Παρατίθενται τα ερωτήματα που τέθηκαν στον Υπουργό:
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΕΤΡΑΚΟΣ: Ο κ. Υπουργός στην τοποθέτησή του προσπάθησε να δικαιολογήσει γιατί υπάρχουν άσχετες διατάξεις, λέγοντας ότι βρισκόμαστε σε κρίση.
Θέλω να του θέσω το εξής ερώτημα. Το θέμα που σχετίζεται με τις διατάξεις του νόμου για την αρτοποιητική βιομηχανία σε τι εξυπηρετεί την αντιμετώπιση της κρίσης πέραν του γεγονότος να συγκεντρώσουν τα σουπερμάρκετ να πουλάνε ψωμί εισαγόμενο και κατεψυγμένο;
Συνεπώς, εάν, πραγματικά, ο κ. Υπουργός θέλω να πιστεύω ότι αυτό που λέει το εννοεί, νομίζω ότι θα πρέπει αύριο, αφού ακούσουμε τη Συνομοσπονδία των αρτοποιών, να δεχθεί το αίτημα και να αποσυρθεί, τουλάχιστον, το συγκεκριμένο άρθρο που αφορά στην αρτοποιητική βιομηχανία. Είναι ένα ζήτημα και ένα κριτήριο, εάν πράγματι αυτά που λέμε τα εννοούμε. Ελπίζουμε πραγματικά να είναι στην πράξη ανοιχτές διαδικασίες.
Δεύτερη παρατήρηση. Λαθρεμπόριο. Κύριε Υπουργέ, το ξέρετε και το είπατε, ότι αν στο λαθρεμπόριο του πετρελαίου αφήσεις μια ρωγμή και δεν είναι πλήρες το σύστημα και εκεί που παίζεται η μεγάλη ιστορία του λαθρεμπορίου ( εξαγωγές μαϊμού, ναυτιλιακό κ.λπ.) από την πηγή στην πηγή, τότε ναι μεν κάτι γίνεται με αυτό το μέτρο, δεν μπορεί κανείς να το υποτιμήσει, αλλά είναι πάρα πολύ λίγο. Αυτό συμβαίνει και δεν πρέπει να μας κατηγορείτε.
Κύριε Υπουργέ, η γενική θέση μας για την ηλεκτρονική διαδικασία στις δημόσιες συμβάσεις, είναι ότι πρέπει να υποστηριχθεί με προτεραιότητα από τη Δημόσια Διοίκηση ως μέσο διαφάνειας, αποτελεσματικότητας των ευκαιριών για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις για την εισαγωγή της τεχνολογικής καινοτομίας στη δημόσια διοίκηση και την ελαχιστοποίηση του κόστους προκήρυξης του ελέγχου των αποφάσεων για τις δημόσιες επενδύσεις και το καλύτερο συντονισμό των ανατεθουσών αρχών.
Παρόλα αυτά, ισχυρίζεστε ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο που φέρνετε, οδεύει προς το παραπάνω δρόμο. Εμείς λέμε ότι δεν οδεύει προς το παραπάνω δρόμο και δεν λύνει το κύριο πρόβλημα. Όπως γνωρίζετε πάρα πολύ καλά το κύριο πρόβλημα δεν ξεκινάει με τη διαδικασία των διαγωνισμών, αλλά με τις βασικές αρχές που περιγράφονται στην προκήρυξη. Εάν, λοιπόν, οι επιλογές της πολιτικής ηγεσίας είναι να βρεθούν λύσεις που δεν θα βοηθούν το Δημόσιο, αλλά λύσεις που θα βοηθούν συγκεκριμένες εταιρείες, ώστε τα χρήματα που παίρνουν από το ΕΣΠΑ να ξαναπάνε στις χώρες τους, τότε θα πρέπει να σκεφτείτε εσείς που φέρνετε αυτό το νομοσχέδιο, αν, πράγματι, λύνει το πρόβλημα, τον πυρήνα του ζητήματος.
Κύριε Υπουργέ, θυμάστε ότι ο κ. Καραμανλής υπέγραψε συμφωνία με την Microsoft για να προμηθεύεται το Δημόσιο. Το ερώτημα είναι, εάν μειώθηκαν συνολικά τα χρήματα κατά έτος που έδινε το Δημόσιο, για να προμηθευτεί προϊόντα της συγκεκριμένης εταιρείας.
Την ώρα, λοιπόν, που μια σειρά από συμβάσεις και έργα του δημοσίου που θα προσέφεραν προστιθέμενη αξία σε ελληνικές εταιρίες, αν κεντρικά αποφασιζόταν να δοθούν με κριτήρια το πόσο παραμετροποιήσιμα είναι και μια σειρά από κριτήρια που είναι επιθυμητά από το δημόσιο τομέα και θα λύσουν χρόνια προβλήματα που βασανίζουν, βελτιώνοντας την αποτελεσματικότητα του, αντί η κυβέρνηση να προχωρήσει σε αυτό, αποφασίζει να υλοποιηθούν έτοιμες λύσεις εταιριών του εξωτερικού, όπως είναι η C.R.M. ή αλλιώς Σύστημα Διαχείρισης Πολιτών. Οδεύει, λοιπόν, για μια έτοιμη λύση εταιρείας του εξωτερικού πάλι της Microsoft, το σύστημα, δηλαδή, διαχείρισης του προσωπικού του δημόσιου, παρόλο που ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα παρουσιάζει μια πολυπλοκότητα και μια ιδιομορφία, που τα έτοιμα πακέτα του εξωτερικού δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα ακόμη και της μισθοδοσίας στο δημόσιο τομέα, που πάλι θα υλοποιηθεί με έτοιμο πακέτο ξένης εταιρείας.
Θα μας πείτε, βέβαια, ότι όλα αυτά θα τα παρεμετροποιήσουν ελληνικές εταιρείες, αλλά γνωρίζετε πολύ καλά, ότι αυτό είναι το κόκαλο. Το μεγάλο κομμάτι δεν βρίσκεται στην παραμετροποίηση, αλλά στο πακέτο που θα χρησιμοποιηθεί.
Τέλος, βλέπουμε την αποτελεσματικότητα των επιλογών αυτών για έτοιμα πακέτα που θα λειτουργήσουν άμεσα και θα παράγουν αποτελέσματα άμεσα. Θα αναφερθώ στο ELENXIS, το σύστημα που διαφημίζεται, ότι, πλέον, λειτουργεί από το 2012. Ξέρετε, όμως, ότι η υλοποίηση του έπρεπε να είχε ξεκινήσει από το 2007, δηλαδή, έκανε πέντε χρόνια να υλοποιηθεί, όταν βασικός λόγος για την επιλογή του ήταν η αμεσότητα της λύσης, εξ ου και επιλέχτηκε η λύση αυτή. Εάν είναι σωστές οι πληροφορίες μου, συνεχίζεται να χρησιμοποιείται το ίδιο σύστημα και στο ΣΕΠΕ.
θα πρέπει, επίσης, να παρατηρήσουμε, ότι είναι τεράστια η πολιτική ευθύνη των κυβερνήσεων μέχρι τώρα για τη σοβαρή καθυστέρηση αυτού του έργου, που μόλις τώρα ξεκινά. Ο μέχρι σήμερα μηχανισμός δημοσίων συμβάσεων εκτός συστήματος ηλεκτρονικής καταχώρησης και ελέγχου επιβαρύνεται με σοβαρές υποτροπές στα θέματα της κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος και της αδιαφάνειας στο σύνολο των διαδικασιών των δημόσιων συμβάσεων.
Οι πολιτικές ευθύνες για τις προβληματικές δημόσιες συμβάσεις δεν συμψηφίζονται με μια έλλειψη διοικητικής τεχνολογικής επάρκειας. Η δημόσια διοίκηση δεν δρα εκτός πολιτικού πλαισίου των κανόνων που θέτει η εκάστοτε κυβέρνηση. Δεν θα μιλήσω για τα ΣΔΙΤ, όπου το θράσος των μεγαλοεργολάβων και η ανευθυνότητα των προηγούμενων κυβερνήσεων οδηγεί στο να φορτωθεί ο ελληνικός λαός, επιπλέον, εάν δεν κάνω λάθος, 350 εκατομμύρια.
Οι αποζημιώσεις αυτές προκύπτουν από ρυθμίσεις των συμβάσεων που υπερψηφίστηκαν στη Βουλή το 2008 από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τη Ν.Δ. και προέβλεπαν ολοκλήρωση των απαλλοτριώσεων και αρχαιολογικών ανασκαφών σε χρόνο ρεκόρ.
Η λεόντεια, λοιπόν, συμφωνία υπέρ των εργολάβων, που υπεγράφη τότε από την κυβέρνηση της Ν.Δ. με τις ευλογίες της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., εξακολουθεί να πλήττει τις τσέπες των εργαζομένων κάθε μέρα, που βιώνουν τις περικοπές των Μνημονίων.
Το αναπάντητο ερώτημα που τίθεται στην κυβέρνηση, είναι γιατί ενώ κόβει μισθούς και συντάξεις συμβαίνουν όλα αυτά. Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά το κόστος στις δημόσιες συμβάσεις με βάση ένα οικονομικό μοντέλο της Ε.Ε. διαπιστώνεται, ότι όταν οι δημόσιες συμβάσεις εκτελούνται μέσω της ηλεκτρονικής διαδικασίας μπορούν να προσφέρουν μακροπρόθεσμα αύξηση του Α.Ε.Π..
Οι ηλεκτρονικές υπηρεσίες στις συμβάσεις στα νοσοκομεία της Πορτογαλίας, για να μην αναφέρω άλλα παραδείγματα, επέτυχε 18% μείωση του κόστους των δημοσίων συμβάσεων και συνολικά για μια χώρα το πέρασμα στην διαχείριση των συμβάσεων τον πρώτο χρόνο απέδωσε 600 εκατ. και υπολογίζεται ότι θα πάει 1,2 δις. Βέβαια, η ελληνική κυβέρνηση δεν μπήκε στη διαδικασία να μελετήσει το σύστημα του ηλεκτρονικού μητρώου ιδιωτικών συμβάσεων ως παράγοντα οικονομικού οφέλους της χώρας σε μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο επίπεδο.
Έπρεπε το νομοσχέδιο να εξασφαλίσει ένα ολοκληρωμένο ηλεκτρονικό περιβάλλον για όλους τους πολίτες ισότιμα, κάτι που δεν κάνει.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS