Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,
Τρία χρόνια τώρα, από τον Μάη του 2010 έως σήμερα, είμαστε στο ίδιο έργο θεατές.
Όχι μόνο στα μέτρα της βαρβαρότητας, αλλά και στην επιχειρηματολογία.
Αλλάξανε βεβαίως οι πρωθυπουργοί, τρεις διαφορετικοί πρωθυπουργοί, τα ίδια επιχειρήματα. Τρεις διαφορετικοί υπουργοί των οικονομικών, τα ίδια επιχειρήματα. Και πολύ διαφορετικοί κάθε φορά προπαγανδιστές, που, όμως, λένε ακριβώς τα ίδια και τα ίδια.
Τρία χρόνια τώρα εφαρμόζεται κατά γράμμα, και κάθε φορά τρία κόμματα, αλλάζουν όμως - ήταν ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός πήρε τη θέση του η Δημοκρατική Αριστερά - εφαρμόζεται την ίδια καταστροφική συνταγή που έχει μετατρέψει τη χώρα σε πειραματόζωο των πιο απάνθρωπων πολιτικών.
Μετατρέπεται την Ελλάδα σε αποικία χρέους και τους πολίτες της σε νεόπτωχους.
Διαρκώς μας σώζεται στο παρά πέντε, πάντοτε με τους ίδιους εκβιασμούς και τις ίδιες απειλές, σώζεται την χώρα - αδιαφορώντας, όμως, για το λαό της - οι ίδιοι, το ίδιο πολιτικό προσωπικό, που την οδήγησε σε αυτήν την κρίση.
Έχετε φτάσει στο σημείο να αντικαταστήσετε το κοινωνικό κράτος με ένα κράτος εκτάκτου ανάγκης. Μετατρέψατε το εργατικό δίκαιο σε εργοδοτικό δίκαιο. Έχετε αντικαταστήσει και το Σύνταγμα, τους νόμους, αλλά και το ευρωπαϊκό και το διεθνές δίκαιο με τα άρθρα του μνημονίου.
Το χειρότερο, όμως, είναι ότι υποβιβάζεται και την κοινοβουλευτική διαδικασία, μετατρέποντας τη Βουλή σε επικυρωτικό όργανο πράξεων νομοθετικού περιεχομένου. Και διαρκώς με αυτό το εκβιαστικό «ένα και μόνο άρθρο», ώστε ακόμα κι αν υπάρχουν διαφορετικές φωνές στην πλειοψηφία, να τίθεται το ίδιο διαρκώς εκβιαστικό δίλλημα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ψάχνω να βρω ένα πραγματικό επιχείρημα, ένα ουσιαστικό επιχείρημα, για να μπορέσω να κατανοήσω αυτή την αισιοδοξία που διατρέχει το τελευταίο διάστημα τον Πρωθυπουργό, τον Υπουργό Οικονομικών.
Ο Πρωθυπουργός σε ένα πολύ κρίσιμο νομοσχέδιο που έρχεται να περάσει νέα σκληρά μέτρα δημοσιονομικού περιορισμού κοντά στα 6 δις. δεν έρχεται στη Βουλή.
Δεν έρχεται εδώ να υπερασπιστεί τις επιλογές του, όχι μόνο σε αυτή την περιβόητη πια Ώρα του Πρωθυπουργού. Απουσιάζει από τις κρίσιμες διαδικασίες.
Και βέβαια έρχονται οι Υπουργοί της Κυβέρνησης με επιχειρήματα τα οποία βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση πολλές φορές, όπως για παράδειγμα, το να καυχιέστε πως «τάχα μου» καταφέραμε - θα εξηγήσω γιατί λέω τάχα μου – να μειώσουμε το πρωτογενές πλεόνασμα, αλλά από την άλλη πλευρά, ο Υπουργός, κ. Βρούτσης, να αφήνει υπονοούμενα ότι αν δεν παίρνουμε τα δάνεια δε θα έχουμε συντάξεις.
ʽΗ έχετε διαφορετικές ομάδες επικοινωνίας ή δεν αντιλαμβάνεστε την αντιθετικότητα των επιχειρημάτων.
Και βέβαια διαρκώς υπερηφανεύεστε ότι πήραμε το μεγαλύτερο δάνειο στην ευρωπαϊκή ιστορία αλλά αυτό το δάνειο είναι που μας πήγε το χρέος από το 110% τρία χρόνια πριν στο 170% σήμερα, παρά την απομείωση του PSI.
Που είναι το μοναδικό κούρεμα στη σύγχρονη παγκόσμια οικονομική ιστορία που αύξησε το χρέος αντί να το μειώσει και κατέστρεψε τα ασφαλιστικά ταμεία.
Και δε λέτε το μεγάλο κίνδυνο που έρχεται από τα διαλυμένα ασφαλιστικά ταμεία -τον περιγράφει σήμερα σε πρωτοσέλιδό της μεγάλης κυκλοφορίας κυριακάτικη εφημερίδα - τον κίνδυνο κατάρρευσης των συντάξεων. Το σχέδιο, το έχετε έτοιμο όμως. Θα περάσουν όλοι σε ένα ταμείο με συντάξεις πείνας.
Κάθε μέρα, όμως, που περνάει και κάθε νομοθετική σας πρωτοβουλία και κάθε καταστροφική σας επιλογή βυθίζει ολοένα και πιο βαθιά την οικονομία στην ύφεση, το λαό μας στη δυστυχία.
Και κάθε μέρα που περνάει με την τρόικα στην Ελλάδα, κάθε μήνας που περνάει με τη στρατηγική της υποταγής της κυβέρνησης, ολοένα και λιγοστεύουν οι αντοχές του λαού μας, ολοένα και βαθαίνει η κοινωνική καταστροφή, ολοένα και χάνουμε πολύτιμο έδαφος και εργαλεία για την ανάταξη της οικονομίας και την επιστροφή της αξιοπρέπειας.
Κύριε Υπουργέ,
Μια κυβέρνηση για να ασκήσει έλεγχο στην οικονομία, διαθέτει τρία βασικά εργαλεία: τη νομισματική πολιτική, τη δημοσιονομική πολιτική, την πιστωτική πολιτική.
Εσείς τι από αυτά έχετε;
Εντάξει, για τη νομισματική πολιτική, γνωρίζαμε ότι είναι στις Βρυξέλες, ως το τίμημα της εισόδου μας στο κοινό νόμισμα.
Τη δημοσιονομική πολιτική την παραδώσατε στη τρόικα.
Τώρα εγκαταλείπετε και την πιστωτική πολιτική.
Χαρίζετε τις τράπεζες στους δανειστές.
Τα λεφτά για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, όμως, θα τα χρεωθούμε, στο δημόσιο χρέος θα πάνε. Και θα αναγκαστούμε να τα ξεπληρώνουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας.
Με ποιο δικαίωμα σε αυτό το πολυνομοσχέδιο χαρίζετε τον έλεγχο των τραπεζών, παραδίνετε και τυπικά το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας έξω από τη δικαιοδοσία του ελληνικού κράτους;
Και στο κάτω κάτω, μετά από όλα αυτά, τι νομίζετε πως είστε εσείς;
Κυβέρνηση ανεξάρτητου κράτους;
Νομισματική πολιτική δεν έχετε.
Δημοσιονομική πολιτική σας υπαγορεύει ο κος Σόιμπλε και ο κος Τόμσεν.
Πιστωτική πολιτική, δε μπορείτε να έχετε.
Τι ακριβώς είστε;
Το μόνο που σας έχει μείνει να είστε είναι διαχειριστές των deals των αποκρατικοποιήσεων.
Διαχειριστές της μετάβασης του εθνικού μας πλούτου στα νέα τζάκια, στη νέα διαπλοκή, στους φίλους και στους γνωστούς.
Και διαχειριστές της μιζέριας και της απόγνωσης του λαού.
Σκοτώνεστε ποιος θα πρωτοδιαχειριστεί τα ψίχουλα των προγραμμάτων της εξευτελιστικής πεντάμηνης απασχόλησης με 400 ευρώ.
Ποιος θα πρωτοκάνει τα ρουσφέτια του εξευτελισμού.
Ο κεντρικός μηχανισμός, δηλαδή ο κυβερνητικός μηχανισμός της ΝΔ ή ότι έχει απομείνει από τον αυτοδιοικητικό μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ; Αυτό κάνετε.
Σκοτώνεστε οι Υπουργοί μεταξύ σας ποιος θα πρωτοδιαχειριστεί τα ρουσφέτια του εξευτελισμού. Και κάθε μέρα που περνάει σκοτώνετε την ελπίδα και την αξιοπρέπεια του κόσμου. Διότι το βασικό είναι ότι δεν υπάρχει φως στον ορίζοντα.
Ξέρετε τι υπάρχει στον ορίζοντα; Ανθρωπιστική κρίση υπάρχει στον ορίζοντα.
Να γιατί όταν λέμε ότι πέρσι τον Ιούνη δεν έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά έχασε η χώρα μια ευκαιρία, έχασε ο λαός μας μια ευκαιρία να σταματήσει την καταστροφή.
Γιατί δέκα μήνες τώρα, η καταστροφή όχι μόνο δε μετριάστηκε, αλλά επιταχύνθηκε με γεωμετρική πρόοδο.
Η ζημιά που έχει κάνει η δική σας κυβέρνηση στον τόπο είναι πολύ μεγαλύτερη από τη ζημιά που είχε γίνει από τις δύο προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις. Διότι η καταστροφή έρχεται και συσσωρεύεται πάνω στην καταστροφή.
Επιτείνατε τη παραγωγική αποδιάρθρωση της οικονομίας.
Γονατίσατε στη φορολογία τη μεσαία τάξη και τους μη έχοντες.
Δεν κάνατε απολύτως τίποτα, καμία κίνηση, για να σταματήσετε τη φοροασυλία των εχόντων. Που είναι η περίφημη συμφωνία με την Ελβετία; Τρία χρόνια ακούμε τώρα. Που είναι το πόρισμα του ΣΔΟΕ για τα χρήματα που έχουν μεταφερθεί και τους λογαριασμούς στη λίστα Λαγκάρντ;
Έχετε αφήσει την αγορά να στεγνώσει και τώρα μιλάτε για πρωτογενή πλεονάσματα, όταν, όμως, έχετε ισοπεδώσει τις δημόσιες δαπάνες.
Η οικονομία βαδίζει σε μια άτυπη στάση πληρωμών όλων προς όλους, αφού κανείς δε πληρώνει, με πρώτο από όλους το ελληνικό δημόσιο.
Και έχετε το κουράγιο να οργανώνετε και αυτές τις παραστάσεις και γέλια και για κλάματα με κορδέλες και μυστριά σε ερημωμένα εργοτάξια, με νοικιασμένα μηχανήματα για τις ανάγκες της σεμνής τελετής.
Και βεβαίως φέρνετε για άλλη μια φορά με τη διαδικασία του επείγοντος μέτρα αφαίμαξης, αφαίμαξης όμως από μια ούτως ή άλλως αιμορραγούσα οικονομία.
Το χειρότερο όμως είναι ότι αυτά τα μέτρα είναι προοίμιο της καταιγίδας, δεν είναι η καταιγίδα.
Το προοίμιο της καταιγίδας που ετοιμάζετε να φέρετε το καλοκαίρι ή αμέσως μετά, ανάλογα με τις επιθυμίες της τρόικα.
Γιατί όσες λιτανείες για ανάπτυξη και όσες παραστάσεις και να στήσετε το πραγματικό πρόβλημα δε ξορκίζεται.
Και το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι η οικονομία έχει καταρρεύσει από το μνημόνιο, γιατί το φάρμακο απεδείχθη πιο βλαβερό από την ίδια την ασθένεια, από το χρέος.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι τα ασφαλιστικά ταμεία καταρρέουν, μετά το καταστροφικό PSI, και ψάχνετε να βρείτε τρόπο πως θα πληρωθούν οι συντάξεις, και την ίδια στιγμή που δανείζεστε για να πληρώσετε συντάξεις, ξεπουλάτε σε φίλους και γνωστούς τον ΟΠΑΠ, αντί να περάσετε τις μετοχές του στα ασφαλιστικά ταμεία, - και εμείς σας προειδοποιούμε για άλλη μια φορά, δεν θα σας πω ότι δεν θα υπάρξει ασυλία σε όσους παραβιάζουν τους νόμους και όσους επιβαρύνουν δημόσιο συμφέρον. Θα σας πω κάτι πιο σημαντικό, ότι πολύ σύντομα όταν ο λαός με την εντολή του δώσει τη δυνατότητα σε μια κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ, θα ψάξουμε και θα βρούμε τρόπους, πείτε στους φίλους σας, θα βρούμε τρόπους να αποκαταστήσουμε τη ζημιά.
30% φορολογία λέτε εσείς; Θα αποκαταστήσουμε τη ζημιά του δημοσίου φορολογώντας όσο πρέπει τους επιτηδείους, θα επαναφέρουμε τα κέρδη στο Δημόσιο για να στηρίξουμε την οικονομία, για μας πρώτα οι συντάξεις, πρώτα οι ανάγκες του λαού, πρώτα οι δημόσιες ανάγκες και μετά τα κέρδη των φίλων και των κολλητών.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι η χώρα βρίσκεται μπροστά σε μια πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση και αντί να συζητάμε για το πώς θα αντιμετωπίσουμε αυτήν την κρίση, για άλλη μια φορά τρία χρόνια τώρα κάνετε τους σωτήρες,
όταν η επίσημη ανεργία έχει φτάσει στο 27% και η ανεργία των νέων στο 59%,
όταν οι νεόπτωχοι αυξηθήκαν κατά 43%, όταν ένα στα πέντε παιδιά ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και έχουμε φαινόμενα υποσιτισμού και παιδιών που λιποθυμάνε στα σχολεία – τα γράφουν στα πρωτοσέλιδά τους έγκυρες εφημερίδες του διεθνούς τύπου-
όταν σε τρία χρόνια μνημονίου καταστράφηκαν 800 χιλιάδες θέσεις εργασίας.
όταν μόνο μέσα στο τελευταίο χρόνο έκλεισαν 60 χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
όταν 400 χιλιάδες οικογένειες δεν έχουν καθόλου εισόδημα.
και όταν 150.000 νέοι έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό και δίνουν την πολύτιμη γνώση τους από τα πανεπιστήμια που εσείς λοιδορείτε αλλά τους κάνουν δεκτούς και σε πανεπιστήμια και σε θέσεις στο εξωτερικό, από ελληνικά δημόσια πανεπιστήμια, 150.000 νέα παιδιά αιμοδοτούν την ανάπτυξη σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, στερώντας από τη χώρα αυτόν τον πολύτιμο πλούτο.
Και, βεβαίως, όταν τα δημόσια νοσοκομεία δεν έχουν τα στοιχειώδη υλικά και αν κρατιούνται τα δημόσια νοσοκομεία είναι εξαιτίας της υπεράνθρωπης προσπάθειας των δημόσιων λειτουργών, γιατρών και νοσηλευτών, αυτούς που θα απειλήσετε σε λίγο να τους βγάλετε στη διαθεσιμότητα αν παραστούν σε καμιά διαδήλωση.
Και βεβαίως, όταν η ίδια η υφυπουργός υγείας στο υπουργικό συμβούλιο βγάζει κραυγή αγωνίας ότι δεν υπάρχουν χρήματα για εμβόλια και εγκυμονούν κίνδυνοι επιδημιών. Αυτά είναι τα μεγάλα προβλήματα της χώρας, η ανθρωπιστική κρίση που έχετε επιφέρει, αλλά κατά τα άλλα μας βγάζετε από την κρίση και κόβετε κορδέλες.
Αυτή είναι η εικόνα της Ελλάδας του μνημονίου. Μιλάτε για πλεονάσματα και για ανάπτυξη. Δεν ξέρετε ότι δεν υπήρξε πουθενά ανάπτυξη σε χώρα όπου το ΔΝΤ και η τρόικα παρέμενε να εφαρμόζει αυτή τη δηλητηριώδη πολιτική.
Με αίμα δάκρυα και λεηλασία, θα καταφέρετε πλεονάσματα αλλά θα είναι πλεονάσματα που θα είναι σαν κι αυτά που κατάφερε ο Τσαουσέσκου στη Ρουμανία και ο Πινοσέτ στη Χιλή.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Το σημερινό νομοσχέδιο είναι ο προθάλαμος, το σχέδιο για να μετατραπεί η Ελλάδα, η μόνη χώρα στην Ευρώπη που δεν θα έχει καθόλου δημόσια περιουσία.
Αυτό που γίνεται στο δημόσιο δεν είναι εξορθολογισμός, δεν είναι εξυγίανση, είναι ανθρωποθυσίες.
Δεν θα υπερασπιστούμε εμείς το δημόσιο που φτιάξανε τα κόμματα εξουσίας με τις πελατειακές τους σχέσεις, οι ίδιοι οι άνθρωποι. Αλλά δεν πρόκειται να υπερασπιστούμε και αυτή τη σφαγή.
Ξεκινήσατε να μιλάτε για εφεδρεία, για διαθεσιμότητα και κινητικότητα, κοροϊδεύατε τον κόσμο. Κοροϊδεύετε τον κόσμο.
Μετά μιλήσατε για απόλυση των επίορκων, είδατε ότι αυτό δεν μπορεί να προσεγγίσει ούτε κατά διάνοια τα νούμερα που απαιτεί η τρόικα, τώρα καταργείτε 252 φορείς και λέτε πως οι υπάλληλοι τους από τους φορείς αυτούς που καταργείτε, θα απολύονται.
Όταν πριν τέσσερις μήνες κοροϊδεύατε τον κόσμο λέγοντας ότι οι υπάλληλοι καταργούμενων οργανισμών θα περάσουν στη διαθεσιμότητα.
Επιτρέψτε μου να σας διαβάσω μια ενδιαφέρουσα άποψη:
"Οι υπό απόλυση δημόσιοι υπάλληλοι λόγω νομοθετικής κατάργησης της θέσης τους διαθέτουν συνταγματικό δικαίωμα διορισμού ή επανένταξης ή μετάταξης γενικά στο Δημόσιο, ακόμη και σε άλλη ή παρεμφερή με την καταργούμενη δημόσια υπηρεσία, εφόσον μεταξύ των άλλων, όλα αυτά τα χρόνια, τους δημιουργήθηκε η δικαιολογημένη εμπιστοσύνη ότι το συνταγματικό τους δικαίωμα στη νομιμότητα δεν είναι δυνατόν να το θίξει ο κοινός νομοθέτης"
Ποιος τα είπε αυτά;
Ο Αντώνης Μανιτάκης, το 2010.
Συνεχίζει όμως στην ίδια συνέντευξη.
«Δεν τολμώ να φανταστώ ότι θα υπάρξει ελληνική κυβέρνηση που θα επιχειρήσει το αντίθετο, το οποίο θεωρώ ούτως ή άλλως απάνθρωπο: και μόνη η σκέψη του με ξεπερνά ως νομικό, ως συνταγματολόγο, ως δημοκρατικό πολίτη»
Φαίνεται, κύριε Μανιτάκη, ότι σας ξεπερνά ως νομικό, ως συνταγματολόγο και ως δημοκράτη πολιτικό, αλλά μάλλον δεν σας ξεπερνά ως υπουργό και ως εκλεκτό πολιτικό προσωπικό της τρόικας.
Αλλά βρέθηκε, λοιπόν, διότι είχατε απορία, η κυβέρνηση που θα κάνει όλα αυτά τα τερατουργήματα.
Μιας και ανέτρεξα στις ωραίες δηλώσει του παρελθόντος βρήκα και άλλη μία:
«Τυχόν κατάργηση θέσεων υποχρεώνει το κράτος να μετατάσσει τον υπάλληλο και όχι να τον απολύει. Αν η κυβέρνηση επιλέξει τη μεθόδευση της κατάργησης θέσεων για την απομάκρυνση δημοσίων υπαλλήλων, θα καταστρατηγήσει το Σύνταγμα, θα προσβάλει την αναγνωρισμένη και δεσμευτική αρχή της προστατευόμενης εμπιστοσύνης του διοικουμένου υπαλλήλου, ο οποίος εμπιστεύθηκε τη ρύθμιση της μονιμότητας»
Ποιος τα είπε αυτά; Ο Πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ.
Τα θερμά μας συγχαρητήρια και σε εσάς κ. Μανιτάκη και κ. Κουβέλη, είστε πράγματι πολιτικοί της ευθύνης και η ευθύνη πράγματι αποδεικνύεται από τα όσα λέγατε πριν και όσα πράττετε τώρα.
Όμως το χειρότερο από όλα που συμβαίνουν στο δημόσιο τομέα είναι ότι αν εφαρμόζατε αυτά που θα ψηφίζατε σήμερα, θα παραλύσει ο δημόσιος τομέας διότι κάτω από τη διαρκή απειλή της απόλυσης κανένας δημόσιος υπάλληλος διευθυντής σε κρίσιμη νευραλγική θέση δεν θα τολμά να βάλει την υπογραφή του.
Δεν θέλετε να εξυγιάνετε το δημόσιο τομέα. Θέλετε να τον παραλύσετε, να τον διαλύσετε και το χειρότερο ετοιμάζεστε να ξαναγυρίσετε το δημόσιο στη σκοτεινή μετεμφυλιακή εποχή τον πιστοποιητικών πολιτικών φρονημάτων.
Τότε ήταν απαραίτητα για να μπεις. Τώρα θα είναι απαραίτητα για να μην απολυθείς.
Δεν θα σας επιτρέψουμε να το πράξετε αυτό, να το γνωρίζετε.
Τις προάλλες ο υπουργός Οικονομικών, είχα μαζί του ένα ενδιαφέρον διάλογο και ήπιο διαπληκτισμό σε μια ατυχή αποστροφή της ομιλίας του, μίλησε για κατώτερα ένστικτα στα οποία εμείς, δήθεν, απευθυνόμαστε.
Πιθανώς να θεωρεί το ένστικτο της αξιοπρέπειας και της επιβίωσης κατώτερο, και αυτό του φόβου και της υποταγής ανώτερο.
Η αλήθεια όμως είναι για να μην τον αδικώ πως έχει δίκιο όταν λέει πως ζούμε και απευθυνόμαστε σε διαφορετικούς κόσμους.
Ο κος Στουρνάρας και ο κος Σαμαράς συναναστρέφονται διαρκώς τους τεχνοκράτες της τρόικας, δε συναναστρέφονται τη πραγματική κοινωνία.
Έχουν, ενδεχομένως, ανάγκη να ακούνε ένα καλό λόγο από τη κα Μέρκελ και το κ. Σόιμπλε, εμείς από την άλλη, είναι αλήθεια, ότι δε δίνουμε δεκάρα αν θα απογοητεύσουμε τη κα Μέρκελ και τον κ.Σοιμπλε.
Και βέβαια εμείς έχουμε διαρκώς στο μυαλό μας αυτό που εσείς ονομάσατε κατώτερα ένστικτα και αισθήματα.
Το αίσθημα της πείνας για τα παιδιά που πάνε στο σχολείο πεινασμένα.
Το αίσθημα της απόγνωσης για τον άνεργο που έχει δυο παιδιά, και για τις οικογένειες δίχως εισόδημα.
Το αίσθημα του εξευτελισμού για το συνταξιούχο που μόλις περάσει το δεύτερο δεκαήμερο του μήνα δεν έχει χρήματα .
Εμείς λοιπόν σε αυτούς απευθυνόμαστε, όχι σε σας, ούτε στη τρόικα.
Να απευθυνθούμε στο 1,5 εκατομμύριο των ανέργων. Στους 150.000 νέους επιστήμονες που μετανάστευσαν. Στα 500.000 νοικοκυριά που δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα και να τους πούμε, δεν είστε εσείς το βάρος της Ελλάδας, εσείς είστε η δύναμη της Ελλάδας, θέλουν να σας σπρώχνουν στο περιθώριο, γιατί σας φοβούνται θέλουν να σας σπρώξουν στο περιθώριο, γιατί σας φοβούνται θέλουν να σας ρίξουν στην κατάθλιψη. Φοβούνται ότι αν διεκδικήσετε τη ζωή και τη χώρα που σας κλέβουν τότε αυτοί είναι που θα χάσουν όχι μόν την εξουσία αλλά και τη δυνατότητα να σταθούν στην πολιτική ζωή της χώρας.
Εμείς το λέμε ξεκάθαρα: όλα όσα έχετε υπογράψει και δρομολογήσει όλα αυτά τα χρόνια δε μας δεσμεύουν.
Εμείς μόνο μία και μόνη δέσμευση έχουμε, την εντολή του λαού.
Εσείς είστε εντολοδόχοι της τρόικα, εμείς θα είμαστε εντολοδόχοι του λαού. Ενός λαού που δεν θα είναι πια μόνος.
Δεν θα είναι πια ο παρίας της Ευρώπης, το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης. Θα έχει στο πλευρό του τους άλλους λαούς του Ευρωπαϊκού Νότου που ξεσηκώνονται. Τους λαούς που συνειδητοποιούν πια ότι ο μόνος δρόμος είναι η ενότητα και ο αγώνας απέναντι στις παραδομένες κυβερνήσεις, απέναντι στους μερκελιστές που καταστρέφουν την Ευρώπη.
Στην Ιταλία έκαναν ότι μπορούσαν για να αγνοήσουν το μήνυμα της κάλπης, πόσο όμως μπορεί να αντέξει αυτό το κυβερνητικό μόρφωμα που θα ασκήσει όπως όλα δείχνουν μια πολιτική χωρίς νομιμοποίηση.
Στην Ισπανία η δεξιά κυβέρνηση της λιτότητας και των σκανδάλων κρέμεται από μια κλωστή.
Στη Πορτογαλία η κυβέρνηση του ομοϊδεάτη του κου Σαμαρά δε θα αντέξει για πολύ να πηγαίνει κόντρα στο λαϊκό αίσθημα.
Προχθές, ένα εκατομμύριο διαδηλωτές τίμησαν την επέτειο της Επανάστασης των Γαρυφάλλων, δίνοντας σαφές μήνυμα ότι οι λαοί είναι αυτοί που γράφουν την ιστορία.
Μας ρωτάτε ποια είναι η εναλλακτική.
Να λοιπόν ποια είναι η εναλλακτική.
Να ποιο είναι το άλλο σχέδιο απέναντι στο σχέδιο της υποταγής και της διάλυσης.
Οι λαοί, οι αγώνες και η ενότητά τους είναι το άλλο σχέδιο.
Εμείς λοιπόν στο λαό πιστεύουμε, στο λαό δίνουμε λογαριασμό, στο λαό δεσμευόμαστε.
Και θα δεσμευτούμε, σύντομα, να ξεκινήσουμε μια μεγάλη σύγκρουση μαζί με το λαό για την ανατροπή αυτού του μνημονιακού εφιάλτη.
Και δεσμευόμαστε ότι σε αυτή τη σύγκρουση δεν θα υποχωρήσουμε. Και δεσμευόμαστε ότι σε αυτήν τη σύγκρουση θα πετύχουμε.
Θα πετύχουμε το μέτωπο των λαών του Νότου.
Θα πετύχουμε τη διαγραφή του χρέους, στα πρότυπα της συνόδου του 1953 για τη Γερμανία. Πριν από μια εβδομάδα σε αυτήν εδώ την αίθουσα ότι πρέπει να διεκδικήσουμε τις κατοχικές αποζημιώσεις, υπάρχουν δυνατότητες διαπραγμάτευσης, αλήθεια τι ισχύει;
Το ότι δεν έχουν δυνατότητα παρά μονάχα οι ισχυροί να βάζουν τους όρους ή ότι έχουμε δυνατότητες διαπραγμάτευσης. Εμείς, λοιπόν, λέμε ότι όταν οι λαοί θέλουν και δυνατότητα διαπραγμάτευσης υπάρχει, και δυνατότητα να σταματήσουμε την καταστροφή υπάρχει, και η ακύρωση των μνημονίων θα γίνει πραγματικότητα, και εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης που θα σταματήσει την ανθρωπιστική καταστροφή που επιβάλλεται στο τόπο μας σύντομα θα γίνει πραγματικότητα .
Αυτή είναι η δέσμευσή μας.
Να ξαναχτίσουμε την Ελλάδα και κυρίως να σώσουμε τη χώρα με το λαό όρθιο και περήφανο, όχι με το λαό γονατισμένο όπως επιχειρείτε εσείς με τα διαρκή σας μνημόνια και τα βάρβαρα μέτρα που διαρκώς ψηφίζετε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS