Η ιστορία της κατασκευής ενός διαμετακομιστικού σταθμού εμπορευμάτων στα νότια παράλια της Κρήτης δεν είναι καινούργια.
Πριν από χρόνια είχε τεθεί στο τραπέζι και συζητήθηκε σαν “επένδυση” που θα επέφερε στον τόπο ανάπτυξη, θέσεις εργασίας και τουρισμό!
Η έντονη αντίδραση τότε της τοπικής και ευρύτερης κοινωνίας, ήταν ανασταλτικός παράγοντας για την υλοποίηση αυτού του σχεδίου και το θέμα “πάγωσε”.
Εμπνευστής του σχεδίου αυτού ήταν ο νυν Γραμματέας της ΝΔ κ. Κεφαλογιάννης, ο οποίος το επαναφέρει στο τραπέζι των συζητήσεων σε μια εποχή που η κρίση, η ανέχεια και η ανεργία μαστίζουν τη χώρα, γεγονός, καθόλου τυχαίο.
Το έργο χαρακτηρίζεται ως “Φαραωνικό” και τα επιχειρήματα που προτάσσονται πάλι, είναι η «ανάπτυξη και οι θέσεις εργασίας που θα επιφέρει η κατασκευή του».
Από επιστημονικής πλευράς, η μελέτη ενός τέτοιου έργου, αφήνει πολλά κενά, αφού δεν εξηγεί ποιες θα είναι οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις και οι επιπτώσεις στην ζωή των κατοίκων του Νότου από την κατασκευή του.
Σε άρθρο του σε τοπική εφημερίδα στις 24-3-2008 ο καθηγητής Κ. Συνολάκης,(Πρόεδρος του ΕΛΚΕΘΕ) μεταξύ άλλων, δηλώνει ξεκάθαρα ότι «δεν έχει πεισθεί για το πώς θα αντιμετωπιστούν οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις ενώ θεωρεί σχεδόν αδιανόητο το πώς έγινε αυτή η επιστημονική δουλειά χωρίς να υπάρχουν δύο βασικά στοιχεία, για τους κυματισμούς και τα ρεύματα που δίνει η περιοχή».
Από την άλλη, οι επιπτώσεις στην ζωή των κατοίκων διαμορφώνουν ένα θολό τοπίο, γεμάτο αμφισβητήσεις και ερωτηματικά.
Με την κατασκευή αυτού του έργου, χάνονται χιλιάδες θέσεις εργασίας του πρωτογενούς τομέα.
Οι θέσεις που, υποτίθεται, θα δημιουργηθούν, από την κατασκευή του λιμανιού, σε καμιά περίπτωση δεν αντισταθμίζουν όσες θα χαθούν.
Ο τουρισμός και η επισκεψιμότητα της περιοχής θα συρρικνωθεί και εν τέλει θα εξαφανιστεί, εν πάσει περιπτώσει θα εμποδιστεί κάθε προσπάθεια για περαιτέρω τουριστική ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής αφού κανείς πια δεν θα μπορεί να κολυμπήσει στην περιοχή της Μεσσαράς.
Η ενδεχόμενη συγκρότηση μιας “ζώνης ελεύθερου εμπορίου” με το διαμετακομιστικό λιμάνι στα νότια παράλια της Κρήτης, είναι μέσα στα πλαίσια της διατλαντικής ζώνης εμπορίου που επιχειρείται από την ΕΕ και τις ΗΠΑ, στρέφεται ενάντια στους εργαζομένους και δημιουργεί συνθήκες αποικιοποίησης όχι μόνο στην περιοχή αλλά σε ολόκληρο τον Νότο της Ευρώπης.
Η διέξοδος από την κρίση σίγουρα δεν είναι η κατασκευή ενός λιμανιού που εξυπηρετεί ξένα συμφέροντα, καταστρέφει το περιβάλλον, ακυρώνει χιλιάδες θέσεις εργασίας και δημιουργεί συνθήκες αποικιοκρατίας.
Η διέξοδος είναι η ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα, η τυποποίηση των προϊόντων και η διοχέτευση τους στις εγχώριες και ξένες αγορές, σε συνεργασία με ντόπιες επιχειρήσεις, η δημιουργία υποδομών που θα προσφέρουν υπηρεσίες, θέσεις εργασίας και αξιοπρεπή διαβίωση για κάθε πολίτη.
Με ποια συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Αʼ και Βʼ βαθμού), με ποια συμμετοχή της κοινωνίας και με ποιες διαδικασίες δημοκρατικού προγραμματισμού θέλουν κάποιοι να προχωρήσουν το έργο;
Λέμε όχι σε “επενδύσεις” που καταστρέφουν ολόκληρες κοινωνίες και λαούς και εκμεταλλεύονται ανθρώπους και τόπους στο όνομα του κέρδους, που υποβαθμίζουν κάθε έννοια συμμετοχής της τοπικής κοινωνίας και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Λύσεις υπάρχουν. Όχι όμως μαγικές και εύκολες. Όχι «ετοιματζίδικες» και με το σχεδιασμό άλλων και ξένων. Για να εφαρμοστούν όμως χρειάζεται μια κυβέρνηση με συμμετοχικότητα και γνώμονα τις ανάγκες της κοινωνίας και μαζί με την κοινωνία να βαδίσει στην ανάπτυξη και την ευημερία.
ΗΡΑΚΛΕΙΟ 22.04.2013
ΜΑΡΙΑ ΔΙΑΚΑΚΗ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΡΙΤΣΩΤΑΚΗΣ
ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS