Για τη συζήτηση στη Βουλή
- Να ξεκινήσουμε αρχικά με το διαδικαστικό, στο οποίο δώσατε ένα βάρος αλλά και επί της ουσίας των ζητημάτων…. Αυτά ήταν λίγο πολύ γνωστά, τα είχε αποφασίσει η κυβέρνηση.. δεν ήταν κάτι διαφορετικό…
Όταν επί τρία χρόνια αυτοί του τύπου οι διαδικασίες γίνονται κανόνας, κάτι δεν πάει καλά. Και πέραν από τα ζητήματα της διαδικασίας που είναι και ουσίας, που αφορούν το ίδιο το περιεχόμενο και το κύρος των λειτουργιών του Κοινοβουλίου, ακούμε τα ίδια επιχειρήματα, τους ίδιους εκβιασμούς, έχουμε τα ίδια μέτρα της ίδιας λογικής και τα ίδια καταστροφικά αποτελέσματα τρία χρόνια.
Τι γίνεται λοιπόν; Όταν έχουμε μια πολιτική επί τρία χρόνια η οποία έχει οδηγήσει στο να χαθούν 800 χιλιάδες θέσεις εργασίας, θέσεις που χρειάστηκαν 20 χρόνια για να δημιουργηθούν, όταν έχουμε 150 χιλιάδες νέους ανθρώπους οι οποίοι μετανάστευσαν σε 75χώρες, όταν έχουμε 59% ανεργία στους νέους και 27% στο σύνολο-επίσημες καταγραφές-, όταν μόνο μέσα στον τελευταίο χρόνο έκλεισαν 60 χιλιάδες επιχειρήσεις, γιατί να επιμένεις σε μέτρα της ίδιας λογικής; Τι προσδοκούν; Και βλέπετε ότι επιμένουν στον ίδιο καταστροφικό δρόμο μέσω της ψήφισης του πολυνομοσχεδίου.
- Η περιγραφής είναι σαφής που κάνετε, αλλά κάθε φορά σε κάθε πακέτο επιμέρους μέτρων, όχι κατ΄ ανάγκη δημοσιονομικό, όχι δηλαδή κόψε τη σύνταξη, κόψε το μισθό- θα συζητήσουμε επ΄ αυτού – αλλά σε κάθε πακέτο μέτρων κάνουμε μια γενική κουβέντα περί μνημονίου ευρώ από τη μία πλευρά, μνημονίου και τρόικας από την άλλη πλευρά, δόσεων και χρημάτων που έχουμε ανάγκη από τη μία πλευρά, σκληρής πολιτικής από την άλλη… Κάνουμε μια γενική κουβέντα…
Ναι, αλλά τα μέτρα… και τα αποτελέσματα είναι συγκεκριμένα….
Ο Αλ. Τσίπρας … εχτές μίλησε δεν κρύφτηκε, γιατί ο κ. Σαμαράς δεν μίλησε, κρύφτηκε. Το μόνο που έκανε, εμφανίστηκε στις κάμερες τελευταία στιγμή να χαμογελάει δήθεν υπερήφανος. Υπερήφανος γιατί; Γιατί πήραν ένα χρέος 120% και το έφτασαν 170%; Ότι έκαναν τη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση, το μεγαλύτερο κούρεμα για να εκτιναχτεί το χρέος και να πατώσουν τα Ταμεία; Ενισχύθηκε η κυβέρνηση και ισοπεδώθηκε η κοινωνία; Πού στηρίζεται η κυβέρνηση στον πόνο του μεροκαματιάρη; Της ελληνικής οικογένειας; Αυτή είναι η ενίσχυσή της; Αυτή είναι η αισιοδοξία; Από πού προκύπτει;
……………………………………………………..
Εδώ είναι φανερό ότι για τον κ. Βορίδη υπάρχει πράγματι ένας μονόδρομος, τον οποίο ακολουθεί. Αλλά εν πάση περιπτώσει δεν υπάρχει μία εκδοχή Ευρώπης. Είναι ανιστόρητο αυτό. Και μπορεί κάποιος να το διαπιστώσει, αν δει ποια ήταν η κατάσταση και πώς έχει αλλάξει, αν αντιληφθεί στο διάβα των τελευταίων δεκαετιών τι αρνητικές εξελίξεις έχουν υπάρξει. Πώς έχουν κερδίσει οι νεοφιλελεύθερες ακραίες δυνάμεις. Πώς ο νεοφιλελεύθερος δογματισμός έχει κατακτήσει την ηγεμονία, αλλά και πώς ο ίδιος πια βρίσκεται σε ένα βαθύτερο στρατηγικό αδιέξοδο και βιώνει τις αντιφάσεις του αυτή τη στιγμή. Γιατί όσο και επιθετική να είναι η κα Μέρκελ και να προσπαθεί να τιμωρήσει την Κύπρο με αυτό που έγινε, δεν παύει αυτές οι αποφάσεις να έχουν εγγενώς το στοιχείο μιας μεγάλης αντίφασης. Διότι χτυπάει την ίδια την τραπεζική πίστη που είναι ένας από τους πυλώνες της δικιάς της ιδεολογίας, χωρίς ταυτόχρονα να προκρίνει μια συνολική απάντηση για τα ζητήματα του τραπεζικού συστήματος και της οικονομίας. Και αυτή είναι η μεγάλη αδυναμία της Ευρώπης. Και βεβαίως συνδυάζεται με τον τρόπο που είναι δομημένη η Ευρωζώνη. Εμάς, λοιπόν, αυτή η Ευρώπη δεν μας αρέσει. Θέλουμε μια άλλη Ευρώπη. Βεβαίως, αυτό δεν περιμένουμε να το κατανοήσει και να το εξυπηρετήσει ο κ. Βορίδης.
Μιλάνε για ένα πρόγραμμα και λένε ότι πέτυχε. Στο ζήτημα του ελλείμματος δεν πέτυχε γιατί είναι ένα λογιστικό μέγεθος. Δεν είναι πραγματικό το πλεόνασμα που εμφανίζεται και να δούμε τι θα γίνει μέχρι 31/12. Διότι, είναι ένα πλεόνασμα που βασίζεται στο τσεκούρωμα των όποιων επενδυτικών δαπανών έχουν υπάρξει μέχρι τώρα, δεν δίνει αυτά που πρέπει και έχει εγγυηθεί το κράτος προς τα ταμεία, δεν επιστρέφει το ΦΠΑ, δεν είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του. Άρα, εμφανίζει ένα λογιστικό μέγεθος που δεν πραγματικό.
Το χρέος έχει εκτιναχθεί. Υπερηφανεύονται ότι πήραμε το μεγαλύτερο δάνειο στον κόσμο και έχουμε το μεγαλύτερο χρέος με βάση αυτό το δάνειο. Απέτυχε αυτή η πολιτική. Ξέρετε που πέτυχε; Στη βαθύτερη στόχευση, στην ταξική, που είναι η διάλυση των εργασιακών σχέσεων, η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, η διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος.
Θέλουν να γίνουμε ακριβώς αυτό που είπαν από το πρώτο μνημόνιο. Να συγκρινόμαστε με μισθούς Βουλγαρίας και Ρουμανίας. Και τώρα προσπαθούν να το κάνουν πράξη- προωθούν μισθούς ακόμα πιο κάτω από τον κατώτατο μισθό μέσω των δήθεν προγραμμάτων, ουσιαστικά ανακύκλωσης της ανεργίας.
Μιλάνε για το Δημόσιο. Δεν τους ενδιαφέρει, καμία αναδιάρθρωση στο Δημόσιο, καμία αξιολόγηση. Θέλουν να γκρεμίσουν, να βγάλουν από τη μέση το Δημόσιο. Εμάς μας ενδιαφέρει να χτίσουμε ένα καινούργιο Δημόσιο, το οποίο να υπηρετεί τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες.
…….Η παράταξη της ΔΗΜΑΡ κυριολεκτικά γελοιοποιήθηκε. Διότι δύο υπουργοί της κι ένας πρόεδρος από τη ΔΗΜΑΡ βρεθήκανε να αντιδικούν μεταξύ τους, και ο ίδιος ο υπουργός ο κ.Μανιτάκης αυτά που δίδασκε στο Πανεπιστήμιο να τα αναιρεί με τις προτάσεις του. Δεν υπάρχει καμία αξιοπιστία, πήρε τη θέση του ΛΑΟΣ στη σημερινή μνημονιακή κυβέρνηση.
Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση μόνο με το να ανακυκλώνει το φόβο, να παράγει φόβο και να συνθλίβει μια κοινωνία. Αυτό το πράγμα έχει κοντά ποδάρια.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS