Θα ήθελα να ξεκινήσω τη σημερινή συνέντευξη με μια κατηγορηματική προειδοποίηση: Βιάστηκαν, τις τελευταίες μέρες, οι πολλαπλασιαστές της υποταγής στη χώρα μας, να αποδώσουν την ήττα της Κύπρου στο ΟΧΙ του λαού της. Βιάστηκαν και οι τρεις ιεράρχες που ελέω Μέρκελ κυβερνούν τη χώρα να ψάλλουν το προπαγανδιστικό απολυτίκιο του ΝΑΙ. Βιάστηκαν γιατί η ιστορία αυτή δεν τελείωσε. Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας.
Αλλά βιάστηκαν ίσως και γιατί είναι και οι ίδιοι ανιστόρητοι. Δε γνωρίζουν ή δεν θέλουν να θυμόμαστε όλοι εμείς το ρόλο που έπαιξαν ιστορικά, στην πορεία του λαού μας και της χώρας μας, αλλά και άλλων λαών και χωρών, κάποια σημαντικά ΟΧΙ. Που όταν ορθώθηκαν βεβαίως προκάλεσαν τη μήνη των εκάστοτε «ρεαλιστών»-αυτοί βλέπετε δεν λείπουν από καμιά εποχή.
Αλλά ήταν αυτά τα ΟΧΙ που έγραψαν την ιστορία. Που άλλαξαν το ρου της ιστορίας. Έστω κι αν κάποια στιγμή φάνηκε ότι ενέχουν υψηλό ρίσκο, ότι θα οδηγήσουν σε ήττες, ήταν αυτά που συσσώρευσαν εκείνο το ηθικό, το πολιτικό, και το εθνικό κεφάλαιο, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να κερδίζουν οι λαοί την ελευθερία και την ευημερία τους.
Εμείς, ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν είμαστε οπαδοί ενός ρεαλισμού που αγνοεί τόσο τη θέληση, όσο και τη δύναμη των λαών. Γι' αυτό και μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην Κύπρο, θέλουμε για άλλη μια φορά να ξεκαθαρίσουμε, τόσο στον ελληνικό λαό όσο και στους λογής μιντιακούς παπαγάλους της μοιρολατρίας, που ξεμυτίσανε τις τελευταίες μέρες από τα κλουβιά τους.
Εμείς, αν διαφέρουμε σε κάτι, είναι ακριβώς σε αυτό ότι δεν πρόκειται να συνθηκολογήσουμε.
Δεν πρόκειται να πούμε ΝΑΙ -κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες- σε εκβιασμούς και απειλές, δεν πρόκειται να συνθηκολογήσουμε με τα μνημόνια, δεν πρόκειται να αποδεχθούμε την πορεία του λαού και του τόπου προς την καταστροφή.
Δεν πρόκειται να πούμε ΝΑΙ στη διάλυση της κοινωνίας, στη διάχυση της απόγνωσης, στην καταστροφή της οικονομίας, στην καταδίκη χιλιάδων ηλικιωμένων σε θάνατο και χιλιάδων παιδιών στην πείνα και νέων ανθρώπων στην απόγνωση και τη μετανάστευση.
Δεν πρόκειται να πούμε ΝΑΙ, κάτω από οποιονδήποτε εκβιασμό, στην εκποίηση της Ελλάδας. Δεν πρόκειται να πούμε ΝΑΙ στις εντολές της κ. Μέρκελ.
Και, βεβαίως, το παραδεχόμαστε ότι δεν είμαστε οι καλύτεροι μαθητές του ΝΑΙ στην ευρωπαϊκή τάξη ή καλύτερα στο ευρωπαϊκό αναμορφωτήριο που ο κος Σόιμπλε ονειρεύεται.
Αλλά ας το αντιληφθούν όλοι μια και καλή: το δικό μας ΟΧΙ δεν είναι στείρα άρνηση, αλλά παράθυρο στην ελπίδα και στη δημιουργία.
Από το πιο αποφασιστικό, μετωπικό και ανυποχώρητο ΟΧΙ στη σημερινή πολιτική κοινωνικού ολέθρου και εθνικής ταπείνωσης, ξεκινούν όλα τα ΝΑΙ, τα σημαντικά, τα ελπιδοφόρα ΝΑΙ σε μια Ελλάδα ανεξαρτησίας, δημοκρατίας, κοινωνικής δικαιοσύνης και προόδου.
Αυτή είναι η θέση μας, όσο κι αν στεναχωρεί τον κ. Σαμαρά, και τους εταίρους του στην κυβερνητική κοινοπραξία του ΝΑΙ σε όλα.
Σήμερα, η ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζεται να υποδεχτεί την τρόικα του θράσους και των νέων απαιτήσεων. Πώς ετοιμάζεται; Το βλέπουμε όλοι.
Ο κ. Σαμαράς ετοιμάζεται να τους υποδεχθεί με μια ανθοδέσμη με ΝΑΙ. ΝΑΙ στο χαράτσι που είχαν δεσμευθεί ότι θα καταργήσουν, ΝΑΙ στις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων που είχαν δεσμευθεί ότι δεν θα κάνουν, ΝΑΙ στις ιδιωτικοποιήσεις τις οποίες η τρόικα ως κοινός ντίλερ αδημονεί να προχωρήσουν, ακόμα κι αν αυτές σημαίνουν λεηλασία του δημόσιου πλούτου έναντι ευτελούς τιμήματος.
Και όλη η προσπάθεια του κ. Σαμαρά αυτές τις μέρες είναι να πιέσει και να εκβιάσει τους δειλούς μπροστά στη λαϊκή καταστροφή και στη λαϊκή κατακραυγή εταίρους του να συναινέσουν κι αυτοί στην αβροφροσύνη των ΝΑΙ.
Την ίδια στιγμή όμως που πάνω στο τραπέζι των δήθεν διαπραγματεύσεων και στην πραγματικότητα πάνω από τις ζωές μας, επικρέμεται η απειλή για νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, καθώς και τα τεράστια χρηματοδοτικά κενά και η ανεξέλεγκτη πορεία της οικονομίας που ανοίγουν το δρόμο στην ενεργοποίηση της ρήτρας αυτόματων μέτρων. Της ρήτρας θανάτου δηλαδή, που η κυβέρνηση υπέγραψε αμέσως μετά τις εκλογές.
Κι όλα αυτά όταν είναι πια σαφές σε όλους μας ότι το διαφημισμένο πρόγραμμα σταθεροποίησης και ανάπτυξης δεν ήταν παρά μια φούσκα.
Δεν υπάρχει κανένα πρόγραμμα διεξόδου, κανένα πρόγραμμα σταθεροποίησης. Κανένα πρόγραμμα ανάπτυξης. Και το μόνο που υπάρχει είναι η επέλαση των δανειστών στη ρημαγμένη αυτή χώρα, η επέλαση των δανειστών για να αρπάξουν όσο περισσότερα μπορούν. Κατά προτεραιότητα και κατά προτίμηση από τους πιο φτωχούς και πιο ευάλωτους.
Η επέλαση των κατ' ευφημισμό ισχυρών εταίρων, προκειμένου να μετατρέψουν την Ελλάδα σε αποικία χρέους.
Και οι φίλοι μας οι Γερμανοί που ξανάρχονται -με κουστούμια αυτή τη φορά- για να αποσπάσουν τα οικονομικά και γεωπολιτικά οφέλη που πιστεύουν ίσως ότι τους τα χρωστάμε από παλιά.
Και το ερώτημα είναι ποιους έχει απέναντί της αυτή η άγρια συμμορία με τα λευκά κολάρα που πριν λίγες μέρες ρήμαξε την Κύπρο, και τώρα επιχειρεί μια νέα επιδρομή στην Ελλάδα;
Απέναντί της έχει τον κ. Σαμαρά που ζήτησε δημόσια συγνώμη από τη Μέρκελ γιατί ως αντιπολίτευση ψιθύρισε μισό όχι κάποτε στο πρώτο μνημόνιο. Και τώρα έχει αναδειχτεί στον κορυφαίο εκπρόσωπο του ναι. Όχι μόνο εδώ αλλά σε ευρωπαϊκό πλαίσιο.
Έχει απέναντί της τον κ. Βενιζέλο που είπε ναι σε όλα από την αρχή και οποίος τη στιγμή που ο τόπος φλέγεται, αυτός φλέγεται μόνο να ξαναγίνει υπουργός.
Και έχει απέναντί της και τον κ. Κουβέλη, που ενώ ψηφίζει παρών σχεδόν σε όλα, στηρίζει με πάθος την κυβέρνηση που λέει ναι σε όλα.
Ρίξτε μια ματιά σε ποιους έχουν απέναντι οι δανειστές, στο τι έπραξαν όλα αυτά τα χρόνια, τι έταξαν προεκλογικά, από που ξεκίνησαν και πού έχουν φτάσει. Και τότε θα καταλάβετε πόσο τραγικό για τη χώρα είναι να διαπραγματεύονται αυτοί οι άνθρωποι το αύριο της Ελλάδας και το σήμερα των ελλήνων. Και πόσο γελοίο είναι να ζητούν να τους εμπιστευτούμε τις ζωές μας. Να πιστέψουμε ότι διαπραγματεύονται σκληρά.
Και πόση υποκρισία, αλλά και κυνισμό, κρύβει η προσπάθειά τους τις τελευταίες μέρες να κεφαλαιοποιήσουν εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ την τραγωδία της Κύπρου, η οποία είναι και δική μας τραγωδία. Για την οποία είναι πρωτίστως υπεύθυνοι οι θιασώτες του ΝΑΙ, οι ιδεολόγοι της υποταγής και τα συμφέροντα εκείνα που επιδιώκουν μια νέα οικονομική τάξη αλλά και μια νέα τάξη γενικώς στην Ευρώπη και στον κόσμο.
Αν μας ρωτάτε, λοιπόν, ποια είναι η δική μας παραίνεση στον ελληνικό λαό, ενόψει της νέας επίσκεψης της τρόικας. Η απάντησή μας είναι ξεκάθαρη. Τώρα, δυο φορές πιο ξεκάθαρη, μετά τα όσα έγιναν στην Κύπρο. Η δική μας παραίνεση είναι αντίσταση, αντίσταση, αντίσταση.
Και επαναλαμβάνω, κλείνοντας, ότι ήρθε η στιγμή, πριν γίνει έρημη χώρα η Ελλάδα να αλλάξει τροπάριο απέναντι στους επικυρίαρχους. Και για να αλλάξει τροπάριο πρέπει το ταχύτερο δυνατό να αλλάξει αυτή η κυβέρνηση.
Εμείς μπορεί να κατηγορούμαστε από τους αντιπάλους μας ότι τάχα δεν είμαστε έτοιμοι να κυβερνήσουμε. Μάλιστα. Είδαμε πόσο έτοιμοι ήταν αυτοί, πόσοι έτοιμοι να μετακομίσουν από το όχι στο ναι, να μετακομίσουν από το σοσιαλισμό στον αγριότητα και από την αριστερά στη συνενοχή.
Ε, εμείς τέτοια ετοιμότητα δεν την έχουμε, δεν είμαστε έτοιμοι να κυβερνήσουμε όπως αυτοί. Αυτό μπορώ να σας το διαβεβαιώσω.
Εμείς είμαστε έτοιμοι να εκφράσουμε τη θέληση της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού μας, τη θέληση για μια αλλαγή πορείας. Είμαστε έτοιμοι και ως κυβέρνηση να αντισταθούμε, γιατί αυτό νομίζω κι εσείς μας το πιστώνετε ότι το ξέρουμε καλά. Και κυρίως είμαστε έτοιμοι, οικοδομώντας τις κατάλληλες συμμαχίες στον ευρωπαϊκό Νότο και όχι μόνο, να αντιστρέψουμε τον εκβιασμό προς τους δανειστές. Είμαστε έτοιμοι να σταματήσουμε τη καταστροφή.
Και αυτός είναι ο μοναδικός ρεαλιστικός δρόμος για τη χώρα και το λαό.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS