Ο Πρόεδρος του ΣΥΝ Νίκος Κωνσταντόπουλος επισκέφθηκε το εργοστάσιο της Ελληνικής Βιομηχανίας Όπλων στη Μάνδρα Αττικής. Συναντήθηκε με τον Γενικό Διευθυντή του εργοστασίου, τα στελέχη της επιχείρησης και το σωματείο των εργαζομένων. Ενημερώθηκε για την τρέχουσα κατάσταση, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο όμιλος της ΕΒΟ και τα προβλήματα συμμετοχής της επιχείρησης στο εξοπλιστικό πρόγραμμα των Ενόπλων Δυνάμεων.
Στη συνέχεια ο Πρόεδρος του ΣΥΝ, μιλώντας στο προσωπικό της ΕΒΟ Μάνδρας, τόνισε:
Είναι τρομακτικές οι ευθύνες της κυβέρνησης για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η αμυντική βιομηχανία της χώρας. Σε περίοδο που εξαγγέλλονται μεγαλεπήβολα εξοπλιστικά προγράμματα και διογκώνονται οι εξοπλιστικές δαπάνες, μηδενίζεται η αξιοποίηση των ελληνικών αμυντικών βιομηχανιών. Σε περίοδο που τρισεκατομμύρια ξοδεύονται με έμφαση στις προμήθειες, εισαγωγές, μειοδοτικούς διαγωνισμούς και τις αγορές οπλικών συστημάτων συρρικνώνεται η εγχώρια αμυντική βιομηχανία από έλλειψη χρηματοδότησης και παραγγελιών. Δεν υπάρχει επιχειρησιακό σχέδιο για τη στήριξη, την τεχνολογική εξέλιξη, το σύγχρονο μάνατζμεντ και το εμπορικό μάρκετινγκ της ελληνικήσ αμυντικής βιομηχανίας. Κυρίως δεν υπάρχει πρόγραμμα αύξησης της συμμετοχής της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας στην κάλυψη των αμυντικών αναγκών της χώρας.
Η κυβέρνηση έχει ευθύνες διότι δεν ενίσχυσε την ελληνική αμυντική βιομηχανία ούτε με τις προγραμματικές συμβάσεις, ούτε με τη προώθηση προγραμμάτων για διεθνείς συμβάσεις κοινής παραγωγής.
Οι πολιτικές αυτές ευθύνες της κυβέρνησης γίνονται ακόμα πιο κραυγαλέες αν ληφθεί υπόψη ότι έξι κράτη-μέλη της Ε.Ε. (Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, Βρετανία, Σουηδία) αποφάσισαν να συντονίζουν τις προσπάθειές τους για κοινό Στρατηγικό Σχεδιασμό των Αμυντικών Βιομηχανιών τους. Για μια ακόμη φορά η Ελλάδα απουσιάζει.
Προτάσεις για προγράμματα κοινής παραγωγής παραμένουν στο συρτάρι. Η αμυντική βιομηχανία με κυβερνητική επιλογή καταδικάστηκε σε απουσία παραγωγής, αφού ούτε οι προτάσεις που έχει υποβάλει ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΒΟ υλοποιούνται. Οι εργαζόμενοι φεύγουν σε άδειες, η παραγωγή έχει τελειώσει και οι εργασιακοί χώροι κινδυνεύουν να μετατραπούν σε μουσειακούς ή αποθηκευτικούς χώρους.
Το πρόβλημα της αποβιομηχάνισης και της ανεργίας στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας γίνεται εκρηκτικό, το δημόσιο συμφέρον υπονομεύεται και ο πολιτικός παραλογισμός θριαμβεύει από την έλλειψη συγκεκριμένων επιλογών που θα έπρεπε να δίνουν έμφαση στην ενίσχυση της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας και την αυξημένη συμμετοχή στην κάλυψη των αμυντικών αναγκών και όχι στη σκανδαλώδη προτίμηση στις προμήθειες και τις εισαγωγές.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS