά. Είχε λειτουργήσει ως λαγός, ως πολιτικός λαγός, ενόψει εφαρμογής από την τρικομματική κυβέρνηση της δέσμευσης του μνημονίου. Αυτές είναι οι ανησυχίες μας και γιʼ αυτό ισχυριζόμαστε ότι η κυβέρνηση μʼ αυτή τη ρύθμιση άνοιξε την Κερκόπορτα για νέα μείωση του κατώτερου μισθού.
- Το ερώτημα είναι εάν υπάρχει η δυνατότητα, μέσα στο ευρωπαϊκό περιβάλλον, ως έχει, αλλαγής προς το καλύτερο ή εάν η έξοδος από το ευρώ είναι μια απάντηση, λαμβάνοντας υπόψη και τα όσα εκτυλίσσονται στην Κύπρο.
Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είναι γνωστή. Επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, εφόσον βρεθεί να παίζει ρόλο σε μια αριστερή, προοδευτική, αντιμνημονιακή κυβέρνηση, είναι να δώσει τη μάχη μέσα στα πλαίσια του ευρώ, της ευρωζώνης και της ΕΕ. Και γιʼ αυτό, η δεύτερη —επίσης βασική— επιλογή του είναι η δημιουργία συμμαχιών με τις χώρες του Νότου, τους λαούς, τα συνδικάτα, τα κοινωνικά κινήματα, τα αριστερά προοδευτικά κόμματα του Νότου. Συνεπώς, βασική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είναι η μάχη εκεί, προκειμένου να υπάρξει ένα μέτωπο λαών και χωρών, που θα αντιμετωπίσει, θα αμφισβητήσει και θα ανατρέψει αυτές τις πολιτικές της αιώνιας λιτότητας, οι οποίες εκπέμπονται από την κυρίαρχη άποψη και την κυρίαρχη τάξη και την κυβέρνηση της Γερμανίας.
Η δική μας επιλογή είναι να ακυρώσουμε τα μνημόνια, να καταγγείλουμε τους επαχθείς όρους των δανειακών συμβάσεων —και έχουμε προσδιορίσει ποιοι είναι αυτοί—, ώστε η χώρα μας να δανείζεται με αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη, όπως άλλες χώρες.
Το τρίτο είναι ότι θα αγωνιστούμε για να διαγραφεί το μεγαλύτερο μέρος του χρέους, όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και των άλλων χωρών του Νότου. Διότι όχι μόνο δεν μπορεί να αποπληρωθεί, αλλά είναι σαν μια θηλιά στον λαιμό των λαών και της όποιας δυνατότητας να αναζωογονηθούν η οικονομία και η κοινωνία.
Από εκεί και πέρα, εφόσον είμαστε στην κυβέρνηση και ακυρώσουμε τα μνημόνια και τα αντικαταστήσουμε με ένα αναπτυξιακό σχέδιο και δεχθούμε [στην περίπτωση αυτή] εκβιασμούς και εκβιαστικά διλήμματα του τύπου: «ή παραμένετε στα μνημόνια και δεν τα ακυρώνετε ή σταματάμε τη χρηματοδότηση και σας εξαναγκάζουμε σε έξοδο από το ευρώ», εμείς έχουμε πει ότι σε κάθε περίπτωση θα ακολουθήσουμε το πρόγραμμά μας. Κριτήριό μας θα είναι η επιβίωση του ελληνικού λαού και η σωτηρία και αξιοπρέπεια της χώρας. Την πολιτική μας και τα όχι στα μνημόνια θα τα πάμε μέχρι τέλους. Είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε όλα τα ενδεχόμενα. Το έχουμε πει με πολύ σαφή τρόπο.
- Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ έχει διαμορφώσει κάποιο εναλλακτικό σχέδιο για μια τέτοια περίπτωση;
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ έχει το σχέδιό του για την ακύρωση των μνημονίων, για την παραγωγική και αναπτυξιακή ανασυγκρότηση της χώρας, για την αναδιανομή των εισοδημάτων υπέρ των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων, καθώς και το πρόγραμμά του για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και καταπολέμησης της ανεργίας. Πιστεύουμε ότι το πρόγραμμα αυτό μπορεί να δώσει ελπίδα στον ελληνικό λαό και στη χώρα, σε όποιο ενδεχόμενο κι αν αναγκαστούμε ή επιλέξουμε να αντιμετωπίσουμε.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS